Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Voor al je psychedelische avonturen.

Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Berichtdoor XM77 » wo aug 24, 2011 8:46 pm

Mindset: Midden in een drukke augustusmaand met veel vakanties en andere leuke dingen, met wat dingetjes waar ik me licht zorgen om maakte
Setting: Deels in een mooie, niet al te grote maar ook niet kleine woning in Deventer, en deels in het centrum en omgeving van Deventer.
Andere aanwezigen: 2 goede vriendinnen (studiegenotes)
Drug en dosis: Truffels, Psilocybe Atlantis (‘Forbidden Fruit’), allen ca. 13,5 gram. In de afterglow wat wiet en pure chocola.

Deze vijfde truffeltrip in mijn korte bestaan als psychonaut zou weer een heel bijzondere worden. Voor het eerst besloot ik op reis te gaan zonder mijn vaste trippartners, en anderen mee te nemen in de wondere wereld van Atlantis, mensen die allebei eenmaal eerder getript hadden, maar nog niet eerder met elkaar of met mij. Dit betreft mensen die ik altijd graag heb gemogen en vertrouw, maar toch was er wel een zekere spanning: kan ik wel goed trippen met vrouwen? In het dagelijks leven heb ik immers weleens moeite daarmee om te gaan. Maar echt bang was ik niet en wilde ik ook niet zijn, want ik kon me prima indenken dat het alweer een geweldige avond ging worden, mijn zevende trip, waarvan de vijfde op truffels, waarvan de tweede op Atlantis-truffels.

Dus om een uurtje of kwart voor 8 hebben we de 2 porties van 20 gram gedeeld in drieën – elk ongeveer 13,5 gram dus – en langzaam ingenomen, gevolgd door een flesje jus d’orange om de elke keer weer ranzige smaak weg te spoelen. De coming-up duurde vrij lang, mogelijk doordat we het vrij kort na het eten deden. In het eerste uur hebben we ons niettemin prima vermaakt, door even op het balkon te zitten, te genieten van de langzaam ondergaande zon en wat muziek te luisteren, en even later door nog wat te pokeren om de tijd te doden. Toen we na ruim een uur nog niet veel voelden, slechts milde veranderingen en wat onderbuikgevoelens, begonnen we toch wel een beetje vraagtekens te zetten bij deze truffels – ze zullen toch niet aan het prutsen zijn geweest bij de shop in Enschede? Uiteindelijk besloten we maar naar buiten te gaan, om te kijken of we de boel aan het functioneren konden krijgen, en zo niet, dan konden we altijd nog naar de kroeg gaan ofzo. Maar we werden niet teleurgesteld...

Inzicht 1: Trippen is een bijzondere combinatie van het kinderlijke en het volwassene in ons.

We waren nog maar net buiten of merkten al de eerste lichte visuals; de straattegels waren een stuk helderder dan normaal en straalden hun kleuren (deels grijsachtig, deels roodachtig) uit op de rest van de omgeving. We besloten onze neus achterna te lopen, letterlijk en figuurlijk – omdat iemand een stukje verderop een soort kampvuur had aangelegd. We liepen door rustige woonwijken in Deventer, groetten de mensen bij het vuur vriendelijk en enigszins lacherig omdat we nu toch langzamerhand begonnen te trippen. Een klein speeltuintje met een jungle-thema was onze volgende triplocatie. Deze had een pomp waardoor er water ging stromen langs twee verschillende wegen, die uiteindelijk weer in een enkele plas uitkwamen, wat ik overigens een hele mooie metafoor vond voor verschillende dingen uit het dagelijks leven: soms scheiden je wegen met iets of iemand, maar komen die dan ook weer bij elkaar. Ik besloot deze te onthouden en hardop uit te spreken, al waren mijn trippartners op dat moment iets gefascineerder bezig met het verkennen van de toch wel heel mooi aangelegde speeltuin... waar ik het overigens zeker mee eens was.

