door Russ » do mei 03, 2012 6:41 am
Ik vind het idee dat psychedelica deuren of poorten opent zeker interessant, het is ook een idee dat bij mij al vaak is komen bovendrijven, maar het blijft voor mij een idee, wat het een poging maakt om de realiteit of een deel ervan te vatten of vast te grijpen, dan ook nog eens via taal wat het automatisch nog concreter en definitiever maakt.
Natuurlijk kan je ideeën met taal op een zeer groot aantal verschillende manieren uitdrukken, maar het blijft een beperkt aantal, en of je het op 1 manier of op 5000 manieren kan maakt op een schaal van oneindigheid of onvatbaarheid volgens mij niet veel uit.
deze laatste 2 woorden, oneindigheid en onvatbaarheid, zijn woorden die dicht aanleunen bij mijn persoonlijke beleving van de realiteit, en beide gaan ze niet goed samen met begrippen zoals vatten, grijpen, concreet of definitief.
Daarom is het idee dat psychedelica deuren/poorten opent voor mij zeer relatief, zoals eigenlijk elk idee. Wat niet maakt dat het niet de moeite is om over na te denken, maar wel dat het niet iets is dat domineert op welk ander idee dan ook.
Wat ik probeer uit te leggen geldt voor elk idee, maar laat ik dit idee als voorbeeld nemen, dan lijkt m'n vaag geklets misschien iets duidelijker.
Wat er gebeurt als je dit idee als uitgangspunt neemt of als waar beschouwt, al is het maar voor een deeltje, dan sluit je een hoop andere ideeën af, wat een onderscheid veroorzaakt in je realiteit die nu geordend wordt door waar of onwaar, juist of fout, goed of slecht enz. En zo'n indeling is iets wat in mijn gevoel niet past bij de aard van de realiteit, of toch die dat ik ervaar.
In elk geval, om er geen eindeloze doeken om te winden, ik denk dat dit idee uiteindelijk ontstaan is door menselijke gedachten die gekleurd zijn door persoonlijkheid, emoties enz. Maar volgens mij is de echte oorzaak van die gedachten of ideeën angst, een angst voor vrijheid. Waarvan bijvoorbeeld taal het perfecte voorbeeld is.
Ik heb de indruk dat mensen alles eraan doen om vrijheid te voorkomen, waaruit ik afleid dat we er een diepgewortelde angst voor hebben, die op zijn beurt afstamt van de angst om te sterven. Dit is waar voor mij het schoentje wringt. Ik heb niet het gevoel dat deze aangeboren doodsangst noodzakelijk als resultaat een angst voor vrijheid teweeg hoeft brengen, maar dat dit een gevolg is van onze ratio die in de evolutie van de mens dit misverstand heeft geschapen. Ik denk dit omdat, in tegenstelling tot andere dieren, onze doodsangst grotendeels via ratio ons leven in de ban neemt terwijl dieren instinctief angst ervaren wanneer het nodig is om te overleven en niet (of nauwelijks) als resultaat van redenering.
Dit strookt met mijn gevoel dat onze angst voor vrijheid voor het grootste deel afkomstig is uit onze ratio, die door z'n paradoxale en niet objectieve aard vanuit onze aangeboren noodzakelijke angsten opnieuw angst creëert, en vanuit die angst verder angst kan creëren wat voor een vicieuze cirkel zorgt.
Nu ben ik eindelijk bij het belangrijkste wat ik eigenlijk probeer te vertellen, namelijk dat ik denk dat deze angst compleet overbodig is in ons wezen en onze vrijheid belemmerd wat voor conflict zorgt met de realiteit die naar mijn ervaring alles behalve onvrij is.
Ik weet dat deze opvatting sterk aanleunt bij een Boeddhistische mannier van denken, maar ook Boeddhisme is naar mijn gevoel op zijn beurt voor een deel product van het rationele angstproces, omdat ook dit (onvermijdelijk) een beperking is van vrijheid, waardoor ik gevoelsmatig niet de aantrekkingskracht ernaar toe heb. Hoewel ik hier wel aan wil toevoegen dat veel karakteristieken van dit geloof ook kenmerkend zijn voor mijn eigen denkwereld.
Door mijn aantrekkingskracht tot bovenstaande ideeën probeer ik de laatste tijd automatisch deze vicieuze cirkel van angst te doorbreken, door de acceptatie ervan. Het verschil met Boeddhisme is dat dit niet doelgericht is omdat doelgerichtheid evengoed uit die angst voor angst ontstaat. In plaats daarvan laat ik mezelf meer onderwerpen aan mijn onmacht die een bron van vrijheid wordt.
Vanuit deze persoonlijke manier van leven lijkt mij dat "deuren/poorten openen met psychedelica" een oorsprong heeft die voor een deel aanleunt bij hoe de bedenker van dat idee psychedelica ervaart maar ook uit angst voor onvatbaarheid, wat het idee voor mij niet aantrekkelijk maakt als uitgangspunt om je gebruik van psychedelica op te ijken.
wat betreft die pseudo-psychotische toestanden, deze zijn volgens mij een extreme verderzetting van die vicieuze angstcirkel, door je eigen denkwereld extreem veel waarde te geven botst hij des te harder met de realiteit wat voor nog meer angst zorgt waardoor je je nog meer vastklampt aan de eigen gecreëerde waarde van je denkwereld tot deze angst uiteindelijk zo groot wordt dat hij de realiteit overstemt en je eigen denkwereld de overhand krijgt.
Volgens mij is het belangrijkste dat je (als die uitdrukking naar jouw aanvoelen strookt met psychedelica) geen waarde hecht aan die deuren, er is geen enkele reden tot angst om deuren te openen en dus vrijer te worden, voor mij persoonlijk is de enige weg die vrijheid te nemen met de verzoening van de (ongegronde) angst ervoor.
Psychedelica kunnen door hun enorm ingrijpende impact op je psyche je zowel bevrijden als vastzetten, vat op je realiteit willen strookt voor mij noch met psychedelica, noch met de realiteit.
Ik ben akkoord dat psychedelica gigantische risico's met zich meebrengen, meer zelfs, ik ben ervan overtuigd dat het "misbruik" ervan bij zo goed als iedereen onvermijdelijk is. Maar als je mentaal vrij genoeg bent om niet de drang te hebben (die volgens mij ontstaat uit een angstgedreven controledrang met een tegenovergestelde reactie als resultaat) enorm idiote dingen te doen zoals enorm hoge dosissen te nemen zonder ervaring, je bij het tegen de lamp lopen de schade beperkt houdt en dat tijd genoeg is om te helen.
Eigenlijk was het enige wat ik wou zeggen dat ik niet denk dat het fixeren op de risico's een goed punt is om vanuit te vertrekken en is het volgens mij zelfs dé belangrijkste oorzaak die je kan kelderen.
Achteraf gezien verwacht ik eigenlijk niet dat veel mensen dit lezen, zelf zou ik het meteen voorbij scrollen, het zijn ook maar wat persoonlijke hersenspinsels die ik eruit lul omdat ik niet kan slapen, morgen vind ik het toch allemaal weer onzin..