Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Ayahuasca - De Droom

Voor al je psychedelische avonturen.

Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Anjuna » di maart 25, 2014 10:25 am

Dit verhaal is ook te lezen op mijn nieuwe site; http://www.paddoblog.nl

Shit, waar blijft die bus nou? Ik rekende uit hoe lang ik nog zou hebben tot mijn trein vertrok. Twintig minuten. Als de bus nu niet komt dan haal ik het niet. Zelfs als ik deze trein wél zou halen ben ik er niet op de afgesproken tijd. Maar als ik met de volgende mee moet dan ben ik anderhalf uur te laat. Zo lang kan ik de rest niet laten wachten. De chaotische muziek van Yeasayer paste bij het moment. Zenuwachtig keek ik nog een keer naar de tijd op mijn telefoon. Kwart over twee geweest. Liep deze klok niet achter? Toen ik opkeek kwam aan het eind van de straat een bus om de hoek rijden. Zou ik het gaan halen?


Ik was op weg naar Nieuwlande, een klein plaatsje in Drenthe. Daar zou ik vandaag voor het eerst in mijn leven deelnemen aan een Ayahuasca ceremonie. Het was allemaal anders gelopen dan gepland. Vorige week dacht ik nog dat ik vandaag naar Muiden zou reizen, naar een ceremonie bij Paul Krausse. Vier dagen voor de geplande ceremonie kreeg ik het bericht dat het niet door ging. Paul had rust nodig, hij was niet in staat om een sessie te begeleiden. Wanhopig had ik naar een alternatief gezocht. Ik móést deze zondag gaan trippen. Hier had ik me de afgelopen weken bewust en onbewust op voorbereid. Ik had weinig gefeest, gezond geleefd. Veel nagedacht. Ik was er klaar voor. Paul had me doorverwezen naar vrienden van hem, die hetzelfde werk deden.

Ik keek naar een foto van Jeroen en Petra op hun website. Het voelde meteen goed. Wat zagen deze mensen er lief uit. Ik belde naar het telefoonnummer dat naast de foto stond. ‘Hoi met Sebastiaan. Is er nog plek bij de ceremonie van zondag?’ Het bleef even stil voordat een rustige stem begon te spreken. ‘Ik weet het niet. Het ligt eraan. Er zijn twee mensen die niet zeker weten of ze komen. Ik hoor het vanavond van ze. Of anders morgen. Ik zal het je laten weten. Weet je, ga er maar vanuit dat je kan komen. Het is een bijna ja. Als je op deze manier door de grootmoeder wordt geroepen dan moet het zo zijn. Maar ik mag nog niets toezeggen. Je hoort van me.’ Nerveus wachtte ik de rest van de dag op een belletje. ’s Avonds ging de telefoon. ‘Je kan komen.’

Ik keek naar het digitale scherm in de bus. Verwachte aankomsttijd eindbestemming: 14.38. Shit, mijn trein vertrekt een minuut eerder. De bus reed langzaam. Bij elke halte stapte er mensen in en uit. De chauffeur nam zijn tijd. Schiet op. Rijd dan weg. Harder. Zou de bus sneller gaan als ik denk dat hij sneller moet gaan? Nee. Het werd rustig in mijn hoofd. Ik keek weer naar het scherm. De aankomsttijd was veranderd naar 14.39. Ik gaf het op. Ik moest een trein later nemen. Ik bel Jeroen straks wel. De bus naderde het station. Nog twee haltes. Nog vier minuten. Misschien lukt dit wel. Wat als ik nu vast uitstap en ga rennen naar het station? Zou ik sneller zijn dan de bus? Nee, blijven zitten. Ik ga het halen. Maar ik zal straks naar de trein moeten rennen. Gelukkig ben ik snel. Yes, ik ga het halen! Ik checkte uit. Ik stond klaar. De deuren schoven open. Ik rende naar het station, checkte in, sprintte de trap af. Er ging een fluitje. Ik sprong de trein in en hoorde de deuren achter me dicht klappen.

Hijgend stond ik in de trein naar Zwolle. Ik liep door het gangpad, op zoek naar een plek. Ik kwam een conducteur tegen. ‘Vervoersbewijs alstublieft.’ Hij scande mijn OV-chipkaart. ‘Je hebt niet ingecheckt.’ Ik had wel ingecheckt. De conducteur keek op een ander schermpje. ‘Je hebt bij Connexxion ingecheckt. Dit is NS. Niet zo slim van je hè. Mag ik even je ID zien?’ Ik gaf hem mijn paspoort. Hij schreef wat dingen over. ‘Een, twee, drie, vier. Zo, toe maar.’ ‘Waar heeft u het over?’ ‘Vier voornamen.’ ‘Oh, ja, klopt.’ ‘Hier is je kaartje. Je moet vijfendertig euro extra betalen. Het wordt van je rekening afgeschreven. Fijne reis.’

