Waarom ik nooit nog Coke gebruik
Geplaatst: zo dec 28, 2014 4:51 amWat de boer niet kent, eet hij niet.
Er is teveel onduidelijkheid rond de werking van coke waardoor ik het niet vertrouw, en respondeer door gehele totaalonthouding.
Dat roep je over jezelf af.
Wat weet ik wel?
Dat het stilzwijgen van jouw werking mijn voelsprieten doet spitsen.
Enorme plannen gemaakt op de Coke waarvan ik al wist dat het pep-talk was
Ik wou de sfeer niet verzieken, en begreep dat het wishfull thinking was. waarvan ik de oorzaak niet wilde uitzoeken.
Ik wist dat het pep-talk was doordat ik ooit eens gelezen had dat mensen onder invloed van cocaïne de grootste geniale ideeën kregen en plannen om deze uit te voeren neerschreven.
Bleek later dat deze plannen door ongeziene bottlenecks niet konden uitgevoerd worden.
Kut hé, je hele coke-roes verspild aan je geniaal idee wat achteraf gezien niet gerealiseerd kon worden door de bottleneck niet te zien.
Ik heb overigens gelezen dat coke geen bewustzijnsverruimend middel is maar bewustzijns-vernauwend.
Dit kan misschien discutabel zijn, maar ik dreig het te geloven.
Het ego dat je plots krijgt...
Waarom? Waarom moet ik plots denken dat ik de bijzonderste mens ben die bestaat, alles aankan, alle problemen zal oplossen en andere mensen ongelukkig inschat doordat ze niet weten hoe ze dingen moeten aanpakken? Ze zijn zo futloos en besluiteloos, alsof ze al met één been in het graf staan, moest ik hen zijn, ik zou mezelf van kant maken, zo ongelukkig wil ik niet leven!
Dat neigt voor mij meer naar bewustzijnsvernauwing. Met zo te denken wordt overigens niets bereikt, behalve je gevoel van goddelijkheid dat je naar anderen denigrerend uitstraalt.
Neen, ze zeggen niets, en hierdoor vind je hen nog triestiger of ongelukkiger overkomen.
Ze zeggen niets omdat je volwassen gedragingen niet kan hanteren en niet willen aangeven hoe 'slecht' je overkomt.
Misverstand in communicatie?
Ach, op coke doe je de meest nutteloze dingen die ik ooit gezien heb.
Wat dacht je van de hele Urbanus-stripreeks per nummer op de boekenplank sorteren?
En genieten dat ik deed, totdat het was uitgewerkt, in plaats van hiervan te genieten is het plots het allerlaatste dat je wil doen, alsof je er allergisch voor bent geworden. Lijntje? Terug genieten. Lijntje uitgewerkt, terug allergisch...
Wat ik ook heb gelezen is dat de persoonlijkheid van medegebruikers in groep zo veranderd dat alles naar een volgend lijntje moet leiden. Ze willen bijvoorbeeld wachten tot de eigenaar van het spul gaat gebruiken maar verwachten dat hun geduld beloond moet worden.
De denkwijze is op alle vlakken behoorlijk irrationeel.
Ik kan dit ondertussen bevestigen, omdat ik mezelf er bij het chinezen ook op had betrapt.
Je denkt niet aan je vriend zijn spul, dat het delen hiervan bijzonder aardig is, nee. Je denkt aan jezelf. Hij kan een obstakel worden dat coke 'verspilt.'
Om je een idee te geven.
Je persoonlijkheid is gericht op je doel, van hieruit komt alles.
Het is alsof je als man een vrouw versiert en de hele avond je best doet om geïnteresseerd te lijken terwijl je doel alleen maar is om haar te neuken.
Vandaar komt ook de kracht om de hele avond vol te houden om naar het in jouw ogen rond de pot draaiende gemekker vol schijnbare overgave te luisteren, het doel.
Nu is dit objectief, maar het bestaat.
