‘Het hele gedoe rondom verslaving is voodoo’

Hoewel uit 2010 nog steeds intressant en actueel om te lezen.
Hieronder de link naar een interview met Peter Cohen:

http://www.voc-nederland.org/2010/04/10 ... interview/

Peter Cohen (Haarlem, 1942) studeerde in de jaren zestig experimentele sociale psychologie en sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Vanaf 1980 specialiseerde hij zich in drugs en drugsbeleid. Hij voerde een groot aantal onderzoeken uit en was directeur van het Amsterdam Drug Research Program van de UvA en later van het Centrum voor Drugsonderzoek (CEDRO).

Inderdaad een erg interessant artikel

Hij zegt wel wat interessante dingen, en het is zeker een interessante discussie. Maar aan de andere kant is net doen alsof verslaving niet bestaat net zo gevaarlijk. Misschien moet hij eens mijn vriend Harry spreken. Oh maar wacht, Harry is er niet meer want die heeft zich doodgezopen... En dat zal vast niet alleen door de alcohol zelf komen maar ook door sociale constructies en door Harry zelf, maar ondertussen is hij er niet meer en heeft alcohol daar een grote rol in gespeeld.

Naar mijn idee is verslaving een symptoom van een ziekte of van iets wat verkeerd zit.

Hamukun schreef:Hij zegt wel wat interessante dingen, en het is zeker een interessante discussie. Maar aan de andere kant is net doen alsof verslaving niet bestaat net zo gevaarlijk. Misschien moet hij eens mijn vriend Harry spreken. Oh maar wacht, Harry is er niet meer want die heeft zich doodgezopen... En dat zal vast niet alleen door de alcohol zelf komen maar ook door sociale constructies en door Harry zelf, maar ondertussen is hij er niet meer en heeft alcohol daar een grote rol in gespeeld.

Na het lezen van het artikel dacht ik precies hetzelfde. Het is interessant, maar wat hij zegt is énorm gevaarlijk. In theorie is het natuurlijk heel makkelijk om te stoppen met "drugs", maar de praktijk is vaak anders.

Enya schreef:Naar mijn idee is verslaving een symptoom van een ziekte of van iets wat verkeerd zit.

Precies, het verschil tussen mensen die verslaafd raken en de gene die er mee om kunnen gaan is de mate van geluk / stress die iemand ervaart

interessant artikel

ParadijsVogel schreef:

Hamukun schreef:Hij zegt wel wat interessante dingen, en het is zeker een interessante discussie. Maar aan de andere kant is net doen alsof verslaving niet bestaat net zo gevaarlijk. Misschien moet hij eens mijn vriend Harry spreken. Oh maar wacht, Harry is er niet meer want die heeft zich doodgezopen... En dat zal vast niet alleen door de alcohol zelf komen maar ook door sociale constructies en door Harry zelf, maar ondertussen is hij er niet meer en heeft alcohol daar een grote rol in gespeeld.

Na het lezen van het artikel dacht ik precies hetzelfde. Het is interessant, maar wat hij zegt is énorm gevaarlijk. In theorie is het natuurlijk heel makkelijk om te stoppen met "drugs", maar de praktijk is vaak anders.

Ik snap wat jullie bedoelen en ik ben het er helemaal mee eens, maar ik denk dat hij het anders bedoeld dan in het artikel vermeld staat. Ik denk dat hij bedoeld dat het fenomeen 'verslaving' door de huidige maatschappij gemaakt is doordat drugsgebruik een taboe is. Als drugsgebruik net zo normaal zou zijn als het drinken van koffie, dan zou het afhankelijk zijn van drugs geen 'verslaving' heten, maar een hobby zijn. Net als iemand die bierviltjes verzamelt en daar altijd mee bezig is. En dan haal je je heroïne gewoon bij het tankstation.

Maar het lijkt mij sterk dat deze man niet geloofd in het lichamelijk afhankelijk worden van een drug..

edit: Ik realiseer me net dat ik helemaal geen verstand heb van lichamelijke afhankelijkheid (nooit last van gehad), dus mijn stelling daarover is ook gevormd en overgenomen van de maatschappij..

Cohen staat kennelijk niet alleen in zijn opvattingen en observaties.
Neem bijvoorbeeld het boek "Drugs, De Mythes En De Leugens" van gevangenisarts en psychiater Theodore Dalrymple, zijn stelling luidt o.a.:

"Vrijwel alles wat u over heroïneverslaving weet is onmiskenbaar fout. Heroïne is niet bovenmatig verslavend; ontwenning van heroïne is medisch gezien niet ernstig; verslaafden worden niet crimineel om hun verslaving te onderhouden; verslaafden hebben geen medische hulp nodig om te stoppen met hun heroïnegebruik; en in tegenstelling tot de algemeen aanvaarde wijsheid is heroïneverslaving beslist wél een moreel of mentaal probleem."

Enfin, voor 5 euries kan je het zelf nalezen:
http://www.bol.com/nl/p/drugs/1001004002910119

Ik heb het boek nog niet gelezen maar wel in bestelling, inhoudelijk kan ik dus nog geen oordeel vormen.

Of de verslaving nu lichamelijk is, of mentaal is voor mij meer een academische discussie. Het maakt voor de praktijk niet zo heel veel uit. Het gaat erom dat een minderheid van de mensen wel degelijk kapot kan gaan van drugs waar zij gevoelig voor zijn. Ik ben het er zeker mee eens dat je die verslavingen op een goede wijze moet behandelen, en dat dat nu vaak niet het geval is.

Neemt niet weg dat ik het wel gevaarlijk vind om allerlei uitspraken te doen over het niet bestaan van verslavingen of schade, terwijl dat in de praktijk niet helemaal zo werkt.

In het artikel waar dit topic over gaat zegt Peter Cohen ook dat het niet bewezen is dat je van roken longkanker kan krijgen. Dat zal best, ik ben geen expert, maar ik merk gewoon aan mezelf dat roken toch echt niet goed voor je lichaam is. En dat staat voor mij los van de academische discussie hoe je een verslaving of ziekte het beste kunt typeren.