Pagina 1 van 1

Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: wo feb 08, 2017 4:15 pm
door XM77
Iedereen die weleens psychedelica gebruikt heeft kent die waanzinnige gevoelens wel die deze klasse van drugs teweeg kan brengen. Het overweldigende gevoel van eenheid, nietigheid, diepzinnigheid, en nog meer moeilijk te omschrijven ervaringen waar je stil van wordt en waar eigenlijk nauwelijks woorden voor zijn. Toch knal je op een gegeven moment tegen een glazen plafond. De wereld van de psychedelica is niet eindeloos, soms ga je hard op je bek en soms lijkt alles toch ineens zinloos, en vraag je je af waarom je drugs ook alweer zo leuk vond. Voor elke geniale ervaring is er ook een kutervaring.

Wat is de betekenis van dit alles? Dergelijke filosofische vragen komen veelal op bij de psychonaut, die alle ervaringen al eens voor zijn geestesoog voorbij zag trekken, en die het spirituele domein uitentreuren verkent, maar het nooit helemaal zal begrijpen. Wat je ziet komt helemaal niet voor in de fysieke wereld waar je normaal in leeft. Alles wat ik gevoeld en beleefd heb op paddo’s, LSD, 2C-B, 25I-NBOMe, ayahuasca en (in mindere mate) MDMA en cannabis heb ik geprobeerd te doorgronden, en ik heb geprobeerd vast te houden aan het goede gevoel. Ik heb zelfs met het idee gespeeld om een nieuwe religie op te richten.

Want God was er ook. God liet merken dat Hij er was toen ik een zegeltje onder mijn tong had gelegd, Hij toonde me waanzinnige hoeveelheden licht toen ik onder invloed was van een designerdrug, en Hij wilde zelfs een gesprek met me aangaan toen ik ayahuasca tot me nam. God is er altijd geweest en gaf zoveel hints dat ik bij Hem moest komen, maar ik kon niets met de bestaande religies. Religies hangen immers aan elkaar van regeltjes, rituelen, verboden en geboden, zonder daadwerkelijk tot de essentie te komen. De geijkte paden zouden niet voor me weggelegd zijn.

Dacht ik.

Vorig jaar belandde ik in een crisis. Toegegeven, deze had niet direct te maken met drugs – ik ben altijd een matige gebruiker geweest en heb in deze periode behoorlijk weinig gebruikt, behalve eenmaal per drie maanden MDMA. De crisis had eerder te maken met mijn beschadigde hart; niet in letterlijke zin (ik ben geen hartpatiënt), maar in metaforische zin. Ik kwam erachter dat ik noch mezelf, noch een ander echt kon liefhebben. Sterker nog, ik kwam erachter dat ik mezelf eigenlijk al jaren ten diepste had gehaat, en dat altijd geprobeerd had te verbloemen. Mijn verleden van emotionele beschadiging had me ingehaald. Hierdoor belandde ik in een zware depressie. Hoe doorbreek je zoiets?

Ik probeerde van alles. Gesprekken met een psycholoog en een psychiater, antidepressiva, een meditatiecursus. Het hielp allemaal geen zak. Elke keer deed ik een stapje vooruit, maar direct daarna weer een stapje terug, zodat ik weer op hetzelfde punt uitkwam. Soms had ik er geen zin meer in en wilde ik eigenlijk liever opgeven. Maar het was mijn eer te na om te stoppen met vechten. Diep van binnen voelde ik, hoe ongelukkig ik ook was, dat er ooit een verandering zou komen. Zelfs als ik nog jaren in de shit zou zitten, dan nog zou het de moeite waard zijn als uiteindelijk de doorbraak zou komen.

Een goede vriend van mij, die al jarenlang het evangelie aan me probeerde te verkonden – soms tot mijn grote ergernis – had me aangeraden om naar een Christelijk seminar te gaan. Hier zouden precies die problemen worden aangepakt waar ik mee worstelde: emotionele beschadiging, een negatief zelfbeeld, relatieproblemen. Ik was sceptisch, maar ook wanhopig genoeg om iedere strohalm aan te pakken.

De weken gingen voorbij terwijl langzaam het weekend van het seminar (medio oktober) naderde, en mijn twijfels en scepsis bleven de overhand voeren. Tot er drie dagen voor aanvang van het seminar iets bijzonders gebeurde. Op een verlaten bospad kwam ik de pastor van een internationale kerk tegen, die aan het joggen was (dus niet bezig was met evangeliseringswerk), maar sterk het gevoel had dat ze een boodschap van de Heer met me moest delen. Ze vertelde me dat God nooit de intentie had om me pijn te doen, en dat Hij een hoopvolle toekomst voor me had.

