Pagina 1 van 2

Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 6:52 pm
door Poseidon
In het thema dat ik hier aansnij ga ik me nog eens serieus verdiepen. Zou mooi zijn als er hier mensen aanwezig zijn die er iets zinvols over kunnen zeggen.

Het is opvallend dat sommige personen een zwak voor een bepaalde dope hebben. Bedoel niet dat de een graag een whiskey drinkt en de ander liever een biertje wegtankt. Het gaat me er meer om dat persoon A na een paar joints een abo op de coffeeshop heeft terwijl hij alcohol maar zozo vindt.
Anderen zuipen er vanaf hun 14e dagelijks op los en vinden speed of cocaine niet voor herhaling vatbaar na een keertje over de lijn gegaan te zijn.

Er zijn lieden die af en toe opiaten gebruiken zonder dat het met ze op de loop gaat. Anderen blijven na 3 shots morfine er altijd naar hunkeren.

Ongetwijfeld spelen diverse factoren een rol waarom iemand vriendschap met drugs gaat sluiten. Mensen missen iets in hun bestaan, proberen moeilijk op te lossen problemen er mee te verdringen of ze vinden het gewoon hemels lekker.

Maar waarom die klik met een speciale substantie die zo vaak waar te nemen valt?

Heb wel eens iemand gesproken die me vertelde dat hij al zijn hele leven naar een bepaald soort geborgenheid op zoek was en dat gevoel pas vond toen hij, na vele andere middelen, GHB nam.
Al het andere kwam er naar zijn zeggen niet eens bij in de buurt.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 7:23 pm
door Azgaza
Vind ik wel een interessant topic :) Ik heb het zelf echt met dissociatieven; vooral keta, er zit echt een soort enorme klik tussen mij en die substantie; niks werkt op mij ook maar vagelijk zo verslavend en niks heb ik zo'n.. ja trek naar ofzo. Ook al vind ik psychedelica boeiender en beschouw ik die dikwijls nog meer als mijn ding; ik heb echt iets met keta, het is net alsof het precíes goed aansluit op mijn brein, een soort perfect match ofzo...

En dat terwijl ik best een poly gebruiker ben, meerdere downers en uppers uitgetest, waaronder benzo's, opiaten, GHB, speed.. en hoewel ik daar niet vies van ben; mochten die dingen morgen niet meer bestaan dan zou ik men schouders ophalen en doorgaan met men dag, maar hetzelfde idee over keta vind ik echt horror om voor te stellen, ik wil helemaal niet denken aan een wereld zonder dissociatie :p

Ik denk dat het een kwestie van smaak en persoonlijkheid is; zo hou ik van escapisme waarbij ik me afsluit van de rést van de wereld maar níet van m'n eigen gedachtes, want met mezelf heb ik geen problemen en men eigen bewustzijn vind ik een fijne plek; waar mensen die verslaafd raken aan gewone downers (ghb, opiaten enzo) vaak juist vluchten van hun eigen gedachtes ook, van hun eigen hoofd.. maar dat geldt ook weer alleen voor gebruik uit escapisme maar zo denk ik dat er heel veel van dat soort dingetjes zijn.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 10:49 pm
door Maddog
Ik hou altijd van tripmiddellen, misschien omdat het een soort van psychologisch rollenslep is. In het dagelijkse leven, moet alles precies gebeuren, alles loopt op rolletjes, geen haken en ogen. Daar maak ik ook instructie kaarten voor somige onderdelen van het werk, zodat Iedereen het exact kan uitvoeren( stap voor stap, milimeter voor milimeter). Dit voor het geval er iemand ziek is, kan deze meteen de werkzaamheden overnemen. (duurt wel langer, maar er worden geen fouten gemaakt). Maar als ik dan thuis ben, is het heerlijk om een tripmiddel te pakken. Om dan even mijn hersenen te resetten, zodat ik mijn gedachten de vrije loop kan laten gaan.

Wat ik dan belangrijk vind is de trip niet te sturen, maar er dan "naar te kijken" en zien waar ik terecht kom.

Een dag later is het dan net of ik dan extra energie heb, mijn humeur is helemaal trip top. Niets kan mijn dag kapot maken.

Het enige gevaar wat er dan insluipt is dat het een gewoonte word, dus dan vraag ik me wel eens af als ineens al die middellen op de "ten strengste"verboden lijst staan en niet meer te krijgen zijn. Hoe het dan verdergaat. Ben ik dan aan het toneelspelen in mijn leven? Is het tripmiddel gebruikt als medicijn?. Of is het dagelijkse leven zo een sleur dat dat mijn geest verdooft( bijvoorbeeld echt godganze elke dag dat zelfde kutdeuntje als het nieuws begint), en het tripmiddel mij wakker maakt. en me laat beseffen dat we in feite robotjes zijn van vlees in bloed, die de maatschappij op hun schouders dragen.

En dan ook nog eens elke dag een schuldgevoel word aangepraat dat het hun schuld is als er iets niet goed gaat. nee dat zie ik dan wel weer, als iemand een fout maakt, dan heeft deze verkeerde instructies gekregen van de opdrachtgever. Dus als iemand een taart bakt, en ik heb niet uitgelegd dat de slagroom er tegen de klok in moet worden opgespoten. is het mijn fout, en niet van de persoon die die taart dan maakt( onder het mom van logisch nadenken).

Ja, zo ongeveer werkt de maatschappij voor mij, Iedereen wil vrij zijn om alles te doen, en creatief zijn. En dat moet ook Maar om tussendoor een perfecte taart te maken, moet je wel alles goed afwegen, anders mislukt de taart, en is er geen ruimte om creatief te zijn.

