Pagina 1 van 1

Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: ma jun 24, 2013 10:23 am
door hansvaak
Beste gebruikers,

Ik zit een beetje met mijn wiet gebruik/verslaving in de maag. Op mijn 16e ben ik voor de eerste keer goed stoned geworden, ik blowde daarna maar heel sporadisch en dit was dus ook niet echt een probleem. Toen ik op een gegeven moment dagelijks een jointje begon te roken, begon het langzamerhand wat minder te gaan op school. Ik ben altijd al een luie leering geweest, maar zorgde er wel voor dat ik gewoon over ging aan het einde van het jaar. Tot dat moment, het was de eindexamenperiode en ik had het helemaal gehad op die school. Liep op alles en iedereen te zeiken en wat is er dan lekkerder dan je eigen tussenuren te creëren en lekker in het zonnetje met een blowtje te gaan voetballen? Inderdaad niks.

Examens niet gehaald, wat ook wel de verwachting was omdat ik het hele jaar door al met twee vakken liep te worstelen en alleen als ik een examen had kunnen kopen, had ik het nog gehaald. Geen man overboord, was nog vrij jong en na een jaartje volwassenonderwijs zou ik rustig naar het HBO gaan.

Ik ben alleen nooit echt een ster geweest in solliciteren, ik verwoorde het zo voor mezelf dat ik het niet kon maken om om werk te vragen. En ik vond het ook wel heel erg lekker om niks te hoeven doen. Dus dit kwam er op neer dat ik bijna het hele schooljaar een paar uur per week naar school ging en de rest lekker niets zat te doen met een baap in mijn mondhoek.

Toen de examens eraan kwamen, bleek dat ik het weer niet zou gaan halen. Voor een vak was het hopeloos en de rest moest nog te doen zijn met flinke inzet. Hulp ingeschakeld en uiteindelijk wel alles behalve dat ene vak gehaald. Niet veel later een full time baan gevonden, omdat mijn ouders het ook wel zat waren dat ik de hele week niks deed en ik dat ook wel zat was. Ik begon lekker te werken, waar de omschakeling eigenlijk vrij weinig moeite gehad. Ondanks dat het, buiten twee gezellige collega's om, echt een kut bedrijf was en het werk lichamelijk loodzwaar en behoorlijk geestdodend (magazijnwerk). Maar ik kon de knop goed omzetten, muziekje aan en knallen.

Ondertussen was ik overgestapt op de hasj. De smaak vind ik een stuk lekkerder, het effect voor dagelijks een stuk beter en je ruikt niet naar een coffeeshop als je een blowtje op hebt. Ik heb daar een paar maanden gewerkt en de planning voor het nieuwe schooljaar zag er prima uit. Ik hoefde nog maar een vak te doen, we hadden een soort prive school gevonden waar ik een dag in de week naartoe zou gaan en de rest van de week zou blijven werken. Ik had de situatie uitgelegd aan mijn baas, die het geen probleem vond. Ondertussen was er een incident op de werkvloer, waar ik onterecht door de voorman naar huis gestuurd werd en daarna heeft de baas zijn excuses aan me aangeboden. Maar ik was er wel klaar mee daar. Paar weken later nieuw werk gevonden, iets wat een stuk beter bij me past en niet mijn rug naar de galemiezen helpt. Het hele 'school'-jaar kabbelde lekker voort en elke avond gingen er een of meerdere blowtjes in. Qua motivatie had ik eigenlijk weinig problemen, huiswerk deed ik niet, maar dat was geen probleem en ik klaagde wel wat, maar ben bijvoorbeeld maar een keer (2 minuten...) te laat geweest op mijn werk. Terwijl ik wel meer dan 10 km moest fietsen elke dag.

Het blowtje was toen niet iets waar ik de hele dag mee bezig was, maar zodra ik bijna klaar was met werken ging ik snel door naar huis om de ene dag te trainen en daarna te blowen of om gelijk te gaan blowen. Het was de beloning van een lange dag zwoegen.

Een paar weken voor mijn examen liep mijn contract af, waarbij ik niet kon verlengen omdat ik dan niet naar een HBO kon gaan, dus ik gestopt met werken. Examen gehaald en daarna de zomer lekker stoned door gebracht. Ondertussen begon het wel steeds meer te dagen dat ik het op het HBO anders moest aanpakken, anders zou ik het niet gaan halen. Mijn plan was toen in eerste instantie om te stoppen. Ik kwam al veel te snel bedrogen uit en besloot alleen nog maar in het weekend te blowen, wat ik een korte periode van slapeloze nachten volhield, om vervolgens in een paar weken weer elke dag te gaan blowen.

