Ik ben tegenwoordig ook volledig voor lichte lekkere buitenwietjes of een zacht hasjieshje.
Van die overpowerde geforceerde opgefockte coffeeshopwietjes ben je snel gaar, dat is waar. Maar het gaat hem toch niet om zo ver mogelijk van de wereld te zijn?
Het gaat hem om het genot, het heerlijke tot rust komen, de stress van je af voelen vallen en de glimlach die op je gezicht komt. Het gevoel dat alles ook rustigaan kan, de tijd nemen om van het leven te genieten.
Met een dikke toet amnesia krijg je een dikke dreun op je kop, je hebt moeite om een volledige zin uit te spreken want waar ging het nou ook alwaar over? Waarom kijkt iedereen me zo aan? Is het hier echt zo warm, waarom zit ik dan te rillen? Man wat heb ik dorst, maar ik ga echt niet helemaal naar de bar voor drinken te halen.
Rook je wat lichters, geniet je van de smaak en voel je je langzaam maar zeker ontspannen. Het leven is mooi, de mensen zijn chill. Jezus wat ben ik blij met deze appeltaart, wat smaakt het heerlijk. Masseuse? Die heb ik niet nodig, Marie Jane geeft mn schouders vol met liefde en passie een beurt. Iedereen doet toch gewoon z'n ding, wat hem gelukkig maakt? Waarom zou je je ook maar ergens druk om maken?
Ik weet niet of het nu ligt aan de verschillende THC/CBD verhoudingen ofzo, of het het feit is dat je meer moet roken om even stoned te zijn en er dus langer over doet, of het gewoon allemaal in mn hoofd zit (wie kan het mij vertellen?)
Maar er is voor mij duidelijk een groot verschil. Ik koop al tijden geen wiet meer op straat omdat ze veel te straf zijn en dan ben ik wel stoned maar voel ik me niet goed, dus waarom zou je hé?
Ik ga liever voor hash of hele lichte wietjes in de shop.
Trippie is maar een klein beetje Hippie...
