'Amsterdam kan wietpas negeren'
Geplaatst: vr feb 25, 2011 10:50 amVolgens de Groningse hoogleraar rechtswetenschap Jan Brouwer kunnen steden zoals Amsterdam de wietpas, die het kabinet verplicht wil stellen, negeren. Bijvoorbeeld met een beroep op openbare orde, zou bezoek aan coffeeshops door toeristen via de plaatselijke verordening toegestaan kunnen blijven.
Volgens Brouwer komt in Amsterdam een heel ander soort toeristen dan in de grensstreek, waar de problematiek rondom over de grens pendelende buitenlanders aanleiding was voor het debat over de invoering van de pas. Hiermee mogen straks alleen meerderjarige ingezetenen van Nederland een beperkte hoeveelheid softdrugs per dag aanschaffen. "De basis voor een verkoopverbod aan buitenlanders zal in een plaatselijke verordening moeten worden vastgelegd", stelt de hoogleraar. "Als de gemeenteraad het niet wil, kan het rijk hoog en laag springen, maar dan gebeurt het niet."
In Amsterdam komen toeristen niet alleen voor drugs, zegt Brouwer. Daarom is er een groot economisch belang met softdrugs-handel gediend, een van de redenen dat de Amsterdamse burgemeester Van der Laan en de gemeenteraad het uitsluiten van toeristen uit coffeeshops niet zien zitten. Maar bovendien leidt het tot het ondergronds gaan van drugshandel en daarmee tot een toename van criminaliteit en overlast. Ook daarom is Amsterdam tegen invoering van de wietpas, en de meeste criminologen zijn het volgens Brouwer met de stad eens.
Brouwer twijfelt overigens ook aan de juridische haalbaarheid van de pas op grond van het gelijkheidsbeginsel. Het Europees Hof van Justitie acht de wietpas weliswaar niet strijdig met het EU-recht omdat softdrugs in de rest van Europa verboden zijn, maar volgens Brouwer betekent dat niet dat het weren van toeristen uit coffeeshops niet tegen de Nederlandse grondwet indruist. "Allen die zich in Nederland bevinden, moeten gelijk behandeld worden", aldus de hoogleraar. Hij stelt dat er geen redelijke rechtsgrond is voor een onderscheid tussen Nederlandse ingezetenen en buitenlandse bezoekers: het zou niet hard te maken zijn dat laatstgenoemden specifiek voor problemen rond coffeeshops zorgen.
Volgens Brouwer komt in Amsterdam een heel ander soort toeristen dan in de grensstreek, waar de problematiek rondom over de grens pendelende buitenlanders aanleiding was voor het debat over de invoering van de pas. Hiermee mogen straks alleen meerderjarige ingezetenen van Nederland een beperkte hoeveelheid softdrugs per dag aanschaffen. "De basis voor een verkoopverbod aan buitenlanders zal in een plaatselijke verordening moeten worden vastgelegd", stelt de hoogleraar. "Als de gemeenteraad het niet wil, kan het rijk hoog en laag springen, maar dan gebeurt het niet."
In Amsterdam komen toeristen niet alleen voor drugs, zegt Brouwer. Daarom is er een groot economisch belang met softdrugs-handel gediend, een van de redenen dat de Amsterdamse burgemeester Van der Laan en de gemeenteraad het uitsluiten van toeristen uit coffeeshops niet zien zitten. Maar bovendien leidt het tot het ondergronds gaan van drugshandel en daarmee tot een toename van criminaliteit en overlast. Ook daarom is Amsterdam tegen invoering van de wietpas, en de meeste criminologen zijn het volgens Brouwer met de stad eens.
Brouwer twijfelt overigens ook aan de juridische haalbaarheid van de pas op grond van het gelijkheidsbeginsel. Het Europees Hof van Justitie acht de wietpas weliswaar niet strijdig met het EU-recht omdat softdrugs in de rest van Europa verboden zijn, maar volgens Brouwer betekent dat niet dat het weren van toeristen uit coffeeshops niet tegen de Nederlandse grondwet indruist. "Allen die zich in Nederland bevinden, moeten gelijk behandeld worden", aldus de hoogleraar. Hij stelt dat er geen redelijke rechtsgrond is voor een onderscheid tussen Nederlandse ingezetenen en buitenlandse bezoekers: het zou niet hard te maken zijn dat laatstgenoemden specifiek voor problemen rond coffeeshops zorgen.
