Pagina 1 van 1

De Verwondering (13g Pandora)

BerichtGeplaatst: ma aug 29, 2016 9:19 pm
door twizz
Hallo!

Alweer een tijdje geleden kreeg ik opnieuw zin om een truffeltrip te doen. Ik had ondertussen al meerdere malen truffels genomen. Mijn laatste ervaringen met dit magisch product was vaak alleen, dit deed ik omdat ik op een of andere manier hoopte dat ik zo meer visuals zou hebben. Normaal trip ik niet erg visueel, De gewoonlijke golvende omgeving, de fellere kleuren en dergelijke leek mij niet het meest te zijn dat een truffel me kon laten zien. Ik ging opnieuw proberen, en deze keer opnieuw met vrienden.

Ik besloot op een avond na een stevige werkweek af te spreken met een zeer goede vriend (K) , en goede vriendin (J) . K had ook al meerdere truffelervaringen gehad. J daar in tegen niet, voor haar zou het de eerste keer zijn.
We spraken af om 19u45 bij mij thuis . Toen beide vrienden aangekomen waren namen we de auto naar eindhoven. Eens daar bezochten we de vertrouwde smartshop en kochten we onze producten. Voor mij en K. 2x15g Pandora en voor J. 15g Mexicana, voor gezamelijk gebruik namen we nog een doos N2o mee, zo'n 50patronen.

Eenmaal we thuis aan kwamen kon onze reis beginnen, we besloten de truffels rustig thuis op te eten, dan ons rugzakje te nemen en zo op pad te gaan. K en Ik namen 13g van de 15 en J nam 7-8g. We begonnen nog nuchter aan onze wandeling, eentje van een 20minuten, om zo rustig in een parkje met speeltuin te gaan belanden. Op een bepaald moment zei J. dat ze moet overgeven en rende weg. we hoorde haar in de verte overgeven.. damn daar gingen de truffels al na 15minuten, of toch een deeltje er van.

We kwamen aan bij het speeltuintje terwijl er lichte effectjes begonnen toe te treden. Een scherper zicht mij leek een motivatie om een mooi plekje te maken in het park. Ik nam een dekentje en mijn rugzak om zo tegen een boom te gaan liggen. Het was immers nog lekker warm buiten en stilletjes donker aan het worden. We gingen op het dekentje liggen en besloten de hemel te gaan bekijken, het was ondertussen duidelijk geworden dat K. ook al effecten voelde, zijn gezicht sprak boekdelen. J. wist niet precies of ze wel ging trippen of niet, ik zei haar dat ze zich geen zorgen moest maken. als ze nie niet zou trippen dan zou dat jammer zijn, maar geen wereldramp. J. besefte dat dit waar was en ging rustig mee op het dekentje liggen. Op de achtergrond had ik Soma Space Station opgezet (werkelijk mijn favoriete kanaal om te luisteren als ik trip.) K. merkte de muziek plots op en zei, wow staat dit al lang op? Hoe laat is het eigenlijk ? Ik keek op mijn gsm en zag dat het 21u30 was. Ik keek naar de lucht en zag precies sterren, ik vond dit erg raar omdat het nog maar half tien was. Daarom vroeg ik aan K. of hij ook sterren zag. Ja, als ik goed kijk zei hij. Ik besloot ook even aan J te vragen of er sterren te zien waren. Ik dacht dat ze mss niet zou trippen. Ik was helemaal verwonderd toen ook J bevestigde dat er sterren aan de hemel te zien waren. ik was zo prettig verward dat ik besloot sterren te tellen en te vragen aan de vrienden hoeveel er eigenlijk te zien waren. op dat moment moest K plots giechelen.. ik keek verbaast naar hem waarop hij vervolgens met zijn ogen naar boven leek te wijzen. Ik keek omhoog en werd stil. Die enkele sterren die ik daarnet zag waren er plots enorm veel! ze leken met erg glinsterende spinnenwebjes aan elkaar te hangen en een beweging te maken. Elke ster leek een kracht te hebben die de andere in een bepaalde richting wou trekken. Hierdoor onstond een mooi schouwspel van felle en minder felle sterren die een dans uitvoerde op de spacende muziek die nog steeds speelde op de achtergrond. Het warme en gelukzalige gevoel dat mijn lichaam gevuld had deed me beseffen dat die sterren misschien mijn zo hard verwachte visuele trip zou zijn. Ik besloot aan K. te vragen hoe hij zijn truffels ervaarde, hij zijn: ' ik had het gevoel dat deze truffels niet zo visueel zouden zijn, maar ik heb me er in vergist, De hemel is zo mooi! '