Ondertussen liep het niet lekker, ik had de verkeerde studie gekozen en liep er maar en beetje aan te kloten. Ondertussen had ik al mijn principes overboord gegooid en begon te veel te blowen en te veel lessen te skippen. Dus nog gestopt met de 1 februari-regeling (kost het je minder geld) en de tank werd weer vol gegooid met hasj. Via een uitzendbureau nog wat simpel werk kunnen vinden, nadat ik ook alweer een paar weken thuis heb gezeten (had ik wel verdiend vond ik).

Toen begon ik me af te vragen wat ik met de rest van het schooljaar wou doen. Ik wou wat gaan zien van de wereld, weg uit dat saaie kut Nederland. Toen ben ik naar het buitenland gegaan, om te werken, waar ik nog steeds zit. Hier is het niet een kwestie van in de auto stappen en 20 minuten later heb ik alweer een lekker brokje superpolm, dus blowen zat er de eerste periode niet in. Nu had ik hier niet heel veel last van. Ik slaap slecht, maar dat heb ik mijn hele leven al gehad en verder geen afkick verschijnselen. Wel is het zo dat ik een stuk meer ben gaan drinken en 's avonds als ik niets te doen heb dan mis ik het wel. Zo onder het mom van 'een baapie zou dr wel in gaan', maar het is niet zo dat ik helemaal gek word omdat ik niet kan blowen.

Toen heb ik een paar locals leren kennen, die wel wat konden regelen en er zelf ook niet vies van zijn. De kwaliteit is serieus om te janken, maar ik vind het toch wel lekker om eindelijk wat te roken te hebben en een kleine buzz in mijn hoofd te hebben (terwijl zei 'm de pan uit spacen.. ). Toen ik weer alleen was, was eigenlijk het eerste wat ik deed er nog een draaien. Zo totdat het zakje op was en daarna miste ik het wel weer een beetje, maar verder geen echte problemen ermee.

Zodra die gasten me contacten om weer wat nieuws te gaan halen, stem ik er altijd wel mee in. Maar ik kan wel zo weer een week of twee/drie zonder, zonder echt grote problemen. Ik merk overdag (ook als ik het vergelijk met periodes in Nederland) eigenlijk weinig verschil. Ik vergeet kleine onbelangrijke dingen nog steeds heel snel, terwijl ik niet ineens veel meer energie heb. Dat terwijl vrienden van me die als ze een periode niet blowen, zich ineens een ubermensch voelen en stuiteren van de energie. Er is ondertussen al een blok hasj onderweg, waar ik wel een weekje of (hopelijk) twee me mee kan uitzingen, ook om die locals hier is te laten zien wat nou kwaliteit is. De periode hier ga ik me ook wel lekker uitzingen en is die hasj eigenlijk meer om doordeweek wat minder bier te drinken, wat ik ben echt in een alcohollist veranderd. En ook omdat een biertje (of twee/drie/vier) me niet de voldoening geven die een blowtje me geeft.

Toen ik een tijdje terug voor een paar dagen in Nederland was, verviel ik heel snel in mijn oude ritme. Gewoon lekker doorstomen alsof er niks aan de hand was. Ook wel prima, want dat had ik ook wel verdiend nadat ik dat een paar maanden niet kon doen. Toen ik het land weer uit was, merkte ik dezelfde, in vergelijking met wat ik heb gelezen zo behoorlijk milde afkick en af en toe met die locals een zakje troep oproken (en dan nu die hasj op komst).

Nu valt dit allemaal wel mee, waar ik vroeger nog wel meer dan eens me heb afgevraagd hoe ik het ooit een week zonder hasj (of wiet, als de hasj niet voor handen is) ga uitzingen. Gaat eigenlijk wel prima. Maar nu is het dus zo dat ik, zodra ik de kans heb, gelijk mijn longen met THC ga vullen.

Dit is allemaal prima zo opzich, als ik een stok achter de deur heb doe ik gewoon wat ik moet doen en dat ik dan een beetje blow valt te overzien, beter van niet, maar het is niet zo dat ik er de luie klootzak van word die ik eerst was. Alleen als ik schoolwerk moet doen, dan vertik ik dat gewoon op een of andere manier, dat komt allemaal wel goed, laat mij nou maar lekker blowen. Terwijl ik als ik moet werken wel gewoon goed mijn werk doe.