Omdat er in Hoogeveen geen bussen rijden op zondag had ik een treintaxi besteld. De taxi had lang op zich laten wachten. Ik stapte in. Nog even en ik zou eindelijk aankomen op de boerderij van Jeroen en Petra. Voorin de taxi zat een oudere vrouw. Zij moest eerst worden afgezet. Ze draaide zich om en keek me aan. ‘Mooie naam, Sebastiaan. Hoor je niet vaak.’ Ik glimlachte. ‘Tegenwoordig zijn het alleen maar van die moeilijke namen. Geen touw meer aan vast te knopen.' De chauffeuse knikte en mengde zich met een plattelandsaccent in de monoloog. ‘Helemaal mee eens. Ik heb mijn eigen kinderen makkelijke namen gegeven. Linda en Sanne. Gewoon één naam, geen poespas.’ Mijn glimlach werd groter. ‘Ik heb vier namen.’ Er viel een stilte en ik zag de vrouwen me vragend aankijken via de achteruitkijkspiegel. ‘Sebastiaan Johannes Paulus Theodorus.’ ‘Zo, chic hoor.’ ‘Ja, ik kan altijd nog Paus worden,’ hoorde ik mezelf zeggen. Wat een stomme grap eigenlijk, hoe lang maak ik die al? En wie heeft hem ooit bedacht?

Bestemming bereikt. Ik kwam binnen in het schuurtje. Ik wilde Jeroen een hand geven. Hij gaf me een knuffel. Hetzelfde gebeurde bij Petra. Ik stelde me voor aan de anderen die vandaag aan de ceremonie zouden deelnemen. ‘Ben jij de Sebastiaan op wie we hebben zitten wachten?’ ‘Ja, dat ben ik.’ Ik was blij dat ik niet nog later was aangekomen. ‘Een jonkie nog! Hoe oud ben je?’ ’Eenentwintig.’ ‘Wauw, was ik nog maar eenentwintig. Eenentwintig en nu al Ayahuasca. Dapper hoor.’ De ceremonieruimte zag er aangenaam uit. Er lagen acht zachte zitjes in een kring op de eikenhouten vloer. Ook de muren en het plafond waren van hout. Er hingen kleurrijke schilderijen en voorwerpen aan de wand. Er stonden kaarsjes en bloemen. In de kring, naast de plek waar Jeroen zou gaan zitten, stond een altaar met allerlei spulletjes. Ik zette het engeltje dat ik had meegenomen er tussen. Achter in de ruimte lagen dikke matrassen en er waren dekens en kussens. Het voelde goed. De perfecte omgeving voor een trip.

We gingen zitten in de kring. Tegenover me zaten Jeroen en Niels. Niels was net als Jeroen en Petra aanwezig als begeleider. Hij was een paar jaar ouder dan ik. De rest was allemaal ongeveer twee keer zo oud. Naast me zaten E en Y, een stelletje. Aan mijn andere kant zaten D en S, ook een stelletje. Daarnaast zat M. Iedereen was in het wit gekleed. Ik keek de kring rond. Ik voelde de spanning opkomen. Ik kreeg het warm. De lichten gingen uit, de kaarsjes aan. Petra kroop op een kussen naast me. Jeroen begon te praten. Hij had een hele fijne, rustige manier van praten. Het gaf me een prettig gevoel. Ik begon mijn spanning te observeren. Ik wist waarom ik gespannen was. Er stond me iets groots te wachten, iets heftigs. Misschien wel mijn heftigste trip ooit. Zou het zwaar worden? Ik heb gelezen dat Ayahuasca zelden alleen maar leuk is. Hoe moeilijk ga ik het krijgen? Wat heb ik te verwerken? Waar moet ik nog uit loskomen? Wat gaat er straks gebeuren?

Ik concentreerde me op Jeroens kalme stem. Hij introduceerde de drie verschillende soorten Ayahuasca die op het altaar stonden. In één fles zat Ayahuasca die hij samen met Petra in de boerderij had gebrouwen. Een andere bevatte Ayahuasca die was meegenomen door een Sjamaan uit Brazilië. De derde fles was er één zonder MAO remmer. Deze zou een korte, krachtige trip opleveren. We hadden het over de smaak. Ik had gelezen dat deze heel smerig zou zijn. Jeroen vroeg ons om de Ayahuasca niet met water weg te spoelen, om de pure smaak van het middel te kunnen ervaren. Naast ons stonden kotsbakken. Het komt vaak voor dat mensen moeten overgeven bij het gebruik van Ayahuasca. Niet om de smaak, maar als onderdeel van het proces. Het is een reiniging van het lichaam.

