Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Verslaving? Meestal onzin!

Wil je iets kwijt over je verslaving, heb je een vriend die te veel neemt, of zoek je steun bij het stoppen?
Alles wat met verslavingen te maken heeft hoort hier, of het nu drugs-gerelateerd is of niet.

Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor djeemen » di nov 24, 2015 1:16 pm

http://spuitenenslikken.bnn.nl/nieuws/a ... verslaving

Ik ben het er niet helemaal mee eens, maar toch zit er wel iets in denk ik. Interessant stukje imho!
Perspectief is alles.
djeemen
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 620
Geregistreerd: di apr 29, 2014 12:29 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Perry » di nov 24, 2015 1:17 pm

In Savage zit blijkbaar ook iets
Avatar gebruiker
Perry
Intensive Care Bear
DF God
Offline
 
Posts: 13604
Geregistreerd: do jul 21, 2011 6:03 pm
Woonplaats: in de speeltuin

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Savage » di nov 24, 2015 1:18 pm

JongGeleerd schreef:In Savage zit blijkbaar ook iets


Iniedergeval niets van jou :blowkiss:
Avatar gebruiker
Savage
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 745
Geregistreerd: vr aug 09, 2013 10:52 am

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor djeemen » di nov 24, 2015 1:19 pm

Savage schreef:
JongGeleerd schreef:In Savage zit blijkbaar ook iets


Iniedergeval niets van jou :blowkiss:


Zou je toch niet voelen.

Nu ontopic!
Perspectief is alles.
djeemen
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 620
Geregistreerd: di apr 29, 2014 12:29 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor FRESH » di nov 24, 2015 1:20 pm

hahaha
FRESH
Offline
 

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Perry » di nov 24, 2015 1:33 pm

djeemen schreef:
Savage schreef:
JongGeleerd schreef:In Savage zit blijkbaar ook iets


Iniedergeval niets van jou :blowkiss:


Zou je toch niet voelen.

Nu ontopic!

Assumptions assumptions... Ik dacht dat jij iemand was die veel waarde aan de waarheid hecht, maar blijkbaar ben je geen haar wijzer dan een gelovige. :kleuter: :woeh:
Avatar gebruiker
Perry
Intensive Care Bear
DF God
Offline
 
Posts: 13604
Geregistreerd: do jul 21, 2011 6:03 pm
Woonplaats: in de speeltuin

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Vinnie » di nov 24, 2015 6:24 pm

leuke theorie maar zonder drugs geen verslaving dus dit lijkt mij klinkklare onzin
Liever dood dan .nl
Avatar gebruiker
Vinnie
DF Addict
Offline
 
Posts: 5137
Geregistreerd: zo feb 26, 2012 1:26 am
Woonplaats: †G-Town †

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Fool » di nov 24, 2015 6:32 pm

voldie schreef:leuke theorie maar zonder drugs geen verslaving dus dit lijkt mij klinkklare onzin

http://www.gameverslaving.nl/
Fool
Stom
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2575
Geregistreerd: za maart 08, 2014 6:39 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Vinnie » di nov 24, 2015 6:37 pm

game rukken of whatever, zonder games kan je geen game verslaafde worden en zonder piel kan je ook niet verslaafd worden aan rukken (of je moet wel heel focked op zijn)

het gaat er om dat ik niet al mijn wiet verslaafde vrienden anders game verslaafden of weet ik veel wat waren geweest :p
als de drugs geen verslaving veroorzaken waarom is crack dan veel verslavender als bijvoorbeeld 2cb?
Liever dood dan .nl
Avatar gebruiker
Vinnie
DF Addict
Offline
 
Posts: 5137
Geregistreerd: zo feb 26, 2012 1:26 am
Woonplaats: †G-Town †

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Prototype » di nov 24, 2015 6:41 pm

djeemen schreef:
Savage schreef:
JongGeleerd schreef:In Savage zit blijkbaar ook iets


Iniedergeval niets van jou :blowkiss:


Zou je toch niet voelen.

Nu ontopic!

Rekt.

OT: interessant filmpje, heeft denk ik wel een kern van waarheid.
I'll make my own drugsforum! With blackjack and hookers!
In fact, forget the forum!
BEK HOUWE, NEUS VOLSTOUWE.

Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Avatar gebruiker
Prototype
Harder dan de rest
Donateur
Offline
 
Posts: 7490
Geregistreerd: do aug 01, 2013 11:57 pm
Woonplaats: The Void

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Vinnie » di nov 24, 2015 6:46 pm

ik denk zeker dat een persoonlijke situatie uitmaakt, als je gevoelig bent voor verslavingen raak je eerder verslaafd, als je je over het algemeen heel erg kut voelt ook.

maar iedereen die zegt dat drugs geen verslaving veroorzaakt kijkt heel zwart wit naar dit onderwerp
als drugs geen verslaving veroorzaakt dan zou het qua verslavende werking niet uitmaken of je een keer ritalin pakt of een crack
Liever dood dan .nl
Avatar gebruiker
Vinnie
DF Addict
Offline
 
Posts: 5137
Geregistreerd: zo feb 26, 2012 1:26 am
Woonplaats: †G-Town †

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Poseidon » di nov 24, 2015 7:00 pm

Je hoeft niet lang en veel te googlen om te lezen dat een aanzienlijk deel van de mensen die morfine om medische redenen krijgen er niet meer van af komt.
Dat deel uit het begin vh filmpje klopt dus niet. Tenzij dit percentage uit sociaal geïsoleerden bestaat.