Ik ben geen slaaf van de maatschappij, als de baas zegt "Kerel je moet toch werken morgen op je vrije dag die je twee maanden geleden hebt aangegeven" zeg ik gewoon "ik ben er morgen niet, vandaar die vrije dag." De baas "Je moet komen anders ontsla ik je" ik schud dan gewoon de hand, en kan een dag later ergens anders terecht.

Ik ben geen slaaf van de maatschappij, en heel veel mensen om me heen hebben daar moeite mee. Dat ik niet keurig meeloop, met de witte sokken brigade, buigen voor de baas. Ik doe wat er moet gebeuren, en het gebeurt perfect. En laat het werk met collega's op het werk. Ik ga ook nooit naar verjaardagen van collega's, want dat hoort niet zo.(in mijn wereldje) Omdat je vrienden niet commandeert, en als je alleen maar vrienden hebt bij je werk, dan word er misbruik van je gemaakt.

Dan is het werk voorbij, en zet ik de knop om. Dan begint het prive leven pas. Is dat dan die struikeldraad? of is de maatschappij de struikeldraad, waar je als "aternatieveling" de godganse dag over blijft struikelen.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 11:21 pm
door frozentoast
Werk betaalt voor privé, en tenzij je je werk als een soort hobby of toevallig gewoon heel interessant, stimulerend en afwisselend vindt is er al snel reden om deze twee gescheiden te houden. Omdat het echte 'ongeluk' in het leven door onze maatschappij allang is weggenomen en vervangen door valse zekerheden, is werk een soort plaatsvervangend noodzakelijk kwaad dat tegenwicht moet geven aan de verlichting van je privétijd (en daarbij ontsnapping via drugsgebruik). Zonder het een zou het ander namelijk niet moeten en kunnen bestaan.

Struikeldraad lijkt me dus dus op beide toepasselijk, en overmatig drugsgebruik (en aan de andere kant workaholic-achtige scenario's) kunnen die scheiding nogal eens doen vervagen.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 11:34 pm
door davy jones
POssie-don bedoelt denk ik dat je een hoop soorten dopa kan usen maar dat er 1 tussen is die je laat struikelen. ja hoe zal dat komen dat da ene spulletje je zwak maakt en de rest niet? Misschien kwestie van erfelijk belast zijn.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do sep 20, 2012 11:51 pm
door frozentoast
Ja dat ligt dus gewoon aan erfelijkheid en synapsopbouw lijkt me :#:

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr sep 21, 2012 9:48 am
door Doc
dissociatieven! keta/methoxetamine/lachgas/3-meo-pcp zijn de enige die ik nog heb getest, maar vind ze allemaal echt geweldig.

Verder iets als pep is puur handigheid en hoef ik echt niet veel van ofzo, heb het wel misbruikt maar nu komt het niet eens in me op.

en verder GHB, soms gebruik ik het voor een lange periode niet maar ik ga godverdomme lekker op dat spul, nog nooit out gegaan of moeten kotsen en altijd heerlijke wazigheid en eurofie (gebruik het niet op feeste, dan ga ik voor tryptamine's/dissociatieven/phenylamine's)

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr sep 21, 2012 1:28 pm
door Dopamientje
Drugs die een lading dopamine in mijn synapsen dumpen zijn mijn zwakte. Hoe meer dopamine, hoe beter. Denk hierbij aan peuken, hasj en stimulanten zoals 3-fmp en vroeger mephedrone of pep. Maar omdat ik gewoon voel dat het soms té lekker is hou ik het op een laag pitje om verslaving en problemen te voorkomen.

Het zou misschien kunnen komen doordat mijn dopamine-spiegel niet helemaal 100 is, misschien heb ik zelfs ADD, maar dat weet ik niet zeker.

Drugs zoals psychedelica en dissociatieven zijn wel interessant, maar omdat het zo overweldigend is gebruik ik ze zeer zelden.

Met serotonine verbruikende drugs kijk ik wel uit. Zelfs met MDMA ben ik huiverig, puur omdat ik het gevoel van teveel serotonine associeer met de keer dat ik serotonine syndroom heb opgelopen. Het is nooit fout gegaan met MDMA, maar vooral bij de opkomst kan ik me dan heel ongemakkelijk voelen.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr sep 21, 2012 1:55 pm
door Einstein
Heb volgens mij niet zozeer een zwak voor één specifieke drug. Vind eigenlijk alles wel lekker :snort: Van cafeïne tot ketamine tot oxycodone tot LSD, zodra je er maar hard van gaat :rock:

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: za sep 22, 2012 12:46 am
door Russ
Mijn voorkeur is ook niet zo uitgesproken, misschien een kleine klik met GHB.
Naar mijn mening is het niet onbelangrijk een klein onderscheid hier te maken tussen psychedelica als Truffels, LSD etc. en andere stoffen zoals coke, hero... Je hebt ook nog dissociatieven die zich een beetje in de grijze zone daartussen zich bevinden, maar die naar mijn gevoel toch iets meer naar de kant van plezier/vlucht-drugs gaan.

Ik vind het wat vlak om die 2 categorieën bij elkaar te gooien. Ik zeg niet dat dat niet gaat, maar ik persoonlijk ga psychedelische trips altijd als iets totaal anders beschouwen dan al de rest. Ik weet niet of er wel veel mensen zijn die kunnen zeggen na een volwaardige dosis (of ze het nu leuk vonden of niet) dat het hun volledig koud liet of het saai en oninteressant vonden. In mijn geval alleszins is er bij psychedelica geen sprake van een soort klik, dat zou een heel zware understatement zijn.