Jeroen ging rond met rapé, een soort snuiftabak. Hij voerde een ritueel uit en blies het via een pijpje in onze neuzen. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen, maar toen het branderige gevoel verdween voelde ik me rustig worden. De ‘talking stick’ werd geïntroduceerd. Op het moment dat iemand vanuit het hart tot de groep zou willen spreken, kon deze tak worden gepakt. De bezitter kan zijn verhaal doen en de rest van de groep luistert, waarna wordt afgesloten met de groet ‘Aho’. D pakte meteen de stick. Hij vertelde over zijn vorige trips en over zijn intenties voor deze trip. Na hem volgden anderen. Ik had geen zin om te praten. Ik had nog geen woorden. Iedereen zei wat. Ik dacht dat ik als enige niks had gezegd. Ik pakte de tak en hield het kort. ‘Bedankt dat ik hier mag zijn en dat jullie hier zijn. Jullie zijn er allemaal heel lief uit. Ik heb er heel veel zin in. Ik vind het spannend. Maar ik heb er heel veel zin in. Aho.’

Jeroen voerde nog een aantal rituelen uit. De windrichtingen werden bedankt. De spirits werden aangeroepen. Het was tijd voor de Ayahuasca. Eerst zou iedereen wat drinken van de Ayahuasca die in de boerderij zelf was gebrouwen. Ik was als vierde aan de beurt. Jeroen zat voor me. We keken elkaar in de ogen. Hij schonk de Ayahuasca in. Ik dacht dat ik minder kreeg dan de anderen. Jeroen wilde blijkbaar rustig aan beginnen met mij. Hij floot zachtjes naar het kopje. Daarna maakte hij een soort blazend, sissend geluid. Ik dacht dat het was om boze spirits weg te jagen. Ik kreeg het kopje in mijn handen, bracht het naar mijn hart, toen boven mijn hoofd, en dronk het vervolgens in één teug leeg. De trip kon gaan beginnen.


Ik zat achterover in mijn zachte stoel. Ik was er net achtergekomen dat ik helemaal achterover kon leunen zonder om te vallen. Mijn hoofd rustte op een steun. Er stond muziek aan. Rustige, slepende muziek. Langgerekte, warme tonen. De eerste visuals begonnen zichtbaar te worden. Patronen, kleuren. Ik deed mijn ogen dicht en de visuals werden helderder. Ik ontdekte dat ik op twee manieren naar mijn hallucinaties kon kijken. Ik kon me focussen op de onderdeeltjes, de zwevende losse vormpjes die steeds ontstonden en verdwenen. Of ik kon het van een afstandje bekijken. De losse onderdelen vormden samen een geheel, dat ook constant veranderde.

Ik dacht aan mijn vrienden. Bij iedereen voelde ik een specifiek, fijn gevoel. Eerst een gevoel, toen de woorden. De woorden die afdeden aan het gevoel. Ik dacht aan mijn ouders. Mijn zusje. Ik was een paar dagen geleden met haar naar de Efteling geweest. Ik zag haar gezicht in de achtbaan voor me en ik moest zachtjes lachen. Ik dacht aan het potje Monopoly dat we gisteren hadden gespeeld. Het voelde goed. Ik opende mijn ogen. Wat zich voor mijn ogen afspeelde zag er onwerkelijk uit. Een donkere ruimte, slechts verlicht door een enkele kaars. Het licht bewoog zich met een blauwe gloed over de muur. Om me heen lagen allemaal mensen in het wit gekleed achterover in hun stoel. Ik keek ze aan. Het was te donker om te zien of ze terugkeken. Hun gezichten vervormden lichtelijk. Ik bedacht me dat ik deze mensen helemaal niet kende. Ik was alleen. Een licht gevoel van angst. Toen een gevoel van vreugde.

Ik vroeg me af of de trip nog heftiger zou worden. Ik was er aan toe. Er begon iemand te huilen. Het klonk mooi. Ik speelde met de gedachte om meer Ayahuasca te vragen. Ik dacht dat ik misschien te weinig had gehad. Dat de rest al veel verder in de trip zat. Ik was immers redelijk ervaren met andere tripmiddelen, en ik dacht dat Jeroen rustig aan met me had willen doen. Ik vond dat ik geduld moest hebben. Jeroen had dit gedaan met een reden. Ik moest aan het gevoel wennen. Ik moest de trip respecteren. Mijn beloning straks zou des te groter zijn. Ik concentreerde me weer op wat ik zag.

Er begonnen mensen door de ruimte te lopen, op zoek naar een andere plek. Sommigen gingen op de matrassen liggen, anderen verwisselden van stoel. Er werd geen woord gezegd. De stoel naast Jeroen kwam vrij. Ik ging er zitten. Mijn visuals waren minder geworden. Ik stond op het punt om te vragen of ik meer mocht drinken. Ik bedacht me wat ik me eerder had bedacht. Geduld. Jeroen pakte zijn gitaar en begon te spelen. Niels speelde mee. Ze zongen er bij. Het klonk fijn.

