Einstein schreef:
Toen ik laatst met Multitude en Supergabbur chillde zaten we in de late uurtjes strak van de speed over muziek te praten en persoonlijke favorieten te beluisteren. Supergabbur heeft ons toen dit nummer van Fresku laten horen. Sindsdien is het in recordtempo één van mijn favoriete rapnummers geworden.
Qua techniek is Fresku niet de beste rapper die ik ken. Zijn rijmschema's zijn soms heel dope, maar niet zo onnavolgbaar als die van een Rico of Spinal. Daarbij is zijn woordkeus hier en daar wat onverzorgder. Wat dit nummer echter briljant maakt is de rauwe, overtuigende wanhoop die in de tekst doorklinkt. Met een confronterend eerlijke delivery gooit Fresku al zijn gevoelens op tafel. Ik heb geen idee in hoeverre Fresku het in werkelijkheid zwaar heeft, maar dit nummer wedijvert qua overtuigingskracht met giganten als een Typhoon of een Spinal.
Des te dieper raken de positieve woorden aan het eind van het nummer:
Eigenlijk weet niemand wat je moet op de wereld, maar je bent er en je moet niet zoveel twijfelen
Het nummer wordt ondersteund door een beat die een gebalanceerd mengsel van hectiek, vertwijfeling, dreiging en tragiek omvat, maar in de laatste, bemoedigende verse met dezelfde klanken ook troost blijkt te bevatten. Net als de tekst communiceert de beat directe, rauwe emotie.
Als ik somber ben luister ik deze track. Er is niet zo heel veel rap die me zo diep raakt als dit nummer. Bedankt Supergabbur
Dat vind ik 1 van zijn beste tracks, je voelt de emotie gewoon in z'n stem naarmate de tekst vordert, steeds heftiger en rauwer. Dat maakt die track wat mij betreft! Vind Fresku zijn stemgeluid en z'n accent (zachte G) vaak niet iets om uren naar te luisteren, maar qua lyrics vind ik hem zeker 1 van de meest opvallende NL rappers. Vond deze overigens ook tof, zijn zogenaamde brief geschreven naar "Kees De Koning" van het grote TopNotch label. Ook hier weer een bepaalde overtuiging in zijn stem die het hem doet, zodra 'ie over zijn moeder en stiefpa begint..
