Testrun MXP in de Flixbus [40mg]

Wat
T0:00, 8:50 – MXP 40mg (oraal)

Wie
Man
82kg
1.81m

Setting
In de Flixbus naar Den Haag
& In het gemeentehuis plus bieb van Den Haag
Regenachtig saai dagje tijdens de vakantie

Wat is MXP
Methoxphenidine/methoxydiphenidine, 2-MeO-Diphenidine is een dissociatief die effecten geeft vergelijkbaar met meer bekendere dissociatieven zoals ketamine en MXE.
MXP werd kort na de ban op MXE op de markt gebracht als opvolger hiervan. Het merendeel van de gebruikers meld echter dat de effecten van MXP weinig overeen komen met die van MXE en beter vergelijkbaar zijn met de effecten van DXM.

Voorwoord
Mijn ervaring met dissociatieven is zeer beperkt, enkel twee eerdere MXE ervaringen telt mijn geschiedenis. Mijn eerste ervaring met dissociatieven (MXE) was een zeer intense onplezierige waarbij de voornaamste oorzaak een lichte ‘overdosis’ was, voor een eerste keer in ieder geval.

De tweede ervaring (MXE) was een uiterst positieve waardoor ik weer een stap richting dissociatieve middelen durfde te wagen. De slechte associatie was weer uit de weg en mijn interesse naar deze groep middelen is weer gepiekt sinds lange tijd.

Sinds recent heb ik wat MXP en ketamine in huis gehaald (naast de MXE die ik al had) om mijn ervaring met dissociatieven uit te breiden. De reden dat ik MXP voor ketamine uit probeer is omdat ik ketamine gezien de korte duratie en stevige prijs de onkosten niet waard vindt om veel van in huis te halen. MXP daarin tegen kost geen drol dus eerst even MXP uit proberen zodat ik een groter referentie kader heb voor mijn beperkte toekomstige ketamine ervaring(en).

Een goede vriend van mij is groot fan van dissociatieven en vertelde dat hij vaak MXE nam voordat hij met het openbaar vervoer naar school ging. Blijkbaar vond hij het dus wel prettig om een beetje los te staan van de wereld tijdens de vervelende ochtend ritjes met het openbaar vervoer.
Schaars als dat mijn eigen tijd vaak is besloot ik dat dit wellicht een geschikt moment was (Eerste ervaring met een nieuw dissociatief in het openbaar vervoer is natuurlijk als een vreselijk plan en kun je veel beter thuis doen in de woonkamer maar dit was mijn kromme redenatie er achter).
Het leek mijn in ieder geval wel een geschikte optie om mijn über saaie tijd te spenderen in de bus.

Dezelfde vriend had al een beetje geëxperimenteerd met dezelfde batch MXP en op basis van zijn ervaringen en van de informatie die ik online kon vinden besloot ik dat 40mg een geschikte dosering was voor kennismaking.

Normaal gesproken probeer ik mijn rapportje zo kort, duidelijk en overzichtelijk mogelijk op te stellen maar gezien de chaotische aardig van dissociatieven zou dit denk ik geen goed beeld schetsen van wat de substantie doet. Tijdens mijn trip was mijn gedachtegang chaotisch, intens en zonder samenhang.
Dat zal dit keer ook terug te vinden zijn in het rapportje.

Dit rapportje is vooral een gevoelsbeschrijving van het moment, neem alles wat gezegd wordt met een korrel zout want ik was niet helemaal mezelf. Het overgrote deel van de tekst in dit rapportje is wat ik tijdens de trip live heb opgeschreven.


Het Rapportje
Het is een doordeweekse dag in de vakantie, de week hiervoor was ik al naar Den Haag geweest met de Flixbus (lekker goedkoop) om een paspoort aan te vragen, mijn oude stond op het punt te verlopen. Op deze dag moest ik wederom heen en weer reizen tussen Den Haag en Antwerpen om mijn nieuwe paspoort op te halen (een heel gedoe ja).
Ik ben totaal geen ochtend mens maar de goedkope optie liet mij de luxe van uitslapen niet toe.