‘Ik wil zo gaan beginnen aan een tweede ronde, dus wie zich geroepen voelt mag naar mij toe komen.’ Jeroen was opgehouden met zijn gitaarspel. Ik zei dat ik er klaar voor was. Ik mocht op het kussen voor hem gaan zitten. We keken elkaar in de ogen. ‘Hoe gaat het?’ ‘Goed. Ik wil eigenlijk al een tijdje meer. Maar ik dacht ik wacht.’ ‘Goed zo, geduld is een schone zaak.’ Ik moest lachen. Het was prettig om te praten. Jeroen pakte de fles Braziliaanse Ayahuasca en schonk het kopje vol. Ik nam het aan volgens het ritueel en liet de substantie in mijn keel glijden. ‘Het smaakt naar sojasaus.’ Jeroen kreeg een glimlach op zijn gezicht. ‘Dat kan.’ Hij was op zoek naar woorden. ‘Jouw generatie… Het is fijn om jouw generatie hier te hebben. Dat zie je niet veel. Het is belangrijk. Een belangrijke generatie.’ Ik knikte. ‘Ik weet het. Ik probeer het uit te stralen naar mijn omgeving. Dat vind ik leuk.’ Jeroen lachte. ‘Wil je daar gaan zitten? Dan kan de volgende komen drinken.’ Ik nam mijn plek op de stoel naast Jeroen weer in en zakte achterover. Het voelde als een warm bad.

De anderen kwamen één voor één bij Jeroen langs voor een tweede kopje Ayahuasca. Ik vond het leuk om naar het schouwspel te kijken. De twee mensen tegenover elkaar. Het ritueel. De gesprekken. Ik zat er precies tussenin. Alsof ik er elke keer deel van uitmaakte. Bij ieder persoon dat tegenover Jeroen kwam zitten kreeg ik een ander gevoel. Soms serieus, soms lacherig. Altijd mooi. Af en toe luisterde ik mee, maar steeds vaker werd ik afgeleid door mijn eigen gedachten. Gedachten die elke keer leidden tot een lach.

Soms lachte ik om de situatie. De omgeving, de mensen, mezelf. Soms lachte ik omdat ik aan mijn dagelijks leven dacht. Wat doe ik ook alweer? Ik wilde ergens heen met mijn gedachten, maar schoot steeds in de lach voordat ik een gedachte had afgemaakt. De oprechte lach die boven elke gedachte staat. Ik hoefde niet te denken. Het was goed zo. Ik hoefde alleen maar te lachen. En ik hoefde daarvoor niet eens mijn best te doen. Alles ging vanzelf en ik zag het gebeuren. Het voelde heerlijk. Ik zakte verder weg in mijn warme bad. Ik hoorde iemand snikken. Ik herinnerde me dat we hier met een groep waren. Dat iedereen zijn eigen weg bewandelde. Was ik asociaal bezig? Ik moest hard lachen om die gedachte. Toch probeerde ik daarna af en toe een lach te onderdrukken. Ook dat was leuk om te doen. En misschien was het wel sociaal.

Ik merkte dat het tweede kopje Ayahuasca goed zijn werk aan het doen was. Ik zag steeds waziger. Het was alsof ik mijn lenzen uit had. Alles was bedekt met een warme, troebele gloed. Alsof ik ingepakt zat in een doorzichtig vlies. De lach bleef, en daar bij kwam een steeds groter wordend gevoel van vreugde. ‘Hou op met me.’ Het was een zin die mijn zusje en ik de laatste tijd veel tegen elkaar zeiden, en hij leek nu beter van toepassing dan ooit. Dit was veel te mooi om waar te zijn. Ik voelde me zo fijn. Ik begon monotone klanken te maken. Vanzelf. ‘Hmmmm.’ Het geluid dat je maakt als je net wakker bent en een vraag moet beantwoorden. Soms kort, soms lang, in verschillende toonsoorten. Het was lekker om te doen. Dan moest ik weer heel hard lachen. Dan was ik weer even stil. Geconcentreerd op wat ik voelde. Kalm en vredig. Tot er weer een onderdrukte lach via mijn neus naar boven kwam. Ik was onnavolgbaar, maar gelukkig was er niemand die moest volgen. Er hoefde alleen maar te worden geobserveerd.