Nu is het met alleen een havo diploma niet handig om nu al vast full time te gaan werken, ik heb nog een papiertje nodig. Alleen zie ik het al voor me dat ik, als ik weer aan een HBO ga beginnen, ik al snel in mijn oude ritme verval en dit weer ga laten versloffen, wat niet de bedoeling is. Ik ben dan 20 en heb ook bij mijn ouders zo'n beetje het krediet verspeeld en besef zelf ook dat het een soort van 'nu of nooit' is. Alleen moet ik er wel voor zorgen dat ik niet bij elke mogelijkheid de coffeeshop in loop om weer een nieuw zakje te gaan halen, maar naar huis ga om mijn huiswerk te maken. Het liefst daarna er geen opsteken en me op een andere manier vermaken om dit de dag daarop en de dag daarop weer te doen.

Nu vind ik het eigenlijk nog veel te lekker om er helemaal mee op te houden. :roll2: Maar besef me aan de andere kant dat als ik weer allemaal regeltjes voor mezelf ga maken, het zo makkelijk is die te breken en er een op te steken. Ik moet en zal dat HBO deze keer goed gaan aanpakken. Ik weet nu ook al wat beter hoe het er daar aan toe gaat, waardoor ik me er beter op in kan stellen. Maar dan moet ik dit nog wel goed zien te combineren.

Ik heb eigenlijk niet echt een specifieke vraag, ik vraag me meer af hoe jullie gedachtengang is na het lezen van mijn verhaal. Hebben jullie zelfs iets vergelijkbaars mee hebben gemaakt en hoe hebben heb je dit dan aangepakt? Of heb je tips om mijn gebruik te stoppen zoniet te regulieren?

En hoe gaat dit er op langer termijn (5 a 10 jaar) er uit gaat zien? Dit laatste omdat ik hoopte dat ik, als ik geen fatsoenlijke mogelijkheid had om te blowen ik wel zou stoppen. Maar na anderhalve maand niet blowen had ik wel de conclusie voor mezelf dat het eigenlijk geen donder uit maakt en ik me 's avonds alleen maar minder vermaak dan met een blowtje. Dus zou ik ook zo nog jaren door kunnen stomen, maar dat gaat me ook weer op een aantal punten tegen houden ben ik bang.

Bedankt voor het lezen en hopelijk ook jullie input. :)

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: ma jun 24, 2013 12:52 pm
door ParadijsVogel
Ik herken mezelf ook wel redelijk in je verhaal. Ik heb zelf VWO doorlopen zonder enige moeite en ben toen een studie gaan doen die zo dramatisch slecht was dat ik ook maar gebruik heb gemaakt van de februari-regeling. Ik heb toen vanaf december tot februari ook niks meer gedaan aan de studie, behalve stufi ontvangen en opzuipen. In die tijd kwam ik er ook achter dat het lastiger was om werk te vinden dan dat ik eigenlijk had gedacht. Uiteindelijk had ik ergens in mei een callcenterbaantje gevonden, want ik moest toch iets. Met dat callcenterbaantje heb ik me een maandje of 2/3 prima vermaakt, maar daarna was het weer tijd om te gaan studeren.

Het jaar begon wel goed, maar het ging eigenlijk steeds minder en minder. Ik kon het niet echt vinden met de mensen van mijn studie, de stad van mijn keuze was toch een stuk minder praktisch/leuk dan ik had gedacht en dus begon ik steeds minder naar college te gaan. Als gevolg daarvan ging ik ook steeds meer en vaker blowen, waardoor ik weer minder naar college ging, waardoor ik weer meer ging blowen. Ik sta nu op het punt dat ik weet dat ik dit jaar al niet meer ga halen, maar ik doe nog mijn best om wat punten te halen voor de vakken waar dat nog mogelijk is om volgend jaar eventueel vrijstelling daarvoor te kunnen krijgen bij een nieuwe studie. Ik ben nu ook weer wat meer gaan sporten en dat is ook wel iets wat heel goed voor me is, ook geestelijk.

