DrugsForum

Nope.

Schoonvader is bipolair. Best vermoeiend.

-knip-

Ik vind het zelf lastige stoornis om te begeleiden (dan heb ik het over mensen die daardoor niet meer op zichzelf kunnen wonen), maar hoe ervaar je het zelf in de praktijk? Ondervind je er echt last van in je dagelijks leven (werk, sociale contact etc.?). En krijg je ook medicatie tegen?

Beide ouders zijn bipolair, alleen ze hebben beide niet echt extreme manische periodes, dus ze waren lange tijd gewoon vooral erg depressief. Gelukkig hebben ze inmiddels - na jaren zoeken - wel goede medicijnen en goede dosissen gevonden, maar soms heeft één een terugslag en dat is voor niemand leuk. Vond het als kind soms wel erg moeilijk, bijvoorbeeld vaak chagrijnige en lichtgeraakte vader. Maar ik neem hen niets kwalijk, als je zo depressief bent merkt gewoon iedereen daar wat van. Het is wel vaak erfelijk, dus ik hoop niet dat ik het ook krijg.

Mijn vrouw is bipolaire en heeft ook bordeline.
Ik moet zeggen dat ze er fantastisch mee omgaat .
De juiste medicatie en de linehantherapie heeft het voor haar gedaan.

En juist door er open over te praten weet je snel hoe te handelen en te reageren

Een tante van mij heeft het, dat is gewoon eng soms, die kan flippen om helemaal niks af en toe.
Dan is ze maanden best oke, dan is ze zwaar manich weer, en ze kan ook een enorme dip hebben, en dan is niks goed, en trekt ze de mond amper open.
Het is een leuk mens maar,je weet niet zo goed waar je aan toe bent vaak met der

I'M BI WINNING!

Ik heb hier geen diagnose van ofzo, maar ik herken me hier echt wel in.
Soms heb ik een periode dat ik echt gewoon depressief ben, en dat kan dan na 1 heel klein voorval weer omslaan in echt denken dat ik de wereld aankan, en omgekeerd.
Echt vreemd voelt dat.
Nu kom ik uit een dip van ongeveer 2 maand, met soms eens een blij stukje.
Nu ga ik de superblije en 'ik kan alles aan'-kant op.

Rabbithole schreef:Beide ouders zijn bipolair, alleen ze hebben beide niet echt extreme manische periodes, dus ze waren lange tijd gewoon vooral erg depressief. Gelukkig hebben ze inmiddels - na jaren zoeken - wel goede medicijnen en goede dosissen gevonden, maar soms heeft één een terugslag en dat is voor niemand leuk. Vond het als kind soms wel erg moeilijk, bijvoorbeeld vaak chagrijnige en lichtgeraakte vader. Maar ik neem hen niets kwalijk, als je zo depressief bent merkt gewoon iedereen daar wat van. Het is wel vaak erfelijk, dus ik hoop niet dat ik het ook krijg.

Jij bent vanaf nu afgeschaft als potentieel voortplanting materiaal

herejezus schreef:

Rabbithole schreef:Beide ouders zijn bipolair, alleen ze hebben beide niet echt extreme manische periodes, dus ze waren lange tijd gewoon vooral erg depressief. Gelukkig hebben ze inmiddels - na jaren zoeken - wel goede medicijnen en goede dosissen gevonden, maar soms heeft één een terugslag en dat is voor niemand leuk. Vond het als kind soms wel erg moeilijk, bijvoorbeeld vaak chagrijnige en lichtgeraakte vader. Maar ik neem hen niets kwalijk, als je zo depressief bent merkt gewoon iedereen daar wat van. Het is wel vaak erfelijk, dus ik hoop niet dat ik het ook krijg.

Jij bent vanaf nu afgeschaft als potentieel voortplanting materiaal

Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Rabbithole schreef:

herejezus schreef:

Rabbithole schreef:Beide ouders zijn bipolair, alleen ze hebben beide niet echt extreme manische periodes, dus ze waren lange tijd gewoon vooral erg depressief. Gelukkig hebben ze inmiddels - na jaren zoeken - wel goede medicijnen en goede dosissen gevonden, maar soms heeft één een terugslag en dat is voor niemand leuk. Vond het als kind soms wel erg moeilijk, bijvoorbeeld vaak chagrijnige en lichtgeraakte vader. Maar ik neem hen niets kwalijk, als je zo depressief bent merkt gewoon iedereen daar wat van. Het is wel vaak erfelijk, dus ik hoop niet dat ik het ook krijg.

Jij bent vanaf nu afgeschaft als potentieel voortplanting materiaal

Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Zullen we dan maar gewoon dfvriendjes worden?