Deze vergelijking illustreert de mentale staat waarin je vrienden 'gedwongen' worden, fake!
Dit is waarschijnlijk niet wat je voor ogen had.
(Bij XTC kan men zorgen voor genoeg pillen, geen enkele reden tot paniek en dat maakt chillen mogelijk. Je kan de down ook ontwijken door te gaan slapen voor de pil is uitgewerkt)
Het aanbieden van het eerste lijntje Coke, heeft je vrienden gedrogeerd.
Misschien ziet men dit alleen maar bij beginnende gebruikers, kan ik wegens gebrek aan ervaring niet bevestigen.
Ik was niet 'slecht' geworden, maar het doel bereiken had absolute prioriteit en al de rest was de moeite om aandacht aan te schenken niet waard.
Misschien wordt je onderbewustzijn zo misleid dat het denkt dat het een kwestie van leven en dood is?
Dezelfde aantrekkingskracht als de ring uit The lord of The Rings.
Je hebt geen tijd om aan je vriend te denken, dat levert niets op, buiten een nutteloze belasting voor je geest die als tijdverspilling wordt aanzien.
Dit gebeurt allemaal op onbewust niveau, maar het gebeurt, omdat je doel zonder deze vernauwende gedachten geen bestaansrecht heeft, dit is hoe je gemanipuleerd wordt.
Deze gedachten worden door jou begrepen als het volgende: 'jij gaat me minstens nog één lijn geven, dat heb ik door mijn geduld, gezelschap en sympathieke houding wel verdiend.'
Hier zie je weer hoe de Coke je persoonlijkheid beïnvloed, want waarom zou je denken dat je vriend begrijpt dat je door je houding en geduld achter een lijn zit te smeken?
Doordat je ten koste wat kost niet door de mand wil vallen, vragen om nog een lijn zou je kunnen verraden.
Hierdoor laat je het hem voelen, hij zou moeten begrijpen dat je gewoon nog een lijn verdiend.
Bewustzijnsvernauwing?
Noem het gerust een lege huls dat als enige drijfveer instinct gebruikt.
Het is puur aan de dope te wijten, maar hoe dit met je geest kan fucken...
De kleine lettertjes worden verborgen, en hierdoor teken ik ook niet.
Vaak is het zo, eender welke drug, als je denkt dat je het beoogde effect niet zal krijgen, kan je er volgens mij ook beter niet aan beginnen.
Het verlangen dat hiermee wordt gewekt maar niet bevredigd geeft genoeg reden tot frustratie. De high kan niet bereikt worden en krijgt in plaats hiervan het gevoel hoe de drug uitwerkt. Ik vind dit geen goede deal.
Er moet eerst gegeven worden.
Het mag misschien wat overdreven overkomen, maar je mindset dat zich volledig op de drug heeft afgestemd heeft dit voor niets gedaan. Met andere woorden, je hebt vier uur voor niets liggen denken dat je een saai leven hebt en dat die ene bol net is wat je nodig hebt.
Hij beïnvloed je denkwijze nog voor gebruik, het laat je plots wel heel triestige leven gewoon vierkant uitlachen.
De teleurstelling zal echter groot zijn.
Dit is met alle drugs zo, vooral wiet durft er nog al eens in te hakken. Wat nu? Rampen!
Mag misschien wat raar klinken, maar de drug mag van mij de rekening presenteren als hij goed werk geleverd heeft, dat is de deal, zo niet gaat hij niet door.
Men kan zichzelf afvragen wat het belangrijkste is, een 'nuchter' gevoel hebben en behouden of een verstoring van je denkwezen krijgen door je te laten proeven maar niet te laten eten?
Waar geen rook is, kan nooit vuur zijn.
Dope bezit eigenschappen die 'gewoontevorming' op onbekende manieren voortdurend aan je op wil dringen.
Hier waak ik voor, gewoontevorming veranderd je persoonlijkheid, de gewoonte is onderdeel van jezelf geworden.
