DrugsForum

Onze oudste zoon zit aan het begin van zijn pubertijd. Uitgaan doet hij nog niet, maar we proberen ons nu als ouder voor te bereiden op wat komen gaat. En één issue waar we ons soms wel zorgen over maken is drugs.
Hoe kan je als ouder het best omgaan met dit soort zaken. Verzwijg je dit tegen hem, of ga je er openlijk over praten? Wat als je een vermoeden hebt dat je kind drugs neemt? Op voorhand je kind verwittigen van wat drugs je allemaal kan aandoen? Zoveel vragen waar we graag toch een antwoord op willen krijgen.

Probeer er zo open mogelijk over te zijn en ga vooral niks verbieden. Leg hem uit dat niet alle drugs slecht zijn en dat je er het best verstandig mee omgaat. Zeg niet: "Drugs zijn slecht, want het zijn drugs", maar breng het anders. Dat je beter geen heroine kunt doen, omdat het enorm verslavend is. Belangrijk is ook dat je met voorlichting begint voordat je kind aan de dope begint.

Zorg dat je kind er alles over weet, dan zal hij minder snel gaan gebruiken en als hij gaat gebruiken, dan weet hij hoe je er verstandig mee om kunt gaan.

ParadijsVogel schreef: Belangrijk is ook dat je met voorlichting begint voordat je kind aan de dope begint.

Maar verlaag je hierdoor de drempel niet zodat hij toch drugs gaat gebruiken?

Mijns inziens moet je niet bang zijn dat je kind drugs gaat gebruiken, maar dat je kind op een onverstandige manier drugs gaat gebruiken. Op een te jonge leeftijd beginnen valt daar natuurlijk ook onder, maar eerlijke voorlichting is in mijn ogen het belangrijkst.

Het onbekende is interessant, iets wat niet mag is leuk.

Je zal de drempel misschien verlagen, maar vroeg of laat komen mensen er toch wel mee in aanraking. Dan lijkt het mij beter als je er al wat over weet. En so what als je kind gaat experimenteren, als het binnen de perken blijft is het een verrijking. En die controle kun je geven door voorlichting.

supermario schreef:

ParadijsVogel schreef: Belangrijk is ook dat je met voorlichting begint voordat je kind aan de dope begint.

Maar verlaag je hierdoor de drempel niet zodat hij toch drugs gaat gebruiken?

Iedereen is vrij uniek dus of het drempel verlaagd is moeilijk te beantwoorden. Ik kan je echter wel vertellen dat Nederland in vergelijking met de rest van Europa lager cannabis gebruik heeft. Het feit dat het open beschikbaar is wel dus niet perse betekenen dat ook meer mensen gaan gebruiken.

In de tienerjaren denk ik dat de aanzet vaker grotendeels vanuit de mede leeftijdsgenoten komt, even ervan uitgaande dat jullie een doorsnee familie zijn. Ik ben zelf altijd een hele brave jongeman geweest (nog steeds eigenlijk ) en heb tussen mijn 12-13de voor de eerste keer wiet gerookt. Hoe dit ter sprake is gekomen is vanuit een mede leeftijds genoot die iets ouder was. Ik heb het zelf toen eenmalig geprobeerd uit eigen interesse en eigenlijk pas weer opnieuw gedaan rond mijn 18de. Ik was ook heel erg close met mijn moeder, alleen zelf wist ik dat ze vrij fel tegen drugs was. Toentertijd heb ik het haar dus ook nooit durven vertellen. Weten dat je ouders fel tegen drugs kan dus de communicatie op dit vlak sluiten, dus ik zou vooral proberen om die lijn van communicatie open te houden. Ouders die tegen drugs zijn komen er uiteindelijk meestal wel achter, alleen is dit helaas meestal omdat het kind betrapt word of dat er iets mis is gegaan. Beide vervelende situaties.

Ik denk dat je het beste het kind kunt uitleggen waarom drugsgebruik op jonge leeftijd niet verstandig is. Het voornaamste zit hem in het feit dat een kind zo jong nog vol op in de ontwikkeling zit. De hersenen zijn pas volgroeit ergens rond 25 jaar, waarbij langdurig drugsgebruik op zo'n jonge leeftijd voor negatieve veranderingen kunnen zorgen. De ontwikkeling van de prefrontale cortex zorgt er uiteindelijk voor dat men als jong volwassenen beter in staat zal zijn om impulses te controleren en om verstandige beslissingen te maken. Maar vooral in de jongere jaren zullen kinderen dus mogelijk vaker onbedachtzame beslissingen maken. Iets waar helaas weinig aan te doen is.

