Verslaafd aan wiet

Ik lees hier al een tijdje mee, veel ervaringen van anderen gelezen die met hetzelfde probleem zitten. Ik denk dat het voor mijzelf goed is als ik mijn verhaal hier kwijt kan en hiermee hopelijk steun kan vinden.

Ik ben een jongeman van 21 jaar en zit midden in mijn HBO studie die ik volg in Groningen. Hiervoor ben ik dan ook op kamers gegaan. Ik ben altijd wel een wat rustiger, stiller type geweest. Vroeger ook erg verlegen en onzeker maar dit is een stuk minder geworden nadat ik meer op mezelf ben gegaan Toch maakte ik moeilijk nieuwe vrienden en zat dan ook vaak voor de tv, achter de laptop of werkte ik aan school. Sporten deed ik alleen in het weekend als ik naar mijn ouders huis ging, op vrijdagavond en zaterdagavond voetballen. In het dorp van mijn ouders woonden nog een hoop vrienden van me, ik keek dan ook altijd erg uit naar het weekend!

Op een gegeven moment kwamen mijn toenmalige huisgenoten ineens met het bericht dat ze niet meer met mij wouden samenwonen. Zij hadden met z’n drieën al een nieuw huis bezichtigd, het contract getekend en de datum voor hun verhuizing was bekend. Hierdoor moest ik opzoek naar een nieuwe kamer en voelde mij erg ‘verraden’ door de mensen die ik zag als mijn enige vriendengroep in de stad.

Uiteindelijk vond ik een kamer van een krappe 8m2 in een studentenhuis. Hier woonde al een redelijk gevestigd groepje waardoor ik het moeilijk vond om er tussen te komen, er bij te horen. Ik had verder totaal geen problemen met ze, maar zag ze verder ook nauwelijks. Ik voelde mij eenzaam worden op dat studentenkamertje. Uiteindelijk vond ik de uitweg; blowen. In de periode hiervoor deed ik dat een keer in de 1 á 2 weken, nu werd dit dus dagelijks.

Mijn schoolprestaties holden achteruit maar dat maakte me destijds niet zoveel uit; dat haalde ik later wel in, dat zou wel weer goed komen. Ik had nu iets gevonden wat mijn studententijd leuker kon maken. Het tegenovergestelde gebeurde. Ik deed helemaal niks meer behalve stoned op de bank zitten tv/films kijken, muziek luisteren of wat achter de laptop hangen. Ik merkte bij mezelf dat ik mijn vrienden in het weekend ook nauwelijks meer zag omdat ik liever ging blowen.

Na een tijd vond ik dat ik zo niet langer meer kon. Ik herkende mezelf niet meer; teruggetrokken, onzeker, stil, onverschillig, lusteloosheid, paranoia, verschijnselen van een depressie enz.

Zelf stoppen met dagelijks blowen lukte me niet, elke keer wist ik de wandeling naar de coffeeshop weer voor mezelf goed te praten. Omdat ik mij hier elke keer op wist te betrappen, heb ik vrij snel professionele hulp gezocht. Wat volgde was een wekelijks gesprek met mijn behandelaar waarin we over mijn probleem praatten. Hierdoor kreeg ik steeds meer inzicht in het hoe en waarom van mijn wietgebruik. Helemaal stoppen wou ik niet, ik wou weer terug naar de periode dat het nog gezellig, leuk en speciaal was om te doen. Ook had ik veel steun aan een goede maat van me waar ik mijn verhaal kwijt kon.

Op een moment kwam het besef; dit moest ik gewoon niet meer doen, zo simpel was het. Ik kan stoppen en het zou me lukken! Dat ik dit volhield een tijdje volhield gaf mijn zelfvertrouwen een gigantische boost, echt onbeschrijfelijk. Heerlijk vond ik dit, ik fleurde helemaal op. Ik ging doordeweeks dagelijks naar de fitness, volgde alle colleges en leerde wat nieuwe mensen kennen. Ik durfde het wel weer aan om een keer alleen te blowen, het zou bij die ene keer blijven had ik me voorgenomen.

