Ik was onderweg naar de smartshop om een growkit te kopen. Toen ik mijn vriendin (R) belde en het haar vertelde vroeg ze gelijk of ik ook een pakje truffels mee wou nemen ‘als jij ook wilt natuurlijk’. Ik had het weekend ervoor twee ayahuasca ceremonies begeleid en een beetje meegedronken. Daarom twijvelde ik eerst. Ik had namelijk veel mooie dingen geleerd van de aya en wou het liefst deze lessen dieper laten doordringen. Zouden truffels hieraan af kunnen doen? ‘Weet je wat, ik bel je als ik in de smartshop ben nog even. Kijken hoe het dan voelt.’
Het voelde goed, dus ik kocht al een pakje voordat ik haar belde. We zouden samen een pakje delen. R had nog maar 1 truffel trip gedaan hiervoor en ik wou het sowieso rustig aan doen. High Hawaians heetten ze. Prima.
Eenmaal thuis moest mijn kamer nog wat opgeruimd worden. Fijn om dat voor elkaar te hebben voordat we beginnen. R was wat gespannen en leek niet zo zeker te zijn er nog mee door te willen gaan. Ik verzekerde haar dat alles goed komt en dat ze op het aller laatste moment nog mocht besluiten het niet te willen doen. Ik stelde voor er een ceremonie van te maken. Op een klein wit tafeltje kwamen mooie steentjes, een boedha en wierrook te staan. Met een klein ritueeltje vroeg ik alle kwade spirits de ruimte te verlaten en de goede spirits te laten blijven. Ik zegende de boedha en het water dat ik neer had gezet. Daarna de truffels. Ik vroeg R haar intentie uit te spreken voor deze reis. Ze zei dat ze mooie dingen wou zien en dat het rustig bleef. Mijn intentie was ook veel mooie dingen te zien, iets waar ik al een tijdje zin in heb, en dat R zich veilig voelt en het naar haar zin heeft.
De gesneden truffels belanden in twee theekoppen waar kokend water over werd gegoten. Een zakje rooibosthee voor de smaak. Ik had rustige muziek uitgekozen. We zitten op de vloer bij het altaartje te wachten tot de thee op temperatuur is. R lijkt ontspannender te zijn. Mooi.
Dan het moment van drinken. Truffels in thee smaken verassend goed. De geur ervan doet me denken aan mooie avonden. Een tweede scheut kokend water gaat over de truffels en is snel weg. We settelen ons op de bank. R zit tegen me aan, ik heb mijn armen om haar heen geslagen. Het vertrouwde wiegen van voorwerpen begint. De psychedelische doek die ik heb opgehangen begint te ademen. Mijn ogen willen dicht. Ik vraag nog even aan R of ze zich oke voelt. Ja. Oogjes dicht, de geachtenstroom begint te komen. Heerlijke vlagen muziek stromen mijn oren binnen. Ik raak geemotioneerd door de mooie melodieen en teksten. Golven energie stromen vanuit mijn onderrug naar boven en vanaf mijn kruin naar beneden. In gedachten spreek ik mijn dank uit aan god en zijn engelen grootmoeder ayahuasca en de heilige paddestoel.
Ik kom weer de ruimte in, R ook. ‘Dat was de eerste golf denk ik’ zeg ik tegen haar. Ze stemt in. De rustige muziek gaat verder en de tweede golf doet zich aan. Dan gebeurt er iets heel moois. Ik ben opeens vader, en zit met mijn slapende dochter in mijn armen. Ik kijk neer op een klein meisje. De gevoelens van liefde die alleen een vader voor zijn dochter kan voelen stromen door mij heen. Zachtjes aai ik door haar haar en denk bij mezelf: ‘Ik zal er altijd voor je zijn.’ Dit fijne gevoel maakt plaats voor dankbaarheid als mijn dochter weer terugveranderd in R. ‘Dankjewel heilige paddestoel, wat een cadeau!’ R draait zich om en kijkt me aan, we geven elkaar een kusje. Even vragen of ze oke is. Ja alles is goed.
Ik sluit mijn ogen en begin op te stijgen. Niet een letterlijk opstijgen, maar een meditatief opstijgen. Ik raak bevrijd van alle verlangens, en verbintenis met de persoon N en alles wat hem bezig houdt. Een eeuwig durende bel is aangeslagen. Mijn identiteit is weg, de woorden zijn weg, gevoelens zijn weg, dualiteit is weg. En dan... gedachten. Domme gedachten: ‘Je was zo dicht in de buurt van verlichting’ ‘Hoe kan je dat nou weggooien.’ ‘Zo dicht bij, als je nou maar wat verder was gegaan!.’ Ik moet hardop lachen. Ik herken deze gedachten en ze zijn nutteloos.
Nu heb ik zin in aardbeien. Ik neem er een. Ze doen me denken aan de eerste truffel trip met R. Toen had ik ook aarbeien. Ze smaken naar glimlach, concludeerde ik toen. Op dat moment had ik ook een eenheidservaring. Ik werd toen glimlach, en niets anders. Geen N, geen gedachten, geen gevoelens behalve glimlach. Nu moest ik ook weer glimlachen, maar geen verlichting helaas.
De cd met rustige muziek had op repeat gestaan en ik wilde wat anders horen. Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond. Naar de computer lopen was een heel avontuur en het duurde even voordat ik andere muziek op kon zetten, ik snapte het niet helemaal. R suggereerde dat ik Steely Dan op kon zetten. Geniaal. Ik zette het album the Royal Scam van ze op. Ik associeer Steely Dan met cocanine, maar het klonk heel goed op truffels. Fantastische muziek! Bij het nummer Hatian Divorce ging R dansen. Dat zag er leuk uit. Misschien moet ik meedoen? Al snel delen we een gepassioneerde dans die perfect past bij dat nummer. Sensueel, liefdevol, geil. Twee mensen werden voor het kortste moment een.
Na het nummer plofte R op bed. Ik ging naast haar liggen. Ik voelde dat de trip aan het afbouwen was. Het was tijd de ceremonie af te sluiten. R gaf aan het heel erg leuk te hebben gevonden. Ik was het met haar eens. We begonnen ons voor te bereiden op bed. Maar eerst wou ik nog een glas water van het water dat op het altaar stond. Water als medicijn, geleerd bij de ayahuasca ceremonie. Respectvol dronk ik een glas. Opeens werd ik heel moe en moest ik me achterover laten vallen. Heftig, zo’n glas water. De les hiervan heb ik niet begrepen, maar respect heb ik wel voor het ritueel.
Even later op bed. R was nog wat in de war over realiteit. Ik vertelde haar over dat er geen vaste realiteit bestaat. Verwarring is de meest eerlijke staat van zijn.
Welterusten lief.
Welkom op het forum, N!