Dat was de eerste keer dat ik nuchter een boodschap van God ontving. Voor mij was dat een indicatie dat deze God niet alleen maar een hallucinatie was – al geloofde ik altijd al wel dat God ook een basis in de realiteit had.

Het weekend erna stond mijn leven compleet op zijn kop. Ineens kwam ik in een omgeving terecht waar ik de Goddelijke liefde kon ervaren als nooit tevoren. Het is alsof alle bizarre gewaarwordingen uit het spirituele domein, die ik zo goed kende door mijn ervaringen met psychedelica, ineens door een filter werden gepropt. Alleen de goede bovennatuurlijke krachten bleven over. Ik was enthousiast en wilde deze God graag beter leren kennen.

Er was één probleempje: contact leggen met de perfecte, alomtegenwoordige God kon alleen maar via Jezus. En Jezus, daar geloofde ik niet in. Al die onzinverhalen uit de Bijbel.

Tijdens het seminar belandde ik op de stoel in het midden waar je je verhaal mag doen. Uiteindelijk kregen ze me zo gek om mijn persoonlijke verhaal uit de doeken te doen, en om Jezus een eerlijke kans te geven. Per slot van rekening had ik Hem nog nooit écht ontmoet. Ik liet Jezus toe in mijn leven, en stond Hem toe om mijn hart te veranderen. Dat is precies wat er gebeurde.

De maanden erna werden de heilige huisjes uit mijn atheïstisch-dogmatische leven één voor één omver getrapt. Mijn uiterst felle pro-vrije-seks-en-drugs-houding verzwakte zienderogen. Langzaam begon ik in te zien dat werkelijk geluk niet schuilde in altijd maar doen waar je zelf zin in hebt, zonder rekening te houden met wat nu echt een gezonde manier van leven is. Tegelijk leerde ik ook dat het Christendom helemaal niet draait om ‘je aan de regeltjes houden’. In de Bijbel, zo leerde ik, staat duidelijk dat er geen veroordeling is voor hen die geloven. Wanneer je Jezus volgt, zal je automatisch meer geneigd zijn om met God te leven – dat is een soort natuurwet. En je wordt er ook gelukkiger van. Mijn depressie was dan ook verdwenen.

Er stond echter nog een feestje in de planning met oud en nieuw, alwaar ik met vrienden MDMA zou gaan gebruiken. Diep van binnen had ik al wel het idee dat drugsgebruik niet meer echt paste bij mijn nieuwe levensovertuiging, maar ik liet me niet kennen. Per slot van rekening wilde ik niet zijn zoals andere Christenen, die altijd maar met hun vingertje wijzen naar ‘die stoute drugsgebruikers’. Ik wilde in ieder geval één keer ervaren hoe het is om de liefde van de levende God te combineren met een synthetisch middel dat ook het liefdesgevoel versterkt.

Dus ik gebruikte MDMA, nog één laatste keer. Zodat niemand me een hypocriete lul kan noemen, maar ook omdat het gewoon erg leuk is. Zoals gebruikelijk namen we rond een uurtje of 10 onze halfjes in, en binnen een uur ging iedereen behoorlijk lekker. Het jaar 2016 liep op zijn einde, en op de radio draaide de Top 2000, die ook aan zijn laatste nummers bezig was.

Ondanks de kunstmatig geïnduceerde blijdschap die ik voelde, kwamen ook ineens de twijfels. Had ik het niet verneukt? Had ik niet alle progressie van de afgelopen drie maanden teniet gedaan door er een pil in te mikken? Mijn antwoord kwam vrijwel direct, en het kwam van de radio, waar inmiddels Stairway To Heaven draaide van Led Zeppelin;

“Yes there are two paths you can go by, but in the long run // There’s still time to change the road you’re on…”

Ik wist toen dat alles goed was, dat er geen veroordeling was, maar ook dat dit inderdaad mijn laatste keer moest blijven. Ik had een prachtige avond met mijn vrienden, heb intens genoten van al het onderlinge contact, van de muziek, en van de MDMA. In de week erna voelde ik me kut, want MDMA. Jullie kennen het. Gelukkig bleef de grijze sluier ditmaal niet hangen.

