Autisme en drugsgebruik

Hallo,

Autisme en drugs. Valt dit te combineren met elkaar? Voor mij in ieder geval niet, en ik zal uitleggen waarom: als ik na een nuchtere periode drugs gebruik, voel ik me vrij en gelukkig, maar helaas is dat maar van een korte duur, want op stage ga ik achteruit, op school ga ik achteruit. Mijn zelfcontrole is weg, en als ik dan na een periode van drugsgebruik volledig stop met drugs, dan is het alsof ik mijn zelfcontrole weer moet opzoeken, en duurt het soms wel drie maanden voordat ik mijn zelfcontrole heb gevonden. Vaak vergeet ik dit dan, word ik onverschillig en ga ik weer drugs gebruiken.

Wat ook meespeelt dat ik soms in periodes drugs gebruik, is omdat ik het idee heb dat ik nooit wat leuks ga bereiken in het leven, omdat ik als kind dit ook nooit heb gedaan. Ik moet dan in feite nieuwe kanten ontdekken van mezelf, terwijl ik zoiets heb van dit hoor je in je kindertijd al gedaan te hebben...Het liefst wil ik gewoon hele dagen dingen leren uit boeken en diploma's halen, en mezelf omhoog werken in bedrijven

Hoe denken jullie hierover ? En herkennen jullie je misschien ook in mijn verhaal?

Perfect omschreven Herejezus, ook goed dat je het zelf in ziet.
Ik denk dat het voor autisten moeilijk is om drugs te gebruiken ivm de onvoorziene veranderingen na en tijdens drugs gebruik

Herken ook aardig wat dingen erin zelf. Echter noemde de artsen het bij mij zelfmedicatie aangezien het me heeft geholpen toen, wat ze ook toegeven, maar niet meer willen nu hehe

Wat ook meespeelt dat ik soms in periodes drugs gebruik, is omdat ik het idee heb dat ik nooit wat leuks ga bereiken in het leven, omdat ik als kind dit ook nooit heb gedaan. Ik moet dan in feite nieuwe kanten ontdekken van mezelf, terwijl ik zoiets heb van dit hoor je in je kindertijd al gedaan te hebben...Het liefst wil ik gewoon hele dagen dingen leren uit boeken en diploma's halen, en mezelf omhoog werken in bedrijven

De aanhouder wint zegt men, gewoon ervoor gaan zou ik zeggen als je kan! Ken je positie wel een beetje denk ik. Je kan het zeker als je het wilt denk ik, onderschat jezelf nooit ook al doen ze soort van stempel op sommige mensen erdoor, verandert niets aan hoe je geboren bent ofzo.

Geen drugs zou beter zijn volgens sommige maar die ervaren het niet zoals ik (en sommige andere)
Maar zoals je het beschrijft zou het een goede zijn even langer te stoppen met drugs is slechts mijn mening/idee natuurlijk. Hopelijk heb je er iets aan.

Relativeren kun je leren. Maar of dat nou zo belangrijk is..

Exceptional Insight schreef:Relativeren kun je leren. Maar of dat nou zo belangrijk is..

Is inderdaad een logische vraag, echter kan dat voor sommige autisten soms een sleutel lijken om wat meer begrip en rust te vinden als je daarmee worstelt, in mijn ervaring dan. Maar dat verschilt natuurlijk ook weer van persoon tot persoon lijkt me weer dan..

25tolife schreef:Is inderdaad een logische vraag, echter kan dat voor sommige autisten soms een sleutel lijken om wat meer begrip en rust te vinden als je daarmee worstelt, in mijn ervaring dan. Maar dat verschilt natuurlijk ook weer van persoon tot persoon lijkt me weer dan..

Het was meer een grapje. Maar de nasleep van drugsgebruik moet je inderdaad wel kunnen relativeren, wil je ermee om kunnen gaan.

herejezus schreef:Het liefst wil ik gewoon hele dagen dingen leren uit boeken en diploma's halen, en mezelf omhoog werken in bedrijven

Dat kan toch? Beperk je gebruik gewoon tot een mate waarin je het wel kunt handlen. Of stop ermee totdat je klaar bent met school.

En vergeet niet:
"You're not your job. You're not how much money you have in the bank. You're not the car you drive. You're not the contents of your wallet. You're not your fucking khakis. You're the all-singing, all-dancing crap of the world."

En wat dit betreft:

herejezus schreef:Vaak vergeet ik dit dan, word ik onverschillig en ga ik weer drugs gebruiken.

Deze ezel stoot zich ook duizendenéén keer aan dezelfde steen.

Bedankt voor de reacties !!

mijn relativeringsvermogen zuigt best wel als het om mijzelf gaat. zeker als ik amper nog zelfcontrole heb, niet normaal meer na kan denken, en steeds alles vergeet...de wereld om mij heen kan ik vaak wel weer goed relativeren gelukkig...

Dat is vrij normaal hoor, pop.



Ik ben zo belangrijk
Je kunt heel veel van mij leren
Het enige dat ik niet kan
Is mezelf relativeren