DrugsForum

Zeer vage titel, ik weet het, maar ik wist niet hoe ik hem beter moest omschrijven:p.

Ik zie bij cannabis-gerelateerde artikelen redelijk veel over psychoses en psychose-gevoeligheid staan. Hierbij wordt meestal gezegd dat je bij paranoia moet oppassen omdat er dan een psychose op de loer kán liggen. Maar wat voor soort paranoia wordt hierbij bedoeld? Aan de ene kant schijnt lichtelijke paranoia zowat normaal te zijn als je (veel) hebt geblowd in 1x, en aan de andere kant zou het instant gevaarlijk zijn?

Hetgeen dat ik heb bijvoorbeeld, is af en toe een typisch gevoel van "aanwezigheid" als ik veel heb geblowd, gewoon het gevoel dat er iemand achter me staat, of in de gang wanneer ik m'n kamer uit ga. Het is geen gedachte, maar puur een gevoel. Af en toe kijk ik dan wel achterom om het gevoel te laten verminderen, maar met waanbeelden / gedachten heeft dit absoluut geen correlatie. Valt dit dan alsnog onder paranoia eigenlijk? Want volgens mij wordt paranoia vooral gerelateerd aan achterdochtigheid richting andere mensen etc., wat weer neerkomt op een typisch gedachteproces en níet alleen op een gevoelservaring.

Ciakranar schreef:maar met waanbeelden / gedachten heeft dit absoluut geen correlatie.

Waarom niet?

Jules schreef:

Ciakranar schreef:maar met waanbeelden / gedachten heeft dit absoluut geen correlatie.

Waarom niet?

Omdat als je iets denkt, het niet per definitie waar is.

En dat studeert psychologie.

Wat?

Blegh, ik zal wel weer te wazig zijn.
Ik ga slapen.

Goed topic!
En wat is de grens tussen een psychose en eens doorslaan?

Ik reed bijna een jaar geleden naar huis toe met de fiets. Ik was weggeweest, ontiegelijk veel gezopen en geblowt, was sowiso een periode waarin ik veel blowde. Op een gegeven moment moest ik rechts afslaan, uit een industriepark dat 's nachts verlaten is (en waar ik gestopt was voor een slaapjoint) in een tamelijk donker, verlaten straatje.
Ik zag van ver dat er een wagen stond aan het kruispunt(je), maar hij bleef precies staan, raar. Ik zo normaal mogelijk proberen rijden, lukte aardig, en mooi arm uitsteken uit voorzichtigheid en mooi volgens de regels afslaan.
Tot hier het 'paranoia' deel, is zelfs moeilijk para te noemen.

Terwijl ik afsla kijk ik naar de wagen, en ik zie de bestuurder zitten. Plots begint ie tekens te doen dat ik gek was, begint ie met zijn armen te zwaaien en met zijn vinger tegen zijn hoofd te tikken etc. Hij ging compleet uit het lint.
Zo rap als ik kon fietste ik weg, nog 1 keer achterom gekeken naar ongeveer 100m denk ik en hij stond er toen nog.

Ik zal het nooit weten of het echt gebeurd is of niet. Hij had absoluut geen reden om uit het lint te gaan, mijn fietsverlichting werkte netjes, mooi op het fietspad gebleven, geen andere weggebruikers in de buurt... Snap er tot op vandaag geen moer van...
Is dit een lichte psychose of iets dergelijks, of til ik er te zwaar aan?

Jules schreef:

Ciakranar schreef:maar met waanbeelden / gedachten heeft dit absoluut geen correlatie.

Waarom niet?

Ik dénk niet dat er dan iemand achter me staat. Ik vóel het alleen maar. Ik heb geen waanbeelden dat iemand in m'n huis is, want ik weet dat die kans 0,00001% is en dat alles ook nog eens op slot zit, maar het gevóel is er. Dus het heeft géén correlatie met waanbeelden / gedachten .

Tomaat schreef:Goed topic!
En wat is de grens tussen een psychose en eens doorslaan?

