DrugsForum

Hallo mede DF'ers ik ben benieuwd hoe het zit tussen jullie drugs gebruik en familie. Weten ze van je gebruik? gebruiken ze zelf ook?

Persoonlijke gaat het tussen mij en me broer op dit moment niet goed want hij heeft het laast spacend thuis zien komen en ging nog net niet door het lint en omdat ik iets te open over mij drugs gebruik praat heeft hij natuurlijk ook andere dingen te horen gekregen. Nu wil hij me niet meer spreken en ziet me als iemand die minder is dan hem. IK hoor ook graag van jullie ervaringen.

Mijn ouders zijn gewoon keihard ontkennend. Heb ooit gezegd dat ik 'wel eens heb geblowd op pinkpop'. Maar toen zeiden ze dat ze er geen probleem mee hadden 'maar dat ik er niet mee door moest gaan.'. Sindsdien er nooit meer iets over verteld, ook niet over de paddotripjes, lachgas etc. Volgens mij worden ze dan gek

Mijn broer denk dat ik iederdag aan de pep of cocaïne zit fzu terwijl ik dat maar 1x geprobeerd heb ofzo dus bij mij is het probleem best ernstig en hij wil het ook tegen me ouders zeggen en hij wil mij ook niet meer spreken.

En je hebt nooit precies proberen uit te leggen wat je doet?
(moeilijk of course bij mensen die nooit iets geprobeerd hebben...)

Vanuit mijn perspectief zou hem proberen uit te leggen waarom en wat je doet.. Als hij echt koppig blijft dan is hij gewoon te narrow minded om begrip op te kunnen brengen.

Daarnaast, hoeveel gebruik je eigenlijk? Misschien is je gebruik zo hoog dat het wel snel problematisch kan worden

Niemand in mijn familie is ervan op de hoogte en ik hoop dat ook zo te houden.

duplicity schreef:Niemand in mijn familie is ervan op de hoogte en ik hoop dat ook zo te houden.

Typisch belgisch imo. Geen openheid.

Beter vertel je het. Heb je nog eens een smoesje..

Gele Banaan schreef:

duplicity schreef:Niemand in mijn familie is ervan op de hoogte en ik hoop dat ook zo te houden.

Typisch belgisch imo. Geen openheid.

Beter vertel je het. Heb je nog eens een smoesje..

Een smoesje voor wat ?

Een no-show ofzo..

Als jouw ouders je drugsgebruik niet accepteren weet je voldoende. Het kan misschien wel helpen om uit te leggen waarom je een of ander gebruikt.

Gele Banaan schreef:Als jouw ouders je drugsgebruik niet accepteren weet je voldoende.

Wat weet ik dan ? Moet volgens jou elk ouder maar akkoord gaan dat z'n kind aan de drugs zit ?

Dat hoor je mij niet zeggen.

Je hebt meer duidelijkheid en opluchting.

Hangt natuurlijk van ouder tot ouder af maar mijn ma zou het nooit accepteren. Van opluchting zou dus geen sprake zijn. Volgens mij krijgt ze dan echt een depressie omdat ze 'haar kind niet goed heeft opgevoed' en gaat ze 10 boeken kopen over 'help, mijn kind zit aan de drugs'. Ze kent er dan ook helemaal niets van.

Begrijp ook wel dat je zoiets niet 1-2-3 vertelt. Maar mocht gebruik een probleem worden lijkt het me wel praktisch.

Bepaalde moeders kunnen de neiging hebben om hun zoon een ongemakkelijke druk op te leggen. Waardoor jij dus bang bent om haar teleur te stellen. Het is toch je moeder. Waak daarvoor.

Mijn ouders zijn op de hoogte,
Wil er het liefs ook open over zijn tegen hun.
Heb ze een paar jaar geleden meegenomen naar coffeeshop: Repelsteeltje,
in Leeuwarden,om hun te laten zien hoe het daar gaat.
En daarmee hun angsten/bezorgdheid wat weg te nemen.

Ze zijn nog steeds wel bezorgt

mn moeder heeft wel eens een pil gevonden en ik heb haar toen verteld dat ik het maar 1 keer heb gedaan en het nu nooit meer doe (doe ook geen mdma meer omdat ik het kut vind). mn moeder houdt zichzelf denk ik liever voor de gek en wil me geloven, maar mn vader is niet dom en heeft al wel eens gezegd dat hij denkt dat ik veel blow en drink. ze hebben vast wel hun vermoedens over harddrugs maar zolang ik het niet bij hen doe, er niet te vercrackt uit zie doordeweeks en mn opleiding vol hou praten ze er niet over.

bonghit schreef:Ze zijn nog steeds wel bezorgt

Ik vertel altijd alles als mensen er om vragen.

Mijn moeder weet dat ik wel eens hard en softdrugs gebruik. Ze heeft laatst nog een pakketje van mij onderschept met enkele onderzoekschemicaliën erin. Was ze niet blij mee, maarja.

De rest van mijn familie weet alleen dat ik blow.