Voor al de rest geloof ik dat het een heel complexe combinatie is van allerlei factoren die niet altijd afzonderlijk te beschouwen vallen omdat ze zoveel invloed op mekaar hebben.

Om maar even een voorbeeld te geven, iemand die na de eerste, of de eerste paar keren wel het gevoel heeft dat cocaïne echt zijn ding is zal dat volgens mij automatisch en onbewust ook inburgeren in zijn persona. Volgens mij valt het gewicht van zulke factoren naar verder gebruik toe niet te overschatten. Tegenover het voor de hand liggende dat de drug een effect geeft dat net tijdens de werking die hiaat vult die de persoon heeft in zijn persoonlijkheid (of beter, denkt te hebben).

Ik denk dat het sociale aspect in de denkwereld van mensen hier niet te onderschatten valt. Zo zal het effect de eerste malen, naast de neurologie van de persoon, ook enorm afhangen van wat de blik van de maatschappij erop is en vooral de blik van rolmodellen of dierbaren erop.

Uiteindelijk is volgens mij het op te vullen gat (door de drug die dan toevallig goed past) veel meer resultaat van sociale factoren dan van hoogst persoonlijk oermateriaal. Ik blijf ervan overtuigd dat, tenzij er iets misgaat tijdens de zwangerschap/verwekking, een kind niet geboren wordt met noemenswaardige psychologische problemen. Het is veel eerder de compatibiliteit van de unieke psyche van het kind met de noodzakelijkheden om te functioneren binnen de maatschappij, en nog veel meer, binnen de directe leefomgeving. Volgens mij zijn de issues, persoonlijkheidsproblemen, noem maar op, dan ook veroorzaakt door ergens een slechte overeenkomst tussen persoonlijkheid en omgeving, die een opeenstapeling van gevolgen voortbrengen die heel erg kan escaleren.

Ik ga hiermee proberen tot mijn eigenlijke mening te komen want ik merk aan de scroll-balk dat ik weer een hoop amfetamine-gelul aan het uitkramen ben. Volgens mij ligt de belangrijkste oorzaak van een klik met een bepaalde drug dus bij een slechte wisselwerking tussen 1 of meerdere aspecten van de persoonlijkheid en de nodige persoonlijke eigenschappen om te functioneren in welke sociale situatie hij of zij zich bevindt (die trouwens ook altijd verschrikkelijk complex is).

Ik wind er zo'n doeken om omdat ik heel veel belang hecht aan het verschil tussen een tekortkoming of probleem in de persoonlijkheid (wat ik trouwens maar een heel relatief idee vind meestal) en een tekortkoming of probleem in compatibiliteit van persoonlijkheid en sociale omgeving.

Die gebrekkige interactie tussen persoonlijkheid en sociale omgeving leidt na een opeenstapeling van botsingen tot complexen, en vormt voor een groot deel het zelfbeeld van een persoon. Dan is het enkel nog het plaatje inkleuren, welke persoonlijkheidsvlakken zijn nadelig in iemands sociale kring of cultuur en welke drug camoufleert deze het beste. Zo zal iemand die een laag zelfvertrouwen heeft gekweekt doorheen de jaren en een introvert karakter heeft een makkelijke prooi voor coke zijn. Iemand die eerder emotioneel geremd is en moeite heeft zich sociaal te uiten zal bij Alcohol of GHB dan weer sneller verkocht zijn. Zo kan je overal wel iets vinden.

Ik zeg natuurlijk niet dat dit dé oorzaak is van een klik met een bepaalde drug, maar volgens mij wel de voornaamste, wat vervult het best het verlangen naar sociale perfectie van je persona? Dat aspect is volgens mij doorslaggevend. De sterkte van de klik hangt dan erg af van de diepte van wat jij denkt dat tekortkomingen zijn van jezelf.
Ook je neurologie speelt een hoofdrol natuurlijk al denk ik dat de aard van je neurologie in de meeste gevallen ook wel mooi samenvalt met de aard van je persoonlijkheid.
Dan komt toeval ook nog een rol spelen, in wat voor staat ben je bij de kennismaking met een stof, welk moment in je leven enz enz. Al is deze iets minder gewichtig volgens mij.

Zo, dit vond ik een leuk topic, stof om rond te zeveren. Ik schaam me er niet eens meer voor, ben ondertussen wel gewend schaamteloos te tateren.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: za sep 22, 2012 12:54 am
door Azy

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: za sep 22, 2012 2:12 am
door Dreuge
heujjjjjjjjjjjjj bierie :beer:

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: za sep 22, 2012 3:50 am
door Jdjsusinebeieje
Russ schreef:Mijn voorkeur is ook niet zo uitgesproken, misschien een kleine klik met GHB.
Naar mijn mening is het niet onbelangrijk een klein onderscheid hier te maken tussen psychedelica als Truffels, LSD etc. en andere stoffen zoals coke, hero... Je hebt ook nog dissociatieven die zich een beetje in de grijze zone daartussen zich bevinden, maar die naar mijn gevoel toch iets meer naar de kant van plezier/vlucht-drugs gaan.

Ik vind het wat vlak om die 2 categorieën bij elkaar te gooien. Ik zeg niet dat dat niet gaat, maar ik persoonlijk ga psychedelische trips altijd als iets totaal anders beschouwen dan al de rest. Ik weet niet of er wel veel mensen zijn die kunnen zeggen na een volwaardige dosis (of ze het nu leuk vonden of niet) dat het hun volledig koud liet of het saai en oninteressant vonden. In mijn geval alleszins is er bij psychedelica geen sprake van een soort klik, dat zou een heel zware understatement zijn.

