DrugsForum

Beste Forumleden,

In de periode van 2008 tot 2015 heb ik ~17 keer mdma gebruikt,
bijna altijd in pilvorm. Bij oudennieuw 2011/2012 werkte het
opeens minder dan een jaar daarvoor(5e keer), had ook wat
alcohol gebruikt voor het slikken, dus dat kon toen een rol spelen. Helaas is het
hierna nooit meer knap gaan werken en de laatste 2x had ik zelfs
beter niet kunnen gebruiken, laatste keer was halverwege 2015 na jaar pauze. Ik ben
hierna teveel research gaan uitvoeren op internet en ben er
achter gekomen dat mijn gebruik helemaal niet volgens de
richtlijnen is geweest, dacht dat het erg meeviel. Ben bang dat
toen ik 16 was ik waarschijnlijk info heb gelezen voor mijn eerste
keer wat neerkwam op maandje pauze en paar pillen is prima,
daarna nooit meer heb gerealiseerd hoe sterk die shit
tegenwooridg is.

Nu heb ik af en toe momenten dat het erg slecht met mij gaat(zit
er nu weer een paar weken in, slaap ook kut in deze weken) en dan ben ik ervan overtuigd dat
ik mijn potentiele blijheid heb vernaggeld door de mdma,
zelfs dat goedje geeft niet meer die echte euforie. Zijn er meer
mensen hier die het gevoel hebben dat hun emoties oppervlakkoger
zijn geworden??

Bruikbare info
- van de 17x waren er 6 in 2012
- heb het 7x misbruikt door een totale dosis van rond de 300mg
op een avond te gebruiken, vast ook wel 1x meer richting de
400.
- heb het 1x misbruikt door 300mg te gebruiken verdeeld over 2
dagen in 1 week. Beide keren was het impulsief na wat bier
gedronken te hebben.
- Kijk op sommige momenten veel te obsessief op fora
bluelight,reddit/r/mdma,drugsforum.nl/info naar wat mensen
over mdma gebruik en misbruik schrijven.
- kon vroeger al obsessief denken over dingenn, alleen dan meeestal op een goede manier

Ik ben van plan de drugs niet meer aan te raken, vanwege de
angst die het mij geeft. Al praat het duiveltje op mijn
schouder om het in 2020 ofzo weer eens te doen zodat als het dan
werkt, ik bewijs heb dat mijn serotonine systeem nog
functioneert. Maar realiseer mij zelf ook dat de kans groter is
dat die magic loss er dan nog steeds is en ik dan
definitief denk dat ik verneukt ben.

Zou graag jullie persoonlijke ervaringen horen, en wat jullie
idee is over herstel en hoeveel ik zelf verzin in mijn hoofd.
Heb btw ook een mail gestuurd naar die man van
LandelijkspreekuurPartydrugs, heb geen zin in dokters die je
maar op antidepresiva zetten omdat ze mdma en haar
bijwerkingen niet kennen.

Ik raad je aan DMT en/of LSD te proberen en daarnaast langer geduld te hebben.
maar dat raad ik iedereen aan

Zelf alleen ervaring met truffels. Raad je dat aan omdat dat nieuwe inzichten kan geven of denk je dat het een positieve uitwerking op het brein kan hebben?? Heb inmoddels ook contact gehad met dr Anderliefste van PartydrugsSpreekuur, hij dacht aan eind van gesprek dat de mdma het getriggerd heeft maar dat dat (bij weze van spreken) 10-20% van probleem is en de rest mijn psychisch denken. Via huisarts iemand zoeken die mij daarin gaat ondersteunen. Diegene krijgt ook contact gegevwns van Anderliefste, dat stelde hij zelf voor tijdens gesprek.

Persoonlijk heb ik veel meer gehad aan psychedelica, hoofdzakelijk LSD. Ik kwam persoonlijk op een gegeven moment in zo'n diep mentaal dal dat ik herhaaldelijk volledige dagen in bed bleef, omdat ik nergens meer zin in had. Uiteindelijk ben ik psychedelica gaan gebruiken, die ik nog had liggen. In eerste instantie begon het uit verveling en het was 't enige wat ik had liggen, maar al snel bracht het me op het idee om het gericht te gebruiken 'tegen' de dingen & gedachten die mij dwars zaten. Ik kan je de aanpak van dat gerichte gebruik wel uitleggen, mocht je daar behoefte aan hebben.

Daarnaast is het ook relevant te weten dat psychedelica een bewezen stimulerend effect hebben op de neuroplasticiteit van onze hersenen. (Het aanpassend vermogen, versimpeld gezegd.) Ook in de periode na het daadwerkelijke gebruik ervan. Bovendien wordt het inzien van nieuwe perspectieven aanzienlijk vergemakkelijkt onder invloed van psychedelica. Dit helpt ook enorm.

Het is voor mij de psychedelica geweest die mij heeft doen inzien dat het enkel zou blijven verslechteren als ik het voor mezelf hield. Het heeft me ook de moed gegeven daadwerkelijk m'n huisarts raad te plegen. (Ofja, ik heb gevraagd om een verwijzing naar een psycholoog, met een uitgebreide uitleg over mijn situatie, die ik in eerste instantie voor mijzelf had uitgetypt.)

Nouja, genoeg psychedelica promotie...
Oh en: Ik wil ook zeker niet zeggen dat je de 'traditionele' route links moet laten liggen! Het mag voor mij dan vrijwel niets opgeleverd hebben, ieder mens is anders en als 't voor niemand zou werken, zou het er niet zijn.