Herhalende Lachgas "Trauma's"

Hey,
Ik heb altijd een zelfde lachgas ervaring en vraag me af of mensen dit herkennen.

Ik hoor altijd dezelfde (bekende) mensen praten (ookal zijn ze er niet) ze doen altijd hetzelfde.
-Vriend A lacht me uit,
-Ik hoor mijn broer zeggen dat ik "het niet moet doen"
-Vriend B schreeuwt "wow"
-Vriend C zegt "kom er niet aan" alleen zijn laatste woord valt weg door een gelach dat daar weer overheen gaat.
-Ook een schelle piep komt zo'n drie keer langs per 'trip'

Het is allemaal enigszins negatief maar toch is de ervaring van dit geheel niet negatief. Ik krijg ook bepaalde gevoelens bij die geluiden hoewel die niet echt te beschrijven zijn maar het is heel sterk soort van nostalgie ofzo.
Ik ben op dat moment totaal blind en ga (zo goed als) altijd out van lachgas, ik kan het nooit staand nemen want dan val ik gewoon om.

Ik begrijp dat dit misschien een teken is om het niet meer te doen en ben ook bereid die stap te nemen, vroeg me gewoon af of jullie meer info hadden

Groetjes -Mana,

Lachgaservaringen die op elkaar lijken zijn een veel voorkomend fenomeen. Bij mij (en vrienden van mij) wordt de trip dan steeds een klein beetje 'uitgebouwd' en ook steeds per keer intenser, al zit er tijd tussen de trips. Sommige van mijn trips zijn ook negatieverig, dat wisselt nogal.

Maar ik voel negatieve dingen over mij heen komen maar voel me daar niet slecht bij ofzo, het is alsof mijn leven voorbij flitst in geluiden.

Klinkt als een redelijk conventionele doch persoonlijke lachgastrip. Zolang het niet echt vervelend wordt niet echt reden om je zorgen te maken denk ik

Zeer herkenbaar, ik maak exact hetzelfde mee als jouw, maar dan met men eigen invulling.
Dit is perfect normaal, maar kan erg intens overkomen, lachgas gaat veel dieper dan dat de meeste mensen denken.

kaasje schreef:Zeer herkenbaar, ik maak exact hetzelfde mee als jouw, maar dan met men eigen invulling.

Bij een goeie ballon heb ik soms het gevoel dat ik even niet meer onder de mensen ben maar wel gedachten krijg van: als ik van de wereld ben(in van de kaart) dan voelt het zo en ook beseffen dat je even niks meer kan.
En dan komen de gesprekken weer langzaam binnen en dan beetje bij beetje de rest ook weer. Bijvoorbeeld eerst de gesprekken, dan de personen, dan de tv oid, dan de omgeving pas en daarna houd het wieuwjwieuwj geluid nog even aan.

Ik ben dan niet out geweest als in bewusteloos maar ben wel in gedachten even ergens anders.
Klinkt als onaangenaam maar het voelt super dit even mee te maken op een chillavond.

En deelnemen aan een gesprek gaat pas weer als ik uit die roes ben, ookal kan ik de gesprekken volgen.

Wel herkenbaar, overigens heeft een vriendin ooit iets heel leips meegemaakt op lachgas (icm 2cb): ze dacht dat ze onderdeel was van een simulatie oid waarin zij gedwongen werd om in haar broek te plassen. Vervolgens kon ik mijn bed gaan verschonen