lsd en het allesomvattende besef
Geplaatst: zo aug 02, 2015 6:26 pm
Beste medetrippers,
ik wil graag een fenomeen met jullie bespreken dat me nu toch al een deel van mijn leven doet nadenken, namelijk "het". Dat is de naam dat ik en enkele vrienden die het ook al meegemaakt hebben geven aan het gebeuren, het besef. Het is eigenlijk heel moeilijk ik woorden uit te leggen, maar ik ga het toch proberen. Mensen die het al meegemaakt hebben zullen direct weten over wat ik het heb, terwijl het voor andere erg abstract zal overkomen.
De meeste trippers onder jullie zullen al wel door hebben dat trippen draait rond logica en het plots snappen (of denken dat je iets snapt) van bepaalde onderwerpen. Dat is bij mij meestal de opbouw van "het". Ik begin mentale gedachtepaadjes af te wandelen in mijn hoofd, verschillende paadjes over random onderwerpen en levensvragen, en begin zo een soort allesomvattende puzzel op te bouwen.
Je voelt stilaan alle puzzelstukjes in elkaar vallen en het antwoord op alle vragen ligt plots heel dicht bij, en dan komt het!
Wanneer alle puzzelstukjes in elkaar vallen voel je het plots, als een oerkracht dat door je lichaam stroomt, een helder wit licht, zowel perfectie als het meest duistere in dit universum, plots besef je. Het is een bepaalde kracht die alles in het universum regelt, de batterij van alles, het antwoord op al je levensvragen, gewoon door één enkel besef/gevoel. Het klinkt misschien allemaal heel zweverig maar is het juist helemaal niet, integendeel. Het is zo simpel en normaal, en het moet zo zijn, dat voel je gewoon aan.
Het laat zien dat alles een + en een - kant heeft, dat heel het universum opgebouwd is uit allemaal tegengestelden, een beetje Ying Yang achtig ofzo. Het voelt ook ergens aan alsof je teveel weet, alsof je dit allemaal niet te weten mocht komen. Het is het allermooiste en allerengste gevoel dat ik ooit heb meegemaakt, en heeft mijn kijk op het leven veranderd.
De eerste keer dat ik dit ervoer (na 4 gram paddo's) dacht ik dat ik nooit meer normaal zou verder kunnen leven, ik kende niemand die dit gevoel ook al had gehad en voelde me even alleen op de wereld. Vorig jaar op Boom festival voelde ik dat twee vrienden van mij (broers) ook richting "het" aan het gaan waren, ze straalden het gewoon uit en even later bereikten ze inderdaad exact hetzelfde gevoel als ik. Ze beschreven het met dezelfde woorden en we wisten allemaal dat we met drie in dezelfde "verlichting" zaten. Het was een best intense/angstaanjagende ervaring en is tot op heden een interessant gespreksonderwerp tussen ons.
De meesten onder jullie zullen dit gevoel waarschijnlijk niet herkennen, en denken dat ik aan het overdrijven ben of gewoon een erg zweverig persoon ben, maar dat is het niet. Ik ben best down to earth en wetenschappelijk ingesteld, ik wil alles kunnen verklaren en analyseren.
Wanneer ik dan toch zoiets groots en machtig aanvoel, dat ik helemaal niet kan verklaren begin ik toch wat na te denken over dit alles.
Ik weet zeker dat er nog lotgenoten zijn die dit onderwerp wat willen bespreken, aangezien het gevoel zo onmenselijk interessant (en eng) is. Ik kan er nog uren over doorzeveren, maar denk dat ik me al wel duidelijk heb gemaakt
Wie van jullie heeft al eens een soortgelijke ervaring meegemaakt?
ik wil graag een fenomeen met jullie bespreken dat me nu toch al een deel van mijn leven doet nadenken, namelijk "het". Dat is de naam dat ik en enkele vrienden die het ook al meegemaakt hebben geven aan het gebeuren, het besef. Het is eigenlijk heel moeilijk ik woorden uit te leggen, maar ik ga het toch proberen. Mensen die het al meegemaakt hebben zullen direct weten over wat ik het heb, terwijl het voor andere erg abstract zal overkomen.
De meeste trippers onder jullie zullen al wel door hebben dat trippen draait rond logica en het plots snappen (of denken dat je iets snapt) van bepaalde onderwerpen. Dat is bij mij meestal de opbouw van "het". Ik begin mentale gedachtepaadjes af te wandelen in mijn hoofd, verschillende paadjes over random onderwerpen en levensvragen, en begin zo een soort allesomvattende puzzel op te bouwen.
Je voelt stilaan alle puzzelstukjes in elkaar vallen en het antwoord op alle vragen ligt plots heel dicht bij, en dan komt het!
Wanneer alle puzzelstukjes in elkaar vallen voel je het plots, als een oerkracht dat door je lichaam stroomt, een helder wit licht, zowel perfectie als het meest duistere in dit universum, plots besef je. Het is een bepaalde kracht die alles in het universum regelt, de batterij van alles, het antwoord op al je levensvragen, gewoon door één enkel besef/gevoel. Het klinkt misschien allemaal heel zweverig maar is het juist helemaal niet, integendeel. Het is zo simpel en normaal, en het moet zo zijn, dat voel je gewoon aan.
Het laat zien dat alles een + en een - kant heeft, dat heel het universum opgebouwd is uit allemaal tegengestelden, een beetje Ying Yang achtig ofzo. Het voelt ook ergens aan alsof je teveel weet, alsof je dit allemaal niet te weten mocht komen. Het is het allermooiste en allerengste gevoel dat ik ooit heb meegemaakt, en heeft mijn kijk op het leven veranderd.
De eerste keer dat ik dit ervoer (na 4 gram paddo's) dacht ik dat ik nooit meer normaal zou verder kunnen leven, ik kende niemand die dit gevoel ook al had gehad en voelde me even alleen op de wereld. Vorig jaar op Boom festival voelde ik dat twee vrienden van mij (broers) ook richting "het" aan het gaan waren, ze straalden het gewoon uit en even later bereikten ze inderdaad exact hetzelfde gevoel als ik. Ze beschreven het met dezelfde woorden en we wisten allemaal dat we met drie in dezelfde "verlichting" zaten. Het was een best intense/angstaanjagende ervaring en is tot op heden een interessant gespreksonderwerp tussen ons.
De meesten onder jullie zullen dit gevoel waarschijnlijk niet herkennen, en denken dat ik aan het overdrijven ben of gewoon een erg zweverig persoon ben, maar dat is het niet. Ik ben best down to earth en wetenschappelijk ingesteld, ik wil alles kunnen verklaren en analyseren.
Wanneer ik dan toch zoiets groots en machtig aanvoel, dat ik helemaal niet kan verklaren begin ik toch wat na te denken over dit alles.
Ik weet zeker dat er nog lotgenoten zijn die dit onderwerp wat willen bespreken, aangezien het gevoel zo onmenselijk interessant (en eng) is. Ik kan er nog uren over doorzeveren, maar denk dat ik me al wel duidelijk heb gemaakt
Wie van jullie heeft al eens een soortgelijke ervaring meegemaakt?