Deze vorm van afhankelijkheid welke de achilleshiel van de verslaving kan zijn mag geen voet aan vaste grond krijgen.
Waarom niet?
kijk maar eens hoe sigaretten dankzij gewoontevorming onderdeel van je leven geworden zijn. Je ziet het niet, dat is het gevaar, dat is de gewoontevorming.
Heb dezelfde gewoontevorming eens met coke, het werkt ongeveer net hetzelfde, al zal naar mijn vermoeden de gewoontevorming voor mijzelf te sterk blijken.
Dat is best heftig, eens de gewoontevorming zich ongezien gemanifesteerd heeft is het te laat.
Hierdoor waak ik voortdurend.
Het principe van gewoontevorming sluipt als onmisbaar onderdeel van het leven als een stalkende tijger voortdurend om je heen.
Gewoontevorming is op zeer veel dingen toepasbaar, maar is altijd negatief.
Een aantal kan je bedenken (obesitas) maar degene die je niet kan bedenken staan symbool voor wat het leven is.
De onvoorspelbaarheid ervan is welke zich ook in het gebied van gewoontevorming zonder medelijden laat doorschijnen.
Drugs staan in het algemeen voor mij synoniem aan misleiding waar je door gebrek aan ervaring intrapt als je één bepaalde algemene regel negeert:
Drugs mogen nooit misbruikt worden.
Het helpt niet als je angstig voor de drug bent en zodoende misbruikt door hem snel te leren kennen.
Je angst is wat je waarschuwt.
Goed, coke...
Ik heb beschreven hoe kut het voelt om onbevredigd te zijn. (net niet)
Mijn persoonlijke mening is dat je bij C nooit bevredigd kan of zal zijn.
Dat is wat ik begrepen heb, en de boodschap vervolgens ook. (nutteloos)
Redenen om het nog af te slaan: je hebt door een stom toeval (gebeurt weleens) een kapitaal wat je nog nooit gehad hebt.
Dit hoge kapitaal laat je plots walgen van die goedkope, gemene speed en wil kwaliteit.
Wanneer jij besluit als de 'rijken' te gaan leven en c te kopen doordat dit kwaliteit is (de prijs kan je dit laten denken) leef je boven je stand.
Wil jij het risico lopen mogelijk sneller dan je denkt een zware psychische afhankelijkheid ontwikkeld te hebben (misbruik) waarvan de mogelijkheid zich kan aandienen dat je ooit het geld niet meer hebt om deze afhankelijkheid te bevredigen?
Ik zou niet met zo"n psychische afhankelijkheid in de 'steek' gelaten willen worden.
Om 'afhankelijkheid' even in een ander perspectief te plaatsen: een moederskindje is ook afhankelijk.
Dit is de kracht ervan.
Nog een reden om het te kunnen afslaan: het risico op een overdosis. Weet dat je niet in een gelukkige roes zal sterven.
Eerder één van frustratie waar je al heel de avond mee zit.
Wanneer het verlangen is gewekt, maar de slechte coke dit niet kan bieden heeft men een probleem.
Het gejaag naar het verlangen kan je zo de dood injagen, hoewel je diep vanbinnen al weet dat je nooit zal krijgen wat je wenst, het is de volharding in boosheid dat de controle overneemt.
In plaats daarvan krijg je na een halve gram met elke lijn die je bijneemt hardere steken in je hartstreek.
Ik voelde werkelijk dat mijn lichaam dit vergif geen twee lijnen meer zou tolereren.
Wat ga je doen? Volharden in boosheid of tot zinnen komen en de 'klik' maken dat het hopeloos is?
Het is moeilijk, het gewekte verlangen en de prijs die je hebt betaald beïnvloeden je beslissing op negatieve wijze.
Moeilijk te verkroppen dat je je geld gewoon hebt weggesmeten.