Petra kwam naar me toe met een dekentje. Ze pakte me in. Ik moest lachen. Een lach vol ongeloof en tevredenheid. Hou op met me. Ik werd over mijn voeten en mijn rug geaaid. ‘Hmmmm.’ Wat voelde dit lekker. Ik zakte nog verder weg. Een met alles. Steeds meer. Steeds meer liefde, steeds meer verbondenheid. Waar gaat dit heen? Waar houdt dit op? Het voelde alsof ik het gevoel van liefde kon versturen. Eerst aan mensen in de ruimte waar ik lag, toen aan mensen ver weg. Ik dacht aan mijn familie, aan mijn vrienden, en ik verzond ze mijn liefde. Ik herhaalde hun namen. Ik vroeg me af of ze het zouden voelen. Ik hoopte het. Ik keek Jeroen aan. ‘Mag ik water?’ ‘Er komt straks een watermoment. Maar als je lichaam er om schreeuwt mag je water.’ Ik nam een slok. Het voelde geweldig.

Ik kroop helemaal onder het deken. Ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld. Is dit de baarmoeder? Dit kan niet. Dit kan toch niet? ‘Wow... Wow…’ Ik hoorde mezelf geluiden maken. Mijn benen begonnen hevig te trillen. Gedachten flitsten door mijn hoofd. Alles en iedereen kwam langs. Alles wat ik had gedaan, iedereen waar ik een band mee had gehad. Het voltrok zich als een proces. Elke persoon en situatie werd behandeld. Met de bijbehorende geluiden. Alles vanzelf. ‘Ja, ja… Nee. Ja. Neeeee. Nee, nee. Ja. Hmmmm… Wow.’ Soms maakte ik het blazende, sissende geluid dat Jeroen eerder bij het ritueel had laten horen. Soms moest ik lachen. Het was een andere lach dan een uur geleden. Vol verbazing. Ik ging languit liggen, nog steeds helemaal onder het deken. Ik voelde een gevoel van geilheid opkomen. Het voelde alsof ik seks had. Ik liet alles gebeuren, Ayahuasca ging haar gang.

‘Alles… Alles…’ Ik omarmde alles. Ik dacht aan alles. Alles als geheel. Alles zonder uitzondering. Ik dacht aan woorden. ‘Woorden, woorden... Woorden...’ Mensen praten te veel. Veel te veel. Te veel onzin. Ik dacht aan lucht. Ik concentreerde me op mijn ademhaling. Ik ademde op elke mogelijke manier in en uit. Lang, kort, zuigend, fluitend. ‘Het gaat snel,’ hoorde ik mezelf zeggen. Ik bedacht me wat er snel ging. Alles ging snel. Deze trip. Mijn ontwikkeling. Het afgelopen jaar was zo snel gegaan. Ik had voor de trip niet verwacht dat ik al zo ver zou zijn. Zo ver dat ik op deze manier Ayahuasca zou beleven. Ik had het niet durven denken, ik was voorzichtig geweest. Nu ik hier lag wist ik het. Natuurlijk was ik zo ver geweest. Ik had de grootste stappen al gemaakt. Wat ik nu moet doen is uitstralen. Anderen helpen. Daar kan ik nog heel veel stappen in maken. Er is nog zo veel te leren.

Ik kwam met mijn hoofd onder het deken vandaan. Hoe lang had ik eronder gelegen? Een uur? Het hadden er ook twee kunnen zijn. Ik was mijn besef van tijd volledig kwijt. Alles was nog steeds wazig. Soms hoorde ik mensen over me praten, soms zag ik dat mensen naar me keken. Soms dacht ik dat mensen over me praatten, of ik dacht dat ze naar me keken. Ik was me bewust van de indruk die ik maakte. Ik wist dat er iets bijzonders aan het gebeuren was en ik geloofde dat de rest het ook wist. Ik was zo blij. Blij dat ik dit mocht meemaken. Blij dat ik met deze mensen was, op deze plek. Blij dat alles goed was. Ik moest lachen.

De trip werd iets rustiger. Ik probeerde op te staan. Wow. Ik wankelde. Voorzichtig liep ik naar de matrassen toe, waar een groot gedeelte van de groep lag. Ik plofte neer. ‘Hoe gaat het?’ ‘Goed, heel goed.’ Ik merkte dat ik moeite had met praten. ‘Alles lijkt de mooiste droom ooit te zijn. Deze trip, en alles wat hier voor is gebeurd. Mijn hele leven. Alles komt samen.' Ik legde mijn hoofd op het matras. Het voelde goed om bij de anderen te liggen. D vroeg me of ik op zoek was geweest naar Sebastiaan, naar mezelf. Ik zei dat ik niet naar mezelf zocht. ‘Maar als je niet zoekt, wat ga je dan vinden?’ ‘Alles.’ Ineens schoot me iets te binnen. ‘D, ken jij M?’ M was mijn beste vriendin. ‘Ja. Klopt. Hoe weet je dat?’ Ik vertelde dat ik alle aanwezigen van tevoren had opgezocht op Facebook, via de namen in de mail. Ik had gezien dat D gemeenschappelijke vrienden met M was. ‘Ja, ik heb haar ontmoet op een feestje. Ze zat in het gras en toen heb ik haar aangesproken. Een bijzonder meisje.’