Maar we voelden ons allemaal op dat moment vrij bijzonder, en dit leidde tot mijn eerste interessante inzicht van de avond. Waar ik de laatste tijd toch al bezig was met de hele kwestie van opgroeien en de gemeenschap die andere dingen van je verwacht dan vroeger, werd dit versterkt door de trip. We weten allemaal dat een zekere mate van volwassenheid vereist is om goed om te kunnen gaan met een trip, maar als we dat dan eenmaal doen, zijn we beter in staat om dingen te bekijken met de openheid en onbevangenheid van een kind – we nemen dan deels die mindset over. Met andere woorden, het kinderlijke en het volwassene in ons wordt op een prachtige manier gecombineerd om uiteindelijk te komen tot wie je werkelijk bent, en de aarde te zien zoals je haar graag wil zien. Zeer interessant...

Inzicht 2: Deventer is een prachtige stad en dergelijke pracht vind je niet alleen in het buitenland.

Na het verlaten van deze speeltuin gingen we verder met de rest van de speeltuin die deze wereld is – oftewel, we liepen langzamerhand richting centrum. Onderwijl lachend om de meest dwaze dingen, waaronder een nogal pauperachtige gast met zijn vriendin op een brommer, staken we een straat voorzichtig over (‘Overreden worden heeft meestal geen positieve invloed op je trip’), passeerden we stadskantoren, en besloot de enige van ons die in Deventer woont ons de kerk te laten zien.

We stonden bij die prachtige kerk en ik besloot voor mezelf dat het dwaas was wat ik lange tijd heb gedacht; dat Nederland best een lelijk land is zonder bijzondere omgevingen, zeker vergeleken met andere landen. Dit jaar heb ik Griekenland bezocht, en hoewel het daar ook heel mooi was, heb ik besloten dat Nederland net zo mooi kan zijn. Het fantastische, door de truffels versterkte beeld van Deventer was een goed voorbeeld, nadat ik eerder al Nijmegen zag zoals het werkelijk was – hoewel, eigenlijk zag ik een bos bíj Nijmegen. Daarnaast is Nederland ook om een andere reden mooi: we mógen hier trippen op truffels! (Dat gezegd hebbend, de wet mag van mij in sommige opzichten nog wel wat soepeler – maar dat is een ander verhaal.)

Inzicht 3: Ik maak het mezelf soms te moeilijk in mijn zoektocht naar het geluk.

Introspectie. Dat was wat ik zei tegen mijn trippartners toen ik even een minuutje wat stiller was. We waren inmiddels bijna bij de binnenstad, de Brink, en mijn gedachtenstromen sloegen redelijk op hol – wat ze wel vaker neigen te doen als ik trip, en als het niet mijn stembanden zijn die overuren maken. Hoe mooi was het hier, en hoe vervelend doe ik soms tegen mezelf. Geluk zit in zulke simpele dingen, en ik houd mezelf soms veel te veel tegen daarin – ben wat te streng voor mezelf. Het leven is een zoektocht naar geluk, concludeerde ik eerder, maar je hoeft helemaal niet zo lang te zoeken als ik eerst dacht. Een nuttig inzicht waar ik zeker nog wat mee ga doen...

Inzicht 4: Loslaten en verdergaan hoeft niet pijnlijk of onprettig te zijn.

We gingen verder. De Brink was magisch, en ik besefte dat ik daar al eens was geweest. Na even een jointje te hebben gekocht besloten we echter op de Brink niet te lang te blijven hangen, omdat er nog genoeg te beleven viel. We liepen richting water, de IJssel met zijn mooie brug erover, en omdat we behoorlijk moe begonnen te worden van al het lopen besloten we toch maar even te gaan zitten. Dit leidde tot het piekmoment van onze trip, we gingen nu behoorlijk hard en om die reden was het prima even wat minder prikkels te hebben, en bovendien voor mij een tweede aanval van introspectie...