Daarnaast is het kind zich ook op cognitief vlak verder aan het ontwikkelen, denk hierbij bijvoorbeeld aan coping strategieen. Een voorbeeld hiervan zou zijn hoe een kind om gaat met tegenslag en problemen. Als je op jonge leeftijd aanleert dat je problemen en tegenslag behandeld met drugs is natuurlijk geen goede start in je leven.

Verder lijkt het mij het goed om uit te leggen wat groepsdruk is. Wellicht dat dit al lang besproken is, maar in mijn ogen blijft dit toch een grote factor waarom mensen beginnen op jonge leeftijd met bijvoorbeeld roken.

Als je behoefte hebt om met professionals te praten zou je eens kunnen kijken of je bij de GGD terecht kunt. Het Trimbos instituut heeft ook een speciaal programma (programma opvoeding en educatie) wat dit topic betreft dus wellicht dat je hier ook terecht kunt.

(Trimbos, landelijk kennisinstituut voor geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke zorg.)

Controle over het gebruik van je kind is een illusie, en dat je kind experimenteert is niet per definitie een verrijking.
Verbieden kun je niks,wel aangeven dat je ergens bijvoorbeeld niet achter staat.
De alles kan alles mag mentaliteit slaat soms een beetje door in Nederland, drugs en alcohol zijn gewoon heel slecht voor iemands ontwikkeling zeker voor je 21ste levensjaar, veel nieuwe onderzoeken beweren dat de leeftijd zelf 25/ 26 jaar is eer alles goed doorontwikkeld is.
Dat kan je dan ook uitgebreid met ze bespreken.
Maak het niet mooier dan het is, maar ga ook niet te streng in op alles is slecht.
Controle heb je niet en krijg je niet, je kan alleen zo goed mogelijk voorlichten en hopen op het beste.
Dingen gaan doen als, ik laat ze hier maar drinken dan heb ik er controle op, en ik laat ze hier maar wat gebruiken dan heb ik er zicht op geef je een heel verkeerd signaal mee af imo ook al bedoel je het goed.

Mijn ouders hebben me nooit iets verboden en zijn ook heel open over alcohol en drugs. Als ik iets zou willen weten, kan ik het vragen en ze zullen nooit boos worden als ik iets heb geprobeerd. Ik denk dat dit echt de beste houding is, want als je het gaat verbieden of boos wordt als ze vertellen dat ze weleens drinken/ blowen/een pilletje gebruiken zullen ze het de volgende keren stiekem doen.

Ik denk dat het handig is om ze over de gevaren te vertellen en erbij te zeggen dat als ze het dan toch willen gebruiken ze er verstandig mee om moeten gaan en het liefst dat ze het gewoon vertellen! Zoals anderen al zeggen.. als ze willen experimenteren met drugs doen ze dat toch wel, dus dan het liefste op een verantwoorde manier denk ik zo.

Ik zelf vertel mijn ouders niet wat ik doe, maar ik ben er wel heel voorzichtig mee! Ik zag een paar jaar geleden dat vriendinnen, omdat ze bijvoorbeeld niet mogen drinken van hun ouders, het stiekem en overdreven veel gaan doen. Pubers doen wat ze niet mogen, dat maakt het juist leuker.

lemonhaze5 schreef:Mijn ouders hebben me nooit iets verboden en zijn ook heel open over alcohol en drugs. Als ik iets zou willen weten, kan ik het vragen en ze zullen nooit boos worden als ik iets heb geprobeerd. Ik denk dat dit echt de beste houding is, want als je het gaat verbieden of boos wordt als ze vertellen dat ze weleens drinken/ blowen/een pilletje gebruiken zullen ze het de volgende keren stiekem doen.

Ik denk dat het handig is om ze over de gevaren te vertellen en erbij te zeggen dat als ze het dan toch willen gebruiken ze er verstandig mee om moeten gaan en het liefst dat ze het gewoon vertellen! Zoals anderen al zeggen.. als ze willen experimenteren met drugs doen ze dat toch wel, dus dan het liefste op een verantwoorde manier denk ik zo.