Ik heb die klik kunnen maken door het telefonisch aan mijn vriendin te vertellen, ze zei me: 'dan moet je stoppen.'
Plots begreep ik het, het gene wat ik vermoedde werd bevestigd.
Heb de overschot nog voor dertig euro kunnen verkopen.
Niet iedereen zal die klik gemaakt hebben.
Het ware gezicht van de drug ken ik niet, maar kan me voorstellen dat dit er eentje is dat je niet wil kennen. In ieder geval kan het nooit ongezond zijn dit te denken.
Hoe 'licht' en 'onschuldig' de drug zich ook voordoet, het lijkt me prima te passen in de definitie van wat een drug kan zijn. (heroîne anyone?)
Ik denk graag dat coke de 'champagne' onder de drugs is.
Net zoals bij het drinken van champagne kan je de volgende morgen zonder 'kater' wakker worden.
Alsof er stoffen inzitten die de kater tegengaan. (vandaar dat het zo duur is)
Van coke denk ik dit ook weleens, dat er stoffen inzitten dat de afkick draaglijker maken.
Hierdoor kan je dus niet inschatten hoe schadelijk coke wel niet is, en net daarom zo verraderlijk.
Het hoeft niet de waarheid te zijn, de vergelijking is afstotend.
Al denk ik het zeer graag, zeker gezien de heftige rush die je krijgt en de relatief milde afkick dat hier op volgt...
Zo'n rush moet volgens mijn beredenering hier een even zware afkick tegenover stellen en deze blijft uit.
Hierdoor geloof ik graag dat de werkelijke schade op je lichaam onderdrukt wordt, zodat je zonder argwaan door zal gaan.
Als je niet kan voelen hoe ziek je eigenlijk bent, kan je het waarschuwingssignaal ook niet correct interpreteren.
Voor sommigen echter is de afkick op coke het rottigste wat er is, waaronder mezelf bij gerekend.
Ik vermoed vooral door de overdrive waarin mijn hersenen gedwongen worden.
Doordat deze sowieso al redelijk hyperactief te werk gaan kunnen ze misschien zo gaan werken, dat het voor een mens niet normaal is om te hanteren?
Het zou een mooie verklaring kunnen zijn maar het kan niet bevestigd worden. Sommigen kunnen gewoon niet tegen een bepaalde drug. Men kan als men pech heeft van een joint psychotisch worden.
De psychische overgang van high naar 'nuchter' is een mokerslag die me direct laat denken dat dit het geld en de voortdurend onbevredigende toestand niet waard was. Dat is het voor mij, het voortdurende denken aan je volgende lijn staat chillen in de weg.
Je bent gestresseerd.
Na één gram heb ik niet genoeg, na twee ook niet, na drie ook niet... Volgens mij neem je in principe door zolang de 'voorraad' strekt. Tot je om wat voor reden ook neergaat.
Ik ben fier op mezelf dat ik tijdig opgemerkt heb dat deze dope gemaakt is om je voortdurend rot te laten voelen. De korte werking benadrukt dit.
Coke fucked met je psyche door de gevaren vakkundig te verbergen, bijvoorbeeld door je rationaliteit uit te schakelen.
Mijn besluit is dat het door zijn manipulatieve vermogens zijn bestaansrecht heeft verloren.
De drug speelt geniepig en laat niet in zijn kaarten kijken?
Het verbergen van eigenschappen die je beïnvloeden om geen gevaren te zien, heeft als resultaat dat de drug te onschuldig is om de naam 'drug' te mogen dragen.
Een eigenschap die het doel van deze drug kenbaar maakt:
Ik werk op zo'n manier, dat ik je van meet af aan al manipuleer, en dat je dit door gebrek aan ervaring nooit zal doorhebben. Dit is mijn werkterrein, aangename kennismaking, ik wil tonen dat mijn werkwijze ondanks die van de moordende concurrentie de beste is. Als ik de meeste slaven heb, ben ik de ultieme stof die de naam 'drug' het meeste eer aan doet.