Wat is mijn conclusie van dit verhaal? Er zijn er meerdere. Om te beginnen moet je niet bang zijn je levensfilosofie drastisch te herzien als je tot de conclusie komt dat je op een dood spoor zit. Het psychonautisme is geen levensvatbare geloofsovertuiging, hooguit een opstapje. Daarnaast moet je niet bang zijn dat het te laat is om te veranderen of om fouten te maken, want dat is het hele idee van genade – dat je fouten niet tegen je gebruikt zullen worden. Tot slot: laat je niet misleiden door vooroordelen. Ja, God heeft een imagoprobleem, en Jezus nog veel meer – maar dat betekent niet dat de kracht die achter deze namen schuil gaat waardeloos is. Integendeel. Deze kracht kun je gebruiken om de innerlijke demonen die zovelen van ons plagen te verzwakken en uiteindelijk te overwinnen.

Ik hoop dat andere drugsgebruikers hierdoor geïnspireerd zijn. Sommigen van jullie zullen wellicht denken dat ik knettergek ben geworden, maar dat is oké. Per slot van rekening begrijp je het pas echt wanneer je het zelf hebt ervaren. Ik denk dat de wil om ‘out of the box’ te denken, nieuwsgierigheid en de wil om dingen uit te proberen positieve eigenschappen zijn van drugsgebruikers, maar dat je die eigenschappen beter kan gebruiken voor iets anders. Geef Jezus een eerlijke kans, en wie weet wat er kan gebeuren…

Vaarwel, en het ga jullie goed!

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: wo feb 08, 2017 4:23 pm
door TESTOSTERONBOM
Wat een mooi verhaal XM77, en wens je het beste :)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: wo feb 08, 2017 6:16 pm
door Vinnie
fijn dat jij je weer beter voelt en een gelukkiger mens bent :)
En ik ga je niet overtuigen van dat god niet bestaat (wat ik normaal nooit kan laten)

Ga alleen alsjeblieft niet bij een bijbelbus staan of bijvoorbeeld voor een coffeeshop mensen proberen te overtuigen :p

Ojah en nog een vraagje puur uit nieuwschierifheid, waarom gaat geloof en verantwoord drugsgebruik niet samen? Jezus dronk toch ook af en toe?

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: do feb 09, 2017 12:16 am
door Amvitamientje
TESTOSTERONBOM schreef:Wat een mooi verhaal XM77, en wens je het beste :)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: do feb 09, 2017 12:49 am
door XM77
Vinnie schreef:fijn dat jij je weer beter voelt en een gelukkiger mens bent :)
En ik ga je niet overtuigen van dat god niet bestaat (wat ik normaal nooit kan laten)

Ga alleen alsjeblieft niet bij een bijbelbus staan of bijvoorbeeld voor een coffeeshop mensen proberen te overtuigen :p


Dat waardeer ik! Ik heb veel respect voor atheïsten en begrijp heel goed waarom mensen niet in God geloven. Maar ik heb na alles wat ik heb meegemaakt mijn conclusies moeten trekken. Zelfs als je niet gelooft dat God bestaat, wens ik je al Zijn zegen toe :)

Probeer je te realiseren dat mensen niet gaan evangeliseren om je te pesten of te veroordelen. Integendeel: het woord 'evangelie' betekent letterlijk 'goede boodschap', en dat is precies wat het is. Mensen willen het goede nieuws met je delen, dat je vrij bent door het offer van Jezus! Als ze tegelijk zeggen 'je bent zondig en gaat naar de hel als je drugs gebruikt', dan hebben ze het evangelie duidelijk niet begrepen. Lullig, maar het gebeurt.

Ojah en nog een vraagje puur uit nieuwschierifheid, waarom gaat geloof en verantwoord drugsgebruik niet samen? Jezus dronk toch ook af en toe?


Die vraag stelde ik mezelf ook eind vorig jaar, en ik kreeg er niet echt een duidelijk antwoord op, wat de reden is dat ik met oudjaar gewoon MDMA heb gebruikt. Ik wist alleen dat Christenen dat normaal nooit doen, maar ik besloot ook de combinatie een eerlijke kans te geven, en heb daar geen spijt van. Zoals gezegd kreeg ik ter plekke echter een duidelijk teken dat dat de laatste keer moest blijven - het ging niet eens zozeer om de timing van het nummer Stairway to Heaven, maar om het feit dat de woorden rechtstreeks doordrongen in mijn ziel. Moeilijk uit te leggen zonder allerlei wazige theologische concepten erbij te halen, sorry daarvoor.