Ik reed bijna een jaar geleden naar huis toe met de fiets. Ik was weggeweest, ontiegelijk veel gezopen en geblowt, was sowiso een periode waarin ik veel blowde. Op een gegeven moment moest ik rechts afslaan, uit een industriepark dat 's nachts verlaten is (en waar ik gestopt was voor een slaapjoint) in een tamelijk donker, verlaten straatje.
Ik zag van ver dat er een wagen stond aan het kruispunt(je), maar hij bleef precies staan, raar. Ik zo normaal mogelijk proberen rijden, lukte aardig, en mooi arm uitsteken uit voorzichtigheid en mooi volgens de regels afslaan.
Tot hier het 'paranoia' deel, is zelfs moeilijk para te noemen.

Terwijl ik afsla kijk ik naar de wagen, en ik zie de bestuurder zitten. Plots begint ie tekens te doen dat ik gek was, begint ie met zijn armen te zwaaien en met zijn vinger tegen zijn hoofd te tikken etc. Hij ging compleet uit het lint.
Zo rap als ik kon fietste ik weg, nog 1 keer achterom gekeken naar ongeveer 100m denk ik en hij stond er toen nog.

Ik zal het nooit weten of het echt gebeurd is of niet. Hij had absoluut geen reden om uit het lint te gaan, mijn fietsverlichting werkte netjes, mooi op het fietspad gebleven, geen andere weggebruikers in de buurt... Snap er tot op vandaag geen moer van...
Is dit een lichte psychose of iets dergelijks, of til ik er te zwaar aan?

Het eerste gedeel valt niet eens onder para inderdaad, dat komt meer over als onzekerheid. Ik vind het sowieso vervelend als ik mogelijk emoties bij mensen teweegbreng, en dat heeft ook niet te maken met para-heid want het is simpelweg op de realiteit gebaseerd. Zo min mogelijk willen opvallen.

En qua de rest, tsja, onder wiet denk je sneller na over dat soort dingen dus ook dat vind ik geen paranoia persoonlijk. Als je echt toen een (lichte) psychose had denk ik dat er wel meer was gebeurd dan alleen een waarneming van een kerel die z'n middelvinger opsteekt . En er zijn vaak genoeg mongolen in het verkeer dus de kans dat het puur aan hem lag is ongeveer 99,9%.

Ciakranar schreef:
Het eerste gedeel valt niet eens onder para inderdaad, dat komt meer over als onzekerheid. Ik vind het sowieso vervelend als ik mogelijk emoties bij mensen teweegbreng, en dat heeft ook niet te maken met para-heid want het is simpelweg op de realiteit gebaseerd. Zo min mogelijk willen opvallen.

En qua de rest, tsja, onder wiet denk je sneller na over dat soort dingen dus ook dat vind ik geen paranoia persoonlijk. Als je echt toen een (lichte) psychose had denk ik dat er wel meer was gebeurd dan alleen een waarneming van een kerel die z'n middelvinger opsteekt . En er zijn vaak genoeg mongolen in het verkeer dus de kans dat het puur aan hem lag is ongeveer 99,9%.

Nou het was echt wel wat meer dan z'n middelvinger opsteken, het was compleet losgaan en flippen dat ie deed
Overigens ben ik daar 's nachts nog nooit (maar dan ook letterlijk nog nooit) iemand tegengekomen, op al die jaren dat ik daar passeer, anders zou ik daar nooit stoppen en openlijk op straat joints roken in die toestand...

Maar ik geloof liever jouw versie!

Ciakranar schreef:Ik dénk niet dat er dan iemand achter me staat. Ik vóel het alleen maar.

Fysiek dan? Anders is het, technisch gezien, wel denken. Waarom kijk je anders om? Om te bevestigen dat er niks is. Toch?

Exceptional Insight schreef:

Ciakranar schreef:Ik dénk niet dat er dan iemand achter me staat. Ik vóel het alleen maar.

Fysiek dan? Anders is het, technisch gezien, wel denken. Waarom kijk je anders om? Om te bevestigen dat er niks is. Toch?

Dat legde ik al uit in m'n eerste post. Ik kijk dan alleen achterom zodat m'n gevoel me ook met rust laat. Ik kan op die momenten nog steeds 100% rationeel nadenken maar m'n gevoel volgt me niet. Dus vandaar. Het is hetzelfde als wanneer je irrationeel verliefd bent op een chick die totaal niet bij je past terwijl je ook nog eens een perfecte vriendin hebt. Dan weet je rationeel gezien ook wel dat de verliefdheid niet klopt. Maar het achterkom kijken helpt m'n stomme gevoel dan weer wél, en dan is het probleem opgelost. Overigens heb ik dit maar 1 op de 20 keren ongeveer, en dan maar voor max. 5 minuten.