Busted!
Er is teveel onduidelijkheid rond de werking van coke waardoor ik het niet vertrouw, en respondeer door gehele totaalonthouding.
Dat roep je over jezelf af.
Wat weet ik wel?
Dat het stilzwijgen van jouw werking mijn voelsprieten doet spitsen.
Enorme plannen gemaakt op de Coke waarvan ik al wist dat het pep-talk was
Ik wou de sfeer niet verzieken, en begreep dat het wishfull thinking was. waarvan ik de oorzaak niet wilde uitzoeken.
Ik wist dat het pep-talk was doordat ik ooit eens gelezen had dat mensen onder invloed van cocaïne de grootste geniale ideeën kregen en plannen om deze uit te voeren neerschreven.
Bleek later dat deze plannen door ongeziene bottlenecks niet konden uitgevoerd worden.
Kut hé, je hele coke-roes verspild aan je geniaal idee wat achteraf gezien niet gerealiseerd kon worden door de bottleneck niet te zien.
Ik heb overigens gelezen dat coke geen bewustzijnsverruimend middel is maar bewustzijns-vernauwend.
Dit kan misschien discutabel zijn, maar ik dreig het te geloven.
Het ego dat je plots krijgt...
Waarom? Waarom moet ik plots denken dat ik de bijzonderste mens ben die bestaat, alles aankan, alle problemen zal oplossen en andere mensen ongelukkig inschat doordat ze niet weten hoe ze dingen moeten aanpakken? Ze zijn zo futloos en besluiteloos, alsof ze al met één been in het graf staan, moest ik hen zijn, ik zou mezelf van kant maken, zo ongelukkig wil ik niet leven!
Dat neigt voor mij meer naar bewustzijnsvernauwing. Met zo te denken wordt overigens niets bereikt, behalve je gevoel van goddelijkheid dat je naar anderen denigrerend uitstraalt.
Neen, ze zeggen niets, en hierdoor vind je hen nog triestiger of ongelukkiger overkomen.
Ze zeggen niets omdat je volwassen gedragingen niet kan hanteren en niet willen aangeven hoe 'slecht' je overkomt.
Misverstand in communicatie?
Ach, op coke doe je de meest nutteloze dingen die ik ooit gezien heb.
Wat dacht je van de hele Urbanus-stripreeks per nummer op de boekenplank sorteren?
En genieten dat ik deed, totdat het was uitgewerkt, in plaats van hiervan te genieten is het plots het allerlaatste dat je wil doen, alsof je er allergisch voor bent geworden. Lijntje? Terug genieten. Lijntje uitgewerkt, terug allergisch...
Wat ik ook heb gelezen is dat de persoonlijkheid van medegebruikers in groep zo veranderd dat alles naar een volgend lijntje moet leiden. Ze willen bijvoorbeeld wachten tot de eigenaar van het spul gaat gebruiken maar verwachten dat hun geduld beloond moet worden.
De denkwijze is op alle vlakken behoorlijk irrationeel.
Ik kan dit ondertussen bevestigen, omdat ik mezelf er bij het chinezen ook op had betrapt.
Je denkt niet aan je vriend zijn spul, dat het delen hiervan bijzonder aardig is, nee. Je denkt aan jezelf. Hij kan een obstakel worden dat coke 'verspilt.'
Om je een idee te geven.
Je persoonlijkheid is gericht op je doel, van hieruit komt alles.
Het is alsof je als man een vrouw versiert en de hele avond je best doet om geïnteresseerd te lijken terwijl je doel alleen maar is om haar te neuken.
Vandaar komt ook de kracht om de hele avond vol te houden om naar het in jouw ogen rond de pot draaiende gemekker vol schijnbare overgave te luisteren, het doel.
Nu is dit objectief, maar het bestaat.
Deze vergelijking illustreert de mentale staat waarin je vrienden 'gedwongen' worden, fake!
