Op een schone lentedag hadden Fresh en ik afgesproken
naar het Rijksmuseum te gaan. Leek ons wel leuk daar wat rond te wandelen terwijl ik af en toe vanuit mijn vakgebied toelichting gaf. In de wc-ruimte namen we ieder 2 rode Nijntjes. Beetje impulsieve actie van mijn kant. Leek me echter wel lachen beeldende kunst vanuit dat perspectief te zien. Nooit gedaan eigenlijk.
Na eerst tussen de kanonnen, boegbeelden en andere attributen uit de VOC-tijd gedwaald te hebben, gingen we wat werk van Rembrandt en andere oude meesters bekijken. Daarna was het de bedoeling wat impressionistisch werk te bekijken. Terwijl ik een door Renoir vervaardigd stadsgezicht gadesloeg, zag ik opeens lichtsporen van vurige puntjes door de geschilderde straten heentrekken. In de zaal waar dit werk hing, daalde overal gekleurde ringen neer.
We besloten dat we naar de beneden gesitueerde etage zouden gaan. De trap leek peilloos de diepte in te verdwijnen. Ik werd nogal licht in mijn hoofd en vreesde even mijn evenwicht te verliezen. Fresh stelde voor even cola met een gebakje te gaan nuttigen in de restauratie. Dat leek me een goed idee.
De serveerster kwam de bestelling opnemen. Het was een knap halfbloedje met volle lippen en aangename rondingen. Ik werd nogal over the top horney van haar.
Het leek wel of ik geilheid in plaats van zuurstof inademde. De chocolade versnaperingen arriveerden.
Ik geloof dat ze als 'Brownies' op de menukaart stonden.

- 20160406_121708.jpg (298.5 KiB) 830 keer bekeken
Mijn makker zei dat hij ze net op vagina's vond lijken. Daar had hij geen ongelijk in. Ondertussen stelde ik me voor dat ik de inmiddels in chocolade getransformeerde latina-serveerster op ging likken en knabbelen en haar dan 's nachts gelijk een 3d-printer uit mijn navel perstte om spannende massage-oefeningen mee te gaan doen.
Fresh ging naar de toiletten. Het leek wel vier uur te duren voor hij wederkeerde. In de tussentijd wierp de serveerster af en toe bezorgde blikken op me.
Nadat hij weer teruggekeerd was, stelde ik voor even naar buiten te gaan. Een onweerstaanbaar verlangen om zonlicht te absorberen vervulde me. Alleen zouden onze tickets dan verder onbruikbaar zijn. Nou ja dacht ik jammer dan koop ik wel 2 nieuwe zo meteen. Cognitief was ik best wel enigzins uit balans. Ik had niet het idee veel samenhangende zinnen te kunnen vormen.
Mijn herinneringsvermogen liet ook nogal te wensen over. Steeds opnieuw liep ik naar het koffiestalletje om zwarte koffie met suiker voor ons te halen maar eenmaal aan de beurt had ik geen flauw benul meer wat ik wilde bestellen. De eerste keer zei ik 'iets bruins', de tweede maal 'brown sugar' en ook nog een keer ' golden brown'.
Nou ja. We zaten uiteindelijk lekker in de zon, ik kwam steeds meer tot mijn positieven en we hebben nog een goed gesprek gehad. Dat museum komt nog wel een keer. Sober in mijn geval.