T0:00, 8:50 - +40mg MXP
Op dit moment stond ik met mijn brake ochtendhoofd op het Astridplein aan het central station Antwerpen te wachten totdat de Flixbus aan kwam. In de ondergrondse fietsenstalling waar ik mijn fiets plaatste werkte ik sneaky een 40mg capsule MXP naar binnen.

T0:20, 9:10 – Na 20minuten wachten in de regen bij de bushalte komt de Flixbus zo’n 15minuten te laat aan. De zenuwen voor het onverwachte dat langzaam over me heen zou kruipen (de MXP effecten) waren al een beetje ingeslagen.

T0:30, 9:20 – Op dit moment nog altijd brood nuchter realiseer ik me weer eens voor de zoveelste keer in mijn leven hoe kut het is om vroeg op te staan, lichte hoofdpijn en een k*thumeur als gevolg.

T0:35, 9:25 – Op dit moment denk ik iets te bemerken maar ik zou niet weten wat, waarschijnlijk placebo ga ik maar vanuit.

T0:50, 9:40 – Op dit moment heb ik het gevoel dat er heel traag maar geleidelijk effecten van de MXP aan het opbouwen zijn in mijn lichaam, het voelt echter zo vaag en nihil dat ik met mijn beperkte ervaring met dissicatieven niet zou weten wat dit gevoel concreet nou precies is.

T1:00, 9:50 – Op dit moment twijfel ik sterk of ik nou wel of niet effecten bemerk.

T1:10, 10:00 – Live notitie: “De wereld voelt anders maar weet niet precies hoe. Meer realistisch? Meer afgestompt? Meer tranquil? Voel me tegelijkertijd toch ook wel aardig nuchter/helder.”
Het begin van de gedachtenstorm

T1:20, 10:10 – Live notitie: “Ik voel me zeker weten anders, verbaast hoe helder MXP is vergeleken met MXE.”
Een notitie aan de zijkant zegt: “Ik wil dit stofje graag begrijpen maar het lukt me nog niet zo goed. Dosering wellicht iets te laag? Is er wellicht teveel chaotische afleiding in de bus om me bewust genoeg te zijn van de effecten?”

T1:30, 10:20 – Live notitie: “De lucht voelt anders, frisser. Koude en warme (verwarming) luchtstromen lijken aanweziger dan normaal. Merk eveneens dat beleving van tijd moeilijker in te schatten lijkt. Ik voel lichtjes een ‘heldere warmte’ lijkt het.”

T1:45, 10:35 – Halte Rotterdam centraal, kippenvel op mijn armen.

T1:50, 10:40 – Live notitie: “Gedachtegang en samenhang lichtelijk chaotischer dan normaal, meer vrij verloop van gedachten. De bus is wellicht een vreemde locatie voor de eerste keer MXP maar gezien mijn tijdsschaarste en gezien het feit dat de settingscontext zich op een bepaalde manier wel goed leent voor de ervaring maakt het tegelijkertijd wel prima”.

T1:55, 10:45 – Op dit moment sta ik op van mijn zit plek om naar het toilet te gaan in de bus, ik merk aan de schommelingen in de bus heel sterk dat mijn motoriek onder invloed van de MXP er niet bepaald op vooruit is gegaan. Op een beetje onhandige wijze slinger ik mezelf een beetje richting het toilet in de bus.

Live notitie: “De dosering is leuk in deze setting maar ik kan me goed voorstellen dat gezien de lange duratie MXP op hoge dosering al snel een te intens tripje kan worden voor veel mensen.
Duurt lang die opbouw van MXP, potverdikkeme!”

T2:00, 10:50 – Stil climbing!
Blijft toch riskant die traag opbouwende dissociatieven!