Dit is waarschijnlijk niet wat je voor ogen had.
(Bij XTC kan men zorgen voor genoeg pillen, geen enkele reden tot paniek en dat maakt chillen mogelijk. Je kan de down ook ontwijken door te gaan slapen voor de pil is uitgewerkt)
Het aanbieden van het eerste lijntje Coke, heeft je vrienden gedrogeerd.
Misschien ziet men dit alleen maar bij beginnende gebruikers, kan ik wegens gebrek aan ervaring niet bevestigen.
Ik was niet 'slecht' geworden, maar het doel bereiken had absolute prioriteit en al de rest was de moeite om aandacht aan te schenken niet waard.
Misschien wordt je onderbewustzijn zo misleid dat het denkt dat het een kwestie van leven en dood is?
Dezelfde aantrekkingskracht als de ring uit The lord of The Rings.
Je hebt geen tijd om aan je vriend te denken, dat levert niets op, buiten een nutteloze belasting voor je geest die als tijdverspilling wordt aanzien.
Dit gebeurt allemaal op onbewust niveau, maar het gebeurt, omdat je doel zonder deze vernauwende gedachten geen bestaansrecht heeft, dit is hoe je gemanipuleerd wordt.
Deze gedachten worden door jou begrepen als het volgende: 'jij gaat me minstens nog één lijn geven, dat heb ik door mijn geduld, gezelschap en sympathieke houding wel verdiend.'
Hier zie je weer hoe de Coke je persoonlijkheid beïnvloed, want waarom zou je denken dat je vriend begrijpt dat je door je houding en geduld achter een lijn zit te smeken?
Doordat je ten koste wat kost niet door de mand wil vallen, vragen om nog een lijn zou je kunnen verraden.
Hierdoor laat je het hem voelen, hij zou moeten begrijpen dat je gewoon nog een lijn verdiend.
Bewustzijnsvernauwing?
Noem het gerust een lege huls dat als enige drijfveer instinct gebruikt.
Het is puur aan de dope te wijten, maar hoe dit met je geest kan fucken...
De kleine lettertjes worden verborgen, en hierdoor teken ik ook niet.
Vaak is het zo, eender welke drug, als je denkt dat je het beoogde effect niet zal krijgen, kan je er volgens mij ook beter niet aan beginnen.
Het verlangen dat hiermee wordt gewekt maar niet bevredigd geeft genoeg reden tot frustratie. De high kan niet bereikt worden en krijgt in plaats hiervan het gevoel hoe de drug uitwerkt. Ik vind dit geen goede deal.
Er moet eerst gegeven worden.
Het mag misschien wat overdreven overkomen, maar je mindset dat zich volledig op de drug heeft afgestemd heeft dit voor niets gedaan. Met andere woorden, je hebt vier uur voor niets liggen denken dat je een saai leven hebt en dat die ene bol net is wat je nodig hebt.
Hij beïnvloed je denkwijze nog voor gebruik, het laat je plots wel heel triestige leven gewoon vierkant uitlachen.
De teleurstelling zal echter groot zijn.
Dit is met alle drugs zo, vooral wiet durft er nog al eens in te hakken. Wat nu? Rampen!
Mag misschien wat raar klinken, maar de drug mag van mij de rekening presenteren als hij goed werk geleverd heeft, dat is de deal, zo niet gaat hij niet door.
Men kan zichzelf afvragen wat het belangrijkste is, een 'nuchter' gevoel hebben en behouden of een verstoring van je denkwezen krijgen door je te laten proeven maar niet te laten eten?
Waar geen rook is, kan nooit vuur zijn.
Dope bezit eigenschappen die 'gewoontevorming' op onbekende manieren voortdurend aan je op wil dringen.
Hier waak ik voor, gewoontevorming veranderd je persoonlijkheid, de gewoonte is onderdeel van jezelf geworden.
