Is opiaten-verslavendheid mild overdreven, of ligt t aan mij
Geplaatst: do jul 19, 2012 8:27 pm
*disclaimer: Ik wil nergens impliceren dat opiaten niet erg verslavend zijn, het zijn middelen waar je beter niks mee moet beginnen.*
Maar goed, mijn punt. Ik vraag me af; Is de legendarische status van hoe verslavend opiaten zijn niet iewat buiten proportie geblazen? In de regel zijn de verslaafden oudere heroinegebruikers; Heroine is geen populaire drug bij de nieuwe of party gebruikers. In de tijd dat heroine z'n golden age had was vele malen minder informatie beschikbaar, geen internet, etc...
En opiaten fucken meer met je intuitie dan met je wilskracht, dus zijn de meeste verslaafden niet vooral een slachtoffer van een gebrek aan informatie; Hun intuitie waarschuwde ze niet, dus *leek* het veilig - er was weinig informatie beschikbaar over de gevolgen en het verslavingsgevaar.
Ik dacht er recent over na; Veel mensen gebruiken schadelijke en verslavende (fysiek/mentaal) middelen, zoals cocaine, speed, benzodiazepines, GHB.. Maar claimen tegelijkertijd nooit ook maar eens een opiaat te proberen, of als ze oud zijn. Is er daadwerkelijk zo'n verschil, behalve dat opiaten je intuitie bypassen, wat geen zak boeit als je geinformeerd bent en de data volgt en niet je gevoel van of het veilig is?
Ik gebruik zelf al jaren af en toe opiaten (en ik bedoel dus sterke opiaten, niet codeine/tramadol). Ik heb geen specifieke drug of choice; Omdat ik er niet mee bezig ben heb ik er ook geen vaste bronnen voor (kan wel makkelijk aan komen als ik zou willen tho); Maar denk aan fentanyl, H, oxycodone, oxymorphone, morf.
Oftewel, ik heb er niet een keer mee ge-experimenteerd ofzo; Het gebruik is niet structureel of situatie-specifiek, maar wel zeker ruim 5-10 keer per jaar; Dat is stabiel gebleven de afgelopen 4 jaar; Ik heb geen behoefte om het vaker te doen of om er specifiek naar op zoek te gaan; Ik ervaar geen craving whatsoever. Gevoelsmatig lijkt het super onschuldig, en voelt het alsof het geen kwaad kan om ze regelmatiger te doen - de valkuil van opiaten - maar gezien ik weet dat dat juist het effect ervan is boeit dat gevoel toch ook geen fuck?
De laatste keer dat ik een opiaat gebruikte was ruim 4-5 maand geleden volgens mij; ik mis het niet, en als ik nooit meer in m'n leven een opiaat zou kunnen gebruiken zou het me echt geen zak doen. Wat ik me dus afvraag; Is de verslavendheid iewat opgeblazen en te counteren met goede voorlichting en begrip van wat het doet + nooit gebruiken om andere redenen dan recreatief, of heb ik gewoon een soort absurde verslavingsongevoeligheid?
Maar goed, mijn punt. Ik vraag me af; Is de legendarische status van hoe verslavend opiaten zijn niet iewat buiten proportie geblazen? In de regel zijn de verslaafden oudere heroinegebruikers; Heroine is geen populaire drug bij de nieuwe of party gebruikers. In de tijd dat heroine z'n golden age had was vele malen minder informatie beschikbaar, geen internet, etc...
En opiaten fucken meer met je intuitie dan met je wilskracht, dus zijn de meeste verslaafden niet vooral een slachtoffer van een gebrek aan informatie; Hun intuitie waarschuwde ze niet, dus *leek* het veilig - er was weinig informatie beschikbaar over de gevolgen en het verslavingsgevaar.
Ik dacht er recent over na; Veel mensen gebruiken schadelijke en verslavende (fysiek/mentaal) middelen, zoals cocaine, speed, benzodiazepines, GHB.. Maar claimen tegelijkertijd nooit ook maar eens een opiaat te proberen, of als ze oud zijn. Is er daadwerkelijk zo'n verschil, behalve dat opiaten je intuitie bypassen, wat geen zak boeit als je geinformeerd bent en de data volgt en niet je gevoel van of het veilig is?
Ik gebruik zelf al jaren af en toe opiaten (en ik bedoel dus sterke opiaten, niet codeine/tramadol). Ik heb geen specifieke drug of choice; Omdat ik er niet mee bezig ben heb ik er ook geen vaste bronnen voor (kan wel makkelijk aan komen als ik zou willen tho); Maar denk aan fentanyl, H, oxycodone, oxymorphone, morf.
Oftewel, ik heb er niet een keer mee ge-experimenteerd ofzo; Het gebruik is niet structureel of situatie-specifiek, maar wel zeker ruim 5-10 keer per jaar; Dat is stabiel gebleven de afgelopen 4 jaar; Ik heb geen behoefte om het vaker te doen of om er specifiek naar op zoek te gaan; Ik ervaar geen craving whatsoever. Gevoelsmatig lijkt het super onschuldig, en voelt het alsof het geen kwaad kan om ze regelmatiger te doen - de valkuil van opiaten - maar gezien ik weet dat dat juist het effect ervan is boeit dat gevoel toch ook geen fuck?
De laatste keer dat ik een opiaat gebruikte was ruim 4-5 maand geleden volgens mij; ik mis het niet, en als ik nooit meer in m'n leven een opiaat zou kunnen gebruiken zou het me echt geen zak doen. Wat ik me dus afvraag; Is de verslavendheid iewat opgeblazen en te counteren met goede voorlichting en begrip van wat het doet + nooit gebruiken om andere redenen dan recreatief, of heb ik gewoon een soort absurde verslavingsongevoeligheid?