Vind de theorie verder wel goede punten hebben maar wil er nog eens rustig over nadenken.
Wij willen onze blauwe luchten terug.
Avatar gebruiker
Poseidon
JeVader
In Memoriam
Offline
 
Posts: 10486
Geregistreerd: do maart 17, 2011 4:34 pm
Woonplaats: Liquid Universe

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Fool » di nov 24, 2015 8:24 pm

voldie schreef:game rukken of whatever, zonder games kan je geen game verslaafde worden en zonder piel kan je ook niet verslaafd worden aan rukken (of je moet wel heel focked op zijn)

het gaat er om dat ik niet al mijn wiet verslaafde vrienden anders game verslaafden of weet ik veel wat waren geweest :p
als de drugs geen verslaving veroorzaken waarom is crack dan veel verslavender als bijvoorbeeld 2cb?

Ongetwijfeld zal het medium er een grote rol in hebben, ik denk ook dat ik eerder verslaafd zou raken aan pep dan aan het overgooien van porseleinen borden. :P
Fool
Stom
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2575
Geregistreerd: za maart 08, 2014 6:39 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Poseidon » di nov 24, 2015 8:48 pm

Gelukkig ben je nu echter veslaafd aan Twentse piratenzendermuziek Fool. Minder destructief voor je body en omgeving. 8-)
Wij willen onze blauwe luchten terug.
Avatar gebruiker
Poseidon
JeVader
In Memoriam
Offline
 
Posts: 10486
Geregistreerd: do maart 17, 2011 4:34 pm
Woonplaats: Liquid Universe

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Prototype » di nov 24, 2015 9:22 pm

Poseidon schreef:Gelukkig ben je nu echter veslaafd aan Twentse piratenzendermuziek Fool. Minder destructief voor je body en omgeving. 8-)
I'll make my own drugsforum! With blackjack and hookers!
In fact, forget the forum!
BEK HOUWE, NEUS VOLSTOUWE.

Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Avatar gebruiker
Prototype
Harder dan de rest
Donateur
Offline
 
Posts: 7490
Geregistreerd: do aug 01, 2013 11:57 pm
Woonplaats: The Void

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Fool » di nov 24, 2015 10:29 pm

:lol:
Fool
Stom
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2575
Geregistreerd: za maart 08, 2014 6:39 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Exceptional » wo nov 25, 2015 9:30 pm

Savage schreef:
JongGeleerd schreef:In Savage zit blijkbaar ook iets

Iniedergeval niets van jou :blowkiss:

:lol:
Don't ask me nothing about nothing, I just might tell you the truth.
Avatar gebruiker
Exceptional
Cynic
Donateur
Offline
 
Posts: 3569
Geregistreerd: ma feb 21, 2011 11:47 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor supimtom » wo nov 25, 2015 9:42 pm

Zit wel wat in.
Code: Selecteer alles
How can we hang on to a dream
supimtom
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 57
Geregistreerd: zo nov 15, 2015 10:09 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Maus » wo nov 25, 2015 10:14 pm

Interessante theorie, maar het is maar de vraag of dit ook voor andere drugs geldt (bijvoorbeeld benzodiazepinen).
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede :stoned:


Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten


Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Avatar gebruiker
Maus
RIP lieve Poseidon...
DF God
Offline
 
Posts: 10325
Geregistreerd: vr mei 18, 2012 10:53 am
Woonplaats: Vrijstaat www.drugsforum.info

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Claviceps » vr nov 27, 2015 3:39 pm

Interessant clipje alhoewel ik er vrij skeptisch over ben. We spreken hier over een kleine hand vol met onderzoeken, met name het zogenaamde rat park experiment waarop door een aantal andere experts ook kritiek is geleverd (o.a. kritiek over methodologie). Een onderzoek versus een hele berg aan onderzoek over de jaren die vaak anderzijds stelt laat mij skeptisch hierin zijn. Ik kan mij ook niet herinneren dat dit ooit te spraken is gekomen bij de taak over verslaving op de universiteit. Het is echter niet uit te sluiten dat dit kan leiden tot een paradigma verandering en dat deze onderzoeker een brilliante vondst heeft gedaan.

Ik heb een tweetal recente opininie papers gevonden die dit onderwerp aansnijden aangezien ik het wel interessant vind. Een uit het vooraanstaande journal The Lancet (The brain disease model of addiction- is it supported by the evidence and has it delivered on its promises (Jan, 2015)) en de andere uit Current Opinion Neurobiology (Neurobiology of addiction versus drug use driven by lack of choice (Feb, 2013)). Zodra ik deze doorgenomen heb zal ik wat informatie uit deze papers posten.
“Scientists do not speak in absolutes, they present the results that support the hypothesis and the tolerance for error.”
Claviceps
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 903
Geregistreerd: zo feb 27, 2011 6:17 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Partypipo » vr nov 27, 2015 3:48 pm

Big pharma lobby's die drugs/medicijnen proberen te pushen...


Beetje hetzelfde als de wapenlobby die zegt: "Guns don't kill people, people kill people".
Ted Bundy schreef:Mochten quotes van mede df'ers in je onderschrift plaatsen weer 'in' worden. Dan is deze de mijne.
Avatar gebruiker
Partypipo
Doneer-meneer
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 4155
Geregistreerd: di sep 06, 2011 1:36 am

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor bonghit » vr nov 27, 2015 4:51 pm

Interessante,maar gewaagde uitspraak.
Het zou dus aan de omgeving liggen.
Maar hoe vaak hoor je niet dat iemand aan benzo s verslaafd raakt.
Ik herinner mij nog een verhaal van iemand die 1 x hero had gebruikt,
en toch wel last van cravings had.