Voor al de rest geloof ik dat het een heel complexe combinatie is van allerlei factoren die niet altijd afzonderlijk te beschouwen vallen omdat ze zoveel invloed op mekaar hebben.

Om maar even een voorbeeld te geven, iemand die na de eerste, of de eerste paar keren wel het gevoel heeft dat cocaïne echt zijn ding is zal dat volgens mij automatisch en onbewust ook inburgeren in zijn persona. Volgens mij valt het gewicht van zulke factoren naar verder gebruik toe niet te overschatten. Tegenover het voor de hand liggende dat de drug een effect geeft dat net tijdens de werking die hiaat vult die de persoon heeft in zijn persoonlijkheid (of beter, denkt te hebben).

Ik denk dat het sociale aspect in de denkwereld van mensen hier niet te onderschatten valt. Zo zal het effect de eerste malen, naast de neurologie van de persoon, ook enorm afhangen van wat de blik van de maatschappij erop is en vooral de blik van rolmodellen of dierbaren erop.

Uiteindelijk is volgens mij het op te vullen gat (door de drug die dan toevallig goed past) veel meer resultaat van sociale factoren dan van hoogst persoonlijk oermateriaal. Ik blijf ervan overtuigd dat, tenzij er iets misgaat tijdens de zwangerschap/verwekking, een kind niet geboren wordt met noemenswaardige psychologische problemen. Het is veel eerder de compatibiliteit van de unieke psyche van het kind met de noodzakelijkheden om te functioneren binnen de maatschappij, en nog veel meer, binnen de directe leefomgeving. Volgens mij zijn de issues, persoonlijkheidsproblemen, noem maar op, dan ook veroorzaakt door ergens een slechte overeenkomst tussen persoonlijkheid en omgeving, die een opeenstapeling van gevolgen voortbrengen die heel erg kan escaleren.

Ik ga hiermee proberen tot mijn eigenlijke mening te komen want ik merk aan de scroll-balk dat ik weer een hoop amfetamine-gelul aan het uitkramen ben. Volgens mij ligt de belangrijkste oorzaak van een klik met een bepaalde drug dus bij een slechte wisselwerking tussen 1 of meerdere aspecten van de persoonlijkheid en de nodige persoonlijke eigenschappen om te functioneren in welke sociale situatie hij of zij zich bevindt (die trouwens ook altijd verschrikkelijk complex is).

Ik wind er zo'n doeken om omdat ik heel veel belang hecht aan het verschil tussen een tekortkoming of probleem in de persoonlijkheid (wat ik trouwens maar een heel relatief idee vind meestal) en een tekortkoming of probleem in compatibiliteit van persoonlijkheid en sociale omgeving.

Die gebrekkige interactie tussen persoonlijkheid en sociale omgeving leidt na een opeenstapeling van botsingen tot complexen, en vormt voor een groot deel het zelfbeeld van een persoon. Dan is het enkel nog het plaatje inkleuren, welke persoonlijkheidsvlakken zijn nadelig in iemands sociale kring of cultuur en welke drug camoufleert deze het beste. Zo zal iemand die een laag zelfvertrouwen heeft gekweekt doorheen de jaren en een introvert karakter heeft een makkelijke prooi voor coke zijn. Iemand die eerder emotioneel geremd is en moeite heeft zich sociaal te uiten zal bij Alcohol of GHB dan weer sneller verkocht zijn. Zo kan je overal wel iets vinden.

Ik zeg natuurlijk niet dat dit dé oorzaak is van een klik met een bepaalde drug, maar volgens mij wel de voornaamste, wat vervult het best het verlangen naar sociale perfectie van je persona? Dat aspect is volgens mij doorslaggevend. De sterkte van de klik hangt dan erg af van de diepte van wat jij denkt dat tekortkomingen zijn van jezelf.
Ook je neurologie speelt een hoofdrol natuurlijk al denk ik dat de aard van je neurologie in de meeste gevallen ook wel mooi samenvalt met de aard van je persoonlijkheid.
Dan komt toeval ook nog een rol spelen, in wat voor staat ben je bij de kennismaking met een stof, welk moment in je leven enz enz. Al is deze iets minder gewichtig volgens mij.

Zo, dit vond ik een leuk topic, stof om rond te zeveren. Ik schaam me er niet eens meer voor, ben ondertussen wel gewend schaamteloos te tateren.


Hahahahahahjajajaa

Moeilijk lange tekst maar als je zegt: er verschilt per persoon dan is het hetzelfde

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: za sep 22, 2012 4:45 am
door Russ
Zoals ik al zei, ik schaam me er niet voor. Ik begin altijd met iets normaal te schrijven, op een bepaald punt ontspoort alles, valt niets aan te doen. Ik amuseer me er altijd kapot mee :)

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 12:15 pm
door Davinci
De struikeldraad is een parasiet, hij past zich aan, hij muteert voor zijn gastheer. Zoals altijd komt er een moment dat je erover valt en zoals altijd geef je jezelf de schuld - waar ook een kern van waarheid inzit. Vallen over de struikeldraad is mijn eigen fout. Mijn eigen plan die (bewust?) fout loopt, waardoor ik val in de grip van een of andere diepgaande psychotische ervaring. Sommigen kunnen tien dagen in het oog van de storm leven, sommigen niet. Ik maak mij meer en meer zorgen om dit aspect van de struikeldraad, de dagelijkse wanhoop sluipt erin. De schok waarmee je op de grond valt, is voor iedereen anders. Je in jezelf gaan keren, traag beginnen koken om dan weg te rotten, valt niet onder de categorie schokbestendig. Te veel storm, belastingen die opstapelen en dagen die voorbij slenteren als dode dieren...