Live notitie: “Dat MXP met MXE wordt geassocieerd ondanks dat de effecten zo verschillend zijn om de verkoop er van te promoten geeft MXP naar mijn gevoel een slechte eerste associatie.
MXP op zichzelf is echter best wel leuk.

Mijn handschrift wordt momenteel duidelijk aangetast door de MXP, begin heel slordig te schrijven. Ik begin ook aardig vergeetachtig te worden, merk dat ik gedachten niet lang kan vasthouden, gedachten zijn vluchtig.

Mist is vet! (flattorens die door de wolken heen steken en halverwege verdwijnen)

Sinds mijn laatste tripje dissociatieven is mijn negatieve associatie toch wel een beetje omgedraaid naar fascinatie, vaag spul blijft het.“

T2:10, 11:00 – Kom aan in Den Haag, moet 1uur wachten voordat het stadsloket opent.
Ik besluit om in een koffie tentje te gaan zitten die op de weg naar het stadsloket ligt om hier een beetje te gaan schrijven en koffie te drinken.
PS: Terug kijkend op de MXP trip is dit ongeveer het moment dat ik piekte.

Op dit moment begin ik in het café gigantisch veel notities te schrijven.
Live notitie: “Ik voel me een ander mens onder invloed van MXP, de wereld voelt onrealistischer, gek genoeg geeft de MXP mij een hele sterke drang om te gaan schrijven.

Terwijl ik over de straten van Den Haag loop van hett centraal station naar het stadsloket roepen verkopers/wervers mij na: “Jongeman, jongeman!”. Ik negeer ze keihard en loop ze straal voorbij, iets dat ik normaal gesproken niet zo snel zou doen. Normaal gesproken zou ik ze beleefd afwijzen.

Ik denk bij mezelf: Negeren is eigenlijk de enige optie, waarom moeite steken in betaalde agressieve verkopers, negeren is de enige manier om er mee om te gaan.

Ik voel me flink poëtisch onder invloed van MXP, zó hé. Zeker een stofje die creativiteit bevordert.”

Eerder waren alle dissociatieven nog hetzelfde voor me, begin zo onderhand wel een beetje door te krijgen dat er tussen de chaos door wel vernifte verschillen tussen deze familieleden, fascinerend.

Ik herken de ongecontroleerde gedachtestorm onder invloed van dissociatieven die ik bij andere mensen onder invloed hiervan ook wel eens voorbij heb zien komen, ik probeer er het beste van te maken. SCHRIJF ALLES OP DIT IS GOUD, waarom weet ik niet.

Erg leuk casual spul (achteraf gezien misschien niet zo, haha) maar ook link doseren, het doseren komt duidelijk heel nauw en kan de ervaring hoogstwaarschijnlijk maken of breken (sprak uit ervaring, heuheuheuh).

De neutraliserende gave van dissociatieven is interessant, mijn normaal gesproken saaie vervelende dag voelt geneutraliseerd op de beste manier mogelijk.

Het feit dat er vrijwel geen tolerantie of kater is achteraf is al helemaal geweldig (er was wel een katertje achteraf, lichte hoofdpijn, hersens waren in pudding verandert en ik was duidelijk vermoeid achteraf maar dit zou wellicht ook gedeeltelijk door de lange busreis en vroege opstaan veroorzaakt kunnen wezen).

T2:30, 11:20 - Sinds kort zie ik het gigantische potentiaal van dissociatieven in.
PS: Nu ik dit allemaal terug lees heb ik echt zoiets van, wauw, ik ben echt flink ongenuanceerd onder invloed hiervan, haha. Als ik er achteraf aan terug denk voelde het allemaal helemaal niet zo super euforisch ofso al was het een hele interessante ervaring wel. Nu ik dit allemaal terug lees is het haast alsof ik een andere persoonlijkheid had aangenomen, was een beetje manisch toch wel.

De wereld voelt verdooft en tegelijkertijd toch heftig, De lamp die boven me hangt (in het café nog altijd) is vervelend fel maar misschien komt het ook gewoon doordat het ochtend is.