Volgens mij is de theorie ''iets'' te rooskleurig.
En speelt niet alleen omgeving,
maar drugs soort ook zeker een rol
Wie ben jij: bonghit
Wat zijn we: samen
Wat gaan we: Naar de klote
Avatar gebruiker
bonghit
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 4019
Geregistreerd: zo maart 13, 2011 9:39 pm
Woonplaats: in de coffeeshop

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Poseidon » vr nov 27, 2015 5:09 pm

Claviceps schreef:Interessant clipje alhoewel ik er vrij skeptisch over ben. We spreken hier over een kleine hand vol met onderzoeken, met name het zogenaamde rat park experiment waarop door een aantal andere experts ook kritiek is geleverd (o.a. kritiek over methodologie). Een onderzoek versus een hele berg aan onderzoek over de jaren die vaak anderzijds stelt laat mij skeptisch hierin zijn. Ik kan mij ook niet herinneren dat dit ooit te spraken is gekomen bij de taak over verslaving op de universiteit. Het is echter niet uit te sluiten dat dit kan leiden tot een paradigma verandering en dat deze onderzoeker een brilliante vondst heeft gedaan.

Ik heb een tweetal recente opininie papers gevonden die dit onderwerp aansnijden aangezien ik het wel interessant vind. Een uit het vooraanstaande journal The Lancet (The brain disease model of addiction- is it supported by the evidence and has it delivered on its promises (Jan, 2015)) en de andere uit Current Opinion Neurobiology (Neurobiology of addiction versus drug use driven by lack of choice (Feb, 2013)). Zodra ik deze doorgenomen heb zal ik wat informatie uit deze papers posten.


Ik bump ff wat the master gepost heeft opdat het niet ondersneeuwt onder andere postst en pas dus maar op met die xanax van je Bongy 8-)
Wij willen onze blauwe luchten terug.
Avatar gebruiker
Poseidon
JeVader
In Memoriam
Offline
 
Posts: 10486
Geregistreerd: do maart 17, 2011 4:34 pm
Woonplaats: Liquid Universe

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor frozentoast » vr nov 27, 2015 5:15 pm

Ze negeren ook terugval, persoonlijke verschillen in verslavingsgevoeligheid, etc. maar het heeft wel waarde voor de massa om anders naar verslaving te kijken dan alleen dat vieze spuitende/snuivende uitschot.
Avatar gebruiker
frozentoast
fa2 ouwe
Donateur
Offline
 
Posts: 2270
Geregistreerd: ma jul 16, 2012 11:45 pm
Woonplaats: zesde dimensie linksaf

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Petrovic » vr nov 27, 2015 9:56 pm

Goede punten, maar ik vind persoonlijk dat de zich met name focussen op een aantal variabelen en veel andere links laten liggen.

Het andere punt over hoe we bepaalde gevangenen behandelen vind ik dan wel weer scherp.
Avatar gebruiker
Petrovic
Wipkip Specialist
Moderator
Offline
 
Posts: 7023
Geregistreerd: ma feb 21, 2011 9:12 pm
Woonplaats: Onder zeeniveau

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Schepje » vr nov 27, 2015 10:20 pm

Claviceps schreef:Interessant clipje alhoewel ik er vrij skeptisch over ben. We spreken hier over een kleine hand vol met onderzoeken, met name het zogenaamde rat park experiment waarop door een aantal andere experts ook kritiek is geleverd (o.a. kritiek over methodologie). Een onderzoek versus een hele berg aan onderzoek over de jaren die vaak anderzijds stelt laat mij skeptisch hierin zijn. Ik kan mij ook niet herinneren dat dit ooit te spraken is gekomen bij de taak over verslaving op de universiteit. Het is echter niet uit te sluiten dat dit kan leiden tot een paradigma verandering en dat deze onderzoeker een brilliante vondst heeft gedaan.


Er wordt toch wat hoog van de toren geblazen. Als grote voorbeeld dat je oma onder de morphine zat en "dus" niet als een junk uit het ziekenhuis kwam is vrij los gefundeerd. Ik ken persoonlijk twee mensen die er geen bal aan vonden om 24/7 onder zijl te zijn. Die kregen nachtmerries en dat soort dingen. Nog losser gefundeerd is dat veteranen niet verslaafd zijn als ze terugkomen en leuk huisje boompje beestje gaan spelen. Sommige mss, een deel daar van en zeker van Vietnam/Afganistan/Irak raakten gedesillusioneerd, dakloos en verslaafd. Je omgeving als hoofdfactor is ook niet echt nieuw. Peer pressure is old as day. Saai leven is er zeker een. Maar ook je eigen drive om er iets van te maken. Vraag een ieder die kan matigen, ze zeggen allemaal het zelfde. Als je een doel hebt in het leven is drugsgebruik lastig. Ik zie ook geen cure for addicion, wat willen ze doen dan. Als je mensen welvaart geeft gaan ze zich sneller vervelen, waardoor het drugsgebruik toeneemt. Als je mensen aan het werk zet gaan ze drugs gebruiken om langer door te werken. Klinkt misschien cynisch maar ik zie geen constructieve doorbraak.
Endorfine junky,
Avatar gebruiker
Schepje
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 711
Geregistreerd: do mei 15, 2014 8:00 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Claviceps » do dec 03, 2015 1:07 pm

Na het lezen van de onderstaande twee opinie papers kom ik tot de conclusie dat de video zoals deze gepresenteerd wordt de nuances weg laat van verslaving en voornamelijk de focus legt op de bevindingen uit het rat park experiment. Heel kort opgesomt is er een discussie gaande over de manier waarop verslaving onderzocht wordt in dieren modellen en de mate waarin biologische aspecten een rol spelen. Het gebrek aan keuze, of keuzes met gelijke of hogere waarde voor het dier lijken te duiden op een methodologisch probleem waardoor resultaten vertekent kunnen raken. Vanuit de wetenschappelijk gemeenschap zijn er onderzoekers die ervoor pleiten om experimenten met betrekking tot verslaving met dieren anders aan te pakken om een meer realistische situatie te creeeren.