Het matras lag lekker. Er klonk een goede beat uit de speakers. Ik kwam overeind. ‘Mag ik een liedje voor jullie zingen?’ Ik kreeg een paar verbaasde blikken. ‘Ja, natuurlijk mag je een liedje voor ons zingen.’ ‘Eigenlijk is het rappen.’ ‘Haha, rappen, ook goed!’ Ik wachtte op het juiste moment en ik voelde dat er een spanning in mezelf werd opgebouwd. Ik dacht dat ik deze spanning nodig had om het goed te kunnen doen. Toen ik begon kwamen de woorden vanzelf. Als mijn lucht op was ging ik weer met mijn gezicht in het matras liggen, wachtend tot het nieuwe couplet zich zou aandienen. Zo ontstonden en verdwenen de losse stukken tekst in de muziek.

Ik had zin om naar buiten te gaan. Hopend dat het helder zou zijn, benieuwd naar de sterren. Jeroen ging met me mee. We stapten de deur uit en keken naar boven. Ik had nog nooit zo veel sterren gezien. Ik wist niet of het aan de heldere nacht lag, of dat de Ayahuasca mijn zicht beter maakte, of dat ik er een paar sterren bij bedacht. Tussen de sterren zag ik lijntjes van licht lopen, alsof ze allemaal met elkaar verbonden waren. Vol verwondering keken we omhoog. We gaven elkaar een knuffel. Het voelde geweldig. ‘We kunnen een kampvuur gaan maken, en dan kijken of we de rest zo ver kunnen krijgen om ook naar buiten te komen.’ Dat klonk als een goed idee. Terwijl Jeroen de spullen aan het pakken was merkte ik dat ik nog steeds niet stevig op mijn benen stond.

Het vuur brandde. Jeroen ging naar binnen om de anderen te halen. Ik stond alleen bij het vuur, onder de immense sterrenhemel. Een magisch moment. Ik keek omhoog, dan weer omlaag. Ik moest lachen. Wat een avond. Ik wist dat ik het meest intense deel achter de rug had. Wat was het goed geweest. Onvoorstelbaar goed. Ik liep rondjes om het vuur. Er kwamen meer mensen. Iedereen keek met open mond van verbazing naar de lucht. Uiteindelijk bleef ik over bij het vuur met Niels. We hadden nog niet veel met elkaar gepraat, maar ik wist dat we een goede connectie hadden. ‘Zullen we zo samen gitaar gaan spelen,’ vroeg ik hem. ‘Speel je gitaar?’ ‘Een beetje. Vroeger vooral. Zullen we het nu doen?’

We zaten naast elkaar te spelen. Niels speelde akkoorden, ik pingelde wat. Soms speelde ik een bestaand liedje. Het voelde goed. Later nam Jeroen de gitaar van me over. Hij speelde nu samen met Niels en met een groepje zongen we met ze mee. Fijne teksten, fijne melodieën, veel herhaling. Ik merkte dat mijn trip bijna volledig was afgebouwd. Ik stond weer stevig met mijn benen op de grond. Het nagenieten was begonnen. Van het gitaarspel gingen we over op de muziek die iedereen had ingestuurd. Jeroen had ons dat via de mail gevraagd. Toen mijn nummer kwam liet ik me achterover zakken en zong ik zachtjes mee. Vlagen van kippenvel bewogen zich over mijn lichaam.


We aten fruit. Wat een heerlijke smaak. Waarom kopen mensen plastic snoep terwijl dit bestaat? Iedereen was moe. We gingen nog één keer in de kring zitten, net als in het begin. De ceremonie werd afgesloten. Ik keek de kring rond. Ik zag Petra, een van de liefste mensen die ik ooit heb mogen ontmoeten. Ik keek naar Niels. Wat begrijpen wij elkaar goed. Jeroen. Een ongelooflijk rustige, vriendelijke en wijze man. Fijn om bij hem in de buurt te zijn. Ik keek naar D, S, M en E, die ieder hun eigen reis hadden beleefd. Reizen waar ik weinig van had meegekregen. Y lag al een tijdje op het matras achter ons te slapen, ze was niet in de kring komen zitten. De talking stick ging rond en er vielen veel mooie woorden. Ik was aan de beurt. ‘Ik had van tevoren niet durven denken dat het zo mooi zou zijn. Achteraf weet ik… Natuurlijk had het zo moeten zijn.’ Ik was dankbaar. Dankbaar dat iedereen er was. Dankbaar dat ik er mocht zijn. Dankbaar voor de Ayahuasca. Dankbaar voor het leven. Dankbaar voor alles.
Laatst bijgewerkt door Anjuna op wo jul 16, 2014 5:48 pm, in totaal 7 keer bewerkt.
Anjuna
Offline
 

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Prototype » di maart 25, 2014 11:10 am

:hulde:
Wat een ontzettend tof report!
Misschien wel je beste tot nu toe :)
I'll make my own drugsforum! With blackjack and hookers!
In fact, forget the forum!
BEK HOUWE, NEUS VOLSTOUWE.

Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Avatar gebruiker
Prototype
Harder dan de rest
Donateur
Offline
 
Posts: 7490
Geregistreerd: do aug 01, 2013 11:57 pm
Woonplaats: The Void

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor yip yip » di maart 25, 2014 11:23 am

^^ helemaal mee eens, bedankt!
:love:

Bizar mooie trip ook, daar teken ik voor.
yip yip
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 287
Geregistreerd: za dec 28, 2013 2:55 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Partypipo » di maart 25, 2014 11:39 am

Klinkt gaaf.
Zo'n ceremonie klinkt me iets te zweverig en met teveel rituelen, maar het idee van lieve mensen bij elkaar die allemaal trippen en mooie dingen mee maken en erover vertellen en dat mensen luisteren klinkt allemaal wel heel erg chill.
Ik geloof dat ik toch best wel een keer ayahuasca wil doen, maar niet in zo'n georganiseerde ceremonie.
Ted Bundy schreef:Mochten quotes van mede df'ers in je onderschrift plaatsen weer 'in' worden. Dan is deze de mijne.
Avatar gebruiker
Partypipo
Doneer-meneer
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 4155
Geregistreerd: di sep 06, 2011 1:36 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Anjuna » di maart 25, 2014 11:45 am

Ik moet zeggen dat ik me heel vrij voelde binnen de ceremonie. De rituelen namen maar weinig tijd en beslag en vonden vooral vóór en na de trip plaats. Toen ik tijdens de trip het ritueel van het tweede kopje Ayahuasca onderging voelde dat magisch. Door de trip ga je de betekenis van handelingen zien, de gedachte die erachter ligt. Ik vond dat heel mooi.
Anjuna
Offline
 

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Azy » di maart 25, 2014 12:12 pm

Erg leuk report! Mooi geschreven en het klinkt als een top ervaring. Het klinkt ook als een uiterst positieve trip, zo is er al wel wat anders gepasseerd. Meer van dit!
Avatar gebruiker
Azy
Donateur
Offline
 
Posts: 1950
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 6:56 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Miss E » di maart 25, 2014 12:43 pm

Mooi report, klinkt als een heftige ervaring!
Avatar gebruiker
Miss E
Wijs Gebruiker
Offline
 
Posts: 1684
Geregistreerd: ma mei 27, 2013 2:44 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor the_dude » di maart 25, 2014 1:07 pm

wauw. wat zou ik je graag een highfive willen geven voor wat je hier typt! het klinkt magisch, en jij klinkt als iemand die goed om kan gaan met een tripje.
my rug was stolen.
Avatar gebruiker
the_dude
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 62
Geregistreerd: ma aug 05, 2013 2:25 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Savage » di maart 25, 2014 3:11 pm

Heel mooi geschreven!
Avatar gebruiker
Savage
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 745
Geregistreerd: vr aug 09, 2013 10:52 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor zornax » di maart 25, 2014 3:37 pm

Heel mooi verhaal!
Avatar gebruiker
zornax
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 261
Geregistreerd: di jun 05, 2012 10:43 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Oblivion95 » di maart 25, 2014 4:51 pm

ik heb het verhaal nog niet af maar ik kon het niet laten om even te reageren dat ik het heerlijk vind om te lezen! vooral dat hele verhaal vooraf, fantastisch!
Avatar gebruiker
Oblivion95
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 49
Geregistreerd: di dec 10, 2013 4:08 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor veryordinary » di maart 25, 2014 5:20 pm

Je schrijft heel fijn je weet je gevoel goed over te brengen. Mooi :)
“Never give up on a dream because of the time it will take to accomplish it. The time will pass anyway.” — Earl Nightingale.
Avatar gebruiker
veryordinary
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 572
Geregistreerd: wo okt 16, 2013 12:24 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor kaasje » di maart 25, 2014 5:34 pm

:hulde:
Prachtig! Echt super beschreven, en schets een vrij goed beeld van de ervaring. :)
:wave:
Avatar gebruiker
kaasje
In Memoriam
Offline
 
Posts: 1216
Geregistreerd: zo mei 12, 2013 4:04 pm
Woonplaats: België

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Vinnie » di maart 25, 2014 5:42 pm

mooi report wel jammer dat de ns je weer een boete heeft gegeven :s
Liever dood dan .nl
Avatar gebruiker
Vinnie
DF Addict
Offline
 
Posts: 5137
Geregistreerd: zo feb 26, 2012 1:26 am
Woonplaats: †G-Town †

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor lemonhaze » di maart 25, 2014 5:57 pm

