Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

LSA en Paddenstoelen: de schrik van mijn leven.

Voor al je psychedelische avonturen.

LSA en Paddenstoelen: de schrik van mijn leven.

Berichtdoor Sublimo » ma maart 14, 2011 7:11 am

Originele post door Doerak op 24 dec 2008.

Gisteren heb ik heb gisteren 10g geweekte Morning Glory (Heavenly Blue) zaadjes gegeten met een vriend (K.). Een vriendin (L.) nam bijna een portie mexiaanse paddenstoelen. Ik had voor de zekerheid nog wat gedroogde mexicaanse paddenstoelen achter de hand en een portie Philosopher's Stones. De trip bleek O.K.; niet heel heftig, maar desalnietemin interessant. Het echte trippen begon echter pas toen de paddenstoelen waren uitgewerkt en bij L. het licht uit ging...

De zaadjes waren, doordat ze 4 dagen geweekt hebben in water, niet meer zo bitter meer en zouden misschien wat in sterkte afgenomen kunnen zijn. We besloten daarom allebei voor een behoorlijklijke hoeveelheid van 10g (500 zaadjes..?) te gaan. Na een half uur voelden we de zaadjes inkicken. We voelden ons echt extreem sloom en ik kon alleen nog maar ik slow-motion praten en lopen, of zo voelde het in ieder geval. L. had voor het eerst paddenstoelen genomen en moest nog wat wennen aan de overgang naar de alternatieve realiteit van de paddenstoel. Ze werd nogal lacherig en kon moeilijk stil zitten. Ik had het idee dat ik aan de LSA alleen niet genoeg zou hebben, dus besloot thee te zetten van de mexicaanse paddenstoelen. Goed versnipperen, flinke hoeveelheid water erbij, laten inkoken voor een half uur, en wat "Indian Spices" thee erbij voor de smaak. Paddenstoelenthee smaakt van zichzelf nogal naar oude sokken.

Na een half uur begonnen ook de paddenstoelen hun uitwerking te hebben. Ik merkte dat het de psylocibine was en niet de LSA, want dit gevoel kende ik. Mijn gevoel werd vreemd, mijn lippen voelden superzacht/sponzig aan, mijn handen als balonnetjes.. ik voelde me een hobbit. L. voelde zich een paddenstoel. Iedereen zo zijn ding. Dat het allemaal nogal bizar was, was niet te ontkennen, maar wat het nou precies was was niet duidelijk. Kortom: we waren aardig op weg om goed ver heen te gaan. In de spiegel bekeek ik mijzelf eens. In mijn ene oog was mijn pupil zo groot dat er geen blauw meer te zien was. In mijn andere oog was mijn pupil juist heel klein en pulseerde wat, groter.. kleiner.. groter.. Typisch paddo allemaal. De mentale effecten waren er wel, maar ik had eigenlijk weinig zin om te praten. Ik probeerde me op mijn gemak te voelen in deze alternatieve staat van bewust zijn zodat ik dingen kon gaan doen die ik normaal ook altijd deed, maar dan met een andere kijk op de dingen.

Na een uurtje of 2 moeten we ons hoogtepunt hebben bereikt. We besloten Harry Potter and the Philosopher's Stone te kijken; een nogal ironische keuze vonden we zelf. Ik vond dat dat wel gepaard moest gaan met een gebakken ei met spek en natuurlijk ook kaas. Ik voelde me echt supergroot en klein tegelijk. Ook alle ruimtes leken buiten propotioneel gegroeid te zijn. De keuken was een immense zaal geworden van wel 3 meter. K. en ik hadden het gevoel dat we naar elkaar moesten roepen om elkaar te verstaan, maar volgens L. waren we overstaanbaar omdat we fluisterden.

Het gebakken ei smaakte goed. Hierna gingen we op pad om nog snel voor 10 uur wat wiet te scoren. De weg naar de coffeeshop was ronduit vreemd te noemen. Op straat was iedereen druk in de weer. Wij schuifelden stil door de straten van Leiden en waren compleet in ons element. Niets om je zorgen over te maken, niets om aan te denken. Ik was compleet vergeten wat ik normaliter zou doen en kon me niets voorstellen bij een "normaal" leven. "Wat doe je dan zo de hele dag door, en waarom? Waar wachten we in Godes naam met z'n allen op."

De wiet viel ons goed en we kregen nu toch wel echte trek. *Thuisbezorgwebsite* bood de oplossing en in een kwartier kwam er een vriendelijke jongeman pizza's afleveren. "Wat aardig van die jongen. Komt 'ie speciaal voor ons pizza brengen, alsof 'ie wist dat we honger hadden." De pizza bleek uitzonderlijk smerig te zijn. Het vocht droop door de doos heen en het ranzige beleg werd zorgvuldig van de pizza gehaald zodat we plots alledrie aan de Margaritha waren. "Zompig", constateerden we.