Daarom ga ik naar gekke toevluchtsoorden -rijden naar de top van een vulkaan, zat van de whisky, vuurwerk en andere bommen ontsteken.

De grondstof van de struikeldraad wordt bepaald door je genetische achtergrond, haar structuur wordt gevormd door het pad die je tot nu bewandeld hebt. Of vrije wil al dan niet een illusie is, laat ik er buiten.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 12:21 pm
door Petrovic
Persoonsfactoren en omgevingsfactoren. Vul zelf maar in wat daar allemaal onder valt. Dit zijn toch wel de twee belangrijkste variabelen die gelijk veel omvatten (denk ik).

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 12:34 pm
door Dopamientje
Dan krijg je de discussie 'nature or nurture' als je er zo naar kijkt. In de praktijk blijken het altijd een combinatie van deze factoren te zijn. Net als crimineel gedrag is het toch een soort "thrillseeking" gedrag dat erg overeenkomt. Mensen plegen misdaden voor een kick of willen een bepaald resultaat behalen (bijv geld of sociale status) waar een hoog risico aan zit verbonden. Zo ook is het met drugs. De een neemt coke voor de kick, de rush, terwijl de ander graag in zijn psyche duikt om zijn bewustzijn van dichtbij te onderzoeke. De motieven zijn altijd anders bij iedereen.


Verzonden vanaf mijn Nokia 3310

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 2:42 pm
door FranX
"Maar waarom die klik met een speciale substantie die zo vaak waar te nemen valt?"

Wow! wat een vraag.... ik ben bang dat er geen eensluidend antwoord op te geven is... er zijn zoveel factoren.

Ik heb masochisten bij het toedienen van felle pijnprikkels zo intens zien genieten en zo heftig zien ejaculeren dat iedere drugs erbij lijkt te verbleken.
Ik heb onderdanige personen tijdens en na een sessie waarbij ze bijvoorbeeld in bondage werden geplaatst zien wegdrijven in een mentale staat die ze zelf als 'sub-space' omschrijven. Desgevraagd ervaart men subspace als een soort extase of MDMA gevoel maar dan zonder alle negatieve kanten ervan. Zeg maar een soort natural high. Eenzelfde soort natural high werd onderzocht bij diep religieuze mensen die soms ervaren wordt in een moment van ultieme extase. Verliefdheid is een meer algemene vorm van een natural high die de meeste van ons wel begrijpen. Het San volk (v/h Bosjesmannen) bereiken hun natural high of extase door langdurig achter elkaar te dansen, een fenomeen dat ook bij duursporters bekend is als 'in the zone' of 'runners high'. Toch kan je een duursporter niet met een zweep de 'zevende hemel' in slaan en zal een Bosjesman echt geen extase bereiken door hem in een mooie Japanse bondage te plaatsen.

Er liggen tal van factoren ten grondslag aan 'de klik'. Allereerst is er de genetisch aanleg (zie bv hier http://nl.wikipedia.org/wiki/Alcoholisme onder 'Erfelijkheid') dan is de fysieke opbouw van belang. Bij ongeveer 10% van de MDMA gebruikers in het Westen ontbreek het lever enzym CYP2D6 dat nodig is om X af te breken. Bijgevolg zullen deze mensen meer gevoelig zijn voor de effecten (en een hogere kans op overdosis hebben) Hetzelfde zien we bij Aziatische mensen die moeilijker alcohol kunnen afbreken en bijgevolg sneller dronken worden dan Westerlingen. Maar buiten hoe het lichaam op stoffen reageert is er natuurlijk ook nog het brein. Kijkend naar de neurlogische opbouw is ieder brein uniek en zal eenzelfde stof bij elk individu weer net anders beleeft worden. Al snel komt ook de aloude discussie van nurture-nature om de hoek kijken.

Zo gaven ze, voor een TV show, 25 mensen MDMA en slechts ééntje reageerde slecht en kreeg claustrofobie... Het bleek een SAS soldaat 'his view was that he had been trained to resist interference with his mind through brainwashing or torture.’ (lees hier het complete en leerzame artikel http://www.dailymail.co.uk/news/article ... nel-4.html )

En zo verschuiven we naar de psychologie... wat was de motivatie om drugs te gebruiken en wat is het verwachtingspatroon. Mensen die bijvoorbeeld onwetend spacecake eten ervaren doorgaans geen prettige high maar voelen zich 'ziek'. Sommigen gebruiken drugs om zich te onttrekken aan de realiteit van alle dag, anderen jagen een hedonistisch doel na. Weer anderen voelen zich meer aangetrokken door de ervaring van bewustzijnsverandering en die hoeft niet persé als prettig ervaren te worden om plezier te garanderen.

Toch schijnt er een universeel genot of pleziercentrum in het brein te zijn. Elektroden geplaatst bij zowel mensen als dieren in het hersengebied wat men ook wel aanduidt als Septum geeft bij activatie een ongekend plezier-gevoel. Elektostimulatie van dat gebied leidt zelfs na één keer tot acute zware verslaving. Ik heb daar hier http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?grens=8322 al eens een blogje over geschreven.

Ik dwaal af.