Volgend jaar ga ik maar wat dichter bij huis studeren, ik hoop dan met de kennis en punten die ik al heb een betere start te kunnen maken en het jaar wel af te ronden. Ik ben nu wel een beetje klaar met het stilstaan in mijn leven.

hansvaak schreef:

En hoe gaat dit er op langer termijn (5 a 10 jaar) er uit gaat zien? Dit laatste omdat ik hoopte dat ik, als ik geen fatsoenlijke mogelijkheid had om te blowen ik wel zou stoppen. Maar na anderhalve maand niet blowen had ik wel de conclusie voor mezelf dat het eigenlijk geen donder uit maakt en ik me 's avonds alleen maar minder vermaak dan met een blowtje. Dus zou ik ook zo nog jaren door kunnen stomen, maar dat gaat me ook weer op een aantal punten tegen houden ben ik bang.

Bedankt voor het lezen en hopelijk ook jullie input. :)


Op lange termijn zal het allemaal wel los lopen. Op een gegeven moment vind je iets wat je leuk vindt om te doen en gaat het ook vervelen om elke dag maar een beetje stoned te zijn, dus ga je weer door met je leven.

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: ma jun 24, 2013 2:15 pm
door hansvaak
Druks schreef:Ik herken mezelf voor een deel in je verhaal terug. Wat mij hielp was toch om wat regels voor mezelf op te stellen wanneer wel/niet te blowen. Desnoods even opschrijven en iedere maand weer een keertje lezen. Ook goed om meteen bij te schrijven waarom je even minder blowed. Dat je niet altijd volledig aan de regels houdt is logisch maar probeer je er toch weer iedere keer weer aan te houden. Iedere dag is een nieuwe start.
Ik maakte ook altijd wel dat soort regeltjes voor mezelf en ook zonder ze op te schrijven kon ik ze me dondersgoed herinneren. Maar ik had er op en gegeven moment gewoon schijt aan en ging ik toch maar naar de shop. En als ik ze een keer had overtreden, dan negeerde ik ze al snel maar volledig en ging weer lekker mijn gangetje.
Druks schreef:Niet perse het blowen is het probleem maar wel de passieve levenshouding die ermee gepaard gaat.
Je slaat de spijkers met koppen. Nu heeft het me wel heel erg geholpen om over te stappen op hasj, waarmee ik de dingen die echt moeten nog prima kan doen en ook wat makkelijker de boel kan reguleren. Een gulden middenweg is het devies, maar dat is ook juist weer zo lastig..

ParadijsVogel schreef:
hansvaak schreef: En hoe gaat dit er op langer termijn (5 a 10 jaar) er uit gaat zien? Dit laatste omdat ik hoopte dat ik, als ik geen fatsoenlijke mogelijkheid had om te blowen ik wel zou stoppen. Maar na anderhalve maand niet blowen had ik wel de conclusie voor mezelf dat het eigenlijk geen donder uit maakt en ik me 's avonds alleen maar minder vermaak dan met een blowtje. Dus zou ik ook zo nog jaren door kunnen stomen, maar dat gaat me ook weer op een aantal punten tegen houden ben ik bang.
Op lange termijn zal het allemaal wel los lopen. Op een gegeven moment vind je iets wat je leuk vindt om te doen en gaat het ook vervelen om elke dag maar een beetje stoned te zijn, dus ga je weer door met je leven.
Ik kan al mijn hobbies prima uitoefenen als ik stoned ben, ik geniet er juist veel meer van na of met een blowtje. Daarom vind ik het denk ik ook zo lastig om er een punt achter te zetten en ben ik bang dat het te lang blijf doen. Op zich is dit ook geen probleem, wat maakt het uit als ik later als ik 50 ben huisje boomje beestje heb en dan op vrijdag- en zaterdagavond in plaats van een extra glas whiskey er wat bij te blowen heb? Niks. Het moet me, zoals jij ook al aangeeft, niet tegenhouden in mijn ontwikkeling. Ik ben het ook zat om stil te staan in mijn ontwikkeling, ik had ook al over een paar maanden kunnen beginnen met afstuderen.. Niet dat dit ik hier nog elke dag mee zit, maar het zegt wel wat dat ik nog goed en wel moet beginnen. Het heeft ook wel een paar positieve kanten natuurlijk, zonder downs ook geen ups, alleen wordt het wel tijd voor een hele flinke up dan. Op een gebied wat helaas wel essentieel is voor een goede toekomst. Want als ik nog met mijn hoofd in een THC-wolk had gehangen had ik nu wel een baan gehad en had ik al mijn geld in een autotje en hasj kunnen steken. Maar dan verdien ik als ik 30 ben geen drol, niet handig. Ben blij dat ik me dat op tijd besef, alleen word het tijd voor actie.