Het is niet vreemd dat ik zelf steeds volwassener word, maar wel frappant hoe snel dat voor mijn gevoel gaat, in positieve zin, en hoe sterk ik me daar in Atlantis van bewust ben. Het trippen is al zoveel makkelijker dan de vorige keren, en hoewel het altijd een bijzondere, emotionele achtbaan zal blijven, kan ik er goed mee omgaan nu. Ik heb mezelf onder controle, zou prima normaal kunnen handelen als het echt nodig is, als er iemand slecht zou gaan bijvoorbeeld. Maar wat me ook raakte als een donderslag bij heldere hemel, iets wat aansloot bij mijn vorige inzicht; het leven is soms ook gewoon makkelijker dan het lijkt. Als we iets achter ons moeten laten omdat het voorbij is, kunnen we daar tot in de oneindigheid bij stilstaan en onszelf daarmee flink pijn doen, of we kunnen genieten van al het mooie dat ons nog te wachten staat. Aan het laatste hebben we meer, al moet je natuurlijk niet alléén dat doen – dit sluit aan bij een eerder inzicht van mij, ‘de waarheid ligt in het midden’. Een balans vinden tussen alles, dat is de sleutel.

Inzicht 5: Natuur en cultuur vormen een groot geheel, en de mens is constant in zijn eigen natuur.

Wat hebben we allemaal wel niet gezien... een rustige woonwijk, een kampvuur, een kleine jungle-achtige speeltuin bij een parkje, grote wegen, stoplichten en auto’s, neonreclame, rondes en rotondes, kantoorgebouwen, een prachtige kerk waarvan een kerktoren groter is dan de andere, de Brink, een coffeeshop van binnen, een clubgebouw, een straatje dat zelfs de enige van ons die in Deventer woonachtig is niet kende, een enorme brug die mij deed denken aan Nijmegen en iemand anders aan de Tower Bridge, veel bomen, water, een lelijke en daardoor toch mooie boot... We zijn binnenin een kroeg geweest en flink verder wezen spacen op een toilet, weggezakt in de loungebanken die daar stonden, op een stenen bankje op de Brink bijna ruzie gekregen omdat ik mijn bek niet kan houden tijdens het trippen, verschillende wegen genomen heen en terug die toch deels hetzelfde waren. Dit laatste sloot weer heel mooi aan bij mijn metafoor uit de junglespeeltuin.

Ik kan het allemaal niet eens beschrijven, maar het was briljant om dit grote geheel van alles te mogen aanschouwen, de stad die Deventer heet, en dit bracht me tot inzicht nummer 5 van deze avond; natuur en cultuur kun je niet los van elkaar zien. Het is allemaal een groot geheel, en de mens heeft het in zich zowel te genieten van omgevingen die puur natuur zijn als van door zijn soortgenoten, met hun intellect, gebouwde metropolen, steden, dorpen en andere cultuurrijke omgevingen.

Maar het buitengedeelte van de trip was gedaan, om alle indrukken te verwerken gingen we terug naar de veilige omgeving van het huis van de gastvrouw. Het laatste deel van de terugweg was gezellig gebabbel over weinig boeiends, maar ook dat is altijd een leuk onderdeel van een trip. De verwarming stond aan, de muziek speelde nog, en ik voelde me thuis!

Inzicht 6: Pantheïsme is geen onzin.

Eenmaal thuis was de trip nog niet gedaan. Enkele grappige ervaringen met de twee katten die rondliepen in het huis later, gecombineerd met de op dat moment vrij sterke, typisch Atlantis-achtige cartoony visuals, die mijn medetrippers vrij sterk en erg positief hebben ervaren, gingen we nog steeds erg lekker. Niets of niemand kon onze trip nu nog verpesten, al kregen we de radio niet meer aan de praat. Om deze reden besloot ik mijn iPod nog eens uit mijn zak te halen, ditmaal voor wat toffe muziek van Owl City (waarvan ik ter plekke besloot dat het prachtige tripmuziek is, omdat ook zijn muziek het kinderlijke en het volwassene in ons combineert). Wegspacend op deze muziek, die mijn trippartners gelukkig ook konden waarderen, al waren ze nooit een groot fan van Owl City (‘het klinkt een beetje nep’), besloten we dat deze muziek ook ‘typisch mij’ was, en als meest ervarene van ons met trippen kon het mijns inziens ook niet anders dat deze muziek de goede sfeer zou benadrukken.