Echt zo mooi hoe je alles beschrijft! :love:
acid and good vibes
Avatar gebruiker
lemonhaze
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 978
Geregistreerd: ma dec 31, 2012 6:27 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Spoke » di maart 25, 2014 6:58 pm

Leuke tripreport, ik heb hem in 1 keer doorgelezen :)
Spoke
Donateur
Offline
 
Posts: 61
Geregistreerd: zo aug 26, 2012 7:18 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Rudolph » di maart 25, 2014 9:30 pm

:hulde:
In één ruk uitgelezen, mooi beschreven!
xoxo dikke lebber van je favoriete rendier :blowkiss:
Avatar gebruiker
Rudolph
Voorproefje
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2800
Geregistreerd: do dec 12, 2013 9:42 pm
Woonplaats: Noordpöhl

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor cojiro » wo maart 26, 2014 2:09 am

:hulde: :wub:
Paper glad, geen vouwtjes
Speed is troep en ik heb er een half jaar van mijn leven aan verspild. Laat het liggen.
Avatar gebruiker
cojiro
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 926
Geregistreerd: za jan 11, 2014 3:15 am
Woonplaats: Utrecht

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Aebi » wo maart 26, 2014 3:16 am

:hulde:
Avatar gebruiker
Aebi
Ivo's baas
DF Addict
Offline
 
Posts: 6425
Geregistreerd: wo dec 04, 2013 5:57 pm
Woonplaats: Boogie Wonderland

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Anjuna » wo maart 26, 2014 4:36 pm

Bedankt voor alle lieve reacties! Voor de geïnteresseerden; http://www.jpbeyond.nl :kleuter:
Anjuna
Offline
 

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor XTC D » do mei 01, 2014 3:00 am

Geweldig report man :hulde:
Fijn dat je zon evaring mee heb kunnen maken, hoor je niet vaak vaan dit trip middel.
Cancer dikke pryma! :-D
Avatar gebruiker
XTC D
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 282
Geregistreerd: ma mei 02, 2011 1:19 pm
Woonplaats: Wereldbol Aarde.

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Paradise » vr mei 16, 2014 2:27 am

Leuk dat er iemand van "deze generatie" zo met positiviteit gooit :D
Avatar gebruiker
Paradise
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 457
Geregistreerd: wo jul 13, 2011 3:45 am

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Winnie » vr mei 16, 2014 11:14 pm

echt leuk om te lezen ondanks de lengte! Dat pricetag doe

crayon-eating motherf*cker
Avatar gebruiker
Winnie
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 47
Geregistreerd: di mei 13, 2014 9:01 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Louche Aapje » di mei 20, 2014 9:18 pm

prachtig report. mooi dat je deze ervaring hebt kunnen beleven!
http://gifsoup.com/NTAzODk2Mw
done : MDMA, Ketamine, LSD, 2cb, Speed, Coke, GHB, Paddo's, Truffels, XTC, Weed, Hasj, Salvia, mephedrone, Methoxetamine
to do: 2ce, 2cc, 2cp, ayahuasca, DMT, mescaline

those who don't believe in magic will never find it
Avatar gebruiker
Louche Aapje
Newbie
Offline
 
Posts: 4
Geregistreerd: zo mei 18, 2014 9:16 pm

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor onoffen » wo mei 28, 2014 3:26 pm

Hey wat een top ervaring zo te lezen ben zelf van plan om deze zomer ook naar zown ceromonie toe te gaan en zat al een beetje te googlen en kwam uit op De gewijde Reis. Heb je trouwens dat derde kopje ook gedronken ? mss heb ik eroverheen gelezen

Peace
Avatar gebruiker
onoffen
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 35
Geregistreerd: ma mei 26, 2014 9:16 am
Woonplaats: Rotterdam

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Anjuna » wo mei 28, 2014 9:26 pm

onoffen schreef:Hey wat een top ervaring zo te lezen ben zelf van plan om deze zomer ook naar zown ceromonie toe te gaan en zat al een beetje te googlen en kwam uit op De gewijde Reis. Heb je trouwens dat derde kopje ook gedronken ? mss heb ik eroverheen gelezen

Peace

Hey! Hier ben ik geweest: http://www.jpbeyond.nl. Kan het je zeker aanraden. Ik ga over twee weken weer, dit keer voor een één op één sessie met Jeroen. Het derde kopje heb ik niet gedronken.
Anjuna
Offline
 

Re: Ayahuasca - De Droom

Berichtdoor Hassan » do mei 29, 2014 4:10 am

ook al is het een erg lange tekst, ik werd er helemaal in meegesleurd en vond het erg prettig om te lezen. mooi verwoord! :hulde:
Hassan
Offline
 


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Psychedelica

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

Royal Queen Seeds banner
cron