Tomaat schreef:

Ciakranar schreef:Mijn TL;DR

Nou het was echt wel wat meer dan z'n middelvinger opsteken, het was compleet losgaan en flippen dat ie deed
Overigens ben ik daar 's nachts nog nooit (maar dan ook letterlijk nog nooit) iemand tegengekomen, op al die jaren dat ik daar passeer, anders zou ik daar nooit stoppen en openlijk op straat joints roken in die toestand...

Maar ik geloof liever jouw versie!

Nouja, in een psychose denk ik dat je wel meer dingen foutief had gezien. Recht fietsen was er ook niet meer bij als je daadwerkelijk ZOIETS hallucineert. Want dat zou betekenen dat je fantasie daadwerkelijk al je zintuigen override. Dus dan zou het eigenlijk onmogelijk zijn geweest om sowieso nog heel thuis te komen in een relatief korte tijd.

Ciakranar schreef:

Exceptional Insight schreef:

Ciakranar schreef:Ik dénk niet dat er dan iemand achter me staat. Ik vóel het alleen maar.

Fysiek dan? Anders is het, technisch gezien, wel denken. Waarom kijk je anders om? Om te bevestigen dat er niks is. Toch?

Dat legde ik al uit in m'n eerste post. Ik kijk dan alleen achterom zodat m'n gevoel me ook met rust laat. Ik kan op die momenten nog steeds 100% rationeel nadenken maar m'n gevoel volgt me niet. Dus vandaar. Het is hetzelfde als wanneer je irrationeel verliefd bent op een chick die totaal niet bij je past terwijl je ook nog eens een perfecte vriendin hebt. Dan weet je rationeel gezien ook wel dat de verliefdheid niet klopt. Maar het achterkom kijken helpt m'n stomme gevoel dan weer wél, en dan is het probleem opgelost. Overigens heb ik dit maar 1 op de 20 keren ongeveer, en dan maar voor max. 5 minuten.

Ja, maar dat bedoelde ik denk ik gisteravond: de angsten zijn volgens mij de eerste kleine stapjes van een psychose. Als ik nachten door haal, begint het ook met zo'n gevoel en andere kleine dingetjes. Een stap verder ga ik shit horen en later komen de schaduw mensen. Ik heb het nooit uitgetest, maar ik durf te wedden dat als ik dan langer door ga, ik uiteindelijk vanzelf in een psychose kom. Vandaar dat ik dat 'gevoel' ook gewoon als paraheid zie.

Is volgens die redenatie dan niet letterlijk IEDEREEN psychose-gevoelig? Ik ken oprecht niemand die niet wazig wordt en af en toe angstig wordt wanneer ie (veel) te weinig slaap heeft gehad.

EDIT: Stemmen etc. vind ik wel een hele grote stap verder zelf . Gelukkig nooit last van gehad (ook niet tijdens wiet / trippen).

Ja, ik geloof ook niet in die bullshit dat sommige mensen geen psychose kunnen krijgen. Als je iemand lang genoeg drugs voert flippen ze vanzelf wel volgens mij.
De een zal er best gevoeliger voor zijn dan de ander, maar volgens mij kan iedereen het uiteindelijk krijgen.

Hangt volgens mij ook af van de manier waarop je gebruikt, iemand die elke weed speed neemt, maar slechts 1 lijn en 's avonds gaat slapen. Of iemand die maandelijks 3 dagen en nachten wakker blijft. Zulke dingen.

Jules schreef:Ja, ik geloof ook niet in die bullshit dat sommige mensen geen psychose kunnen krijgen. Als je iemand lang genoeg drugs voert flippen ze vanzelf wel volgens mij.
De een zal er best gevoeliger voor zijn dan de ander, maar volgens mij kan iedereen het uiteindelijk krijgen.

Ik vind die term ook maar misleidend dan. Alsof er een daadwerkelijke super-duidelijke scheidingslijn zou bestaan tussen wél psychosegevoelig en níet psychosegevoelig.

Ook al het feit dat er een pep-para topic bestaat, en geen alcohol-para topic, suggereert des te meer dat het vermoedelijk voor 20-30% aan de persoon kan liggen en voor 70-80% aan de levensstijl (gemiddeld, vermoed ik).