De presentatie zoals deze gegeven wordt in het videoclipje laat delen van de nuances van de discussies buiten beschouwing. De kritiek over de manier waarop het klassieke rat experiment uitgevoerd wordt wel ondersteunt door de onderstaande auteurs en geciteerde onderzoeken. De presentatie van de videoclip laat echter buiten beschouwing dat er een subset van de populatie is die wel kwetsbaar is voor verslaving. Het videoclipje schildert het plaatje van verslaving naar mijn mening af als alleen voortkomend uit omgevingsfactoren. Zoals in vele discussies over nature vs nurture komt bij verslaving ook naar voren dat beide factoren een rol spelen.

Ik heb verschillende interessante stukken uit beide artikelen gequote hieronder. Van belang is om te weten dat in de eerste opinie paper een duidelijk verzet zichtbaar was tegen de manier waarop de Amerikaanse overheid hun drugsbeleid voert. Deze delen heb ik niet meegenomen in de quotes maar benadrukt ook de toon van de algemene discussie van beide opinie papers. Het idee van misinformatie rondom drugs en hun verslavend aspect zal voor veel mensen niks nieuws zijn, net als het gedachtengoed dat onder andere sociale en economische factoren (omgevingsfactoren) een rol spelen in verslaving. Over het algemeen denk ik dat de informatie niet heel verbazend zal zijn voor de belezen en ervaren gebruiker.

Als laatste punt wil ik nog het rat park experiment aanhalen waarin de onderstaande quote uit een van de opinie papers wordt aangedragen over deze studie: "Individual morphine consumptions in Rat Park were not reported". Zoals in de quotes uit de papers hieronder ook gesteld wordt is dit wel een belangrijk aspect, want dit laat juist buiten beschouwing die kleine minderheid / subset van populatie van ratten die wellicht kwetsbaar zijn voor verslaving. De demonstratie van het rat park experiment laat met name zien dat als er een gelijkwaardige of hoogwaardigere keuzes aanwezig zijn voor de rat dat deze niet per se exclusief drugs blijft toedienen zoals vooral naar voren komt in het traditioneel rat verslavings experiment.

Termen:
NIDA = National Institute on Drug Abuse
BMDA = Brain Disease Model of Addiction

This Paper (1) critically evaluates the scientific evidence used in advocating for the BDMA in leading general scientific journals, (2) [...] Our focus is on a popular simplification of work in this field that has had a major influence on popular discourse on addiction in scientific journals and mainstream media.

[...]

The BMDA has also been widely promoted in leading science journals and has recently been endorsed by the leading journal, Nature.

[...]

Evidence for the BDMA
Animal Models
Animal models have played a central role in the BDMA by providing insights into the effects that chronic drug administration has on brain processes. These models have shown that: rats and other animals will self-administer psychoactive drugs at high frequencies (e.g. by pressing a lever); the drugs that animals will self-administer are those that are addictive in humans; and self-administration of drugs is reduced by electrical stimulation of the brain’s “reward centres”. Animal models have also enabled researchers to identify the neural circuitry on which the major drugs of addiction act, namely the “mesolimbic brain reward system”, which includes the ventral striatum, nucleus accumbens, amygdala, and frontal cortices. Dopamine plays a key role in this system.

These animal models reproduce some key features of human addiction. Animals free access to drugs often increase the frequency and amount of drugs that they self- administer and work harder to obtain drugs, mimicking the development of tolerance and dose escalation in humans. They continue to self-administer drugs in the face of aversive stimuli (e.g. electrical foot shock). If self-administration has been extinguished, animals will rapidly resume self-administration if they are given painful stimuli, exposed to cues associated with the drug, or given a priming dose of the drug.

Neuroimaging studies in humans
Findings from animal studies have been bolstered by neuroimaging studies of the role of dopamine activation in the reward circuits in “normal” and “addicted” human brains. These neuroimaging studies have also identified dopamine-mediated changes in cortical areas that are correlated with impaired decision-making and poor impulse control. The persistence of many of these changes persist in addicted individuals after long periods of abstinence is invoked to explain the high rates of relapse in persons treated for addiction.

Genetics
Further support for a BDMA is provided by genetic research on addiction. Twin studies indicate that genetic factors make a substantial contribution to the risk of developing alcohol, nicotine and cannabis addiction. Estimates of the heritability of alcohol, nicotine and cannabis dependence range between 40 and 60%. Large scale Genome Wide Association Studies have found correlations between genetic markers and addiction risk. Risk alleles have been identified that influence drug metabolism and the effects that drugs have on the mesolimbic reward system, suggesting that addiction is the outcome of chronic drug use acting on the brains of genetically vulnerable individuals.

[...]

A Critical Examination of the Evidence for a Brain Disease Model of Addiction
Leading critics of the BDMA contest the claim that addiction is a chronic relapsing disorder by citing epidemiological evidence that the majority of addicted persons recover without treatment. [...] Similar evidence for high rates of recovery was provided by high rates of recovery in follow up studies of heroin-addicted US Vietnam veterans.