Ik was hem flink aan het trippen en keek rustig naar Harry Potter en zijn kornuiten. Links van mij liet L. haar pizza op de grond vallen. "Kan gebeuren", dacht ik, en stond op om haar te helpen. L. viel als een zak aardappelen voorover op de poef die voor haar stond. Ik vroeg haar of het nog wel goed ging. Geen antwoord... ik pakte hier vast om haar aan te kijken en kreeg de schrik van mijn leven. L. was lijkbleek geworden en had pupillen die haar oogkassen vulden. Haar mond hing half open en ik hoorde een vreemd soort gekreun. K. en ik gingen meteen van het ergste uit en vreesden dat ze een shock had door wellicht de combinatie van drugs of misschien was ze wel bezig te stikken in die kutpizza. De adrenaline gierde door mijn lichaam. De paddenstoelen hadden hun uitwerking gehad, maar op dit moment was ik plots compleet nuchter en in totale paniek. Doodsangst, zou je misschien kunnen zeggen. Net toen ik een nuchtere huisgenoot had gehaald kwam er weer wat leven in haar ogen. De gehele pizza kwam er vervolgens uit en L. kreeg zowaar weer wat kleur. Ze keek ons drieen aan en vroeg bijna verontwaardigd waarom we haar zo aankeken. Hierop kon ik mijn lachen niet inhouden. L. was herrezen :D

Ik was compleet euforisch, maar ook nog steeds in een soort shock. Ik realiseerde me waarvoor ik had gevreesd en ik voelde me verantwoordelijk voor wat was gebeurd. L. vertelde me dat ze hem aan het spacen was en alles heel ver weg leek. Ze had het idee dat ze ergens was geweest en ze wilde zich herinneren waar en wat ze daar had meegemaakt, maar ze kon het zich niet herinneren. Hoe lang het had geduurd wist ze ook niet, er was gewoon een deel weg uit haar geheugen.

Ik ben de hele avond eigenlijk nog in een soort shock geweest. L. was inmiddels vrolijk in het rond aan het praten, wat het allemaal nog net iets vreemder maakte voor mij. Ze deed net alsof er niks was gebeurd. Om de minuut moest ik even naar haar kijken om te zien of het nog steeds goed ging. Ik was blij dat het goed met haar ging. Het hele incident maakte me op bizarre wijze duidelijk hoeveel ik om mijn vrienden geef. Ze was alleen flauw gevallen, dat wist ik nu. Dat had ik vaker gezien, maar het had nogal een extreme inpackt op mijn geest gehad door mijn staat van bewust zijn op het moment dat het gebeurde. Alles werd ontzettend uit zijn verbad gerukt. Het leek alsof de paddenstoel me duidelijk wilde maken hoe vergankelijk het leven is, of zoiets. Ik ben me in ieder geval helemaal kapot geschrokken. Het angstzweet loopt me op het moment van schrijven letterlijk langs m'n rug.

Een leuke trip, met een bizar einde dat gelukkig geen einde was. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die hebben meegemaakt dat een vriend of vriendin out ging tijdens een trip en dit willen delen.
I dare you, I double dare you motherfucker, say 'what' one more goddamn time!
Avatar gebruiker
Sublimo
Donateur
Offline
 
Posts: 3672
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 1:30 am

Re: LSA en Paddenstoelen: de schrik van mijn leven.

Berichtdoor maniac » do maart 17, 2011 12:03 am

damn, klinkt als een hele vette trip;O
alleen wel echt naar dat je zo in shock raakte van dat L. out ging, maar wel weer een geluk dat zij zich daarna wel weer okay voelde^^
klinkt als een goed combi, met misschien iets lagere dosis :)

goed report;)
Quasi diepzinnige oosterse shit
Avatar gebruiker
maniac
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 266
Geregistreerd: ma maart 14, 2011 10:15 pm
Woonplaats: Noord-Nederland

Re: LSA en Paddenstoelen: de schrik van mijn leven.

Berichtdoor Huggybear²³ » do maart 17, 2011 9:30 am

Mooi reportje, moet wel hels zijn om je medetripper out te zien gaan..... Maar eh... in shock zijn is toch wel wat anders dan wat je bedoelt. Als je echt in shock was en je werd niet naar 't ziekenhuis gebracht, dan hadden we dit waarschijnlijk niet kunnen lezen.......
Avatar gebruiker
Huggybear²³
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 519
Geregistreerd: vr maart 11, 2011 11:17 pm

Re: LSA en Paddenstoelen: de schrik van mijn leven.

Berichtdoor Made of stuff » do maart 17, 2011 8:40 pm

Een keer met truffels en veel wiet met een vriend van me gebeurd. Ik tripte m niet echt heel hard en mn vrienden ook niet echt. Aan t einde van de trip naar buiten gegaan om wiet te halen, kwamen bij de coffeeshop wat schotten tegen, lang mee gechilled maar was eigenlijk niet zo relaxed. Ze rookten heel erg veel wiet wij dus ook maar er was iets raars aan ze wat echt heel eng was ofzo (was denk ik nog de truffels). Na een tijdje waren we allemaal HEEL ERG stoned en wij wouden waterpijp roken, wat gooien ze er uit het niets bij: Icelator en northern lights wiet. Wij wouden perse roken, dus wij allemaal nog veel stonder worden. Na een tijdje zag ik een vriend van me levenloos voor zich uit staren, het volgende moment viel hij om en kregen we hem voor iets van 10 seconden niet wakker. toen hij wakker schrok zei hij dat het niet goed met hem ging en m heel hard aan het trippen was, hij moest naar huis, maar kon niet lopen. Wij hielpen m mee naar huis en zeiden gedag tegen de Schotten. Uiteindelijk toen het weer goed met hem ging vertelde hij dat hij in een heel andere wereld was. Hij zag alleen de kleuren wit, grijs, groen en paars. Ik vond het behoorlijk heftig hij had daarna ook
een lange tijd geen truffels meer gedaan. En idd bij mij gebeurde ook hetzelfde dat je daarna pas echt weet hoe belangrijk je vrienden voor je zijn. Die Schotten waren uiteindelijk ook een rede waarom hij out was gegaan, er was echt iets engs aan ze.
take the drug and go with the flow
Made of stuff
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 32
Geregistreerd: do maart 03, 2011 9:08 pm


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Psychedelica

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 2 gasten

Royal Queen Seeds banner
cron