Helemaal stoppen gaat denk ik niet lukken, maar mijn gebruik moet ik wel goed regulieren. Zoals Druks al zegt, toch duidelijk regeltjes voor mezelf opschrijven en me hier aan houden. Moet toch wat harder voor mezelf leren zijn op dit gebied. Als ik aan het sporten ben heb ik wel de determination om mezelf helemaal naar de tyfus te helpen...

Verrekte lastig...

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: ma jun 24, 2013 4:15 pm
door Hamukun
Zo, wel echt een herkenbaar verhaal. Behalve dan dat ik altijd mijn school makkelijk heb gehaald, maar ik deed er nooit iets aan. Ik zat vanaf mijn 16e elke middag met m'n maten te blowen, en vaak ook nog te zuipen. Huiswerk? Dat kende ik niet. Wel met twee vingers in m'n neus VWO gehaald. Toen gaan studeren (en lekker doorblowen), en dat viel toch vies tegen. Vond het niet leuk, en moest er veel te veel voor doen vond ik.

Na twee jaar in magazijnen en op beurzen te hebben gewerkt toch maar weer gaan studeren, wel iets wat ike cht leuk vond. Alsnog viel het in het begin niet mee. Ik ging vaak niet naar college, las de literatuur niet (want ik had altijd wel een smoes waarom ik een jointje had verdiend, en dat ik het werk wat ik niet had gedaan wel in zou halen.)

Tja, toch wel mezelf aardig voor de gek gehouden. Ik haalde al mijn vakken wel, maar het was altijd meer net aan. Of ik moest herkansen. Tja, ik vond een herkansing minder erg dan geen jointjes roken.

Uiteindelijk besloten dat ik nog wel kon blowen, maar pas vanaf laat op de avond, nadat ik eerst nuttige dingen had gedaan. Geen onredelijke doelen als bepaalde dingen direct afmaken, maar gewoon twee uur studeren elke dag en dan als beloning een blowtje roken.

ParadijsVogel schreef:
hansvaak schreef:

En hoe gaat dit er op langer termijn (5 a 10 jaar) er uit gaat zien?


Op lange termijn zal het allemaal wel los lopen. Op een gegeven moment vind je iets wat je leuk vindt om te doen en gaat het ook vervelen om elke dag maar een beetje stoned te zijn, dus ga je weer door met je leven.


Inmiddels ben ik 33, en blow ik nog steeds bijna elke dag. Ben netjes afgestudeerd, heb een prima baan en mega veel leuke hobbies. En als ik hard heb gewerkt dan 'trakteer' ik mezelf nog steeds.

Uiteindelijk denk ik dat het zo is ontstaan omdat school gewoon niet werkte voor mij. Het was allemaal totaal niet uitdagend, en ik vond bijna alle vakken nauwelijks interessant. Ik had toen totaal geen doel in m'n leven, eindeloze vrije tijd en ik woonde in een mega saai dorp. Het enige leuke was blowen en hangen met m'n vrienden.

Later eigenlijk hetzelfde verhaal. Pas in het derde jaar van mijn tweede studie had ik echt het idee dat ik met iets leuks en nuttigs bezig was. Toen blowde ik wel al zo'n 10 jaar, en was het toch lastig om daar verandering in aan te brengen.

Momenteel vind ik eigenlijk dat ik nog steeds teveel blow. Ik woon alleen en niemand behalve ikzelf heeft er last van, maar toch. Ik merk wel dat ik toch minder boeken lees dan ik zou willen, en dat ik toch nog steeds dingen uitstel zodat ik mijn dag af kan ronden en kan gaan blowen met een filmpje erbij. Zodra ik eens een weekje niet blow merk ik wel dat ik toch actiever wordt. Met als nadeel natuulijk dat ik me veel eerder verveel en niet weet wat ik moet doen.

Moraal van dit verhaal: ga vooral iets doen waar je echt gemotiveerd voor bent en wat je nuttig vindt. Al die druk van je omgeving om maar een studie te doen 'om het studeren' en omdat dat nou eenmaal zo hoort heb je geen fuck aan.