Rabbithole schreef:

herejezus schreef:

Rabbithole schreef:Beide ouders zijn bipolair, alleen ze hebben beide niet echt extreme manische periodes, dus ze waren lange tijd gewoon vooral erg depressief. Gelukkig hebben ze inmiddels - na jaren zoeken - wel goede medicijnen en goede dosissen gevonden, maar soms heeft één een terugslag en dat is voor niemand leuk. Vond het als kind soms wel erg moeilijk, bijvoorbeeld vaak chagrijnige en lichtgeraakte vader. Maar ik neem hen niets kwalijk, als je zo depressief bent merkt gewoon iedereen daar wat van. Het is wel vaak erfelijk, dus ik hoop niet dat ik het ook krijg.

Jij bent vanaf nu afgeschaft als potentieel voortplanting materiaal

Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

herejezus schreef:

Rabbithole schreef:

herejezus schreef:Jij bent vanaf nu afgeschaft als potentieel voortplanting materiaal

Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Zullen we dan maar gewoon dfvriendjes worden?

Ja, onze gektes heffen elkaar op, dus we zijn geknipt voor elkaar

Jaaa

Rabbithole schreef:Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Nu voel ik me helemaal niet meer welkom bij jullie

Exceptional Insight schreef:

Rabbithole schreef:Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Nu voel ik me helemaal niet meer welkom bij jullie

Hoezo, jij hebt toch geen AD(H)D?

Cute.

Rabbithole schreef:

Exceptional Insight schreef:

Rabbithole schreef:Hahaha, hoor wie het zegt, Mr. AD(H)D/borderline/asperger/contactgestoord/narcist/perverseling/half geretardeerd

Nu voel ik me helemaal niet meer welkom bij jullie

Hoezo, jij hebt toch geen AD(H)D?

Tomzeur schreef:

Rabbithole schreef:Hoezo, jij hebt toch geen AD(H)D?

Ja ja, we begrijpen allemaal dat ze hiermee benadrukt dat ik de rest wel heb/ben. Maar ik ben altijd blij als jij het even met die smiley benadrukt.

Ik herken me er ook wel in..
Ik heb adhd, en zo ie zo last van best wel zware depressies op zijn tijd...,maar door de juiste medicatie en een hoop cognitieve gedrags-therapie is er best mee om te gaan..

Het heeft er denk ik ook wel mee te maken hoe "je in het leven staat", ik heb schijt aan wat de wereld over mij of mijn gewoontes denkt..
Als ik me kut voel, voel ik me kut...
Als ik blij ben, ben ik blij...
Als ik deprie, ben ben ik deprie...

Vanuit een samenwerking tussen de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit Gent is een wetenschappelijk onderzoek opgezet naar de voorspelling van manische en depressieve periodes bij de bipolaire stoornis. Hiervoor zoeken we mensen die een manisch-depressieve stoornis hebben.

Doel van het onderzoek:

Een depressieve stoornis en de terugval daar van kan al voorspeld worden door een test waarbij men willekeurige autobiografische herinneringen moet ophalen aan de hand van kernwoorden. Helaas is nog nooit onderzocht of dit ook voorspellend werkt voor zowel de depressieve- als manische episodes van mensen met een bipolaire stoornis. Het doel van het onderzoek is het voorspellen van deze episodes en daar op in te spelen met een behandeltraining via de computer.

Wat houdt deelname in:

Het onderzoek duurt twee keer ongeveer anderhalf uur en wordt op de Erasmus Universiteit te Rotterdam afgenomen. In overleg zou het ook bij jou thuis afgenomen kunnen worden. Je dient een aantal vragenlijsten in te vullen en een aantal computer taken te maken. Dit zal niet belastend voor je zijn. Aan dit onderzoek zitten geen nadelen verbonden. Je kunt je therapie of medicijnen gewoon vervolgen, je bent ook niet verplicht het aan je huisarts of behandelend arts/psycholoog te vermelden.

Aanmelden of meer informatie:

Je kunt zich aanmelden of meer informatie vragen via telefoonnummer 010-4088797 bij Sabine Wanmaker, Promovendus Klinische Psychologie of via http://www.clinicalcognitionlab.com onder het tabblad deelname.

Ik schijn zoiets te hebben net als m'n pa had, ik noem het gewoon een emotionele rollercoaster en ga m'n gang. Heb eigenlijk nergens last van

bloxnix schreef:Ik heb hier geen diagnose van ofzo, maar ik herken me hier echt wel in.
Soms heb ik een periode dat ik echt gewoon depressief ben, en dat kan dan na 1 heel klein voorval weer omslaan in echt denken dat ik de wereld aankan, en omgekeerd.
Echt vreemd voelt dat.
Nu kom ik uit een dip van ongeveer 2 maand, met soms eens een blij stukje.
Nu ga ik de superblije en 'ik kan alles aan'-kant op.

