DrugsForum

Ik ben al enkele jaren gebruiker van speed. Eerst was het puur plezier, lekker op gang gaan. Nadien bleek al te gemakkelijk eens een nachtje door te doen. Ik ben ook chauffeur van beroep en ben toen ook voor werk gaan gebruiken, gemakkelijk uren rijden zonder moe te worden.
Toen werd het meer en niet echt voor moeten maar willen. Kreeg wat problemen en ja het hielp me beter voelen, en ik gebruikte steeds meer. Sinds een half jaar zijn alle remmen los, dagelijks. Ik heb problemen in mijn relatie gekregen heb mijn vriend laten staan voor een ander. Die had iets tegen mijn gebruik, ben een maand kunnen stoppen. Toen heeft die mij laten zitten. Dan was ook het hek van de dam. Ik gebruik normaal alleen speed, geraak ik er niet aan dan gaat alles voor mij, echt maakt niet uit als ik maar weg uit de realiteit. Het wordt van kwaad naar erger. Dagen wakker, ravage van mijn leven maken, slecht op werk,... Mijn lichaam begint er onder te lijden. Na een paar zwaar dagen denk ik, ik moet herpakken maar dat duurt niet lang of ik begin terug. Dit voorbije weekend wou ik korte metten maken en afkicken. Ben naar arts geweest raadde mij aan opgenomen te worden. Bleek geen plaats te zijn. Heb nog twee dagen aan het denken geweest dat beter was te stoppen. Maar nu, neen wil niet meer in die realiteit leven, ik probeer dagelijks te rusten, te eten en mezelf te dwingen om mijn leven niet te verwaarlozen. Maar ik begin ook meer en meer mezelf terug te trekken uit het leven, ik begin liever alleen te zijn, vind het niet meer leuk een show op te voeren. Ik ben leeg vanbinnen en ik wil leeg in mijn hoofd zijn. IK KAN EN WIL NIET STOPPEN er is geen alternatief.

Klinkt erg serieus dit.. Misschien kan je nog een keer naar de huisarts gaan om te vertellen dat er geen plaats was?

Heb daar aan gedacht ja, maar ik kan die leugen die ik al jaren leef niet zomaar doorprikken.

Ik zou hier even afwachten tot er iemand komt die hier wat zinnigs over kan zeggen, maar kan ik kan je helaas niet helpen. Succes in ieder geval.

Het enige wat ik je kan zeggen is: zoek professionele hulp! Als er geen plaats is in een afkick kliniek, zoek dan psychiatrische hulp tot er wel plek is. Maar je hebt hulp nodig om hier uit te komen! Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om aan jezelf toe te geven dat je een serieus verslavingsprobleem hebt. Jij hebt de eerste stap al gezet door naar de dokter te gaan, geef nu niet op. Als je nog iets van je leven wilt maken is hulp zoeken noodzakelijk. Heel veel sterkte..

Je schrijft dat je NIET kan en WIL stoppen, ik denk dat je toch zult moeten willen stoppen om te kunnen stoppen..
Als je zelf niet wilt is het heel moeilijk om clean te worden en te blijven(spreek uit ervaring,Ghb en Heroïne).
Pas als je geholpen wil worden kunnen mensen je helpen.
Kun je niet naar een verslavings-arts en daar je verhaal doen?,dat soort artsen zijn over het algemeen iets minder zwart/wit ingesteld dan bv huisartsen..

Sterkte..

Nadeel is dat ik alleen wil stoppen als ik het zowat uitgewerkt begint te geraken, maar ik vind gewoon aangenaam vrij te leven, zonder zorgen. Besef ook wel dat er schade aan mijn lichaam komt, en ja andere mensen hebben misschien niet nodig om te kunnen leven. Is zowat haat/liefde geeft me een goed gevoel maar weet dat het slecht voor mij is.

Opgenomen worden lukt dus nog niet. Maar je kan denk ik wel snel een afspraak krijgen met bijvoorbeeld een psycholoog. Ga met zo iemand eens praten over dingen waar je nu staat. Wat je problemen zijn. Wat je huidige leven voor invloed heeft de problemen die je ondervind. En wat voor actiepunten je kan ondernemen.

Zoiets kan wel verhelderend werken denk ik voor je. Succes kerel!

Ik weet niet hoe het in België geregeld is met de verslavings zorg maar ze moeten je toch gewoon helpen?(ik neem tenminste aan dat je een belg bent)
Maar volgens mij is België niet echt een derdewereldland,ik bedoel er zijn daar toch ook gewoon wachtlijsten waar je je op kunt laten zetten?