Ik vermoed zelf dat het iets te maken heeft met het volgende. Er zijn twee werelden, de fysieke en de spirituele, en er zijn diverse manieren om die twee werelden in elkaar te laten overlopen. Het gebruik van geestverruimende middelen, zoals cannabis, MDMA en alle psychedelica, is een manier om dat voor elkaar te krijgen. Het is echter een zeer chaotische manier, die ervoor zorgt dat je in contact komt met zowel de positieve als de negatieve spirituele machten. Als je de toegangspoort neemt die Jezus geopend heeft, dan laat je de negatieve spirituele machten (demonen) buiten je bereik. Het is dus een veel handigere en pijnlozere manier om het spirituele domein te verkennen. Dat maakt drugs niet zozeer verboden, maar wel overbodig en onhandig. Alcohol (mits gematigd) is denk ik anders omdat het wel bewustzijnsveranderend, maar niet geestverruimend is.

Maar pin me niet vast op het bovenstaande, het is de theorie die ik op dit moment heb, en het komt niet uit de Bijbel oid. Misschien weet ik daar over een paar jaar meer over.

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: do feb 09, 2017 12:49 am
door Maus
TESTOSTERONBOM schreef:Wat een mooi verhaal XM77, en wens je het beste :)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: do feb 09, 2017 2:13 am
door verneukeratief
Knap staaltje schrijfwerk :hulde:

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: do feb 09, 2017 9:11 am
door Pazkall
verneukeratief schreef:Knap staaltje schrijfwerk :hulde:


Dat is dan hooguit het enige. Succes verder! 8-)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: vr feb 10, 2017 1:38 pm
door Italiano
Mooi geschreven report, en ik snap helemaal wat je bedoelt, zou het alleen anders verwoorden want:

Tat tvam asi

;)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: vr feb 10, 2017 3:36 pm
door Miss E
TESTOSTERONBOM schreef:Wat een mooi verhaal XM77, en wens je het beste :)

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: za jun 24, 2017 5:35 am
door RicoRelDel
Heb je het boek; remember, be here now! van dr. richard alpert (tegenwoordig baba ram dass) gelezen?

Het gaat over zijn zoektocht naar god, al reizend door india in de hippie tijd, hij was een professor die onderzoek deed naar psychedelica, lsd vooral, raakte geobsedeerd om antwoord te vinden op z'n vraag wie of wat god nou is, lang verhaal kort, het gaat over zijn zoektocht, lsd gebruik (ontelbare keren en hoeveelheden), guru's, religie, op een gegeven moment raakt hij in de ban van een guru in india, volgt hem, en op een dag stelt hij de vraag wat lsd is aan hem, neemt die guru zo z'n flesje pure acid in voor z'n neus, en blijft rustig op z'n bergje zitten met z'n dekentje om zich heen zonder dat er iets gebeurd.
erg tof boek, met ook een heel tof stuk erin, met allerlei theorieen, tekeningen, gedachtes etc. van in z'n lsd manie.. uiteindelijk gaat het erover dat het niet om de manier gaat waarop, zoals drugs, maar om een bepaalde staat van zijn en de realisatie daarvan, bewustzijn van het in het hier en nu zijn.

uitleggen is niet mijn grootste talent, en dit boek is ook nog overwhelming, maar ik denk dat je het zeer interessant gaat vinden! woon je toevallig in DenHaag of omgeving? Ik zou het je dan namelijk wel kunnen lenen als je dat wat lijkt.

Verder is er een hele toffe spirituele kerk en klooster hierzo, de sint ignatius kerk in het zeehelden kwartier, en het stadsklooster op het westeinde.
die broeders daar zijn helemaal niet van het bekeren, maar juist van de onvoorwaardelijke liefde, acceptatie, verwelkomen, luisteren, zonder ook maar iets over god of het christendom op te dringen of bevooroordeeld te zijn.

ik heb in het stadsklooster wel eens etentjes georganiseerd in de tuin, bio/vegan soep met brood en salades en smeerseltjes, muziekje erbij, kleedjes, drankjes, tegen een donatie, en de winst ging als donatie naar het stadsklooster, er zijn ook diensten en dinertjes voor de armen en daklozen enzo, iedereen is welkom, de ruimte is ook te huur voor weinig om bijvoorbeeld cursussen te geven, ik had er yoga les.

