Goa'tje in Leuven.
Eerste LSD trip sinds zomer 2011. (overschot dat al sinds toen in de kast lag
) Heel de nacht gedanst.
De deco was ook perfect complementair aan m'n trip. De muziek subliem (ik trip niet op feestjes als ik niet weet wie er speelt) en het bezwete jonge manvolk aantrekkelijk (voornamelijk die ene die waarschijnlijk hetero genoeg was om niet te beseffen dat ik heel de tijd met hem aan't flirten was, en die andere aan de toog die aan een lolly slurpte.)
Fantastisch mooie visuals gehad, zowel met open als gesloten ogen, voornamelijk "the usual stuff" (goud licht, regenbogen, art-deco-achtige dingen, hindoeïstische goden), maar ook een heilige drievuldigheid van papier, steen, schaar, die vervolgens symbool stonden voor (her)geboorte, leven, dood / creatie, evolutie, vernietiging. Ik weet niet hoe, maar dit beeld bleef veranderen, totdat hieruit het idee volgde van The Lion King als net iets positiever uitgevallen allegorie op het Russisch communisme. Met Mufasa als Lenin, Scar als Stalin, en Simba als Trotsky in ballingschap
Doorheen de nacht ook een aantal andere gedachtekronkels gehad.
Het besef dat hoewel het meeste dat je inademt stikstof is, dat direct terug wordt uitgeademd, de zuurstof die je eigenlijk opneemt veel langer in je blijft dan die enkele adem. Ik visualiseerde dat eerst als "hapjes lucht": lucht die je nu inademt wordt bijgehouden en het hapje lucht dat je uitademt is er een van een paar minuten of uren geleden. Vervolgens wiskundig
ingeademd: Lucht (n), uitgeademd: Lucht (n-x) | x = aantal keer ademhalen nodig voor opgenomen zuurstof is omgezet naar CO2
Daarbij ook gedacht hoe we allemaal wezens van entropie zijn. Ons chemisch nut is om dingen te verbranden.
Tweede gedachtekronkel:
Een dieper besef hoe onze noties van vorm het subatomaire niet kunnen beschrijven, aangezien de vormen die wij zien fotonen zijn, gereflecteerd door de elektronenschil van atomen. Ons idee van "rond" of "bolvormig" toeschrijven aan een deeltje is nonsens.
Derde, eveneens atomaire gedachtekronkel:
Een oude bekende, maar een leuke om over na te denken tijdens LSD: "we zijn allemaal sterrenstof". Op voornamelijk waterstof na is elk deeltje van alles op onze planeet ontstaan uit de resten van ontplofte sterren. De kracht nodig om iets als koolstof of zuurstof te maken is zo groot dat je er hele sterren voor nodig hebt. Elk deeltje in ons lichaam bevat de potentiële energie die sterren er miljarden jaren geleden in hebben gestoken.
Sterren zijn ontploft opdat wij er nu over zouden kunnen spreken.
Ik heb zes keer het woord sterren gebruikt in deze paragraaf.
Vierde, iets ludiekere gedachtekronkel:
Ik begon vrienden en kennissen te vergelijken met eten & frietsauzen (in gedachte).
Dit kwam eigenlijk vrij simpel, ik moest plots denken aan de recente vermelding van een niet zo aantrekkelijke vriend (laten we hem Kurt noemen) dat hij met twee mannen had gesandwicht. Om dat beeld uit m'n hoofd te doen verdwijnen werd Kurt dan maar een sandwich met krabsla. Toen begon ik te denken aan wat voor voedingswaar m'n andere vrienden zouden zijn, die gedachtegang werd nogal vlug: "wat voor saus".
M'n beste vriend is bvb tomatenketchup (hoewel ik ketchup niet lekker vind om zelf te eten, heb ik wel respect voor het product), een populistische kennis van ons is jopiesaus, velen vinden het leuk, zelf geen idee waarom, ik vind het ranzig.
Ik ben zelf mayonaise, m'n 2de beste vriend is ajuinsnippers, met ons drie kunnen we een frikandel speciaal maken (met de leuke tussennota 'wie zorgt er dan voor de worst?')
Ik ken Eko en trust me, er staat echt geen ranzige informatie in deze tekst 