Critics also argue that it is difficult to reconcile a strong form of the BDMA with evidence that addictive drug use is responsive to small changes in consequences. For example, receiving small financial rewards or avoiding 24 hours in gaol for providing clean urine samples, substantially reduce drug use in addicted persons. The responsiveness of addictive drug use to these small incentives is hard to reconcile with the claim that such drug use is a compulsive behaviour over which addicted persons have little or no control.

We can reconcile the BDMA with the high rates of recovery from addiction if we allow that addictive disorders vary in severity and that less severe disorders are the most common and those most likely to remit without treatment. On this account, chronic addiction occurs in a minority of addicted persons, those who use drugs into their early 30s despite an accumulation of adverse health and social consequences. These drug users seem to better fit the picture of a chronic relapsing brain disease because they are most likely to seek treatment after failing to control their drug use. They are also most likely to show alterations in brain function that may play a role in their continued drug use.

This modified form of the BDMA applies to a minority of those who meet diagnostic criteria for addiction in epidemiological studies. Advocates of the BDMA who accept this weaker formulation cannot equate the lifetime prevalence of addictive disorders with the prevalence of the severe and chronic addictive disorders that exemplify the BDMA. A critical analysis of neurobiological research on addiction, however, also raises doubts about how compelling an explanation the BDMA provides of the minority of addicted persons with severe, chronic forms of addiction.

A Critique of Neurobiological Research on Addiction
Animal Models
Addictive patterns of behaviour are not the invariable outcome of chronic drug self- administration in animals. Popular accounts of these studies underplay the extent to which their results depend upon specifically bred strains of rats and the conditions under which the animals are housed. Rats taught to self-administer opiates under standard conditions of addiction do not display this behaviour if housed in more naturalistic conditions (e.g. with litter mates). Housing rats in ‘enriched environments’ also affects patterns of drug self-administration and reinstatement. Rats that have been trained to self-administer drugs will abstain when given a choice of other natural rewards.

Animal models of addiction also have little to say about the high rates of recovery in addiction in the absence of specific interventions.For example, Koob and LeMoal’s12 analysis of analogies between animal models and “stages of human addiction” does not include recovery. Their implicit assumption is that once addicted an animal (or a person) will remain so unless treated, and if treated will be at high risk of relapse. The epidemiological evidence reviewed above indicates that this is too pessimistic.

Neuroimaging studies in humans
Neuroimaging studies of addiction report more statistically significant differences between addicted and non-addicted persons than they should, given the small samples studied and the size of average differences between groups. The excess number of significant findings reflects capitalisation on chance when performing large numbers of comparisons of activation between brain regions or structures, the selective publication of positive findings, and delays in publishing failures to replicate the positive findings. In studies that do find differences between cases and controls, there are large overlaps in the size of brain structures and “hypo-” or “hyper- functionality” of specific brain regions between addicted and control groups. Neuroimaging researchers in addiction clearly acknowledge these limitations but more popular accounts often do not.

Case-control studies do not tell us whether addiction is a cause or a consequence of differences in brain structure and function or some combination of the two. Differences in patterns of activation in brain scans between addicted and non-addicted persons also do not show whether the drug use of addicted persons is compulsive. the fact that reduced activity in frontal brain regions is modestly correlated with self- reported craving does not demonstrate that drug use is driven by irresistible impulses.24

Genetics
Addiction is not a disorder that is confined to individuals who carry a small number of “addiction” genes. Very large numbers of alleles are involved in the genetic susceptibility to addiction and individually these alleles very weakly predict addiction risk. Genetic risk scores based on combinations of multiple risk alleles do predict addiction risk but no better than simple family history information (e.g. number of smoking parents). More generally, genetic prediction of disease risk (even using whole genome sequencing information) is unlikely to be informative for most people who are at “average risk”.

The Increasing Complexity of Addiction Neurobiology
The neurobiology of the BDMA has become progressively more complicated since 1997, as revealed in Volkow’s papers. The hypothesis that chronic drug use “hijacks” the brain’s pleasure centres has expanded to acknowledge that drug use also affects brain structures involved in higher cognitive control of impulses. Volkow also acknowledges the neuropharmacological complexity of addiction in recognising that multiple neurotransmitter systems are implicated in addiction (e.g. GABA, NMDMA, opioid, serotonin). She also emphasises the importance of epigenetics (changes in gene expression in brain systems produced by chronic drug use), which she identifies as a new target for drug treatments of addiction. Despite these acknowledgments of the complex neurobiology of addiction, the simplest form of the BDMA continues to dominate public education materials.

Conclusion
There is considerable scientific value in neurobiological and genetic research on addiction, but this research does not justify the simplified BDMA that dominates discourse about addiction in the USA and increasingly elsewhere. Nature was mistaken to assume that the BMDA represents the consensus view in the addictions field as shown by a letter signed by 94 addiction researchers and clinicians (including one of the authors). Our understanding of addiction, and the policies we adopt to treat and prevent problem drug use, should give biology its due, but no more than its due. The effects of chronic drug use can act on brain systems in ways that may make cessation more difficult for some. But evidence from economics, epidemiology and social sciences shows that neurobiology is not the over-riding factor when formulating policies towards drug use and addiction.

[...]