‘Fireflies’ ging weer in op de combinatie van het kinderlijke en het volwassene in ons. Eerder (buiten een trip om) was ik al tot het inzicht gekomen dat fireflies een metafoor is voor de dromen en herinneringen uit onze jeugd... ‘I saved a few and I keep them in a jar’. ‘Angels’ is ook een heel mooi nummer waar ik zometeen nog verder op in ga. Maar het interessantste inzicht op dit moment kwam door ‘Meteor Shower’, een nummer dat gaat over God. We zijn geen van allen echt gelovig, maar waar ik aan het begin van het nummer nog zei ‘mooi nummer, beetje jammer van de betekenis erachter’, bedacht ik me iets interessants. Wat heb ik nu eigenlijk vanavond gedaan en gezien? Zie ik niet overal iets speciaals en bijzonders in terug, en valt daar niet best een naam aan te geven? Alles is een mooi geheel, had ik al geconcludeerd, en waar de oude filosofen het omschreven als de natuur van alles, de ratio, en later het begrip God erbij kwam... God is overal, zeggen sommigen. Pantheïsme is geen onzin! (Religie zelf trouwens wel, eerlijk is eerlijk, maar dat is vanwege de onzinnige geschriften en regeltjes er omheen...)

Inzicht 7: Cannabis is ook geen onzin.

Langzaam begonnen de truffels uit te werken. Nog wat grappige en vage tekenfilms kijkend (South Park, Family Guy) begonnen we pizza te eten (Nee.. we didn’t accidentally op 200 graden), en langzaam over te gaan in de afterglow. Ik sleepte een matras de kamer in, waar prompt de katten op gingen liggen – altijd leuk. Het hoogpolig tapijt was leuk en aardig, maar ik had behoefte aan zoveel mogelijk comfort. Dit gezegd hebbend, even later stond ik alsnog weer rechtop, omdat er geblowd ging worden.

Ik heb me weleens negatief uitgelaten over cannabis (zie tripreport over spacecake), maar ik begrijp het nu. Aan het einde van een trip smaakte het jointje namelijk echt fantastisch, en van het effect merkte ik niet heel veel, al zou het kunnen dat het het einde van de trip een wat slomer karakter heeft gegeven. Cannabis is, in tegenstelling tot psilocybine, geen avondvullend programma, maar een leuk extraatje waar ik ook van heb genoten.

Inzicht 8: Een afterglow hoeft niet altijd prettig te zijn...

Hoewel ik een fantastische trip heb gehad, wij alledrie, kan ik het niet laten om een voor ons allen geldend, klein minpuntje te noemen aan de trip; het zeer lastig in slaap kunnen komen, het warm en dan weer koud hebben en een beetje misselijk worden. Dit heb ik niet eerder ervaren na een trip, zelfs niet na mijn bad trip vorig jaar december (integendeel, die had juist een hele chille en euforische afterglow). Dit mag echter de pret niet drukken; na een tijdje lukte het alsnog om wat nachtrust mee te pikken, en toen we weer wakker werden waren we allemaal weer vrolijk en enthousiast. Vroeg in de middag gingen we elk weer ons eigen weg, omdat we allemaal andere dingen te doen hadden, een levenservaring rijker...

Herinzicht: Het leven is mooi!