in de ignatius kerk was zelfs met pasen geloof ik, een pagan achtige band, met zo'n droom klank healing achtig intuitief concert! gratis eten en drinken.
ik kom er vaak om even tot rust te komen, al ben ik geen christen, en die koster is zo een mooi mens, altijd even een praatje, compliment, hij bied je altijd wat te drinken aan, en vraagt of hij iets kan betekenen!

dit type mensen zie ik als degenen die de boodschap begrepen hebben! god is liefde en ieder de ruimte geven om z'n process te doorgaan, vertrouwend dat als het zo moet zijn ze vanuit zichzelf wel tot de realisatie of conclusie komen of ze zich geroepen voelen door het geloof of niet, dat het niet weten of twijfelen oke is, normaal, net als het opeens absoluut weten zonder daar een uitgebreide verklaring voor te hebben!

Groetjes

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: za jun 24, 2017 5:39 am
door PiraatPanda
Wauw dit voelde wel ff net als 'god' spiritueel

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: za jun 24, 2017 5:59 am
door RicoRelDel
De biografie van Nina Hagen gaat ook over hoe zij in haar leven van punk prinses uiteindelijk christen is geworden, ik heb het nog niet gelezen, maar het staat wel op mijn to read lijstje.

Ik ben blij voor je dat je zoveel vrede en , hoe kan ik dat verwoorden, duidelijkheid/waarheid, een realisatie waar je niet omheen kunt maar die je alleen maar kan omarmen, verwelkomen, ervaren, voelen, weten, leven en delen met ons hebt ontvangen.

Ik vind het een bijzonder verhaal en vind het tof dat je het deelt met ons en ik kan je alleen maar gelijk geven in dat het niet uitmaakt wat anderen ervan vinden ookal verklaren ze je voor gek, dat voor gek verklaren of naar beneden halen komt uiteindelijk voort uit onzeker en onwetendheid, het zegt meer over degene die het uit dan degene aan wie het is gericht.

Ik ben er zelf nog niet uit, of heb nog niet gevonden of ervaren wat jij hier beschrijft, ik ben jaren lang nogal boos geweest en heb het christendom altijd verworpen, maar sinds een aantal ervaringen, ontmoetingen, toevalligheden en een visioen houd het me toch meer dan ooit bezig de afgelopen tijd, wat ik eigenlijk als iets dat ik altijd voor onmogelijk heb gehouden.. het voelt goed om er in ieder geval open voor te staan en te zien waar het toe leidt of wat het me eventueel brengt of niet..

groetjes

http://beherenow.dc7.us/?i=1

https://www.thelocal.de/20091231/24287

Re: Mijn laatste tripreport: God versus drugs

BerichtGeplaatst: zo maart 18, 2018 10:27 am
door Drientje
Ik denk dat wat je gevonden hebt in wezen je Zelf is. Zelf met een hoofdletter want het is een heel ander ding dan de gedachtestroom die we normaal ons dagelijkse bewustzijn toewijzen. Elke zin die begint met "ik" komt niet voort uit je Zelf maar uit de metaforische beschermende schil die je om je pure Zelf heen hebt gelegd. Die schil ligt daar om je te beschermen tegen alle andere mensen die vanuit hun eigen schil reageren en die eveneens gekwetst zijn en op zoek naar hun Zelf.

Hoe je dat Zelf noemt, God, Allah of Bodhi, maakt in wezen niet uit. De kern van het ontwaken zit in jou en in je uiting hiervan, niet in hoe je je waakstaat noemt en ook niet in de naam van wie de boodschap afkomt. Jij hebt je plek gevonden bij mensen die het God noemen en toevallig tref je mensen die die boodschap op de juiste manier hebben geïnterpreteerd.

Geloof gaat niet over regeltjes. Religie gaat over regeltjes. In alle tijd dat ik in een kerk heb doorgebracht (en geloof me, dat waren vele saaie zondagen) viel het me elke keer op dat er zo'n enorme discrepantie was tussen de inhoud van de psalmen en gezangen, en de uitvoering daarvan. "Laat ons jubelen, de pracht en kracht van God", met vervolgens hele noten en stijve gezichten en boze blikken naar wiebelende kinderen. In al mijn kinderlijkheid stelde ik me daar vragen bij, vragen die niet echt op prijs gesteld werden. En misschien heb ik nooit de juiste enthousiaste mensen ontmoet die me meenamen in de vervoering van hun ontwaken. Alleen maar de mensen die vast zaten in hun rituelen en vanuit een diepe angst voor represailles in God geloven.

Ik wens je succes in je reizen. Stavast en geniet!