We share many of the aspirations of those who advocate for the BDMA, especially the delivery of more effective treatment and less punitive responses to addicted persons. Addiction is a complex biological, psychological and social disorder that needs to be addressed by a variety of clinical and public health approaches.65 Neuroscience research on addiction has provided useful insights into the neurobiology of decision-making, motivation and behavioural control. These insights help to understand how chronic use of addictive drugs can impair cognitive and motivational processes and may partially explain why some persons are more vulnerable than others to developing an addiction. The challenge for all addiction researchers - including neurobiologists - is to incorporate the emerging insights of neuroscience research into those provided by economics, epidemiology, sociology, psychology, and political science so that we can better reduce the harms caused by drug misuse and all forms of addiction.
- THE NIDA “BRAIN DISEASE” MODEL OF ADDICTION: IS IT SUPPORTED BY THE EVIDENCE AND HAS IT DELIVERED ON ITS PROMISES?, The Lancet Psychiatry 01/2015

Research on the neurobiology of addiction often involves nonhuman animals that are given ready access to drugs for self-administration but without other choices. Here we argue using cocaine as an example that this standard setting may no longer be sufficient and can even lead to the formulation of unrealistic views about the neurobiology of addiction. Addiction as a psychiatric disorder is defined as resulting from brain dysfunctions that affect normal choice-making, not as an expectable response to lack of alternative choices. We encourage neurobiologists involved in addiction research to increase animals’ choice during drug access, preferably by supplying alternative rewarding pursuits. Only animals that continue to take and prefer drugs despite and at the expense of other available choices may be considered as having developed an addiction-like behavior in comparison to those that remain able to stop drug use for other pursuits, even after extended drug use. The systematic comparison of these two individual behaviors should reveal new insights about the neurobiology of drug choice and addiction. More generally, this research should also shed a unique light on how the brain ‘chooses’ among qualitatively different kinds of pursuits.

[...]

Normally, midbrain dopamine neurons fire in response to unexpected natural rewards (e.g., sweet reward), thereby causing a sharp and transient increase in nucleus accumbens dopamine levels. This dopamine surge is hypothesized, among other possible functions, to reinforce behaviors or cues that initially led to the reward, presumably by shaping and strengthening its neuronal representation in the nucleus accumbens. By mimicking an abnormally amplified version of this dopamine-based reinforcement signal, cocaine is thought to reinforce drug-seeking behavior more strongly than other activities, thereby setting the stage for the progression to addiction. Metaphorically, cocaine is often said to usurp, co-opt or hijack the normal functions of midbrain dopamine neurons and associated neurocircuits

Most animals take cocaine but few people become addicted
Many variants of this drug usurpation hypothesis have been formulated over the past 20 years to explain the transition to addiction in humans in the real world. Regardless of the details, however, all these variants somehow imply that being born with a normal midbrain dopamine system in an environment where cocaine is readily available should make one vulnerable to addiction if exposed to the drug. At first glance, this implication seems to receive daily support from many laboratories across the world where thousands of rats and mice readily learn to press a lever (or to nosepoke a hole) to self-administer cocaine directly into their veins via an indwelling catheter, provided that the available dose is sufficiently high. In addition, most rats will escalate their intake of cocaine over time if given sufficient daily access to the drug. However, the drug usurpation hypothesis of addiction seems to conflict with epidemiological research showing that only a minority of drug users eventually go on to develop a disorder of addiction. For instance, in the case of cocaine, one estimates that 17% of cocaine users develop addiction over a lifetime [33] and 6% within 2 years after initiation of use. Though comparing experimental research on animals (that supports the drug usurpation hypothesis) with epidemiological research on drug addiction (that contradicts the drug usurpation hypothesis) may seem too overstretched, there is nevertheless an apparent chasm in outcomes between the two that needs some clarification.

Epidemiological findings are mainly based on retrospective verbal self-reports and are thus not as objective as experimental findings in animals, however. In addition, not all cocaine users have equal access to cocaine in the real world, mostly because it is illegal, difficult to obtain and expensive. It is thus possible that cocaine users who report no addiction had insufficient access, occasion and/ or exposure to sufficient doses of cocaine after initiation of use. If all cocaine users have had equal access to cocaine, then most of them would have become addicted, as predicted by the drug usurpation hypothesis of addiction. Since such equal exposure scenario is unattainable and undesirable in the real world, there is always some lingering uncertainty surrounding the interpretation of epidemiological research on cocaine addiction. Such uncertainty is clearly absent in research on animals where drug dose and access are entirely under experimental control. However, experimental research on animals has its own caveats. Specifically, there is some doubt surrounding the drug-taking behavior of animals that have ready access to drugs but without other valuable choices. This standard drug access setting clearly differs from that of many human drug users in the real world who have also access to a wide range of nondrug options amongst which to choose.

[...]

Addiction versus drug use driven by lack of choice
Addiction is often defined in opposition to choice. [...] The term ‘choice’ has several meanings, however, that need to be distinguished here to avoid confusion. This term may refer to the act of choosing (or of choice-making) per se or to the different options from which to choose. In this Opinion article, we almost exclusively refer to the latter meaning. Clearly, addiction as a psychiatric disorder is defined as resulting from brain dysfunctions that affect choice-making but not as resulting from a lack of options from which to choose. Many current diagnostic criteria of addiction refer to continued drug use despite and at the expense of other valuable activities and occupations, not to drug use because of lack of these other activities or occupations. Drug use caused by the pathology of addiction is not drug use in response to lack of choice. [...] Nevertheless, it may prove difficult in practice to discriminate between these two behaviors, especially in experimental animals that cannot report on their internal choice-making processes. One way to discriminate drug addiction from drug use driven by lack of choice is to test whether and to what extent an individual animal would continue to take the drug if given access to other options, preferably highly valuable ones. If it continues to take the drug despite and at the expense of these other opportunities, then it has likely developed an addiction- like behavior. In contrast, if it stops or cuts down cocaine use when offered a choice, then it is unlikely to be addicted (see below for additional discussion).