Mijn nemesis is nicotine en ik vermoed daarna met stip op 2 amfetamine.
Met de eerste ben ik gestopt (behalve op zon en feestdagen als moeder de vrouw een mooie joint met tabak draait... een echte junk herken je aan zijn ultieme vermogen om altijd wel ergens een uitvlucht of excuus voor te vinden.) En speed gebruik wordt zorgvuldig gepland.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 3:15 pm
door beanhead
Einstein schreef:Heb volgens mij niet zozeer een zwak voor één specifieke drug. Vind eigenlijk alles wel lekker :snort: Van cafeïne tot ketamine tot oxycodone tot LSD, zodra je er maar hard van gaat :rock:



Dit

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: zo sep 23, 2012 10:28 pm
door ZiqZaq
Ik denk dat het heel hard gebonden is aan karaktereigenschappen. Zo zie ik nieuwsgierige mensen zich vaak verdiepen in psychedelica, terwijl bij timidere personen zaken als cocaine aanslaan. Dat zal dan vast de struikeldraad zijn: de (zelfverzonnen?) incompleetheid van 's mans persoonlijkheid moet opgevuld worden. Zo zie ik het bij mezelf toch. :wave:

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: di sep 25, 2012 9:22 pm
door Pilletje
Keta, wiet en LSD zijn m'n favoriete drugs. Opiaten & benzos waren ook lang een zwakte van me, vooral als ik me thuis zat te vervelen en echt niets boeiends te doen had.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: di sep 25, 2012 10:54 pm
door Drefbon
Hier kan ik ook wel over meepraten:

Mijn eerste echte tripervaring ooit had ik met DXM, ik weet het nog als de dag van gister. Het zal een jaar of acht geleden zijn toen ik 16 was, ik zat in de trein van Alphen naar Leiden toen de DXM plotseling insloeg op een heel andere manier dan de paar keer dat ik het al gebruikt had. Het landschap buiten kreeg plotseling een heel andere kleurentint, ik begon me opeens enorm gelukkig te voelen en ik wist het zeker: dit was datgene wat ik altijd al gemist had in mijn leven. Ik had mijn leven tot dat moment nooit echt leuk gevonden door de vele problemen die ik had maar nu was ik dan eindelijk gelukkig, zielsgelukkig!

Dit was het begin van een tijd vol fijne, maar ook veel slechte herinneringen. Ik begon DXM erg vaak te gebruiken, ook op momenten waarop dit eigenlijk niet kon. Het ging zo ver dat ik regelmatig op school nog in de afterglow zat van de trip die nacht daarvoor. Onvermijdelijk begonnen mensen dit te merken, ook doordat de DXM steeds langer ging werken (!). DXM was het enige wat nog telde, het gaf mij de liefde waar ik daarvoor altijd zo'n behoefte aan had gehad.

Logisch gevolg hiervan is natuurlijk dat deze fijne herinneringen zo diep in mijn geheugen gestampt werden dat ik tot op de dag van vandaag ik nog steeds wel dagelijks aan DXM denk, nadat het jaren een soort rode draad in mijn leven is geweest is de hunkering erna wel afgezwakt. Dit komt echter vooral doordat het effect veranderde, na jaren eigenlijk geen last te hebben gehad van tolerantie (eerder het tegenovergestelde), veranderde in een kort tijdsbestek het effect: het is niet meer mogelijk om die prachtige CEV's te krijgen waar ik zo van hield. Het afgelopen jaar heb ik het drie keer gebruikt., steeds met de hoop dat het weer zou lukken om ervan te kunnen genieten. Helaas lijkt het definitief over en uit met de pret, de trips zijn eigenlijk niet eens de moeite waard meer... Eigenlijk zou ik hier blij om moeten zijn omdat ik in het verleden heel veel stomme dingen heb gedaan door DXM. Ketamine heeft het stokje gelukkig gedeeltelijk overgenomen maar ik weet dat ik dat geluksgevoel uit m'n jonge jaren nooit ga herbeleven met drugs.

Dissociatieve middelen zullen wel altijd een valkuil voor me blijven. Ik ben nu echter aardig gelukkig in m'n leven, ik heb geen behoefte meer om naar DXM-land te vluchten als er weer eens niet ging zoals ik wilde. Och wat was dat een tijd, ik zou er nog steeds pagina's vol mee kunnen schrijven, ik ben altijd nog eens van plan om eens een tripreport te schrijven over wat ik in die tijd allemaal heb beleefd. Het was allemaal zo bizar, mooi en overweldigend dat het flink heeft bijgedragen aan mijn ontwikkeling tot wie ik nu ben.

-

Mijn tweede struikelblok is oxycodon, ook een jaar of vijf geleden heb ik een ongeluk gehad waarna ik onder andere oxycontin kreeg voorgeschreven. Ik kende het middel toen totaal niet en verwachtte niet dat het recreatieve waarde zou hebben, ik kreeg 2x 10mg per dag waar ik niet echt een effect van merkte.
Na een maandje besloot ik maar eens om op DF (het oude toen nog) te kijken of ik er niet iets leuks mee kon uithalen. Ik was erg depressief geworden na dat ongeluk en ik had grote behoefte aan een pleziertje. Ik had nooit gedacht dat ik oxy omschreven zou zien worden als één van de beste drugs die er bestaan, dezelfde dag nog stond ik twee tabletjes te crushen.

Na opsnuiven gebeurde er iets wonderlijks, ik verwachtte toen al niet meer dat ik ooit een middel tegen het lijf zou lopen wat het gevoel van mijn eerste DXM-trip zou kunnen evenaren... Oh boy, wat had ik het fout! Dit was geweldig, heerlijk, perfect! Ik voelde de energie, die ik sinds dat ongeluk niet meer gevoeld had, weer door mijn aderen stromen. Het was alsof de koude kille winter plotseling transformeerde in een heerlijke, warme zomer, mijn leven had plotseling weer zin! Direct begon ik weer dingen te ondernemen, weer te praten met mensen en maakte ik weer toekomstplannen.