Die belofte aan mezelf is nu keihard verbroken. Na die ene keer ben ik weer steeds vaker gaan blowen, een aantal weken later was het weer zover dat ik weer elke dag wel weer wat opstak. Ondertussen waren er nieuwe huisgenoten in ons huis gearriveerd, een leuke groep. Zelf blowden ze ook vaak, ikzelf deed vrolijk mee. School begon er ook weer onder te lijden.

Nu is bij mij weer het besef; ik weet hoe erg ik in positieve zin kan veranderen als ik ermee stop, toch heb ik er weer ontzettend veel moeite mee om niet meer aan de wiet te gaan. Blowen heeft iets veiligs en het is een soort uitweg ik kan het gevoel niet precies omschrijven. Aan de andere kant begin ik mij weer net zo down te voelen als de periode voordat ik hulp zocht en in zo’n leeg gat wil ik nooit meer vallen (ook al ben ik nu dus wel aardig op weg). Ik wil mij gewoon helder en gelukkig voelen!

Ik heb dan ook gisteren met mezelf afgesproken om er weer mee te stoppen. Hier mijn verhaal schrijven lucht in ieder geval erg op! Ik hoop dat hier mensen zijn die mijn verhaal willen lezen en zelf wat over hun eigen ervaring met het stoppen aan mij willen vertellen, ik weet zeker dat ik er erg veel steun aan heb.

In ieder geval hartstikke bedankt als je het gelezen hebt

Ik heb niet echt iets zinnigs te zeggen, maar wil je wel heel veel succes wensen.

succes met te stoppen man!
probeer zoals je zelf al zegt weer veel te gaan sporten en andere dingen te doen zodat je niet steeds aan blowen denkt.

Eerste stap is gemaakt, je erkent je probleem en hebt hulp gezocht Je hebt nu een terugval, maar je hebt gezien dat het ook anders/beter kan. Probeer je daar op te focussen als je weer zin hebt om een joint op te steken. Wens je heel veel succes verder.

Wat ik een beetje zie in je verhaal is dat je je had voorgenomen weer eens een joint te roken. Dit heb je gedaan en voelde ongetwijfeld prima. De dag erna is het dan erg moeilijk om niet weer een joint op te steken. De dag daarna is het dan nog moeilijker omdat je behoefte weer een joint op te steken wordt versterkt door je schuldgevoel dat je weer 2 dagen achter elkaar geblowt hebt.

Laat dat schuldgevoel gaan. Het is zinloos en versterkt alleen je behoefte weer te gaan blowen.

En, ok, als je dan weer gestopt bent, heb je een paar kutavonden. Je kan de gedachte hebben dat je beter weer kan gaan blowen dan deze kutavond verder nuchter mee te maken. Die gedachte is onzin.

Heel veel succes met stoppen!

Ik zie me hier zelf ook nog wel een keer voor vallen als ik ga studeren, daarom ga ik meteen proberen een actief sociaal leven op te bouwen, niet alleen met allemaal druggies ook al wil ik wel meer domme hippie vrienden hebben want dat is leuk.

Maar sterkte man!

Sucses man, rot voor je dat blowen bij jou verkeerd uitpakt

kan je niet met jezelf afspreken dat je alleen op zaterdag avond blowt ofzo?

wat je verteld klinkt allemaal erg bekent, het niks en doen en de depressieve gevoelens. de enige manier om hier mee af te rekenen is stoppen(wat je zelf ook zegt). ik ben zelf ook verslaafd geweest aan blowen en daarna weer begonnen met ''af en toe'' blowen. voor mij heeft dat nooit gewerkt en enkel geleid tot weer verslaafd raken. het word een soort patroon: stoppen trots zijn dat je stopt bent en weer beginnen.
je hebt jezelf eerder aangetoond dat je kan stoppen dus het lukt je vast weer!
heel veel succes!!

FrozenToast schreef:Ik zie me hier zelf ook nog wel een keer voor vallen als ik ga studeren, daarom ga ik meteen proberen een actief sociaal leven op te bouwen, niet alleen met allemaal druggies ook al wil ik wel meer domme hippie vrienden hebben want dat is leuk.

Maar sterkte man!

Eén woord: Studentenclubs.

