Partypipo schreef:Er is geen verklaring van zwaartekracht, alleen een wet, etc, etc. En zolang er geen verklaring voor is moet je maar geloven dat het allemaal maar zo is.
Makkelijk te toetsen. Jij houd op met geloven in zwaartekracht en vervolgens kijk je of je laptop niet op de grond valt als je hem midden in de lucht los laat. Viola je hebt emperisch getoetst wat er door deze wet gezegd wordt. Dat momenteel zwaartekracht niet te verenigen is in het standaard model van natuurkunde ontkent niet zijn voorspellende kracht. Er zijn namelijk onafhankelijke observaties die verifieren dat voorspellingen die gemaakt worden op basis van deze wet kloppen. Wil dit betekenen dat het een absolute is? Nee, niet bepaald maar momenteel verklaard deze wet het beste het fenomeen zwaartekracht. Dacht je dat NASA de mars rover had kunnen landen zonder dat de approximatie van al deze natuurkundige wetten en theorieen binnen een error marge correcte voorspellingen opleveren?
Als je kijkt naar wat we weten over de Big Bang dan kunnen we terug gaan tot 10^32 seconden in tijd nadat de Big Bang plaats vond. Dat is niet bepaald niks. Wat zich ervoor plaats vond valt echter buiten het waarneembaar spectrum net zoals dat er een limiet is aan hoe ver licht kan reizen resulterend in een grens van het waarneembaar universum vanaf de aarde. Deze limitatie weerhoud ons er echter niet van om via wetenschap te verkennen wat mogelijke verklaringen zijn voor het ontstaan van de Big Bang.
De (harde) wetenschap berust zich op objectief meetbare resultaten die te repliceren zijn in vervolg experimenten. Wetenschappers volgen de logische conclusie die het sterkst ondersteunt wordt door het huidig bewijs. Stellen dat de kerstman bestaat is goed mogelijk, echter al het huidig bewijs leent zich niet tot deze conclusie. Sluit je daarmee uit dat de kerstman niet bestaat, nee dat doe je niet maar het maakt het wel onwaarschijnlijk. Mijn signature somt het mooi op: “Scientists do not speak in absolutes, they present the results that support the hypothesis and the tolerance for error.”
ge·loof (het; o; meervoud: geloven)
1. het vertrouwen in de waarheid van iets
Wat maakt het verschil dan met geloof? Geloof is vertrouwen hebben in dat wat gesteld wordt de waarheid is en trekt het gegeven dus ook niet in twijfel. Geloof hebben kan los staan van de logische conclusie die volgt uit het overweldigende bewijs. Het is echter niet exclusief. Immers kan een wetenschapper geloven dat bepaalde hypotheses die hij of zij ontwikkeld wellicht andere resultaten kunnen opleveren die een paradigma verandering oplevert over de huidige kennis (aarde is rond in plaats van plat b.v.). Kritisch denken is juist een van de meest essentiele vaardigheden die een wetenschapper dient te ontwikkelen en toepassen. Binnen geloof in de traditionele zin speelt kritisch nadenken vaak geen rol, immers het wordt voor waar aangenomen dus waarom zou het anders zijn? De wetenschap kent dus ook geen absolute feiten, een wetenschappelijk feit is altijd open voor verandering. Een van de belangrijkste werken met betrekking tot de filosofie van de wetenschap waren onder andere de werken van Karl Popper en Thomas Kuhn. Zie bijvoorbeeld Thomas Kuhn's visie van
Scientific Revolutions,
The Guardian - Thomas Kuhn: the man who changed the way the world looked at science en
Popper and Kuhn on the Evolution of ScienceJe kunt echter ook de positie van Rene Descartes in nemen en alles in twijfel trekken en zeggen dat niks met zekerheid te stellen is. Binnen de filosofie van bewustzijn wordt ook het argument gemaakt dat het onmogelijk te stellen is dat buiten jezelf iets bestaat. Alles zou een droom kunnen zijn of we leven in een computer simulatie. Als het gaat om waarnemen van de wereld om ons heen komt uiteindelijk komt onze perceptie tot stand door onze zintuigen en zien we objecten en dergelijke door de manier waarop onze zintuigen en hersenen deze informatie interpreteren. Want in werkelijkheid zijn het atomen, moleculen, etc. Plato heeft hier ook een stuk over geschreven getiteld
The Allegory of the Cave.