En maak een duidelijk leefpatroon waarbij je eerst veel nuttige dingen doet voordat je mag gaan ontspannen. Als je het niet zo erg vind om niet alles uit jezelf te halen wat erin zit kan je best doorgaan met blowen :) Zelf ben ik niet zo mega ambitieus en vind dingen al snel wel best. Maar soms knaagt het toch en denk ik 9als ik stoned ben) wel na over wat ik nog meer had of zou kunnen bereiken als ik niet of minder zou blowen...

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: ma jun 24, 2013 4:45 pm
door Ron Burgundy
Ik heb zelf ook een paar jaar lang dagelijks geblowd (wel alleen 's avonds) maar ben er nu gelukkig vanaf. Blowen stopte bij mij mijn ontwikkeling volledig, ik werd op den duur para, werd bang voor alles en wilde het liefst de deur niet meer uit. Ik heb verschillende keren geprobeerd te stoppen of te minderen maar na perioden van niet blowen viel ik uiteindelijk toch weer terug in (bijna) elke avond een jointje. Tot ik er op een gegeven moment helemaal klaar mee was, en echt wilde gaan stoppen omdat ik zo niet verder kwam in het leven, sterker nog ik kwam alleen maar dieper en dieper in een dal.

Ik heb mezelf toen voorgenomen om te stoppen en echt maximaal nog maar 1 keer per maand te blowen. De eerste week van het stoppen sliep ik slecht, maar wat er daarna gebeurde was magisch. Ik kreeg overal weer zin in, kreeg weer energie en liep niet als een levenloze zombie rond. Daardoor heb ik zo'n afkeer tegen blowen gekregen dat ik er helemaal geen zin meer in had, ook geen 1x per maand. Ik ben nu 1,5 jaar gestopt en heb 3x geblowd (en 2x waren maar 2 trekjes en toen was ik eigenlijk alweer klaar mee). Voor mij is het denk ik dus het 1 of het ander, en ik heb vroeger eens (bij een poging om te stoppen/minderen) een boekje gelezen (stoppen met blowen) en daar stond ook in dat je echt moet breken met het blowen en definitief moet stoppen, als je er van af WILT komen. Dit kan natuurlijk voor iedereen verschillend zijn, maar ik ben iig blij dat ik weer zin heb in dingen op het moment! Ik hoop in de toekomst nog wel een keer te kunnen genieten van een jointje (want in de begin periode heb ik dat zeker wel gedaan) maar voor nu vind ik het prima zo! 8-)

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: di jun 25, 2013 12:50 am
door hansvaak
Bedankt voor de goeie reacties! Ook fijn om te lezen dat jullie overeenkomsten zien en de verschillende manieren waarop jullie er mee om zijn gegaan zet me aan het denken.

Ik denk dat de grootste motivatie de energyboost en de helderheid die erbij komt kijken zouden moeten zijn. En om dat vervolgens om met volle efficiëntie te benutten om alles uit het leven te halen wat er in zit. Als je dat je insteek is, die van mij is meer om zo veel mogelijk plezier te beleven in de jaren die ik op deze aardkloot door kan brengen. Dan is het denk ik essentieel dat je een baan krijgt waar je heel veel plezier in hebt, waarbij het dan ook nog is heel mooi is meegenomen dat er een leuk salaris tegenover staat. Als slaaf van het systeem, dus met een papiertje, heb je een grotere kans op een (leuke) baan. En het is natuurlijk ook niet slecht voor je ontwikkeling. Zonder school op je eigen houtje is wel de leukere weg, maar ook een onzekere.

Als ik uiteindelijk maar iets doe waar ik plezier in heb, ben ik tevreden met mijn leven. Ik wil heel graag de mooiste en leukste plekjes van onze planeet bezoeken en veel verschillende culturen opsnuiven. Als ik dat doe denk ik dat ik het meeste van mijn leven kan genieten.

Om abroad aangenomen te worden moet ik ze wel wat te bieden hebben, dan is een papiertje óf een lading werkervaring wel handig. Dan zal ik me toch door een flinke lading schoolwerk heen moeten worstelen.

Dan kan ik die energyboost en die helderheid dus goed gebruiken. Maar nu ik een geruime tijd niet en daarna amper (en nog is troep ook) blow, merk ik eigenlijk weinig verschil. Ik slaap altijd al slecht, waardoor ik overdag moe ben en dus ook niet heel veel presteer. Als ik dan een beetje kan motiveren door me 's avonds te belonen met een jointje zou ik wel wat meer voor elkaar kunnen krijgen en val ik sneller in slaap. Maar daar tegenover staat dan weer de THC-waas en het risico om meer te gaan blowen, wat me dan weer zo passief maakt.