[...]

Choice can make the difference
Ideally, this test could be achieved by reconstructing in the laboratory a small version of the real world, as was done in the famous Rat Park experiment. In Rat Park, rats lived together in a large enriched colony that offered several different behavioral options, including taking morphine orally from a drinking bottle. When compared to rats living alone in a standard housing cage, rats living in Rat Park drank much less morphine. This outcome shows that the possibility to engage in other pursuits during drug access, including social interactions, can prevent drug use in most rats — a finding that challenges the drug usurpation hypothesis of addiction. Individual morphine consumptions in Rat Park were not reported, however, so it is not known whether there were few rats that drank morphine despite and to the detriment of the other available pursuits. In addition, recreating a real-like social environment in a laboratory is cumbersome and is not technically propitious for other more efficacious and addictive routes of drug self-administration, such as the intravenous route. This probably explains why despite its seminal contribution to the field, there has been so far no attempt to replicate the initial Rat Park experiment. There have been many environmental enrichment experiments but these experiments involved enrichment of the home environment and not enrichment of the drug self-administration environment, as in the Rat Park experiment. As a result, in these experiments, rats had no alternative choice during drug access.

[...]

Most subsequent research on drug choices was conducted on cocaine and showed that though cocaine preference in animals is dose-dependent, it is nevertheless surmountable by sufficiently increasing the value of the alternative option in many, though not all, animals — a finding that clearly contradicts the drug usurpation hypothesis of cocaine addiction.

For instance, in one recent series of studies, rats were allowed to choose between pressing a lever to get water sweetened with saccharin — a potent, albeit biologically inessential, nondrug reward — or an alternative lever to receive an intravenous dose of cocaine. An equal level of effort was required on both levers and choice was either-or to insure that drug preference would generate significant opportunity costs. Facing this choice, most rats chose almost exclusively the nondrug alternative, even after a long history of cocaine self- administration without choice. The behavior of nondrug-preferring rats was robust to a wide range of experimental conditions, including increasing drug doses per injection and increasing levels of past drug consumption, and could not be explained by the anxiogenic effects of cocaine. At the highest level of past cocaine consumption, only a minority of rats (about 15%) preferred cocaine, even when the opportunity cost of not choosing the alternative was increased. The behavior of drug-preferring rats could not be attributed to a mere disinterest in or aversion to sweet water. Notably, in a variant of the choice procedure incorporating a fixed- interval schedule component, cocaine-preferring rats continued to seek cocaine for several minutes at the expense of seeking the nondrug alternative [Augier et al., in preparation]. Since continued drug use at the expense of other rewarding activities and despite associated costs are hallmarks of drug addiction, their behavior is more likely due to an addiction-like state. Thus, having alternative choices during drug access seems to reveal a distribution of drug-taking behaviors that is comparable to that found in epidemiological research (i.e., most drug users do not become addicted, only few do).

Overall, this pattern of results has been reproduced in other laboratories and with other drugs of abuse, in- cluding nicotine and heroin. [...] In humans, though women initiate cocaine use less frequently than men, they never- theless become more rapidly addicted to cocaine than men once drug use is initiated. Second, the type of drugs of abuse appears also to be a significant determinant of drug preference in rats. We recently found that drug preference over saccharin is more frequent with heroin than with cocaine after extended drug use, suggesting that heroin may be more addictive than cocaine. Once again, this conclusion is consistent with some comparative epidemiological findings showing that the prevalence of heroin addiction among heroin users is higher than the prevalence of cocaine addiction among cocaine users.

The neurobiology of nonaddiction revealed
The behavior of rats that remain able to turn away from cocaine for another pursuit, even after extended drug use, suggests that cocaine usurpation of brain dopamine functions is insufficient alone to drive addiction-like behavior in rats. This interpretation is supported by recent research using optogenetic methods in mice. [...] This outcome suggests that phasic activity of dopamine neurons is only one element of the neuronal substrates of sucrose reinforcement. This conclusion is further supported by a recent electrophysiological recording study in the nucleus accumbens of rats trained to self-administer cocaine and sucrose under a multiple reinforcement schedule. It turns out that vastly more nucleus accumbens neurons selectively encode sucrose than cocaine, even after a long period of abstinence during which cocaine seeking is known to incubate. A similar predominance of sugary juice-selective neurons over cocaine-selective neurons has also been previously reported in the nucleus accumbens of monkeys, though it was less pronounced than in rats. [...] More generally, the relative sizes of nucleus accumbens neuronal representations of different options may represent their relative reinforcing or motivational values and may thus serve as good neuronal predictors of individual preferences, as previously suggested.

Recovery from addiction and possible alternative interpretations
Though the behavior of nondrug-preferring rats strongly suggests absence of or even resilience to addiction, other interpretations are nevertheless possible. First, the fact that most rats turn away from cocaine when given another choice could be interpreted as evidence for a recovery from addiction. One major goal of virtually all addiction treatments is indeed to replace or displace addictive drug use with more desirable behaviors and activities. Contingency management-based treatments seek to achieve this goal by helping people with addiction to get access to alternative activities and occupations. In addition, most people who succeed to quit drugs without professional assistance generally report doing so following a major change in life that generally opens up new opportunities and/or responsibilities (e.g., birth of a child; new job). In this context, rats that stop cocaine use when offered a different pursuit after extended drug use could be viewed as recovering from addiction and thus could serve as a unique animal model to investigate the neurobiology underlying addiction treatment or recovery. Second, the behavior of nondrug-preferring rats could also be interpreted as evidence for food or sugar addiction rather than as evidence for absence of or resilience to cocaine addiction. Palatable foods, generally containing sugar or other sweeteners, are frequently used in addiction neurobiology as a control reward for drugs of abuse. However, there is growing concern that palatable foods can lead to addiction-like behavior in humans and animals.