Ik zelf vertel mijn ouders niet wat ik doe, maar ik ben er wel heel voorzichtig mee! Ik zag een paar jaar geleden dat vriendinnen, omdat ze bijvoorbeeld niet mogen drinken van hun ouders, het stiekem en overdreven veel gaan doen. Pubers doen wat ze niet mogen, dat maakt het juist leuker.

Soms zien mensen het te zwart/wit met als enige opties:
- De ouders die heel liberaal zijn, en niks verbieden, waarna het kind vaak wel in aanraking met drugs komt maar het in theorie in de hand kan houden door de liberale opvoeding.
- De ouders die heel strict zijn en alles verbieden, waarna het kind eenmalig wat experimenteert en daarna helemaal is los geslagen.

Wat ik zie in jou geval is een meisje van 16, met een brein wat nog volop aan het ontwikkelen is, wat met enige regelmaat xtc en misschien andere drugs gebruikt. Onderschat niet de schadelijkheid daarvan Is dit een 'goede' situatie? Als je ouders je alles hadden verboden en je heel beschermt hadden laten opgroeien had je misschien niet in deze situatie gezeten.

Ik denk niet dat er één methode de beste is. Het ligt heel erg aan de ouders, het kind, de situatie en de omgeving. Een omgeving waar een kind waarschijnlijk op relatief jonge leeftijd in aanraking zal komen met drugs, is het natuurlijk niet slim om te doen alsof drugs niet bestaan als ouders zijnde. Een kind wat liever thuis blijft om wat te gamen in plaats van zich klem te zuipen in de kroeg ofzo hoef je ook niet zo direct open en liberaal met drugs om te gaan denk ik. Dan wek je mogelijkerwijs alleen maar hun interesse. En soms tsja, dan doe je wat vooraf "de beste methode" leek en gaat het alsnog fout. That's life. Als je maar er bewust mee omgegaan bent wat je de beste aanpak leek kan je jezelf op zich niet zoveel verwijten.

Ik denk wel dat één aspect van opvoeding énorm belangrijk is, en dat je kind het idee heeft dat hij/zij met alles wat hij meemaakt/dwars zit/wat dan ook, bij zijn ouders kan aankloppen voor informatie/advies/meningen. Dat kan met sex zijn, liefde, drugs, school of werk, dat maakt niet uit. Dit deel van de opvoeding moet er echt ingebakken zijn en dan hoef je niet expliciet het over drugs te laten gaan denk ik. Als je kind je vertrouwt en het gevoel heeft dat hij/zij altijd bij pap en mam terecht kan met wat dan ook, dan heb je al de helft van de strijd gewonnen.

Ze verboden het eerst maar nadat ze er achter kwamen dat ik XTC gebruikte toen ik net 17 was of zo kreeg ik een gesprek van een uur wat best nuttig was. Ze wisten dat verbieden op dat moment tegen mijn eigenwijze puberhoofd geen effect had, dus ze hadden het wel goed aangepakt. Ze hadden er over gelezen op wikipedia en zo en ze hadden het liever niet maar als ik het deed dan heel voorzichtig en weinig. Ze wisten over die 3 maanden regel en zo. Daarna had ik beloofd het tegen ze te zeggen als ik het zou gebruiken want dat wilden ze graag, maar omdat ik zelf geen ongemakkelijkheid wou en hun geen ongerustheid en slapeloze nachten wou bezorgen heb ik er niks meer over gezegd tegen hun. Maar ik denk dat het wel de reden is geweest dat ik het maar 3 keer per jaar bleef doen en mijn vrienden wat meer doorslagen.

Hoe ik het zelf zou doen als ouder zou hier wel bij in de buurt komen denk ik, al ligt het ook aan het karakter en vriendengroep van het kind. Eerst toch verbieden (niet te streng natuurlijk) zodat mijn kind geen onnodige interesse er in krijgt, en mocht hij in het ergste geval toch wat doen dan even lezen er over en afspraken maken.