De koffiejuffrouw moest er even over nadenken maar zei uiteindelijke goedemorgen, ik wist het zelf ook niet en dacht dat het middag was, wellicht doordat de dagen weer wat langer worden.

Na 15minuten non-stop schrijven begin ik dan toch aan mijn koffie, tot mijn verassing smaakt die niet anders dan normaal, alles voelt gewoon zo anders.

40mg is wel een ideale kennismakingsdosis.

Ik voel een wazige verlammende druk in mijn hoofd.

Kunstmatig licht oogt lelijk en nep, eigenlijk voelt alles gewoon nepper.

Ik voel me abnormaal en het is moeilijk geloven dat andere dat niet kunnen afzien aan mij al is het wel een beetje raar dat ik als een bezetene loop te schrijven in een café.

Ik voel me poëtisch gek genoeg. Wat is poëtisch eigenlijk? (Ja dit is wat ik echt dacht op dit moment.. )

De koffie voelt licht afgekoeld, nog steeds warm. De koffie is duidelijk minder lekker nu, apart dat warmte lekker smaakt. Waarom?

Net als vorige week toen ik hier zat in dit café, allemaal kale mannen in pak, heftig in gesprek. Waarom? Maar liefst 4 stuks dit keer.

1 ding is zeker, dissociatieven zijn niet sociaal, de behoefte is er gewoon niet. Mijn eigen klankbord is meer dan genoeg.

Rechts van me op de doorlopende bank, 2 dames die elkaar sinds lange tijd weer zien vurig in gesprek, alles voelt zo onwerkelijk bekeken van een afstand, ik veel me heel erg los gekoppeld van mezelf.

T2:50, 11:40 - De 40mg dosering voelt zowel mild als heel sterk (Ik had totaal geen realistisch beeld van hoe ver ik van de wereld was). Ik ben duidelijk niet mezelf maar functioneer verder wel prima (dat het even benadrukt mag worden > Ik ben duidelijk niet mezelf).

Mensen blijven haastig in en uit lopen, drukke wereld die Den Haag.
Overal harde geluiden, constant. Geluiden uit de keuken, een draaiende machine, pin(automaat)geluiden, pratende mensen, koffiezetapparaat, klakkende hakken. Ik hoor het allemaal een stuk duidelijker dan normaal.

Er begint inkt aan mijn vingers te kleven van het vele schrijven, ik ben fanatiek bezig (mijn fijne motoriek was ook niet al te best maar dat terzijde).

Chaos is het, pure chaos aan informatie input en uitput. Maar tegelijkertijd verdovend, als iets verdooft wordt input toch juist minder? Een paradox in zichzelf, het valt niet te begrijpen.

T3:00, 11:50 - Op dit moment besluit ik richting het gemeentehuis te lopen dat in de buurt staat, het stadsloket ging om 12:00 open.

Live notitie wederom: "Het grote witte steriele gemeentehuis van Den Haag, het lijkt haast een beetje op een ziekenhuis. Wel andere koek dan het schoollokaal gelijkende gemeentehuis van Antwerpen."

Terwijl ik aankom in de grote hal staat er al een grote rij mensen te wachten bij het loket waar ik moest wezen. Het overgrote deel van deze mensen had niet door dat het loket vandaag gesloten was tot 12:00.
Een stelletje kijkt verward rond bij het loket en worden direct benadert door een oudere Afrikaanse vrouw die al snel boos begint te schreeuwen: "Ik loop hier al te wachten vanaf half 11, ik sta eerste in de rij!", een paar andere mensen beginnen ook te roepen wat hun plek in de rij is.
Om 12:00 opent het loket en de mensenmassa dringt zich zo snel mogelijk naar het loket om eerder dan de andere mensen aan de beurt te wezen.
Op dit moment voel ik een sterke irritatie in mezelf opborrelen: "Smerig kakkerlakken gedrang kent geen schaamte, ik ga liever een uur extra op het bankje zitten dan me bij dat volk in de rij aan te sluiten."
Een gedachtegang vrij extreem voor mijn doen.