Het kan zijn dat je er aanleg voor hebt, maar zal zeker met je leeftijd te maken hebben ook.
Vanaf een jaar of 18 en later is zoiets pas goed vast te stellen.
Wil niet de bijhante oudere uithangen, maar beter pas je beetje op met drugs enzo als je nu al dit soort dingen merkt.

shit, manische periodes en depressieve periodes herken ik toch echt wel, maar in mijn geval hoort dit bij mijn autisme en adhd denk ik.

Ik ben de definitie van een bipolaire stoornis.
Kben constant bezig met het NIET zorgen maken over mijn toekomst.
En ik zeg telkens tegen mezelf, het leven is te kort om sip en depressief te zijn.
Maar dat helpt voor geen meter, het enige wat helpt is tijd.... die voorbij tikt... en zo komt er weer stabilisering en stagnering van de depressie. En dan Ineens komt er weer een natuurlijke glimlag op mijn gezicht.., Wat later komt er zelfs weer een echt vrolijke Hoekie bij zitten van lang weggeweest. Die vrolijkheid is prima te doen en houdt effe aan en functioneer dan prima.. ... > Steeds optimistischer impulsiever wilder drukker, overal kleren kopen en solliciteren, feesten, geld smijten, online max shoppen, maximaal leven!!, je denkt dan echt gelukkig te zijn maar je voelt je niet zo, absoluut niet zo...

deze toestand loopt soms zo erg uit de hand door slaaptekort eetgebrek drugsgebruik en stress eindig ik voordat ik uberhaupt in de gaten had dat ik in een manische episode zat, zit ik alweer in een psychose/moment van bezinning. Hierna komen de donkere lelijke dagen, meestal minstens een week suicidaal, Dan kan ik nix anders als iets zoeken wat me vermaakt, comedy central helpt.... en zo wordt het erna dan weer geleidelijk aan minder erg. Maar de diepe diepe depressie vervolgt zich dan nog ongeveer 3 tot 4 (slome) maanden. .... .......... tijdens je hypomanie en manie... benik altijd overtuigd dat ik nix mankeer en gewoon super gezond ben veel sport, veel onderneem etc. Maar dan komt ineens ACUUUT die steeds erger worden en dodelijke depressie, en dan besef ik weer dat ik bipolair ben. maar na verloop van tijd ga ik weer....... en bagetaliseer ik alles weer en komt de hypomanie.........weer..... enzovoorts.

Sterkte allemaal!

Vant-Hoekie schreef:Ik ben de definitie van een bipolaire stoornis.
Kben constant bezig met het NIET zorgen maken over mijn toekomst.
En ik zeg telkens tegen mezelf, het leven is te kort om sip en depressief te zijn.
Maar dat helpt voor geen meter, het enige wat helpt is tijd.... die voorbij tikt... en zo komt er weer stabilisering en stagnering van de depressie. En dan Ineens komt er weer een natuurlijke glimlag op mijn gezicht.., Wat later komt er zelfs weer een echt vrolijke Hoekie bij zitten van lang weggeweest. Die vrolijkheid is prima te doen en houdt effe aan en functioneer dan prima.. ... > Steeds optimistischer impulsiever wilder drukker, overal kleren kopen en solliciteren, feesten, geld smijten, online max shoppen, maximaal leven!!, je denkt dan echt gelukkig te zijn maar je voelt je niet zo, absoluut niet zo...

deze toestand loopt soms zo erg uit de hand door slaaptekort eetgebrek drugsgebruik en stress eindig ik voordat ik uberhaupt in de gaten had dat ik in een manische episode zat, zit ik alweer in een psychose/moment van bezinning. Hierna komen de donkere lelijke dagen, meestal minstens een week suicidaal, Dan kan ik nix anders als iets zoeken wat me vermaakt, comedy central helpt.... en zo wordt het erna dan weer geleidelijk aan minder erg. Maar de diepe diepe depressie vervolgt zich dan nog ongeveer 3 tot 4 (slome) maanden. .... .......... tijdens je hypomanie en manie... benik altijd overtuigd dat ik nix mankeer en gewoon super gezond ben veel sport, veel onderneem etc. Maar dan komt ineens ACUUUT die steeds erger worden en dodelijke depressie, en dan besef ik weer dat ik bipolair ben. maar na verloop van tijd ga ik weer....... en bagetaliseer ik alles weer en komt de hypomanie.........weer..... enzovoorts.

Sterkte allemaal!

Moeilijk allemaal voor je...

Je schreef over psychotische verschijnselen. Wat ervaar je dan precies?

yes...

maar bipobulair en manie liggen toch heel dicht bij elkaar of zit ik verkeerd?