Teveel genot?

Hallo,

Ik ben een 26-jarige man die in het dikke halve jaar dat hij begonnen is met drugs, al behoorlijk wat geprobeerd heeft (vind ik zelf dan): XTC/MDMA, lachgas, GHB, coke, speed, wiet, hasj. En ik heb er behoorlijk veel plezier van gehad. Vooral GHB en lachgas, die (vind ik) hele subtiele spaces veroorzaken.

Daaraan contrasterend heb je bv. mijn eerste keer XTC. Ondanks dat ik ontzettend genoot van die achterlijk immense euforie die ik ervaarde toen mijn space op z'n hoogtepunt was (het lekkerste gevoel ooit misschien wel?) ervoer ik zelfs toen, ergens in de verre dieptes van mijn bewustzijn, een soort angst. Het gevoel van genot was zo immens goed, dat iets in mijn achterhoofd leek te zeggen: "Dit is niet goed. Deze niveaus van genot zijn niet bedoeld voor de tere zielen van gewone mensen."

Begrijp me niet verkeerd, ik heb het nu niet over een angst voor verslaving. Deze angst was echt gericht op het plezier. Het genot was zo intens, zo goed, zo hard, dat er een angst ontstond dat het genot misschien wel mijn geestelijke gezondheid zou aantasten. En dat besef was raar. Het besef dat er zo'n intens niveau van plezier is, dat je er misschien niet meer normaal uitkomt, maakte mij angstig. (Even voor de duidelijkheid: ik had tijdens mijn eerste keer XTC per ongeluk een hele Q-Dance geslikt. Da's 180mg MDMA. For a first-timer. LOL.)

Tijdens mijn tweede goede MDMA-space heb ik een keer porno gekeken, en mijn opwinding (mede door de MDMA natuurlijk) werd zo achterlijk vergroot, dat ik die angst weer voelde in m'n achterhoofd. Alsof een stemmetje tegen me zei: "Als je je nu overgeeft aan deze immense lust, dan verander je voorgoed. Dan wordt je een hersenloos seksmonster." Het genot was gewoon te immens. En ik had nooit verwacht dat ik dat ooit zou zeggen.

Deze angst is de reden waarom ik huiverig ben voor psychedelics, ondanks dat het de drugs zijn waar ik het meest geïnteresseerd in ben. Ik ben bang dat de effecten daarvan zo intens zijn, dat ik mijn geestelijke gezondheid enigszins verlies. Dat ik niet meer dezelfde Simon ben. Dat er iets fundamenteels kapot is gegaan of 'verbogen' is in mijn hoofd.

En ik wil van deze angst af, want ik ben een gezonde jongen, met een goed leven. Ik zou me nergens zorgen om hoeven maken; ik kan nu met zekerheid vaststellen dat ik - gezien mijn achtergrond en geschiedenis - erg zware spaces/trips kan meemaken en er weer normaal uit kan komen. Maar die angst gaat niet weg.

Is deze angst rationeel? Is mijn lichaam mij aan het beschermen voor een overload aan iets waar het niet voor bedoeld is? Of is het enkel de angst voor het nieuwe, het onbekende?

En hoe versterk ik mijn (mind)set? Wat kan ik doen om mentaal zo sterk in mijn schoenen te staan dat ik mezelf bv. uit een bad trip kan halen en dat er geen angst insluipt in mijn spaces waardoor ik eindelijk de controle kan laten gaan? (Dit is denk ik ook het voornaamste probleem bij mij: ik durf de controle niet te laten gaan omdat er iets in mij lijkt te zeggen dat ik dan een gebroken persoon/half-gelobotimiseerde gek/volslagen junk wordt.)

Ik merk dat als ik juist ga wachten op het moment dat ie inslaat en er constant mee bezig ben, dat ik me juist dat niet prettig voel. Gewoon lekker ontspannen en als je je goed voelt, voel je je goed en als je bad gaat. heel jammer maar dat moet je dan even uitzitten. hoort er ook bij

Misschien kun je je niet laten gaan omdat het voor jou soms te heftig is? Heb dit zelf gehad met de eerste keer wiet in een spacecake. Ik wilde mezelf toen niet laten gaan in dat extreem vermoeide gevoel en probeerde alert te blijven enzo. Dit zou ik denk ik ook hebben als ik de eerste keer 1 hele q-dance naar binnen had gegooid. En als je slecht gaat moeten er eigenlijk anderen mensen zijn die je gerust kunnen stellen. Mocht je toch alleen zijn misschien dat muziek helpt

MDMA is gewoon gay.

Dreuge schreef:MDMA is gewoon gay.

Nee het maakt je gewoon gay .

Geniet, wees niet bang. er zal niet snel een schakelaar omgaan die je in een keer zal veranderen. Het is heel gewoon als je bang bent om "bad" te gaan, daar is niks mis mee. En als je je toch angstig gaat voelen, praat dan met iemand die je vertrouwd over wat je denkt en voelt. Dat is voor mij altijd de grootse steunpilaar als het trippen te veel word, mijn vertrouwde vrienden.

Psychedelica kunnen je voorgoed veranderen. En als je daar al bang voor bent met MDMA zou ik sowieso geen tripmiddelen doen.

Simon schreef:Tijdens mijn tweede goede MDMA-space heb ik een keer porno gekeken, en mijn opwinding (mede door de MDMA natuurlijk) werd zo achterlijk vergroot, dat ik die angst weer voelde in m'n achterhoofd. Alsof een stemmetje tegen me zei: "Als je je nu overgeeft aan deze immense lust, dan verander je voorgoed. Dan wordt je een hersenloos seksmonster." Het genot was gewoon te immens. En ik had nooit verwacht dat ik dat ooit zou zeggen.

Hier moet je inderdaad mee oppassen. De combinatie van sex en drugs kan volledig met je op de loop gaan. Zozeer dat je 'gewone sex niet meer leuk vindt.
Vanaf het moment dat ik die immense lust ontdekt heb, jaag ik haar na en jaagt zij mij op. De dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn zodra het sexbeest de macht overgenomen heeft.

Verder zijn de veel angsten sociaal-cultureel bepaald. Die voor drugs in ieder geval. Misschien kan je nagaan of je ouders, schoolleraren, politici etc. bijgedragen hebben tot het onstaan van de vrees waar je over spreekt.
Geloof niet dat mensen van nature geneigt zijn om angst te hebben voor bladeren van planten, kristallen en moleculaire verbindingen.

Er zijn generaties lang mensen bezig geweest met psychedelica en die hebben het allemaal goed doorstaan. Het gaat dus geen veranderingen in je hersenen brengen. Wel kun je inzichten krijgen waar je normaal niet op was gekomen.

Ik zou aanraden om het rustig aan te doen de eerste keer, dus echt een kleine dosis. Dit zou niet al te overwelvend moeten zijn.

Koekert schreef:Misschien kun je je niet laten gaan omdat het voor jou soms te heftig is? Heb dit zelf gehad met de eerste keer wiet in een spacecake. Ik wilde mezelf toen niet laten gaan in dat extreem vermoeide gevoel en probeerde alert te blijven enzo. Dit zou ik denk ik ook hebben als ik de eerste keer 1 hele q-dance naar binnen had gegooid. En als je slecht gaat moeten er eigenlijk anderen mensen zijn die je gerust kunnen stellen. Mocht je toch alleen zijn misschien dat muziek helpt

Sowieso heb ik bij MDMA dat bij het opkomen me altijd wat kwetsbaar en onzeker voel, wat dan nog wel eens een random persoon die al lekker ging opviel. Een of ander typerend knikje en een glimlach en dat hielp wel.