Deze vorm van afhankelijkheid welke de achilleshiel van de verslaving kan zijn mag geen voet aan vaste grond krijgen.
Waarom niet?
kijk maar eens hoe sigaretten dankzij gewoontevorming onderdeel van je leven geworden zijn. Je ziet het niet, dat is het gevaar, dat is de gewoontevorming.
Heb dezelfde gewoontevorming eens met coke, het werkt ongeveer net hetzelfde, al zal naar mijn vermoeden de gewoontevorming voor mijzelf te sterk blijken.
Dat is best heftig, eens de gewoontevorming zich ongezien gemanifesteerd heeft is het te laat.
Hierdoor waak ik voortdurend.
Het principe van gewoontevorming sluipt als onmisbaar onderdeel van het leven als een stalkende tijger voortdurend om je heen.
Gewoontevorming is op zeer veel dingen toepasbaar, maar is altijd negatief.
Een aantal kan je bedenken (obesitas) maar degene die je niet kan bedenken staan symbool voor wat het leven is.
De onvoorspelbaarheid ervan is welke zich ook in het gebied van gewoontevorming zonder medelijden laat doorschijnen.
Drugs staan in het algemeen voor mij synoniem aan misleiding waar je door gebrek aan ervaring intrapt als je één bepaalde algemene regel negeert:
Drugs mogen nooit misbruikt worden.
Het helpt niet als je angstig voor de drug bent en zodoende misbruikt door hem snel te leren kennen.
Je angst is wat je waarschuwt.
Goed, coke...
Ik heb beschreven hoe kut het voelt om onbevredigd te zijn. (net niet)
Mijn persoonlijke mening is dat je bij C nooit bevredigd kan of zal zijn.
Dat is wat ik begrepen heb, en de boodschap vervolgens ook. (nutteloos)
Redenen om het nog af te slaan: je hebt door een stom toeval (gebeurt weleens) een kapitaal wat je nog nooit gehad hebt.
Dit hoge kapitaal laat je plots walgen van die goedkope, gemene speed en wil kwaliteit.
Wanneer jij besluit als de 'rijken' te gaan leven en c te kopen doordat dit kwaliteit is (de prijs kan je dit laten denken) leef je boven je stand.
Wil jij het risico lopen mogelijk sneller dan je denkt een zware psychische afhankelijkheid ontwikkeld te hebben (misbruik) waarvan de mogelijkheid zich kan aandienen dat je ooit het geld niet meer hebt om deze afhankelijkheid te bevredigen?
Ik zou niet met zo"n psychische afhankelijkheid in de 'steek' gelaten willen worden.
Om 'afhankelijkheid' even in een ander perspectief te plaatsen: een moederskindje is ook afhankelijk.
Dit is de kracht ervan.
Nog een reden om het te kunnen afslaan: het risico op een overdosis. Weet dat je niet in een gelukkige roes zal sterven.
Eerder één van frustratie waar je al heel de avond mee zit.
Wanneer het verlangen is gewekt, maar de slechte coke dit niet kan bieden heeft men een probleem.
Het gejaag naar het verlangen kan je zo de dood injagen, hoewel je diep vanbinnen al weet dat je nooit zal krijgen wat je wenst, het is de volharding in boosheid dat de controle overneemt.
In plaats daarvan krijg je na een halve gram met elke lijn die je bijneemt hardere steken in je hartstreek.
Ik voelde werkelijk dat mijn lichaam dit vergif geen twee lijnen meer zou tolereren.
Wat ga je doen? Volharden in boosheid of tot zinnen komen en de 'klik' maken dat het hopeloos is?
Het is moeilijk, het gewekte verlangen en de prijs die je hebt betaald beïnvloeden je beslissing op negatieve wijze.
Moeilijk te verkroppen dat je je geld gewoon hebt weggesmeten.
Ik heb die klik kunnen maken door het telefonisch aan mijn vriendin te vertellen, ze zei me: 'dan moet je stoppen.'
