De eerste vraag die bij veel mensen zal opkomen is: Waarom ? Waarom heroïne als er zo veel andere drugs bestaan die minder gevaarlijk zijn ? En nog wel een hoop waarom vragen.
Waarom.
Ik wou weten wat het is, hoe het voelt, voor mezelf. Ik heb altijd moeite gehad met te begrijpen waarom heroïne zo ontzettend verslavend is en mensen er echt niet meer uitkomen. Theoretische uitleg en verhalen van (ex)-verslaafde gaven me niet genoeg informatie. Ik begreep het wel, maar begon op een gegeven moment serieus mijn twijfels te krijgen bij het een keer gebruiken, meteen verslaafd verhaal. Het klonk voor een deel zo ongeloofwaardig
Voordat ik de knoop doorgehakt had, had ik zeker een lichte angst vanbinnen. Zelfs nog tot het moment dat ik het deed.
Er zijn veel horrorverhalen over heroïne, maar ook overdreven, postitieve beschrijvingen van het gevoel dat heroïne geeft. De horrorverhalen zorgde ervoor dat ik verwachtte een fijn gevoel te krijgen, maar tevens ook zou merken dat het een gevaarlijke stof is. De beschrijvingen over het gevoel, dat soms beschreven wordt als het beste van het beste, liet mij ook een beetje twijfelen. Je hoort namelijk vaak dat je na een keer al verslaafd bent, en ik dacht wat als het gevoel nu daadwerkelijk zo fijn is dat ik mij er in verlies, wat dan ? Ik sta wat betreft dat soort dingen zeer sterk in mijn schoenen momenteel, maar toch twijfelde ik, ik ben ook slechts maar een mens.
Ik ben die avond begonnen met chinezen wat me niet al te goed afging, methamfetamine chinezen is stukken makkelijker. Uiteindelijk heb ik d.m.v. te snuiven bijgedosseerd om dat dat veiliger was en het chinezen niet echt geweldig ging. Ik heb zelfs de laatste lijn door de wasbak gespoeld, nog voor de afkick begon.
Het gevoel was heel anders dan ik had verwacht, het was net een combi van GHB en wiet, maar dan zonder neveneffecten. Ik had lichamelijk soms het gevoel zo door te zakken maar toch kon ik met gemak rechtop zitten, ik was eigenlijk vrij helder. Een high gevoel maar dan stukken beter. Daarbij had ik het aangenaam warm.
Als je eenmaal de maximale piek voor de gebruikte dosis bereikt, kun je je ook zeer goed gedragen. In de opkom was ik blij toen ik zat, op een positieve manier. Het is een apart gevoel waar je aan moet wennen. Toen ik gewend was aan het gevoel, kon ik ook weer voor 100 % normaal geweest, ben zelfs in de stad naar de nachtwinkel geweest.
Dit voelde dus totaal niet aan als een gevaarlijke, zwaar verslavende stof.
Ik heb geen flash, totale euforie/gelukszaligheid of enorm vredig gevoel mogen ervaren.
Het gevoel is fijn, maar niet mijn ding. Als dat het enige was wat heroïne deed zou ik het waarschijnlijk wel vaker gebruiken zoals ik GHB gebruik.
Toen liet de heroïne even zijn ware karakter zien. Ik begon uit het niets te zweten, had het ontzettend warm en trilde lichtjes. Ik was kleddernat van het zweet, heb in mijn blote borst tegen de verwarming gezeten die uiteindelijk ook nat was van mijn zweet.
Toen ik daar zo op de grond zat leerde ik heroïne beter kennen. Dit had ik nooit uit een boek of verhaal van een verslaafde kunnen begrijpen. Ik had er over gelezen en gehoord, maar die ervaring vertel je 1000 x meer. Ik begreep het.
Ik was verbaasd dat de coming down zo heftig was als je bedenkt dat het mijn eerste keer was, dat had ik niet verwacht.
Ik zat dus op de grond en liet alles rustig over mijn heen komen toen ik besefte dat een heroïne-verslaafde dit elke dag meemaakt, en dan waarschijnlijk nog vele malen heftiger.
Toen wist ik wat het is, tuurlijk niet zo goed als een verslaafde, maar ik heb op dat moment genoeg kunnen beseffen om te weten wat het doet.
Het gevoel verdwijnt net zo onverwachts als dat het opkomt. Ineens voel je je een stuk beter, toch heeft de coming down nog ruim een uur geduurd. Ik heb gewoon wat achter een laptop gehangen voor wat afleiding, een keer het idee gehad te moeten kotsen, niet gebeurt.
Het gevoel bij de coming down was afgrijselijk, dat blijft me bij. Zeker omdat ik besef dat hoe meer je gebruikt, hoe heftiger de coming down wordt.
Daar heb ik genoeg van geleerd om het bij een keer te houden, ik heb er in principe zelfs een afkeer van.
Tenslotte wil ik iedereen afraden om het te doen, ook niet een keer.
Ik heb het wel gedaan, ken mezelf redelijk goed, heb veel ervaring met veel verschillende soorten drugs op korte tijd en weet dat ik geestelijk over een redelijk grote kracht beschik. Ik had zeker angst van te voren en wist goed dat ik me op zeer glad ijs ging begeven. Maar dat is een risico dat ik genomen heb, mijn keuze.
Uiteindelijk heb ik er niet veel moeite mee gehad, ik ben wel zieker geweest van plantaardige drugs dan dat gevoel bij de coming down van heroïne. Dus dat was ook niet echt een probleem, het was afgrijselijk maar ik kon ermee omgaan. Ik was in staat om de laatste lijn door de pompbak weg te spoelen en er was geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om bij te nemen zodat de afkick verdween voor een tijdje.
Maar ondanks dat heb ik voor een kort moment het waren karakter van heroïne mogen ervaren, onderschat het niet. Heroïne kan makkelijk levens kapot laten gaan, zo ontzettend makkelijk. Als je bij de afkick bijneemt om de afkick tegen te gaan, ben je al verloren.
Ik heb het gedaan en dat was mijn verantwoordelijkheid.
Laat het lekker zijn voor wat het is, als je je leven lief hebt.
- Sublimo -
?
