Stof? LSD, wiet, alcohol, en aspirientje
Dosis? genoeg
Mensen? Alleen ik
Waar? Thuis, en omgeving..
Het was een mooie dag in de herfst waar ik heerlijk uitgeslapen wakker werd in de ochtend. Had al een tijd zin weer eens goed op reis te gaan. Ging even wat dingen doen en naar de winkel shop en wat eten klaar maken vast en joints draaien. Eenmaal daar klaar mee nam ik de LSD ik weet de dosis niet meer dus heeft geen zin te vragen maar was meer dan genoeg.. Ik merkte al na een minuut of 20-30 de beginselen komen, merkte dat het een "zware"trip zou worden toen ik het voelde opkomen. En de gordijnen weer teveel gingen dansen en alles in elkaar smolt, liep alsof ik dronken was. Met moeite de mp3 speler en koptelefoon gevonden en een schrift met pen erbij.
Ik smolt weg net als alles om me heen ook deed. Tot ik als het ware naar beneden viel heel plots ook met dat gevoel erbij, en ineens met me ogen dicht de meest bizarre beelden zag. Zag eerst niets zwart, na korte tijd zag ik allerlei flitsen in verschillende kleuren die met de muziek mee bewogen als een soort regenbogen dans in het niets. Prachtig te zien onmogelijk te tekenen/uitgebreider te vertellen dan zo voor mij. Tot de kleuren en flitsen verdwenen/overging in een klein mini korreltje dat ik was en daar zweefde, en praktisch gezien ik door mijn dromenland heen kon vliegen. Maar alles en mooi en wel maar voelde me nog nooit zo eenzaam omdat ik alleen was en ook nog eens erg ver weg zat met mijn hoofd op dat moment. Zag weer nachtmerries voor me, dromen, tot het in een soort juiste balans zat. En ik kon weer verder dit stukje klinkt kort maar duurde voor mijn gevoel vele uren..
Voor het eerst kreeg ik ook hoofdpijn tijdens een trip, maar had niet veel gedronken toen dus nam ik een aspirientje en dronk wat heerlijke smoothie, waarvan ik de smaken kon zien met me ogen dicht elke actie die ik ondernam voelde aan alsof ik het voor de eerste keer deed, een heel bijzonder gevoel. Stak een joint aan en maakte wat eten warm, thans poging toe. Want de tijd was voor mij zo een raar begrip geworden dat het ik het maar lauw opat uit eindelijk, vond het wel lang genoeg hebben geduurd dat eten opwarmen. Net alsof ik een wedstrijd met de klok had was het toen. Ik ging maar wat eten en drinken en weer verder op de bank wegstorten.
Ging nu ineens een tandje anders weer, zag mezelf als het ware van de aarde vandaan geschoten worden tot het nog maar een knikker was, en op het niets of soort "energie laken"(geen idee hoe het te omschrijven anders..) naar de aarde keek en complete rust en zonder zorgen er heerlijk zat, en verder kon meebewegen met het "energie laken" waar ik me op bevond toen. Naar rare plaatsen zou het zelf bijna noemen dat ik in een tekenfilm terecht kwam, waar je zoiezo alles kan doen wat niet kan. Op dat moment wist ik me eigen naam niet eens meer even of dat ik überhaupt nog leefde hier.
Was 180 graden omgedraaid me hele leven, leek ineens het onzichtbare te zien , en het zichtbare was een soort blur eromheen. En leek alsof er genoeg andere "aanwezige"dingen waren maar voelde me wel alleen daar, tot ik ineens opgebeemed werd naar boven waar er ineens meer waren en soort computertaal praatte tegen elkaar en mij, onbegrijpelijk (bijna), het zag er voor mij uit als het einde. Boven me zag ik niets onder me was de complete ruimte. Stomverbaasd kantelde ik weer langzaam terug naar beneden, tot ik weer beetje meer bij zinnen was en de joint gelijk weer opstak, waarvan het gevolg was dat ik dit keer ineens erg hard viel en weer naar bovenkwam als een bungee jump maar dan gaat het hoger in plaats van zwaartekracht die je tegenhoud en naar beneden drukt.