Wat sluit je tegenwoordig mooi aan op mijn posts tomz0r. Ik zou je bijna aardig gaan vinden.

weetje als je dinge gaat verbiede gaat sowie zo fout kijk naar adam en eva, beter geef je jou kindere een klein hapje van de verbode vrucht zodat ze zelf kunne oordele ofsow perenijs is ook altijd een goeie

@gman007 Als mijn ouders hadden gezegd dat ik geen drugs mocht proberen, had ik het juist gedaan. Waarschijnlijk nog eerder dan nu! Dat weten mijn ouders ook en daarom zijn ze heel vrij met mij.. vandaar mijn mening over dit onderwerp en ik bekijk het dus ook alleen van mijn kant! Voor de rest vind ik wel dat je gelijk hebt trouwens, over dat het aan de situatie ligt en allesss.

lemonhaze5 schreef:@gman007 Als mijn ouders hadden gezegd dat ik geen drugs mocht proberen, had ik het juist gedaan. Waarschijnlijk nog eerder dan nu! Dat weten mijn ouders ook en daarom zijn ze heel vrij met mij.. vandaar mijn mening over dit onderwerp en ik bekijk het dus ook alleen van mijn kant! Voor de rest vind ik wel dat je gelijk hebt trouwens, over dat het aan de situatie ligt en allesss.

Dus je was sowieso hopeloos verloren geweest

Gman007 schreef:Wat sluit je tegenwoordig mooi aan op mijn posts tomz0r. Ik zou je bijna aardig gaan vinden.

Oh ik had het niet eens gelezen.
En ik ben in een serieuze bui deze week, weet niet wat er met me aan de hand is

Tomz0r schreef:Oh ik had het niet eens gelezen.
En ik ben in een serieuze bui deze week, weet niet wat er met me aan de hand is

Volhouden Het lijkt alsof je opeens volwassen bent geworden. Naisssss

Omdat ik op een drugsforum mijn ervaringen deel? Ik voel me daar juist eigenlijk wat te oud voor

Vermaak om figuren als lus d en jou zal altijd wel in me blijven denk ik.

Mijn ouders waren altijd heel relaxt er over, resulterend in vertrouwen en dat ik gewoon eerlijk was. En als ze dan een keer echt iets een slecht idee vonden dan werd dat ook gezegd en meestal hadden ze dan ook gelijk.
Dus het beste is op een of andere manier voor elkaar krijgen dat je er samen over kunt praten zonder dat het meteen een serieus gesprek word. Zo kun je als ouder een beetje peilen of het uit de hand begint te lopen of waar je zoon allemaal mee bezig is.

Tomz0r schreef:Ze verboden het eerst maar nadat ze er achter kwamen dat ik XTC gebruikte toen ik net 17 was of zo kreeg ik een gesprek van een uur wat best nuttig was. Ze wisten dat verbieden op dat moment tegen mijn eigenwijze puberhoofd geen effect had, dus ze hadden het wel goed aangepakt. Ze hadden er over gelezen op wikipedia en zo en ze hadden het liever niet maar als ik het deed dan heel voorzichtig en weinig. Ze wisten over die 3 maanden regel en zo. Daarna had ik beloofd het tegen ze te zeggen als ik het zou gebruiken want dat wilden ze graag, maar omdat ik zelf geen ongemakkelijkheid wou en hun geen ongerustheid en slapeloze nachten wou bezorgen heb ik er niks meer over gezegd tegen hun. Maar ik denk dat het wel de reden is geweest dat ik het maar 3 keer per jaar bleef doen en mijn vrienden wat meer doorslagen.

Hoe ik het zelf zou doen als ouder zou hier wel bij in de buurt komen denk ik, al ligt het ook aan het karakter en vriendengroep van het kind. Eerst toch verbieden (niet te streng natuurlijk) zodat mijn kind geen onnodige interesse er in krijgt, en mocht hij in het ergste geval toch wat doen dan even lezen er over en afspraken maken.

Mooi om te zien dat Tomzeur zijn kinderen ook beoordeelt als een soort van jaar-stuk

Gman007 schreef:

lemonhaze5 schreef:@gman007 Als mijn ouders hadden gezegd dat ik geen drugs mocht proberen, had ik het juist gedaan. Waarschijnlijk nog eerder dan nu! Dat weten mijn ouders ook en daarom zijn ze heel vrij met mij.. vandaar mijn mening over dit onderwerp en ik bekijk het dus ook alleen van mijn kant! Voor de rest vind ik wel dat je gelijk hebt trouwens, over dat het aan de situatie ligt en allesss.

Dus je was sowieso hopeloos verloren geweest

haha ja ik denk het wel

Ik raad u aan om ook nog even hier te kijken.