Ik vind het echt heel lastig om hier iets neer te zetten en verder te borduren op iets wat op een verhaal moet lijken. Aan de ene kant lijkt het me heerlijk om nog jaren te blowen en mijn leven vormt zich wel, waar ik aan het einde van de rit met een glimlach op terug kan kijken. Maar het kriebelt wel om er meer van te maken, waar het ook wel een soort van ingeprogrammeerd lijkt te zitten dat ik er het beste van kan genieten met een blowtje. Iets met dopamine en receptoren dacht ik, maar daar moet ik me dan wel overheen zetten.

Ik weet niet echt hoe ik 'het' moet aanpakken, maar tussen die gedachten en de daadwerkelijke handeling wil het kwartje niet helemaal vallen. Al merk ik gelukkig wel een voordeel van de verminderde kwaliteit en kwantiteit van wat ik oprook. Ik denk veel meer over dit soort dingen na, wat Hamukun zegt had ik ook wel, maar in plaats van er wat aan te doen stak ik er nog een op. Nu ben ik er gelukkig veel meer over na aan het denken. Heerlijk om voor een langere tijd gewoon even weg van alles te zijn!

Hier blijf ik dan helaas wel hangen. Ik wil mezelf gaan ontwikkelen en ontdekken en zo veel mogelijk van het leven gaan genieten. En ik kan er heel erg van genieten met een jointje erbij. Het moet alleen de kers op de taart zijn. En niet de bodem, want dan is de taart nog wel lekker, maar had hij veel lekkerder kunnen zijn. Alleen kost dat wel veel moeite, maar als de fundering goed is (he daar valt mijn metafoor in duigen), is de rest veel makkelijker en kan je dat op meer op je gemakje doen en de versiering ophangen (hij was toch al mislukt :roll2:). Zodat ik er daarna de vruchten van kan plukken.

Niet te veel blowen dus. En mijn dag goed en nuttig doorkomen, zodat er daarna (eventueel!) tijd is om er eentje op te steken. Zolang het me maar niet belemmerd in mijn productiviteit en daarmee dus ook mijn ontwikkeling. Er is dan lastig een aantal op te plakken, wat is immers te veel? Daarin zou ik dan een goede balans moeten vinden.. Zwaar minderen is dan dus wat me te doen staat.

Alleen was dit eerder ook al het plan, wat na een tijdje toch weer terug viel in dagelijks gebruik. Nu had ik elke keer daarna wel mijn doelen bereikt, maar bleef dit patroon mijn volgende doel onderuit halen, waardoor dus die ontwikkeling stil kwam te liggen. Nu is dat niet zo heel erg, men wordt door schade en schande wijs. Maar dan is het nu wel tijd om dit om te zetten in acties.

Discipline is (zoals eigenlijk altijd al) het sleutelwoord, alleen nu weer een graatje omhoog. En daar is het ook wel tijd voor.

Een goeie conclusie krijg ik nu niet geformuleerd, waar het ook een beetje vroeg voor zou zijn. En ik zit hier al een veel langere tijd mee. Dat lost zichzelf niet in een keer op. Slaap gaat me wel helpen bij het op een rijtje zetten. Het is wel lekker om even mijn gedachten zo op papier te zetten en er dan ook nog zulke reacties op te krijgen! :hulde:

Welterusten.

Re: Wazige wietverslaving

BerichtGeplaatst: di jun 25, 2013 10:04 am
door Ron Burgundy
He zou het slechte slapen ook niet wat samenhang hebben met het blowen? Je zegt wel dat je altijd al slecht slaapt, maar het verschil tussen slecht slapen en een 'blow' slaap is volgens mij wel aanwezig. Met blowen heb je niet of nauwelijks een REM-slaap, en die slaap is het belangrijkst om dingen te verwerken, emotioneel sterker te worden, je te ontwikkelen etc. En ik weet het niet geheel zeker, maar om echt uitgerust wakker te worden heb je de REM-slaap volgens mij ook wel nodig. Ik merk het in ieder geval bij mezelf, sinds ik niet meer blow wordt ik echt mach 10 uitgeruster wakker en niet met zo'n suffe THC kop, waardoor ik alleen maar dacht laat het zo snel mogelijk weer avond zijn zodat ik weer kan blowen en m'n bed in. Ik weet niet of het bij jou ook zo is, maar misschien wel iets om over na te denken?