T3:15, 12:05 - Alle lichten in het gigantische gebouw vallen tegelijkertijd uit en het sfeergevoel slaat om, het gebouw voelt ineens veel rustiger en gezelliger. Kunstmatig licht op MXP is nogal een dooddoener.

T3:30, 12:20 - De effecten voelen milder en lijken af te nemen.
Onder MXP word ik bewust van hoe vluchtig goede ideeën kunnen wezen (achteraf gezien valt het best wel vies tegen hoe goed al mijn ideeën waren ). Ik ga vaker willekeurige notities maken.

Tijdens mijn tripje bespeur ik heel sporadisch af en toe een nauwelijks waarneembaar vleugje van misselijkheid/duizeligheid, beetje gelijk aan wat ik gewend ben van opiaten.

Ondanks dat ik eerder tijdens het trippen nog noteerde dat MXP niet erg sociaal is begin ik in het gemeentehuis verrassend genoeg spontaan een gesprekje aan met een dame rond de 60 die naast me zat op de wachtbank.
Ik had het gevoel dat ondanks mijn chaotische/rare gedachtegang een aardig normale indruk achter liet, ze initieerde zelf in de meeste gevallen het gesprek in ieder geval, ik zou mijn sociale vaardigheden op dat moment ook best wel overschat kunnen hebben aangezien terug kijken op mijn notities mijn inschattingsvermogen niet heel erg solide over komt op mij.
Hoe dan ook, ik kreeg de tip van mevrouw om de bibliotheek te bezoeken tegenover het gemeentehuis. Ik had tijd over voordat de Flixbus weer vertrok richting Antwerpen dus besloot haar tip op te volgen.
Loop de bieb in, roltrap omhoog en voila, een prachtig chill plekje met minimalistische bankjes en blauwe LED lampjes sfeerverlichting, erg knus. Uitzicht over het drukke kruispunt waar ook de Primark aan staat. Mooie stad is Den Haag wel.
Hier heb ik vervolgens tot 13:30 gewacht en ben vervolgens weer richting het centraal station/Flixbus gelopen.

T4:10, 13:00 - Ik merk op dit moment dat het meest intense gedeelte van de trip is gepasseerd.
Ik had nog een 25mg capsule MXP voor eventuele herdosering maar ondanks de prima eerste ervaring had ik geen behoefte om de trip te verlengen.
Ik zie het wel zitten om nuchter weer naar huis te reizen, het is mooi geweest.
Een dag waarop ik eigenlijk alleen maar de hele dag stil had gezeten en niets gedaan maar tegelijkertijd constant bezig was (in mijn hoofd).

Veel mensen zullen het met me oneens zijn maar ik blijf dissociatieven nog steeds een perfect middel vinden voor de verveelde mens, wat ik die dag was geweest maar na de MXP niet meer.
Voor mij voelt MXP aardig neutraal maar neutraal kan soms best prettig wezen.
Voor dissociatieven moet je toch wel een specifieke smaak ontwikkelen (voor de langer durende in ieder geval!). Wellicht zijn dissociatieven verkoopbaar onder de drugs zoals dat wiskey dat is onder de alcoholische dranken, voor mensen met een specifieke smaak die je moet leren waarderen.

T4:50, 13:40 - Net terug aangekomen in de Flixbus die om 14:00 terug naar Antwerpen rijdt.
De MXP is op dit moment zo goed als uitgewerkt al voel ik nog lichte na effecten. Ik voel me weer aardig normaal op dit moment.
Mijn oren beginnen te suizen.

T6:10, 15:00 - Op dit moment zit de effecten vrijwel volledig uit gewerkt.
Na het tripje merkte ik wel dat mijn hersens de hele dag op volle toeren hadden gewerkt, ik voelde me vermoeid, lichte hoofdpijn en alles dat hersenactiviteit benodigde ging eigenlijk niet meer.