Niemand weet dat ik wat gebruik, en dat wil ik zo houden. Het wordt toch snel als schuldige gezien bij evt. vervelende situaties met werk of school, terwijl dit dan niet zo is.

Dreuge schreef:Ze hebben vast wel hun vermoedens over harddrugs maar zolang ik het niet bij hen doe, er niet te vercrackt uit zie doordeweeks en mn opleiding vol hou praten ze er niet over.

Precies.

M'n vader weet van de LSD, dat tolereert die omdat het niet verslavend is. Als die zou weten van de Keta (om maar te zwijgen van al die keren dat ik kankerscheef van de K thuis zat) zou die echt doordraaien..

Mijn ouders weten dat ik gebruik, hoewel ze het voor zichzelf proberen te ontkennen. Vervelend want alles wat ik tegenwoordig doe dat min of meer afwijkt wordt op mijn gebruik afgerekend. Niet rechtstreeks, maar hun houding is anders geworden, dat irriteert me vaak.

Ze weten bijna alles. Ik durfde wel nooit voor mijn speedverslaving uit te komen toen ik nog gebruikte. Eens ik bijna een jaar gestopt was heb ik het pas gezegd.

Toasts schreef:Eens ik bijna een jaar gestopt was heb ik het pas gezegd.

Waarom?

om een hoop onnodige stress te vermijden vertel ik maar niks. Zowieso wil ik mn familie niet ongerust maken aangezien niet drugsgebruikers over het algemeen een ander idee van drugs hebben.

Bij mijn ouders is het ook zo dat zo gauw als ze iets hebben om zich druk over te maken bij mij, dat ze dan ook direct überbezorgd zijn en steeds vragen blijven stellen.. Moet bv. een stage regelen dit jaar, heb nog een half jaar de tijd ervoor, maar mn ouders hebben het in de afgelopen 3 dagen het er al 5 keer over gehad Wil niet weten hoe ze dan reageren als ik ze vertel dat ik bv over een paar dagen ga trippen...

Mijn ouders en broertje weten alles. Mijn broertje moet er niets van hebben, maar respecteert mijn keuze om drugs te nemen wel. Mijn ouders staan er heel open en tolerant tegenover. 4 jaar geleden heb ik een probleem met speed gehad en daar weten ze ook alles vanaf. Ze hebben me in die tijd ook heel goed geholpen om er van af te komen. Tegenwoordig heb ik mijn gebruik heel goed onder controle en ze vinden het oké als ik nu af en toe iets neem. Ik kan er ook prima over praten met beiden.

Mijn ouders weten het sinds kort allebei. Gelukkig accepteren ze mij zoals ik ben. Ik gebruik dan ook niet overmatig en iemand heeft me al meerdere malen verteld dat ik er gezond uit zie ^^ dus dat zal wel meewerken. Bovendien kunnen ze mij niet tegenhouden. Maar ik ben in.ieder geval niet bang dat ik onterft zal worden.

Mijn ouders weten het ook, mijn vader negeert het compleet en praat er nooit over omdat ie het niet wilt horen. Mijn moeder weet alles maar is daardoor ook wel bezorgt.

Ik kan zeggen tegen mijn ouders van ik ga nu paddo tripje doen in mijn kamer wil je niet storen etc. Laatst ook nog LSD met mijn zussen in ouderlijk huis, dus daar zijn ze vrij tolerant in. Mijn moeder heeft liever dat ik meer vertel zodat ze weet wat ik uitspook. Mijn zussen hebben geregeld MDMA gedaan en aantal keer paddestoelen en DMT, mijn broer blowt ook zo nu en dan, dus ik ben er eigenlijk mee opgegroeid en mijn ouders waren al wat gewend voor ik kwam.

Ze weten dus alles, maar zijn er ook wel bezorgt over en dan zodra ik eens in de war of moe ben is het direct de schuld van mijn ''uitbundige drugs gebruik''

Ik heb gister tegen me broer gezegd dat ik maar gestopt was met hard want hij wil niks van drugs afweten. Hij zij zelf al weet ik dat sommigen hard drugs minder slecht zijn dan alcohol accepteer ik het niet want de maatschappij accepteert het ook niet. Dus hij is redelijk narrow minded.

Mijn ouders weten het ook. Niet omdat ik het heb verteld maar ze waren er achter gekomen. Waarschijnlijk omdat ik het steeds slechter verborgen hield. Na een tijdje Ipv plafond dienst gewoon hele zondag ochtend achter pc muziek luisteren en op MSN zitten . En aan mijn gezicht is mdma/speed gebruik ook best duidelijk te zien. (Bleek gezicht, zwarte wallen onder de ogen en soms zelfs nog grote pupillen) Mijn moeder zegt af en toe dat het slecht is en mijn pa wil er niks van weten. Verder doen ze ook niet echt moeilijk en ergens is het ook wel een opluchting. Enige reden waarom ik niet wilde dat ze het wisten is dat mijn moeder nu zo bezorgt is.