Dit is een tripreport die je heel rustig moet lezen. Het schrijven is volledig ontstaan midden in een trip, inclusief deze tekst. Op een telefoon. Zonder gebackspace, bij wijze van. Ik ben net dan ook even naar voren gescrolled om mezelf te introduceren en de boel leesbaar te maken.
Hallo, ik ben Vigilant onder invloed van een kleurrijke 25mg 2C-B cap en 70mg MXE in mijn neus. Hoewel ik naar aanraden neig te bewegen, overwint mijn beste gedachte met: wees voorzichtig met combineren lieve snuifbuis-kinderen, terwijl de kleurenpap van gedachten langs deze letters druipt rond ik mijn zin hier af.
Set en setting? Thuis op de bank. Heerlijk en vertrouwd. Ja toch. Om half negen neem ik mijn capsule en merkbaar wordt het ineens behoorlijk als ik een uur later realiseer dat ik het niet meer kan realiseren en go with the flow. Woorden schieten me tekort. Het lijkt alsof de tijd vliegt maar mijn alerte oog op de klok zegt steeds: rustig aan. Komt goed jongen. Terwijl... Openbaring. Genot. Verbluffend. Hoe ik de letters van mijn scherm zie springen terwijl ik dit typ. Niet te spreken over wat er gebeurt als ik van dit scherm wegdraai. Dingen gebeuren sneller dan ik me kan bevatten. Ik weet dat ik een tripreport zit te schrijven maar het niet bij kan houden, dus ik ga over op kernwoorden als patronen. Spletterende letters. Matrixachtige draaiing. Gevoelens. Onbeschrijflijk. Fluit. Alles. Goed. Mooi. Wauw. Contrast. Aanwezig. Heid. Onbeschrijflijk. Trillingen. Rillen door m'n lijf. En geleidelijk. Stromen. Ze heerlijk. Spoel door mijn lichaam. Lekker. Vrijheid. Kledders. Natte pixels. Ik luister half naar een paar mensen die zich buiten misdragen, dronken idioten die de politie uitdagen. Gauw weer de muziek aan in m'n koptelefoon. Hey, dat rijmde net. Het rare is of was dat terwijl ik dit typ de tijd lijkt te verschuiven. Een interessant gegeven. Ik moet denken aan de vader van mijn schoonzus die vanmiddag vroeg "hoe is het, in de softwarebeweging?". "lol" denk ik nu en zie terwijl ik typ de tegels om mijn telefoon heen opkomen en bewegen, massief met kleuren terwijl de tegels eigenlijk zwart-wit zijn. Alles beweegt, niet alleen visueel maar vooral in combinatie met gevoelens die als een aardbeving van de grond komen. Het is moeilijk iets te beschrijven dat er niet is, realiseer ik me ineens. Apart. Als een soort tussendoortje schuif ik het weg onder de dekens van gevoelens die continu aangewakkerd worden. Het liefdevolle licht straalt dringend en onstopbaar door mijn lichaam. Ik kan het niet omschrijven. De trillingen vliegen door m'n lijf en dan zie ik dat het 0:57 is. Geen idee hoe laat het eerst was... Raar dat ik me dat afvraag... Ik typ het toch maar in. Het is 1:48 als ik hier langskom voor een typfoutje. Ik heb dorst. Laat ik eens gaan staan en in de keuken een glas water halen. Oh wacht. Eerst opstaan, onderbroek omhoog en doortrekken. Kut wat heb ik lang op de WC gezeten. Ik zet het maar gauw op het forum.
Verzonden van mijn Galaxy S2 running Android 2.3.5. Denk ik ongeveer. Fijne avond nog.
! Hele aparte stijl, maar erg interessant gedaan!