Ik heb oxycodon uiteindelijk ongeveer een half jaartje op deze manier gebruikt. Het heeft me veel goeds gebracht: ik leerde weer positief denken en ik ondernam weer dingen, het heeft me compleet uit mijn depressie gehaald. Maar de medaille heeft ook hier twee kanten, ik vroeg maar meer en meer aan de dokter en ik was dan ook erg boos toen deze besloot om mij een middel voor te gaan schrijven dat ik minder makkelijk zou kunnen misbruiken. Tot dat moment viel het met lichamelijke verslaving wel mee, ik kreeg geen afkickverschijnselen en ik dacht dus dat ik de fentanylpleisters die ik kreeg ook wel elke keer op mn tong zou kunnen plakken. Dit was het begin van een erg vervelende tijd maar daar ga ik nu niet verder op in.

Mijn verlangen naar oxycodon is altijd groot gebleven, het is me in de jaren daarna nog af en toe gelukt om het te kunnen kopen. Dit middel is een grotere valkuil voor me dan DXM omdat het qua werking niet zo extreem veranderd is, de high is alleen flink gereduceerd. Ik gebruik het nog af en toe maar ik zou het absoluut niet meer dagelijks willen gebruiken en al helemaal niet meer om problemen op te lossen. Het lukt me goed om maat te houden maar ik blijf het altijd als een valkuil zien.

-

Voor deze twee middelen zal ik altijd een zwak blijven hebben. Ik heb mijn leven nu gelukkig goed op orde en ik heb geleerd van de fouten die ik gemaakt heb met deze substanties. Het verhaal is geloof ik een beetje langer geworden dan ik verwacht had dus ik houd er nu maar over op, bedankt voor het lezen! :love:

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: wo sep 26, 2012 6:22 pm
door Yung Dagobert
Drefbon schreef: Och wat was dat een tijd, ik zou er nog steeds pagina's vol mee kunnen schrijven, ik ben altijd nog eens van plan om eens een tripreport te schrijven over wat ik in die tijd allemaal heb beleefd. Het was allemaal zo bizar, mooi en overweldigend dat het flink heeft bijgedragen aan mijn ontwikkeling tot wie ik nu ben.

Klinkt goed... Ik ben benieuwd!!

Drefbon schreef:Het verhaal is geloof ik een beetje langer geworden dan ik verwacht had dus ik houd er nu maar over op, bedankt voor het lezen!

Ik heb je verhaal met veel plezier gelezen :-)

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: di okt 02, 2012 10:18 am
door Enjoy
Ik heb niet alles gelezen, maar weet werk dat het bij mij te maken heeft met mijn 'probleem'. Ik vergelijk mijn hoofd altijd met spitsuur op Amsterdam centraal, druk en chaotisch. Dit gaat ongeveer 24/7 door en hetgeen wat me daar het beste bij helpt is keta of mxe, dat zijn dus ook mijn struikelblokken. In eerste instantie was alles wat me van mijn onzekerheid af hielp geweldig, maar dat jeugdprobleem ligt achter me en met de verandering van mijn persoonlijkheid is de verandering in drugsvoorkeur veranderd.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: di okt 02, 2012 10:39 am
door megatrippie
FranX schreef:"een echte junk herken je aan zijn ultieme vermogen om altijd wel ergens een uitvlucht of excuus voor te vinden.)



zucht...

wiet!

nu al meerdere jaren gestopt maar gebruik feestjes als prima excuus om nog te blowen.
gelukkig blijft het daarbij maar duidelijk is wel dat het voor mij een heel gevaarlijke is.

Voor de rest blijkt bij mij een voortdurende drang om grensverleggend bezig te zijn aanwezig.
Van daar dus dat ik ook blijf experimenteren met van alles.

Gelukkig was er bij mij tot dusver alleen nog maar bij nicotine cafeïne en wiet sprake van geestelijke afhankelijkheid.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: do okt 11, 2012 1:43 pm
door XM77
FranX, heel interessant. Het was ook de eerste gedachte die ik kreeg: dit soort dingen gelden niet alleen voor drugs, maar voor alles wat je state of mind kan aanpassen, ook als dat niet zit in een bepaald stofje dat je toevoegt aan je lichaam maar in een stofje dat zich daar van nature bevindt.

Ik denk dat 'struikeldraad' ook een beetje een vreemde benaming is, die vooral voortkomt uit het idee dat het toch ergens iets verkeerds is wat we doen als we drugs gebruiken... sommige activiteiten kunnen zo extreem fijn zijn voor iemand, dat ze gewoon perfect passen, en dat die persoon eigenlijk niet te lang zonder kan. Ik denk dat iedereen wel zoiets heeft eigenlijk, al zal dat bij de meeste mensen niet direct iets van drugs zijn. Er zijn genoeg mensen die helemaal nooit drugs gebruiken, zelfs geen alcohol, tabak of cafeïne.

En soms is het juist iets goeds als je extreem gedreven door iets kan zijn, als je je beroep ervan kan maken... mensen als Einstein en andere belangrijke wetenschappers waren als het ware 'verslaafd' aan natuurkunde (of andere wetenschappelijke vakgebieden) en hebben daarmee het leven van zichzelf én van anderen blijvend positief beïnvloed. Ik hoop zelf ook ooit zoiets te vinden. Een ander voorbeeld is dat een grote groep mensen gelukkig oud wordt met de liefde van hun leven (heel veel mensen natuurlijk ook niet, helaas, maar dat terzijde). Naast een activiteit kan ook een persoon perfect bij je passen, schijnbaar. In feite ben je je leven lang op zoek naar de juiste sleutels voor je sloten, die overal verborgen zouden kunnen liggen... het leven is een zoektocht...

