speeseend schreef:Lµs. D schreef:Nee, juist niet! De reden dat ik het vraag aan derden is *juist* omdat ik niet wil "onderzoeken" door zelf gevaar te lopen, maar accurate theoretische kennis wil hebben
Mogelijk vergis ik mij maar heb jij niet een familielid die verslaafd was/is aan de Heroïne?
Zolang jij jezelf meer dan eens de kans geeft een opiaat te proeven, in het bijzonder Hero, speel jij met een levensveranderende mogelijkheid. Ongeacht hoe je in het verleden, in een voor jou soortgelijke situatie hebt gehandeld.
Overigens is die drang tot het verklaren van jou typerend.
Neen; Mijn moeder is alcoholist, maar verder is er geen geschiedenis van ander drugsgebruik in m'n familie. Ik heb zelf in m'n jeugd (erg he) een benzoverslaving gehad (volledig op voorschrift, me houdend aan wat de arts zei) waarvan ik toen het beter ging + ik de nadelen de voordelen vond overstijgen cold turkey stopte.
Kan je vertellen dat dat echt een hele afschuwelijke maand was, en de 2 maanden erna ook niet echt leuk zijn ofzo. Heb zelfs nu eens in de 2-3 maanden dat ik 1-4 minuten kort zo'n hele irrationele stress-"buzz" krijg, en ik precies weet waar het aan ligt. Maar dat boeit niet echt, het gebeurt zo weinig, zo licht en zo kort dat het er niet echt toe doet, maar me wel herinnert dat het ooit zo was.
Soort litteken ofzo, heb daar ook veel over gelezen, veel mensen die met benzo's stoppen, vooral zonder afbouw, vaak heel lang nog last blijven hebben van dingen. Bij mij was de echte "last" zo'n 2 weken extreem, nog eens 3 weken "Heel erg naar, kan niet functioneren", nog eens een maand "Gewoon zeer naar, kan opzich wel naar de winkel of met mensen praten, dus wel te overzien" en daarna nam het over een periode van ~2 maand met 95% af, en de overgebleven 5% namen de komende half jaar met nog eens 98% af. Daaruit leid ik ook een beetje af dat ik vrij ongevoelig ben voor verslaving; Dat dat lukte, op jonge leeftijd, op eigen houtje - speelt in ieder geval een grote rol in mn redenatie.
Qua familie (genetische aanleg); Vaderskant komt noch verslaving noch geestelijke ziekte voor, op 2 gevallen na; Mijn opa (vaderskant) was mild autistisch (asperger, maar hoogbegaafd, was geoloog,) en de vader van mijn oma (vaderskant) had hoogstwaarschijnlijk antisociale persoonlijkheidsstoornis, narcistische persoonlijkheidsstoornis of beide (was woekeraar, vond mensen die bij het verzet gingen achterlijk omdat het henzelf geen voordeel en enkel risico opleverde, had geen vriendschappen, behoefte daaraan, enige vorm van vriendelijkheid zonder dat die er wat aan had en een geschiedenis van crimineel gedrag waar die trots op was.) Mijn oma is heel nuchter en stabiel, vader ook (nooit problemen gehad, is huisarts van beroep)
Bij m'n moeder is het wel mis; Ma is alcoholist en heeft borderline, opa heeft zelfmoord gepleegd toen z'n vrouw vreemdging en er een scheiding kwam. Verslaving was enkel ter sprake bij m'n ma, aan alcohol dus, wat zelfmedicatie was voor der borderline.