At the neurobiological level, there are many similarities in the neural correlates or consequences of drug addiction and food addiction. There are, however, also many behavioral and neurobiological differences between these two conditions and there is some ongoing debate about whether the similarities are sufficient to outweigh the differences. Regardless of the outcome of this debate, future research involving nonfood rewards during drug self-administration should contribute to resolve this issue. Finally, one could also postulate that choice between cocaine and sweet reward primarily depends on dopamine-independent hedonic processes rather than on dopamine-dependent incentive salience processes that are hypothesized to be usurped by cocaine. As one would expect, there is some evidence that hedonic factors can indeed influence choice between cocaine and sweet reward. For instance, diazepam — a benzodiazepine that increases the hedonic impact of sweet water further increases sweet preference in rats. However, evidence for a role of hedonic processes does not exclude the involvement of incentive salience processes during choice-making. In fact, in our choice procedure, it is difficult to see how rats could choose between the saccharin-paired lever and the cocaine-paired lever if these two levers had not previously acquired different incentive values. Future research is needed to explore the contribution of hedonic versus incentive salience processes to choice among drugs of abuse and nondrug rewards.

Conclusions
We have argued that studying animals that are given access to drugs for self-administration without other choices may no longer be adequate and can even lead to the formulation of unrealistic views about the neuro- biology of addiction, as shown here by a critical evaluation of the drug usurpation hypothesis of cocaine addiction. Addiction as a psychiatric disorder is defined as resulting from brain dysfunctions that affect normal choice-making, not as resulting from a lack of options amongst which to choose. We encourage researchers to increase animals’ choice during drug access. This will uniquely allow one to discriminate addiction from drug use driven by lack of choice, thereby increasing the chance of discovering specific addiction-related brain dysfunctions. More generally, this research should also provide new insights about how the brain ‘chooses’ among qualitatively different kinds of pursuits — a still largely unresolved question.
- Neurobiology of addiction versus drug use driven by lack of choice (2015)
Laatst bijgewerkt door Claviceps op do dec 03, 2015 5:09 pm, in totaal 2 keer bewerkt.
“Scientists do not speak in absolutes, they present the results that support the hypothesis and the tolerance for error.”
Claviceps
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 903
Geregistreerd: zo feb 27, 2011 6:17 pm

Re: Drugs veroorzaken geen verslaving

Berichtdoor Poseidon » do dec 03, 2015 1:49 pm

Dank voor deze waardevolle bijdrage Claviceps.

Om enkel aan te haken bij je openingszinnen:

Er is ook een berucht experiment met een chimpanchee die na toediening van cocaïne vergeefs 12.000 keer op de handel slaat om een nieuw shot IV te krijgen.
Dat primaat zit echter in een kooi en de meeste menselijke gebruikers niet. Jij en ik zouden vanaf de aanvang dat we daar vastgezet worden niet naar coca verlangen maar een ontsnappingsmethode zoeken.

Ik verbaas me keer op keer over de naïeviteit waarmee wetenschappers concluderen dat verschillende soorten biologische species voor het door hen geconcludeerde resultaat inwisselbaar zijn.

Daarbij benadert zo'n Ratpark of andere proefopstelling
nooit de natuurlijke habitat van de levende wezens in kwestie. Helaas is die van Homo Sapiëns Sapiëns vrij moeilijk als geheel te overzien hetgeen een zinvol perspectief op een krachtige afhankelijkheidsrelatie met een bepaalde mind-altering substantie bemoeilijkt.
Wij willen onze blauwe luchten terug.
Avatar gebruiker
Poseidon
JeVader
In Memoriam
Offline
 
Posts: 10486
Geregistreerd: do maart 17, 2011 4:34 pm
Woonplaats: Liquid Universe

Verslaving? Meestal onzin!

Berichtdoor Maus » wo feb 17, 2016 11:59 pm

Een interessante link van mijn Facebook-vriend Bram Bakker (psychiater):

https://m.youtube.com/watch?v=ao8L-0nSY ... e=youtu.be
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede :stoned:


Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten


Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Avatar gebruiker
Maus
RIP lieve Poseidon...
DF God
Offline
 
Posts: 10325
Geregistreerd: vr mei 18, 2012 10:53 am
Woonplaats: Vrijstaat www.drugsforum.info

Re: Verslaving? Meestal onzin!

Berichtdoor Amvitamientje » do feb 18, 2016 12:56 am

Volgens mij nemen heroine gebruikers het ook voor de kick, en patiënten in het ziekenhuis een kleinere dosis nemen tegen de pijn. Er zit een logica in, maar daar blijft het bij voor mij
Hans Teeuwen schreef:Belediging is voor sommige mensen ook gewoon een waarheid die ze liever niet willen horen.
Avatar gebruiker
Amvitamientje
Moderator
Offline
 
Posts: 4151
Geregistreerd: di nov 17, 2015 8:32 am
Woonplaats: Kielce

Volgende

  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Verslaving

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 8 gasten

Royal Queen Seeds banner
cron