Plots begreep ik het, het gene wat ik vermoedde werd bevestigd.
Heb de overschot nog voor dertig euro kunnen verkopen.
Niet iedereen zal die klik gemaakt hebben.
Het ware gezicht van de drug ken ik niet, maar kan me voorstellen dat dit er eentje is dat je niet wil kennen. In ieder geval kan het nooit ongezond zijn dit te denken.
Hoe 'licht' en 'onschuldig' de drug zich ook voordoet, het lijkt me prima te passen in de definitie van wat een drug kan zijn. (heroîne anyone?)
Ik denk graag dat coke de 'champagne' onder de drugs is.
Net zoals bij het drinken van champagne kan je de volgende morgen zonder 'kater' wakker worden.
Alsof er stoffen inzitten die de kater tegengaan. (vandaar dat het zo duur is)
Van coke denk ik dit ook weleens, dat er stoffen inzitten dat de afkick draaglijker maken.
Hierdoor kan je dus niet inschatten hoe schadelijk coke wel niet is, en net daarom zo verraderlijk.
Het hoeft niet de waarheid te zijn, de vergelijking is afstotend.
Al denk ik het zeer graag, zeker gezien de heftige rush die je krijgt en de relatief milde afkick dat hier op volgt...
Zo'n rush moet volgens mijn beredenering hier een even zware afkick tegenover stellen en deze blijft uit.
Hierdoor geloof ik graag dat de werkelijke schade op je lichaam onderdrukt wordt, zodat je zonder argwaan door zal gaan.
Als je niet kan voelen hoe ziek je eigenlijk bent, kan je het waarschuwingssignaal ook niet correct interpreteren.
Voor sommigen echter is de afkick op coke het rottigste wat er is, waaronder mezelf bij gerekend.
Ik vermoed vooral door de overdrive waarin mijn hersenen gedwongen worden.
Doordat deze sowieso al redelijk hyperactief te werk gaan kunnen ze misschien zo gaan werken, dat het voor een mens niet normaal is om te hanteren?
Het zou een mooie verklaring kunnen zijn maar het kan niet bevestigd worden. Sommigen kunnen gewoon niet tegen een bepaalde drug. Men kan als men pech heeft van een joint psychotisch worden.
De psychische overgang van high naar 'nuchter' is een mokerslag die me direct laat denken dat dit het geld en de voortdurend onbevredigende toestand niet waard was. Dat is het voor mij, het voortdurende denken aan je volgende lijn staat chillen in de weg.
Je bent gestresseerd.
Na één gram heb ik niet genoeg, na twee ook niet, na drie ook niet... Volgens mij neem je in principe door zolang de 'voorraad' strekt. Tot je om wat voor reden ook neergaat.
Ik ben fier op mezelf dat ik tijdig opgemerkt heb dat deze dope gemaakt is om je voortdurend rot te laten voelen. De korte werking benadrukt dit.
Coke fucked met je psyche door de gevaren vakkundig te verbergen, bijvoorbeeld door je rationaliteit uit te schakelen.
Mijn besluit is dat het door zijn manipulatieve vermogens zijn bestaansrecht heeft verloren.
De drug speelt geniepig en laat niet in zijn kaarten kijken?
Het verbergen van eigenschappen die je beïnvloeden om geen gevaren te zien, heeft als resultaat dat de drug te onschuldig is om de naam 'drug' te mogen dragen.
Een eigenschap die het doel van deze drug kenbaar maakt:
Ik werk op zo'n manier, dat ik je van meet af aan al manipuleer, en dat je dit door gebrek aan ervaring nooit zal doorhebben. Dit is mijn werkterrein, aangename kennismaking, ik wil tonen dat mijn werkwijze ondanks die van de moordende concurrentie de beste is. Als ik de meeste slaven heb, ben ik de ultieme stof die de naam 'drug' het meeste eer aan doet.
Busted!