Ik begrijp dat je je pas slecht gaat voelen en af wilt kicken als je bijna weer nuchter bent,maar je zult toch echt door moeten zetten om er vanaf te komen..

Ben op twee plaatsen geweest, een ziekenhuis en een instelling voor psychiatrische problemen, hebben adressen gegeven waar ik terecht zou kunnen. Maar ja nieuwe dag was ik al niet meer zo zeker. Nu wil ik het niet meer, zo uitkomen openbaar voor dat alles, dan liever wat langer in mijn eigen leventje leven. Ik weet echt niet of ik klaar er voor ben om nuchter te worden en iets aan mijn problemen te doen. Het doet zoveel pijn als ik weer nuchter word, dan beginnen de radertjes te werken. Alles wordt gewoon teveel. Mijn hoofd lijkt dan te barsten. Nee kan er niet tegen zonder. Ok ik besef dat dit niet eeuwig kan blijven duren, maar ik haat het niet. Ik kan gewoon de realiteit niet aan en zo gemakkelijk is dat niet om zomaar in het gezicht tegen mensen heel het verhaal te doen. En eigenlijk lukt het vrij goed zo. Als ik stop met speed, geraak ik alleen verder in een nog diepere depressie, ik ben daar misschien nu ook wel in maar ik kan vrij normaal functioneren. Ik wil zelf echt niet alles laten hangen! Ik ben bang wat er gebeurt als ik niet gebruik... Mijn gedachten slaan echt op hol, ben dan zo anders. En langs andere kant zijn er ook veel slechte kanten zo te leven, maar die maak ik zo niet mee, ik vergeet toch snel.

bam schreef: Nu wil ik het niet meer

Pussy

bam schreef:zo uitkomen openbaar voor dat alles, dan liever wat langer in mijn eigen leventje leven.

Pussy

bam schreef:dan liever wat langer in mijn eigen leventje leven. Ik weet echt niet of ik klaar er voor ben om nuchter te worden en iets aan mijn problemen te doen.

Wat een uitstel gedrag. Denk je dat als je wacht de situatie zal beteren met je huidige gebruik?

bam schreef:Het doet zoveel pijn als ik weer nuchter word, dan beginnen de radertjes te werken. Alles wordt gewoon teveel.

Hoort erbij, eigen schuld. Kwestie van even doorzetten. Hoe langer je nuchter bent hoe makkelijker het wordt. Been there done that.

bam schreef: Ik kan gewoon de realiteit niet aan en zo gemakkelijk is dat niet om zomaar in het gezicht tegen mensen heel het verhaal te doen.

Het wordt later dus makkelijker?

bam schreef: En eigenlijk lukt het vrij goed zo.

Jij kan jezelf goed manipuleren. Wat zei je nou in je eerst bericht?

bam schreef: Als ik stop met speed, geraak ik alleen verder in een nog diepere depressie, ik ben daar misschien nu ook wel in maar ik kan vrij normaal functioneren.

Het zal eerst verergeren maar daarna wordt het beter. Nu blijft het halfkut.

bam schreef:Ik ben bang wat er gebeurt als ik niet gebruik...

Zoek hulp!

Oke, misschien klinkt dit heel hard, maar wat je nu aan het doen bent is het verzinnen van smoesjes om te kunnen blijven gebruiken. Speed gaat je niet helpen om minder depressief te worden, in tegendeel, speed maakt je alleen maar depressiever. Ik gebruikte dat smoesje ook. Met speed kon ik veel beter functioneren en kwam ik mijn bed ineens wel uit, ging ik wel de deur uit om boodschappen te doen, etc etc.

Maar het is bullshit. Het enige wat je doet is jezelf voor de gek houden. In het begin helpt de speed misschien echt. Maar geloof mij, op de lange termijn word je alleen maar depressiever en gekker. Je sociale leven, voor zover je dat nog hebt, verdwijnt steeds meer. Je lichaam begint steeds slechter te functioneren. Je wordt paranoïde en misschien zelfs agressief. Je zin om andere dingen te doen dan snuiven verdwijnt steeds meer. En op den duur ben je zelfs met afkeer aan t snuiven. Omdat je weet dat het smoesjes zijn die je jezelf wijs maakt. Omdat je weet dat je jezelf kapot maakt. Maar je kunt niet anders meer, omdat speed het enige is wat je nog hebt. Omdat je niet alleen jezelf kapot hebt gemaakt, maar al het andere in je leven ook.

Ga hulp zoeken voordat het écht te laat is. Niet alleen hulp om af te kicken. Maar ook hulp om de onderliggende psychische problemen aan te pakken.