‘I believe there are beautiful things seen by the psychonaut!’ Deze kleine aanpassing van het nummer ‘Angels’ van Owl City (in het origineel werd gezongen ‘astronaut’) heb ik vaak geroepen op de hierboven beschreven avond. Maar het geldt natuurlijk niet alleen voor psychonauten, want eenieder, of ze nu kiezen af en toe hun ervaring van het leven te augmenteren met psychedelica of niet, heeft het in zich te genieten van het leven en deze wereld. Oh, kon ik hier maar altijd blijven en nooit sterven, want het is hier geweldig! Er zijn altijd mindere momenten, maar trips zijn voor mij dit jaar uitsluitend positieve piekervaringen geweest die me helpen in te zien hoe mooi het leven is.

Mijn trippartners, de twee goede vriendinnen met wie ik deze avond heb mogen delen, waren het volledig met me eens. We hebben geen moment echt de neiging gehad slecht te gaan, we namen ook wel een redelijk bescheiden dosis natuurlijk, maar wel genoeg om flink te trippen in het centrum van Deventer. Hoewel ze dit vermoedelijk niet zullen lezen, ben ik ze zeer dankbaar voor weer een geweldige avond in Atlantis, en bleken ze betere trippartners dan ik had durven dromen. Atlantis is de weg voor mij!

En nu weer een trippauze van een maandje of anderhalf, twee... gematigdheid, zoals het een psychonaut betaamt!

Fuck yeah. <3
XM77
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 246
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 2:41 pm

Re: Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Berichtdoor Stefaan » wo aug 24, 2011 10:55 pm

Goed geschreven en makkelijk/duidelijk om te lezen! A.s. dinsdag is het voor mij 'atlantis-tijd' met 3 vrienden. Krijg er meteen meer zin in door je verhaal. :)

Al eens NOS erbij gebruikt (ik een keer icm mexicana - geweldig!)?
Stefaan
Ja en nu?
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2410
Geregistreerd: ma jun 06, 2011 2:14 pm

Re: Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Berichtdoor XM77 » wo aug 24, 2011 11:31 pm

gyan007 schreef:Goed geschreven en makkelijk/duidelijk om te lezen! A.s. dinsdag is het voor mij 'atlantis-tijd' met 3 vrienden. Krijg er meteen meer zin in door je verhaal. :)

Al eens NOS erbij gebruikt (ik een keer icm mexicana - geweldig!)?


Tof, alvast veel plezier voor komende dinsdag. Ik neem aan dat je met NOS lachgas bedoelt? Zo ja, dat heb ik nog niet gedaan, maar ik hoor er goede dingen over (afgeschoten worden into space e.d.), al is dat voornamelijk icm LSD, maar met truffels/paddo's zal wel een beetje zelfde idee zijn.
XM77
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 246
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 2:41 pm

Re: Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Berichtdoor Stefaan » do aug 25, 2011 11:10 am

Bedankt! Wel een paar weken terug uit met mn vriendin dus hoop dat het goed gaat :P

Icm met mexicana gaf de lachgas extreme visuals die op de muziek meebewogen en zich naar de muziek gedroegen zeg maar, en de muziek wordt één met je.. Wat ik alleen zo moeilijk vind is "toe komen aan dingen". Ik ben altijd zo enorm afgeleid. Gelukkig was er bij een sitter bij die zei "SPUIT! aan je mond! NU" :rock: Lekker hoor! Maar afgeschoten in de ruimte heb ik nog niet mee mogen maken :)
Stefaan
Ja en nu?
Badass Junkie
Offline
 
Posts: 2410
Geregistreerd: ma jun 06, 2011 2:14 pm

Re: Psilocybe Atlantis: Avontuur in Deventer

Berichtdoor blauwebeer » vr aug 26, 2011 1:35 am

deventer de geksteeeh :beer:
blauwebeer
Newbie
Offline
 
Posts: 23
Geregistreerd: di jun 14, 2011 12:54 am


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Psychedelica

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

Royal Queen Seeds banner