Aaltje schreef:Ik heb eens getript na een aantal weken alleen maar ruzzle te hebben gespeeld. Voor de mensen die niet weten wat ruzzle is, het is zoals boggle. Als je dan nog niet weet waar ik het over heb dan google je maar. Voor de mensen die het wel begrijpen; ik heb die trip overal letters gezien waar ik woorden uit moest maken.
Hahahaha, dit had ik een keer met FarmVille. Overal van die stomme icoontjes. Goede analyse in ieder geval van de overeenkomsten tussen beeldverwerking in het brein en in dit neurale netwerk
Ik vind het enorm interessant, deze neurale netwerken. AI in de betekenis van het door een computer zelfstandig oplossen van problemen houdt mij niet zo bezig, maar het creëren van kunstmatig bewustzijn is een moeilijk, haast metafysisch probleem. De vraag of er ooit echt bewustzijn uit computers tevoorschijn zal komen is enorm ingewikkeld. Bewustzijn is in beginsel een subjectief proces, het valt niet te meten; het is al het kader waarbinnen alle menselijke ervaring plaatsvindt. Zelfs van mijn medemens kan ik zijn bewustzijn hooguit extrapoleren vanuit het mijne. 'Cogito ergo sum', zei Descartes al, en daarmee had hij tegelijkertijd het meest robuuste fundament en de limiet van zekere kennis te pakken. Het bewustzijn van anderen kan ik slechts vermoeden, maar niet zeker stellen, zonder een paranormale verbinding met die anderen te kunnen maken.
Nog meer geldt dat voor machines (computers), van welke wij de precieze werking kunnen bestuderen; op het niveau van individuele signaalverwerking kunnen we in principe precies nagaan wat er gebeurt. Wie zal er vast kunnen stellen wanneer deze machines het bewustzijn verkregen hebben? Van een computer die altijd precies datgene doet waarvoor hij geprogrammeerd is, is dat niet te zeggen. Misschien zullen we ooit op diezelfde manier de mens narekenen, erachter komen dat al zijn handelingen op een bepaalde manier robotische handelingen zijn, en toch niet in staat zijn om het mysterie van het bewustzijn te verklaren, simpelweg omdat wij hun belevingswereld niet kunnen betreden.
Op een bepaalde manier zijn mensen biochemische computers. Echter zijn er bepaalde technische details die de vergelijking met onze CPUs mank laten lopen. Het menselijk brein valt binnen bepaalde quantummechanische limieten die in een computerprocessor niet zo'n belangrijke rol spelen; daarbij is het zo dat computers in beginsel alleen sommen uitrekenen, terwijl volgens Gödel in elk niet-triviaal wiskundig stelsel inconsistenties te vinden zijn. Een Gödel-loophole in echt biologisch leven zou moeilijk te behappen zijn voor onze computers. Het belang van deze subtiliteiten verdient verder onderzoek, voordat we in staat zijn om echt bewustzijn prima te benaderen met behulp van computers.