Conclusie
De MXP was een leuk tripje al twijfel ik of ik het nog vaker zal gebruiken gezien de lange duur en intensiteit, wellicht nog eens 30mg (in combinatie met een phenylethylamine?). Wat mij vooral is bij gebleven is de constante chaos in mijn hoofd dat zich vooral uitte in een constante stroom aan gedachten.
Het leek mij een leuk idee om al mijn gedachten gewoon op te schrijven en vervolgens in een rapportje te verwerken. Nadat ik al mijn gedachtes destijds terug las had ik erg sterk het gevoel dat mijn persoonlijkheid toch wel een verschuiving had ondervonden.

Bij het maken van dit rapportje had ik het gevoel dat ik me persoonlijk kwetsbaar opstel, je bent toch niet bepaald jezelf onder dissociatieven en er komen nog wel eens wat extreme/rare gedachten voorbij.

Om eerlijk te zijn had ik de potentie van dit stofje in gewicht onderschat, op Psychonaut stond dat MXP ongeveer half zo potent is als MXE, voor mijn gevoel was het echter wel iets potenter in gewicht, ik ben er vrij zeker van dat 20mg MXE niet zo'n sterk tripje had gegeven, eerder vergelijkbaar met 30mg gok ik. Wellicht kwam het ook gedeeltelijk door mijn drukke omgeving(en).

MXP is een stofje waarvoor je stevig in je schoenen moet staan gezien de chaos die op je af komt. Desondanks was het een zeer interessante ervaring. 40mg in deze setting was voor mij een goede eerste kennismakings dosis.

Mijn ervaring met MXE is vrij beperkt maar ik ga alsnog een poging doen om de vergelijking te maken aangezien ik het gevoel heb dat de verschillen voor veel mensen interessant zijn.
Bij MXP was ik duidelijk meer gericht op mijn omgeving waar MXE meer naar binnen gericht is. Mijn zicht (en gedachtengang) was duidelijk een stuk helderder met MXP op en ik leek meer energie te hebben.
MXP gaf af en toe ('een meer helder') warm gevoel maar het komt niet in de buurt van het prettige warme gevoel dat MXE geeft dat naar mijn ervaring een beetje serotogeen aanvoelt.
Met MXP heb ik het gevoel dat ik gevoeliger was voor prikkels uit mijn omgeving en had ik het gevoel dat mijn mentale gesteldheid iets minder stabiel was, ik kwam terug kijkend op de trip onder invloed van MXP toch wel een tikkeltje manisch over.

Neem deze vergelijkingen met een korrel zout, dit is een inschatting en het kan zijn dat ik het niet helemaal 100% correct heb, ik heb immers maar 2-(3) stevige ervaringen met MXE en slechts 1 ervaring met MXP.
Dat is alles!

Snoep verstandig, have fun.

Klinkt interessant om zoiets in deze situatie te doen, hoewel ik het denk ik niet aan zou durven. Zou me toch ongemakkelijk voelen. Leuk tripreport.

Leuk en goed beschreven tripreport

Hahaha heel nice, volgende keer op de flixbus ook maar eens proberen!

Jmths schreef:T1:45, 10:35 – Halte Rotterdam centraal, kippenvel op mijn armen.

Zou ik ook hebben op Rotterdam Centraal

Leuk report!

Bedankt voor de positieve reacties.
Ik twijfelde nog een beetje over de langdradigheid en chaotische opbouw van het rapportje maar af en toe een beetje afwisseling kan geen kwaad.

Jmths schreef:Bedankt voor de positieve reacties.
Ik twijfelde nog een beetje over de langdradigheid en chaotische opbouw van het rapportje maar af en toe een beetje afwisseling kan geen kwaad.

Langdradig vind ik net fijn, heb ik tenminste iets te doen op de trein! (of op de flixbus )