Maar waar komen drugs dan in het plaatje? Alle drugs 'forceren' je hersenen om een bepaalde staat aan te nemen, om je bewustzijn te veranderen, maar inderdaad zijn de hersenen van de ene persoon perfect voor een bepaalde drug, en die van de andere persoon voor weer een heel andere drug. Het is niet slecht om deze drug dan eens te gebruiken, als je het mij vraagt. Hedonisme is zo af en toe helemaal niet verkeerd, even geen gezeik aan je kop, even doen waar je zelf zin in hebt. Maar daarna weer terug naar het allerdaagse leven waar ook minder leuke dingen bij horen.

Verslaving kun je nooit alleen toeschrijven aan een bepaalde struikeldraad, als je het mij vraagt. Maar zeer zelden raken mensen verslaafd aan drugs, of aan iets anders (seks, gokken, eten, etc) als alles goed zit in hun leven. Er is een bepaalde onvrede en mensen zoeken iets om het op te lossen... en niet altijd hebben ze een effectieve oplossing, soms maken ze de verkeerde keuzes...

Maar even iets meer ontopic, de struikeldraad-theorie kan best ten dele kloppen, in zoverre dat de ene persoon sneller verslaafd kan raken aan iets dan de ander. Ik zou niet verslaafd kunnen raken aan cannabis of aan speed, maar wel aan alcohol, aangezien mijn hersenstructuur zich meer leent voor een alcoholverslaving. Volgens die theorie tenminste. Ik vind alcohol in ieder geval veel fijner dan cannabis of speed, zeker op moeilijkere momenten in mijn leven. Voor andere mensen geldt wellicht precies het omgekeerde.

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr okt 12, 2012 8:07 am
door Davinci
XM177 schreef:Verslaving kun je nooit alleen toeschrijven aan een bepaalde struikeldraad, als je het mij vraagt. Maar zeer zelden raken mensen verslaafd aan drugs, of aan iets anders (seks, gokken, eten, etc) als alles goed zit in hun leven. Er is een bepaalde onvrede en mensen zoeken iets om het op te lossen... en niet altijd hebben ze een effectieve oplossing, soms maken ze de verkeerde keuzes...


Nja, ben je ooit al eens over de struikeldraad gevallen recht met je gezicht in het water van een koude, smerige rivier vol met olie van een lekke tanker?
De aankomende feestdagen zijn een grote beproeving voor de ex-in-spé-junk. Een alcoholieker die perfect gelukkig is en dan op oudejaar enkele glazen drinkt... Vier glazen wijn houdt hij onder 'controle' en hij denkt op nieuwjaar: "zie je wel dat ik kan drinken." Een week later loopt hij terug 24/7 lazarus...

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr okt 12, 2012 10:30 am
door Poseidon
XM177 schreef: Maar zeer zelden raken mensen verslaafd aan drugs, of aan iets anders (seks, gokken, eten, etc) als alles goed zit in hun leven.

Toon me 2 mensen waarbij alles goed zit in hun leven...

Davinci schreef:Nja, ben je ooit al eens over de struikeldraad gevallen recht met je gezicht in het water van een koude, smerige rivier vol met olie van een lekke tanker?


Er lag ook nog een verroeste fiets op de bodem waar ik vast aan kwam te zitten. Ben er nooit meer los van gekomen.


Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr okt 12, 2012 1:20 pm
door XM77
Natuurlijk is het onmogelijk dat alles helemaal perfect loopt in een mensenleven, zo letterlijk bedoelde ik het ook niet. Ik zet er alleen mijn vraagtekens bij of je zo makkelijk verslaafd kan raken aan iets alleen omdat het je struikeldraad nu eenmaal is. Ik heb het idee dat er dan altijd meer aan de hand moet zijn dan dat.

Maar misschien heb ik wel ongelijk en zijn sommige mensen gewoon gedoemd om verslaafd te raken aan een bepaalde substantie, omdat hun hersenen nu eenmaal zo werken? Is dat wat jullie bedoelen te zeggen? Het zou kunnen hoor.. Als dat zo is denk ik dat ik óf helemaal geen struikeldraad heb, óf dat het een drug betreft die ik nog nooit geprobeerd heb...

Het is natuurlijk wel zo dat als iemand eenmaal verslaafd is geweest aan een drug, de drug in kwestie veranderingen in de hersenen heeft teweeggebracht die misschien wel onomkeerbaar zijn... en daarom die persoon zijn leven lang gevoelig blijft voor die drug en opnieuw verslaafd kan raken als hij het weer eens probeert. Maar hoe begint de eerste verslaving dan? Ofwel uit escapisme, of omdat die persoon het gewoon té lekker vond, téveel lekkerder dan nuchter zijn...

Re: Struikeldraad ________________

BerichtGeplaatst: vr okt 12, 2012 1:36 pm
door Poseidon
Ken iemand die net cum laude afgestudeerd was, voelde zich gelukkig, sterk en geinspireerd, toffe vrienden, mooie vamps op schoot, goed bij kas, nog een erfenis erbij..... iemand boodt hem een lijn coca aan... pats, auw... vanaf die eerste keer continu honger naar die troep...
Ook al blijft hij er een tijd van af, elke nacht coca-dromen :snort: Met ander matreaal niet zulke problemen.

Ken hem helaas veels te goed and he's not the only one.

Om op je laatste vraag te antwoorden: het was veels te lekker. Onaards.