Vlagen van weinig energie

Hebben jullie dat ook wel eens dat je gewoon veel energie hebt en hard los gaat. En even later komt er een soort vlaag waarna je energie even ineens veel minder is En dan bedoel ik niet gewoon de uitputting van het losgaan. Heb dan even geen zin of energie om nog los te gaan. Het blijft ook als ik gewoon weer uitgerust ben. Bijpakken helpt meestal op dat moment niet echt. Het gaat even later meestal weer gewoon over. Herkennen meer mensen dit? En weet iemand wat het is en hoe het komt? Is dit misschien een vlaag van serotonine ofzo Want het lijkt namelijk een beetje alsof je zo vaag bent van mdma dat je alleen wil zitten, dat gevoel.

inkakkertjes horen er bij helaas

Speed werkt bitterweinig op serotonine (tenzij je het over meth hebt).
Als je effe hard losgaat dan ga je anaeroob energie uit je lichaam halen, dat heeft helaas een grens en de crash betekent dat je effe door je energievoorraad zit.
Bijnemen heeft geen zin, pep geeft je lichaam nu eenmaal geen energie.

Ik heb het ook al een paar keren mogen meemaken, het moment dat je lichaam er efkes mee ophoudt door totale uitputting.Dagenlang niet slapen,weinig eten,enz.t...
De laatste keer was ik mijn gras aan het afrijden en opeens, POEF, tegen de grond, alles zwart.
Kheb daar een uur of 3 in mijn tuin strike gelegen.
Dan kom je weer bij en WTF is hier gebeurd.

Krbo44 schreef:Ik heb het ook al een paar keren mogen meemaken, het moment dat je lichaam er efkes mee ophoudt door totale uitputting.Dagenlang niet slapen,weinig eten,enz.t...
De laatste keer was ik mijn gras aan het afrijden en opeens, POEF, tegen de grond, alles zwart.
Kheb daar een uur of 3 in mijn tuin strike gelegen.
Dan kom je weer bij en WTF is hier gebeurd.

Dit heeft denk ik een andere oorzaak dan wat Koekert bedoeld. Dit lijkt mij door het weinige eten te komen.

Wanneer ik dagen doorga of meer dan 12 uur niks gegeten heb begint mijn lichaam ook te protesteren als ik los wil gaan. Als je met een auto wilt rijden, moet je hem eerst voorzien van brandstof. Het feit dat je geen energie meer hebt, waarna je uiteindelijk ook slapjes word, komt omdat het benzinelampje van je lichaam gaat branden. Probeer, hoe moeilijk het ook is, om te eten wanneer je pep gebruikt, bij voorkeur iets met veel zout erin. Zout houd vocht vast, en van losgaan met met uppers verlies je nu eenmaal vocht. Probeer voortaan elke keer dat je pep gebruikt wat te eten zodat je leert om te eten met pep. Dingen die veel vocht bevatten zijn het makkelijkst te eten, dus vermijd brood e.d.

Wanneer je dit voelt raad ik ook aan om voorlopig even zo min mogelijk te bewegen. Het zal voor mij niet de eerste keer zijn dat ik out ga en het zo begon.

Hoor dit vaak van mensen. Sommigen zijn hier gevoeliger voor dan anderen.
Paar oplossingen:

Niet snuiven, maar bommen. Snuiven geeft je een redelijke rush, die na een tijdje wegzakt waardoor het kan voelen alsof je ineens inkakt. In werkelijkheid werkt de speed nog hartstikke goed, maar is de overgang van de rush naar het plateau een enorme teleurstelling. Een bommetje komt geleidelijk op, geeft geen enorme rush in het begin, en is veel constanter aanwezig dan af en toe een nakkie.

Goed eten voor, tijdens en na gebruik. Vaak komen 'crashes' niet door de uitwerking van speed maar door je lichaam die simpelweg een tekort aan benzine heeft om de speed te laten werken.

Magnesiumsupplementen voor de speed (of magnesiumrijk voedsel, groene groentes zoals spinazie). Lang neurologisch verhaal maar het komt erop neer dat de magnesium je dopaminesysteem redelijk stabiliseert. Helpt ook nog eens neurotoxiciteit door overstimulatie van je neuronen tegen te gaan. En je hebt een fijnere werking van de speed (minder spierspanning, minder kaakschaatsen, minder onrust).