Was daaraan ontsnapt voor mijn gevoel en kwam nu in een omgeving/wereld of weet ik wat terecht wat een mega giga groene adam en eva planeet zijn kon, kon me er zo beelden bij verzinnen met mensen toen ik dat zag. Heb daar veel gezien wat nog steeds me fantasie te boven gaat om het zelf na te maken/tekenen of iets. Waar ik van baalde maar liet het los en genoot van het moment dat daar is. En voor eeuwig lijkt te duren voor mijn gevoel. Prachtig meer waar dieren waren zag ik, hele vreemde dieren leken net aliens die dieren, maar goed was zover heen ik had/heb er vrede mee. De hoofdpijn ging ineens weg, en voelde me alsof ik "opgeladen"werd door een onbekende maar krachtige energie van iets daar. Misschien duurde het maar 1 seconde het leek uren te duren. Waarna ik kon sturen, was compleet gevoed,opgeladen,fris en stuurde me weer zelf terug naar me ik op de bank. Eenmaal bijgekomen van deze mindfuck stak ik nog een joint op, pakte wat eten wat er voor de helft naast ging omdat alles beweegde het eten me hele beeld, met moeite gegeten en pakte er een biertje bij. Dronk ik erg snel op, had er meer zin in blijkbaar dan ik dacht.
Genoot van alles elke stap die ik maakte elk geluid wat ik hoorde heb zo zeker een uur ofzo dingen/plannen/verhalen lopen schrijven over dingen die me blijkbaar dwars zaten ergens, zonder het gelijk "slecht"te oordelen de "problemen' die zijn er om opgelost te worden immers. Eenmaal dat van van me af kwam er een hele diepe gaap die ik vanuit me tenen voelde komen. Was niet moe maar had blijkbaar wat ademgebrek. Toen ging ik maar even mediteren met muziek erbij. Nou heb het geweten ging door alle portals en dimensies heen zwart wit blauw roze rood op een geven moment stopte ik daar maar mee, werd teveel op die manier voor me. Nam nog een biertje en jointje en ging even kijken of de tv iets aan was, maar had er een afkeer tegen dus dat werd het niet. Het was inmiddels donker en dacht ga even lekker naar buiten een frisse neus halen. Heb toen aantal uur op het gras gelegen en gekeken/betoverd door de sterrenhemel(ookal kon je die niet perfect zien vanaf daar) en het de geuren van bloemen heerlijk. Kon mezelf zo op de maan plaatsen in me hoofd en dan het plaatje zien hoe het eruit zou zien dat ik dacht, had ongetwijfeld veel deuren opengezet in deze trip. Was het dan nu de taak ze te sluiten? Ook al zijn ze zo (te) mooi en wonderbaarlijk? Ik wou sommige niet dichtdoen/loslaten en heb die nu inmiddels in me leven verwerkt positief en wel gelukkig. De deuren/fantasieën/ideeën die ik had werden ineens weer allemaal terug genomen op een paar na waar ik me vast aan hield.. En zo kwam ik weer langzaam bij buiten midden in de nacht in het park. Ben toen naar huis gegaan en viel als een blok in slaap.
Toen ik wakker werd ogen opendeed was ik echter nog steeds niet helemaal helder nog, maar was nu een STUK minder intens allemaal en kon maar een ding denken toen WAUW, dat ik zoiets mee heb mogen maken, geen woorden heb ik ervoor de dankbaarheid van me leven op aarde hier
Heb die dag erg veel docus en tekenfilms gekeken, en wat nieuw eten gemaakt waar ik nu helder genoeg voor was. Heb een grote berg naar binnen gewerkt die dag en na niet erg veel uur later sliep ik weer verder.. Bewust en wel dan, leefde in de droom verder als het ware naar de "normale" droom gebieden en niet daar weer veel verder vandaan. Was heerlijk ontspannen en deed na aantal belevingen me ogen open en het was zes uur later.
En was inmiddels weer fris van geest en een fijn warm opgeladen gevoel wat ik niet omschrijven kan verder! En het begon te onweren, zag al bliksemschicht in de verte, en dacht probeer een filmpje te maken met een schicht erin, en daar een screenshot(s) van maken. Heb me best gedaan en hier zijn pics van 1 bliksemschicht op de 3 plaatjes hieronder :
Conclusie: Was een trip die niet op mocht houden van me eerst, maar hoe verder het ging hoe meer twijfels ik kreeg. Maar was te nieuwsgierig en dat komt ervan. Alles was het een grote klotezooi geworden erdoor maar wonderbaarlijk genoeg niets kapot gegaan ofzo. Het was een trip waar ik me (weer) compleet overgaf aan het stofje om te kijken wat het brengen kan, erg veel dus blijkt weer. De dosis was niet iets wat ik andere zomaar aanraad of überhaupt iemand maar was genoeg om de wereld op de kop te zetten en op een soort magnetisch veld het allemaal te beleven
Hopelijk vonden jullie het report een beetje leuk leesbaar of goed te volgen.. Heb me best gedaan in ieder geval, maar kan sommige dingen echt (bijna) niet verwoorden dus heb ik dat weggelaten.
Peace and be safe!