Liggend op het dekentje bewonderde we de hemel verder, nooit was deze zo interesant. Het viel ons plots op dat er bliksem in de lucht was, maar toen merkte J op dat er in de buurt een feest was waar die lichtflitsen vandaan konden komen.dit licht was immers de kers op de taart wanneer je naar de sterren keek. Er leek zo veel leven daar in die ruimte. we begonnen te fantaseren en dit leverde de meest complexe theorien op waarvan we wisten dat we ze zouden vergeten. Opschrijven deden we ze ook niet, omdat we eveneens besefte dat onze ideetjes waarschijnlijk geen enkel punt hadden. J. was ondertussen erg stil geworden en staarde ook naar de hemel. plots zei ze: 'Ik zie een driehoek in de sterren'. Toen ik even laten weer vol verwondering lag te staren begon ik me een andere comfortabele houding te geven. Ik lag op mijn rug, tegen de boom met mijn voerten plat tegen elkaar opgetrokken tot ik met mijn handen deze voetenknoop goed kon vast houden. Het voelde ongemakkelijk maar ook heel erg gemakkelijk en natuurlijk om in deze houding te liggen, K en J keken me raar aan en moesten lachen. Ze begrepen niet hoe ik daar lag. Ondertussen had ik mijn voete al los gelaten maar deze bleven in dezelfde geplaatste positie. Opieuw merkte ik de muziek op en voelde ik me helemaal meegenomen worden. Ik vertrok op een kleine gedachtenreis, ik probeerde stil te staan bij het moment, wie ik was, waarom ik me op dat moment zo goed voelde, waarom ik me soms minder goed voelde.. Ik had een serieus zelfrefectiemoment dat me aan rustig gevoel gaf.

Stilletjes aan werd het wat kouder, het was ondertussen dan ook al Half 12. We namen onze spullen en trokken door een bospadje langs een riviertje naar huis. Onderweg speelde nog zacht de muziek en deze zorgde er voor dat de wandeling een avontuur leek, we hadden het gevoel dat we door een jungle wandelde, alles was zo rustig en interessant! Na het padje moesten we even over de bewoonde wegen wandelen, en zelfs dit leek allemaal zeer rustig te zijn. Toen ik voor mijn voordeur stond twijfelde ik of ik wel naar binnen wilde. Ik was bang dat de heerlijke sfeer waar we in zaten wat weg zou gaan. Na kort denken opende ik de deur en namen we een rustig plaatsje op mijn terras. We wisten dat we nog lekker in onze trip zaten en besloten wat te blowen en de lachgas te gebruiken. Bij het eerste ballonnetje was het erg duidelijk dat K. plots ergens zeer diep was. Zelf focuste ik me op mijn eigen ballonnetje terwijl ik naar J keek. We konden even niet meer stoppen met lachen tot K. plots recht sprong en terug ging zitten. Hij was erg geschrokken en even sprakeloos. Toen vertelde hij dat hij opnieuw iets beleefde dat hij ooit in het verleden ervaren had. Meer vertelde hij niet, hij vroeg wel om de muziek af te zetten. Dit deed ik, K was duidelijk even te verward. Na enkele minuten was K weer helemaal oke, maar hij besloot zelf geen lachgas mer te doen die avond. Daarom besloot ik met J nog enkele ballonnen te doen. Telkens wanneer ik lachgas gebruik (in combi met truffels) heb ik het gevoel dat ik 'Het' ontdekt heb, dat ik dit ga vertellen en uitleggen als het effect weg is. maar wanneer ik dan wil beginnen vertellen heb ik niets meer te zeggen. Dit stoorde me even maar door het gezelschap kon ik er erg goed mee lachen, alles was relatief. Ondertussen waren er ook enkele Joints aangestoken en rookten we deze rustig op. Mijn terras heeft zicht op onze prachtige dorpskerk. Met een klein beetje verbeelding zie ik hier zelfs nuchter een uil-figuur in. Terwijl ik mijn joint rustig oprookte keek ik naar de kerk en deze leek te groeien, te bewegen en uit te rekken. Dit deed me opnieuw beseffen dat de paddestoelen nog steeds actief waren. Ik genoot van het visuele spektakel.

Na heel wat joints werd het uiteindelijk 2u45. K. en J. besloten naar huis te gaan, en ik besloot rustig aan te gaan slapen. Ik had niet meer het gevoel dat ik nog tripte maar ik was enorm moe geworden van het blowen en de intensiteit van de trip. Ik had er een erg goed gevoel bij. Deze trip was alles wat ik verwachte, ik voelde me constant goed en het grote woord van deze trip was voor mij zeker 'Verwondering'. Algemeen voelde ik me het kleine kind dat verwonderd de wereld ontdekte, een beetje superieur soms zelfs omdat ik wist dat ik dit kon door het juist gebruik van het wonderlijk product De Truffel.


Ik hoop dat ik dit wat leesbaar kunnen schrijven heb, dat is namelijk niet mijn sterkte kant :roll:

Re: De Verwondering (13g Pandora)

BerichtGeplaatst: di aug 30, 2016 7:47 am
door Maus
Het moet een leuke ervaring geweest zijn. Dank voor je tripreport 8-)