Alcolieker zijn is namelijk sociaal aanvaardbaar.

Herken een aantal dingen die je vertelt wel..
Good luck.

Bedankt voor alle reacties, doet me goed om het allemaal te lezen! Het gaat tot nu toe prima, alhoewel ik het wel erg lastig vind, vooral s'avonds.

veryordinary schreef:Eerste stap is gemaakt, je erkent je probleem en hebt hulp gezocht Je hebt nu een terugval, maar je hebt gezien dat het ook anders/beter kan. Probeer je daar op te focussen als je weer zin hebt om een joint op te steken. Wens je heel veel succes verder.

Dit werkt inderdaad voor mij goed. Gisteren stonden mijn huisgenoten (die er wel van op de hoogte zijn) pal naast de kamer waar ik zat te blowen, focussen hierop weerhield me er van mee te doen

voldie schreef:kan je niet met jezelf afspreken dat je alleen op zaterdag avond blowt ofzo?

Ik denk dat het hiervoor nu nog veel te vroeg is. Ben bang dat als ik die regel instel ik snel weer in mijn oude patroon verval, net wat yoghurt al zei.

toohightothink2 schreef:Wat ik een beetje zie in je verhaal is dat je je had voorgenomen weer eens een joint te roken. Dit heb je gedaan en voelde ongetwijfeld prima. De dag erna is het dan erg moeilijk om niet weer een joint op te steken. De dag daarna is het dan nog moeilijker omdat je behoefte weer een joint op te steken wordt versterkt door je schuldgevoel dat je weer 2 dagen achter elkaar geblowt hebt.

Laat dat schuldgevoel gaan. Het is zinloos en versterkt alleen je behoefte weer te gaan blowen.

En, ok, als je dan weer gestopt bent, heb je een paar kutavonden. Je kan de gedachte hebben dat je beter weer kan gaan blowen dan deze kutavond verder nuchter mee te maken. Die gedachte is onzin.

Heel veel succes met stoppen!

Hier herken ik mij helemaal in, zo is het precies begonnen nadat ik een tijdje gestopt was! Erg mooi je opmerking erna om het schuldgevoel te laten gaan en dat de gedachte om de kutavond niet verder mee te willen maken onzin is.

Nogmaals bedankt voor jullie reacties en de steun!

Ik ben ook aan het stoppen en zit nu op 2 weken en 4 dagen zonder. Na 2 weken is het echt niet meer moeilijk maar dit kan ook verschillen per persoon. Als het een avondje echt moeilijk word, drink dan gewoon een biertje of 2 biertjes (niet meer gaan drinken!). Alcoholist worden is ook geen oplossing en dat probeer ik hiermee ook niet te zeggen. Maar af en toe kan een drankje ook helpen op de moeilijke dagen. Dit doe ik ook en het drinken kan ik makkelijk met maten houden. (2 a 3x per week tot max 2 borrels van 5% of minder op een avond). Dit helpt omdat je dan de gedachten heb
Dat er toch nog iets is om van te ontspannen, als je alcoholist bent of bent geweest raad ik dit wel af. Het is dus wel belangrijk dat je dan niet elke dag borreltjes gaat drinken maar gewoon af en toe. Maak dan ook de afspraak met jezelf dat je pas na 5 uur s'middags een borrel mag drinken. Als je denkt dat een borrel te link is (dat je denkt dat
je daar ook verslaafd aan kan raken, doe het dan niet!). Alcohol is in grote hoeveelheden slechter dan wiet maar in kleine hoeveelheden is er bijna tot geen schade aantoonbaar (bron: Jellinek). Ik herken in jou tekst ook wat dingen van mezelf op het gebied van moeilijk vrienden maken, maar vaak komt dit door het blowen zelf omdat blowen een anti-sociale drugs is als je het elke dag doet. Ik hoop je hiermee geholpen te hebben.

Hoi FR,
Hoe gaat het nu? Heb je het nog steeds volgehouden om niet te blowen?
Je verhaal is heel herkenbaar voor mij!!
Omdat ik ook weer (voor de 1000ste keer) ervan af wil, heb ik me hier aangemeld.
Groeten!
RUNNER