Op sommige heldere momenten zie ik dat allemaal wel in van die smoesjes. En dat het spul mijn verstand helemaal gek maakt! Het baart me ook zorgen, had twijfels heb een paar dagen informatie opgezocht over speedgebruik. Het klopte allemaal. Angstaanvallen, asociaal, wispelturigheid,... ik begin echt in een web aan het lopen. Ik weet dat ik mezelf alleen wil wijsmaken dat ik het te baas ga blijven kunnen. En bleten als een klein kind met momenten voor ik snuif, maak soms een bommetje maar geeft niet zelfde voldoening... Ik besef dat ik gevangen zit, ik noem het zelfs dat ik een slaaf van een monster ben. En weet ook voor problemen zijn er oplossingen, maar voel me veilig nu. Geeft me een zekerheid. Vind alles niet meer zo erg. En weet ergens wel uitstel is voor niets goed, maar het beangstigt me zo. Ik weet dat ik het niet ga aankunnen. Word al misselijk bij de gedachte, al dat medelijden al dat gedoe, Het verscheurt me zo deze tweestrijd.

bam schreef:Op sommige heldere momenten zie ik dat allemaal wel in van die smoesjes. En dat het spul mijn verstand helemaal gek maakt! Het baart me ook zorgen, had twijfels heb een paar dagen informatie opgezocht over speedgebruik. Het klopte allemaal. Angstaanvallen, asociaal, wispelturigheid,... ik begin echt in een web aan het lopen. Ik weet dat ik mezelf alleen wil wijsmaken dat ik het te baas ga blijven kunnen. En bleten als een klein kind met momenten voor ik snuif, maak soms een bommetje maar geeft niet zelfde voldoening... Ik besef dat ik gevangen zit, ik noem het zelfs dat ik een slaaf van een monster ben. En weet ook voor problemen zijn er oplossingen, maar voel me veilig nu. Geeft me een zekerheid. Vind alles niet meer zo erg. En weet ergens wel uitstel is voor niets goed, maar het beangstigt me zo. Ik weet dat ik het niet ga aankunnen. Word al misselijk bij de gedachte, al dat medelijden al dat gedoe, Het verscheurt me zo deze tweestrijd.

Meld je aan bij een verslavingsarts of psycholoog, alleen dat soort mensen kunnen je helpen,print desnoods uit wat je hier schreef en neem dat mee..

ik heb schrik normaal mensen verstaan die niet hoe goed drugs kunnen zijn. Voor hun in zo vrij normaal dat spul is slecht.
Maar ik hou van het gevoel dat het me geeft!

bam schreef:Op sommige heldere momenten zie ik dat allemaal wel in van die smoesjes. En dat het spul mijn verstand helemaal gek maakt! Het baart me ook zorgen, had twijfels heb een paar dagen informatie opgezocht over speedgebruik. Het klopte allemaal. Angstaanvallen, asociaal, wispelturigheid,... ik begin echt in een web aan het lopen. Ik weet dat ik mezelf alleen wil wijsmaken dat ik het te baas ga blijven kunnen. En bleten als een klein kind met momenten voor ik snuif, maak soms een bommetje maar geeft niet zelfde voldoening... Ik besef dat ik gevangen zit, ik noem het zelfs dat ik een slaaf van een monster ben. En weet ook voor problemen zijn er oplossingen, maar voel me veilig nu. Geeft me een zekerheid. Vind alles niet meer zo erg. En weet ergens wel uitstel is voor niets goed, maar het beangstigt me zo. Ik weet dat ik het niet ga aankunnen. Word al misselijk bij de gedachte, al dat medelijden al dat gedoe, Het verscheurt me zo deze tweestrijd.

Ik zeg het nog 1 keer: ZOEK HULP. Mij persoonlijk maakt het niets uit wat je doet. Ik ken je niet. Maar als je leven je ook maar iets waard is, dan hou je op met smoesjes verzinnen, verman je jezelf en ga je hulp zoeken. Zo niet; je kent de consequenties van je gebruik. Je hebt genoeg er over opgezocht om te weten wat je nog te wachten staat. Het is jouw leven. Verneuk het of probeer er nog iets van te maken. Maar met zelfmedelijden ga je niets opschieten.

bam schreef:ik heb schrik normaal mensen verstaan die niet hoe goed drugs kunnen zijn. Voor hun in zo vrij normaal dat spul is slecht.
Maar ik hou van het gevoel dat het me geeft!

Drugs kunnen leuk zijn. Het kan meerwaarde geven aan je leven. MITS je het met mate gebruikt. En dat doe jij duidelijk niet.

Luie kut. Grow some.

