DrugsForum

Ik heb hier nu alweer 3 jaar geleden een post geplaatst over mijn xtc gebruik. Ik was toen een jaar of 15/16. Ik postte mijn verhaal hier omdat ik op dat moment sterk het gevoel had dat ik wat feedback nodig had omdat ik het goede niet meer van het foute kon onderscheiden.

Ik heb een aantal zware mentale klachten aan dit verhaal over gehouden waaronder een ernstige depressie en een daaropvolgende angststoornis die elkaar steeds in leven houden/hielden. Ik heb mijzelf vanaf die periode in mijn leven tot nu zien veranderen van een vrolijke redelijk sociale jongen die nooit moeite had met sociale situaties in een angstige paranoïde persoonlijkheid. Het waren overigens natuurlijk niet alleen de drugs maar ook van allerlei persoonlijke situaties die meespeelden.

Ik heb me op die leeftijd van 15/16 jaar ontzettend laten meeslepen door mijn vrienden, de ontzettende drang op die leeftijd om maar ergens bij te horen kan veel kapot maken.
Je zit in een soort bubbel wanneer je in zo'n 'hechte' vriendengroep zit en je houdt je helemaal niet bezig met je geestelijke gesteldheid of de toekomst.
Daardoor verneukte ik ook mijn school en haalde ik nipt de mavo.

Tegenwoordig: ik ben uiteraard gestopt met alle vormen van drugs en drink alleen nog sporadisch. Het gaat stukken beter met me op psychisch gebied maar ik zal misschien wel nooit meer helemaal 'de oude' worden. Het is ook lastig om vast te stellen wat de oude ik was omdat ik me dat nu helemaal niet meer kan herinneren. Ik heb mijn toenmalige vrienden een soort van gedag gezegd en zie ze eigenlijk nooit meer. Overigens gaat het bij hen van kwaad tot erger: coke, ketamine noem het maar op. Nu ik daarvan afstand heb genomen zie ik pas in wat voor een zielige situatie die jongens eigenlijk zitten.

Ik ben inmiddels 18 jaar, heb school weer opgepikt en ga naar alle waarschijnlijkheid dit jaar mijn havo diploma halen en dan volgend jaar door naar het vwo.
Ik wil de mensen die toen zo geschokt reageerden op mijn post bedanken omdat zij toch ook een rol hebben gespeeld in het inzien van de belachelijke dingen die ik mezelf aan het aandoen was.

Desbetreffende post: xtc-mdma/xtc-t11127.html

Goed bezig

Het siert je dat je dit ef komt terugkoppelen aan de DF gemeente, en met name de mensen die destijds geholpen hebben zullen dit vast waarderen.

Als je maar niet zo'n 'alle drugs zijn slecht om dat ik er op jonge leeftijd niet mee kon omgaan' type wordt

Vinnie schreef:Als je maar niet zo'n 'alle drugs zijn slecht om dat ik er op jonge leeftijd niet mee kon omgaan' type wordt

Hahaha nee dat zeker niet. Ik zal denk ik wel wat beter opletten met waar mijn kinderen zich later mee bezig houden.

Druks schreef:Fijn om te lezen hoe het met je is afgelopen! Wat voor klachten heb je nu nog en denk je dat die door je gebruik gekomen zijn? Misschien heb je tips aan andere mensen die hetzelfde meemaken?

bedankt!
Ik heb nu nog last van sociale angsten en soms wat derealisatie momenten, ik zit bij een psycholoog en heb het gevoel dat dat al heel erg helpt. Ik denk dat het niet alleen aan de drugs ligt maar dat het ook voor een groot deel gevoeligheid is van mijn geest/brein en dus mogelijk een aanleg voor depressies/psychoses.

Als tip aan mensen die hetzelfde meemaken/denken mee te maken zou ik zeggen: als je het gevoel hebt dat de drugs niet goed voor je is of dat je het beter niet kan doen omdat je het gevoel hebt dat het de verkeerde kant met je op gaat dan is dat voor jou ook zo.
luister dus naar je gevoel!!

En als je in een soortgelijke situatie zit als waar ik in zat geef het dan zeker niet op, het gaat vanzelf beter. Schaam je niet om een goeie vriend of je vader of moeder om hulp te vragen als je denkt dat je dat nodig hebt want iedereen in je omgeving wil normaal gesproken dat het gewoon goed met je gaat.