Knabbel schreef:WAUW
Ik wist helemaal niet dat een tekort aan dopamine verschillende oorzaken kon hebben! Veel verder dan een tekort aan dopamine & noradrenaline kwam ik nooit. Dat verklaart natuurlijk wel waarom er verschillende soorten medicijnen zijn voor deze aandoening. Grappig, ben toevallig net bezig met kijken welke medicijnen het beste resultaat bieden. Dan kom er dus ook achter wat er mis gaat met die neurotransmitters van mij!
Als ik genoeg speed snuif zonder xtc voel ik me inderdaad opgepept. Wat je schrijft over de wisselwerking van serotonine en dopamine vind ik erg interessant. En het klopt inderdaad: hoe meer mdma ik neem, hoe lustelozer ik word.
Bedankt voor je uitleg Djeemen, ik denk dat ik mezelf nu een stukje beter begrijp <3
Ik heb er nog eens over na zitten denken en ik denk dat ik wel een reële verklaring heb, al is het niet tot in detail uitgewerkt. Ik denk dat de licht inhiberende werking van serotonine bij jou een veel grotere inpact heeft door die 70% meer dopamine transporters. Het is wel aannemelijk dat die dopamine transporters bij jou gewoon te goed werken, en dit nog licht of sterk gestimuleerd wordt door de mdma.
Het zal waarschijnlijk wel wat met de 5-HT2C receptor, een subreceptor van 5-HT oftewel serotonine te maken hebben. Verschillende subreceptors kunnen licht verschillende uitwerkingen hebben, zoals ik al eerder aan gaf. Stimulering van deze 5-HT2C receptor heeft als gevolg de release van serotonine, en een inhiberende werking op dopamine oftewel remming van de dopamine afgifte (
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1 ... F9D.f02t03).
Ik denk dat er nu dan 2 scenario's mogelijk zijn; of de serotonine bindt om wat voor reden voornamelijk alleen aan deze subreceptor, misschien is deze 5-HTC2 receptor in overvloed aanwezig in vergelijking met de anderen, of heeft een veel sterkere inhiberende werking dan normaal op dopamine. Dit zou namelijk ook aansluiten bij ADHD, al vallen andere opties niet uit te sluiten. Waarom dit dan zou resulteren in 70% meer dopamine transporters is dan niet te verklaren in het voorbeeld met 5-HTC2. Maar er zijn ook aanwijzingen dat mensen met ADHD, zeker tot een bepaalde mate, maar soms ook grotendeels, ook door een fout in deze 5-HT2C receptor hun klachten ervaren en niet per se door overmatig veel dopamine transporters (
http://www.sciencedirect.com/science/ar ... 2308009266).
Als bovenstaande het geval is, zou de persoon met ADHD slecht of niet moeten reageren op ritalin. Ritalin werkt immers als reuptake inhibitor, maar door de fout in die subreceptor wordt er in de eerste plaats al te weinig dopamine afgegeven en kan er moeilijk een gewenste hoeveelheid vrijgegeven worden. Ken je iemand met ADHD die niet gevoelig is voor ritalin, dan zou je hem/haar dit verhaal eventueel kunnen laten lezen.
Ligt de fout tóch bij de 70% meer dopamine transporters, dan zal de persoon reageren op ritalin (reuptake inhibitor) maar ook op dexamfetamine (releaser). Al zal er in de praktijk waarschijnlijk een combinatie van deze 2 scenario's aan de hand zijn, al is het klassiek gezien toch vooral een overgrote hoeveelheid dopamine transporters.
Volgens mij ervaren mensen meestal dexamfetamine als plezieriger en ritalin als wat onrustig. Voor je hersenen gok ik dat ritalin wel de gezondere optie is omdat (fouten in de werking van de 5-HTC2 receptor uitgesloten dan) het een soort van passieve werking heeft; de dopamine afgifte blijft zoals hij was maar alleen de heropname van dopamine wordt geremd (dus heel doelgericht op wat er misgaat in je hersenen). In het geval van dexamfetamine (of welke dopamine releaser dan ook die ze tegenwoordig voor ADHD gebruiken) wordt er simpelweg meer dopamine vrijgegeven zodat je overactieve dopamine transporters kunnen wegpompen wat ze willen, er toch wel genoeg dopamine aanwezig blijft. Dit is dan weer een heel actief proces.
Dit actieve proces verhoogt de zgn oxidatieve stress. Oxidatieve stress is slecht voor je, kan vrije radicalen genereren, kan je dna beschadigen, kanker veroorzaken en nog veel meer ongein. Je herinnert je vast nog wel dat ANTI-oxidanten goed voor je zijn, die vangen de oxidatieve stress op (
http://www.lib.okayama-u.ac.jp/www/acta ... _3_141.pdf).
Van nature rammelt de heropname-kant van je dopamine-systeem al, en met dexamf los je dit op door op dezelfde manier aan de release-kant te gaan rammelen. Met ritalin pak je meer doelgericht de oorspronkelijk rammelende heropname-kant aan.
Persoonlijk zou ik als het een optie is überhaupt niet voor medicatie kiezen, maar dat is als gezond persoon natuurlijk makkelijk om te zeggen. Je moet je afvragen of je een leven lang medicijnen wilt slikken of dat je gaat proberen te leven met wie je bent.