Oh en dan nog iets. Je zegt dat je chauffeur bent. Dat je je eigen leven verkloot, dat is jouw keuze. Maar door onder invloed deel te nemen aan het verkeer zet je ook de levens van mede weggebruikers op het spel. Besef je je dat wel? Wil jij het risico nemen dat je iemand dood rijdt omdat jij niet zonder je lijntje kunt?

Bij langdurig gebruik (2jaar+ 1g/dag min.) duurde het bij mij een flinke maand voor ik weer de oude was. De eerste week is het ergst, daarna begin je je terug beter te voelen. Eens het zover was, was ik de gelukkigste mens van de wereld en besefte ik dat het leven niet aan 200km/u moet geleefd worden. Daarvoor is het veel te kort en te mooi.

Heel incidenteel gebruik ik nog speed, dat is nu alweer van nieuwjaar geleden. Heb ook wat speed in de kast liggen en heb totaal geen behoefte die boven te halen.

Maw, het is even doorbijten maar het is het 110% waard.

Je moet het zo bekijken; als je er constant over loopt te piekeren en je voelt zelf aan dat het zo niet verder kan is het toch niet leuk meer? Je voelt dat je je lichaam aan het kapotmaken bent en dat je je geest volledig uitput door zo voort te doen. Probeer zoals ik gedaan heb vooral de negatieve effecten op de voorgrond te laten staan, zoals de afkick elke keer, de pep-para, de slapeloze nachten. (Jah dat is niet leuk, maar bij mij heeft het mij ervan af geholpen.)
Misschien krijg je er dan ook een afkeer van. Zo is het mij toch gelukt..

Succes ik hoop echt dat het je lukt, een speedverslaving overwinnen is erg moeilijk. Maar met de juiste instelling kom je er wel, dat weet ik zeker.

Pilletje schreef:Je moet het zo bekijken; als je er constant over loopt te piekeren en je voelt zelf aan dat het zo niet verder kan is het toch niet leuk meer? Je voelt dat je je lichaam aan het kapotmaken bent en dat je je geest volledig uitput door zo voort te doen. Probeer zoals ik gedaan heb vooral de negatieve effecten op de voorgrond te laten staan, zoals de afkick elke keer, de pep-para, de slapeloze nachten. (Jah dat is niet leuk, maar bij mij heeft het mij ervan af geholpen.)
Misschien krijg je er dan ook een afkeer van. Zo is het mij toch gelukt...

Niet noodzakelijk. Er is een fase waarbij je gewoon blijft doornemen, ook al ben je je bewust van al de negatieve gevolgen. En van die afkick heb je niet bepaald last als je dagelijks doorneemt. Daarom blijf je het ook doen, alles is veel leuker en gemakkelijker met pep op.

You just have to wait until the suits come in

duplicity schreef:

Pilletje schreef:Je moet het zo bekijken; als je er constant over loopt te piekeren en je voelt zelf aan dat het zo niet verder kan is het toch niet leuk meer? Je voelt dat je je lichaam aan het kapotmaken bent en dat je je geest volledig uitput door zo voort te doen. Probeer zoals ik gedaan heb vooral de negatieve effecten op de voorgrond te laten staan, zoals de afkick elke keer, de pep-para, de slapeloze nachten. (Jah dat is niet leuk, maar bij mij heeft het mij ervan af geholpen.)
Misschien krijg je er dan ook een afkeer van. Zo is het mij toch gelukt...

Niet noodzakelijk. Er is een fase waarbij je gewoon blijft doornemen, ook al ben je je bewust van al de negatieve gevolgen. En van die afkick heb je niet bepaald last als je dagelijks doorneemt. Daarom blijf je het ook doen, alles is veel leuker en gemakkelijker met pep op.

You just have to wait until the suits come in

Jah, zo ging het er bij mij aan toe voor ik dan eindelijk tot inkeer gekomen ben...
Ik denk dat de TS ook momenteel trouwens ook op dat punt zit wat je beschrijft.

Beseffen dat het niet meer kan, maar toch blijven gebruiken. Uiteraard kan je de crash uitstellen, maar ondanks het verder bingen begin je je toch meer en meer brak te voelen, ookal blijf je verder gebruiken. Zowel mentaal als fysiek. Dat is hetgene waar ik zowat op doelde..
Uiteraard denk je op dat moment 'wat pep en ik kan er weer tegen voor de komende 12u'. Maar in de praktijk begint dat toch zwaar te wegen, zeker bij binges/verslavingen.

Jaja, dit goedje kan schade aanrichten.

Bezoek NA Meetings
kut en saia maar werk wel

Bammetje,

Dit kan toch niet !!

Een beter leven van de pep bestaat niet !!!