Verslaafd aan alcohol (?)
Geplaatst: ma jan 06, 2014 5:15 pm
Ik ben momenteel 24 en drink al sinds mijn 18e. Het begon vrij onschuldig met één halve liter bier s'avonds, doordat ik dat nooit eerder had gedaan en ik van nature een redelijk angstig en zenuwachtig persoontje ben ging er een wereld voor mij open. Wauw, geen zorgen, geen stroom aan drukke gedachten, bla bla. Tevens kon ik via muziek en films opgaan in een wereld die ik eigenlijk niet echt had.
Dit heb ik met ongeveer (4, 5x in de week drinken) opgebouwd naar vier halve liters in drie jaar. Op een gegeven moment had ik toen zoiets van, ik doe eens een weekje zonder. Dat ging eigenlijk prima behalve dat ik minder goed kon slapen. Daar schrok ik toen zo van, dat ik meteen heb gezegd, nooit meer dagelijks drinken. Dat heb ik toen gedaan en overgeschakeld naar 2 á 3 keer per week.
Inmiddels weer drie jaar verder is dat nog steeds een beetje mijn drinkpatroon, zij het wel dat ik ondertussen aan half litertje of 7 a 8 zit. Of 1,5 fles wijn. Hier ruim ik dan dus mijn avondjes voor in, zorg altijd dat ik de volgende dag bv. genoeg boodschappen in huis heb, niet hoef te werken, dat soort dingen.
Als ik bv. wel een volle week moet werken of heel veel colleges heb (ben nog student) drink ik niet. Eind vorig jaar in totaal 4,5 week niet gedronken, wat voor mij toch wel een record was. Het gekke was dat ik eigenlijk totaal geen 'afkickverschijnselen' heb gehad. Iets waar ik toch wel een beetje bang van was, eigenlijk heb ik de drank ook niet echt gemist moet ik zeggen.
Nu vraag ik me af of ik dus verslaafd ben aan alcohol. Het zou me totaal niet verbazen als dit het geval is, maar hoe weet ik dat nu zeker? Ik drink overigens enkel als ik in mijn eentje ben, als ik eens uitga met vrienden of dergelijke houd ik het bij één biertje of gewoon zelfs frisdrank omdat ik een beetje controle over de groep wil houden. Veel van die gasten gaan dan zo los dat ze naar huis moeten worden gedragen. Daar houd ik niet van, tevens vind ik het helemaal niet prettig om in een volle kroeg of zo heel erg lam te zijn.
Ik zie alcohol een beetje als een soort 'freedom-trail' of zo, lekker eigen wereldje, beetje zuipen, beetje roken (lees; sigaretten - wat ik overigens normaliter nooit doe), genieten van een film, muziek, You-Tube docu's over het universum, dat soort gedoe.
Maar ja, aan de andere kant, ik drink dan gewoon wel behoorlijk veel. En ik weet als ik dat in een kroeg zou doen het sociaal geaccepteerd zou zijn, maar dat is dus niet zo.
Sowieso heb ik een beetje een soort van verlate puberteit doordat ik thuis veel verantwoordelijkheid moest dragen. Ik ben dus nog helaas altijd iemand die drank & drugs best wel cool vind (ja, shoot me) .. zou ook graag eens experimenteren met andere soorten drugs. Lijkt me fantastisch om alles eens te proberen. Overigens betwijfel ik of het daar echt van kan komen, want ik ben er denk ik veel te schijterig voor om het serieus te doen. Had een jaar geleden te kans om cocaïne te proberen, nou toen ik dat spul alleen al zag liggen sloeg het paniekje al toe .
Advies gewenst
Dit heb ik met ongeveer (4, 5x in de week drinken) opgebouwd naar vier halve liters in drie jaar. Op een gegeven moment had ik toen zoiets van, ik doe eens een weekje zonder. Dat ging eigenlijk prima behalve dat ik minder goed kon slapen. Daar schrok ik toen zo van, dat ik meteen heb gezegd, nooit meer dagelijks drinken. Dat heb ik toen gedaan en overgeschakeld naar 2 á 3 keer per week.
Inmiddels weer drie jaar verder is dat nog steeds een beetje mijn drinkpatroon, zij het wel dat ik ondertussen aan half litertje of 7 a 8 zit. Of 1,5 fles wijn. Hier ruim ik dan dus mijn avondjes voor in, zorg altijd dat ik de volgende dag bv. genoeg boodschappen in huis heb, niet hoef te werken, dat soort dingen.
Als ik bv. wel een volle week moet werken of heel veel colleges heb (ben nog student) drink ik niet. Eind vorig jaar in totaal 4,5 week niet gedronken, wat voor mij toch wel een record was. Het gekke was dat ik eigenlijk totaal geen 'afkickverschijnselen' heb gehad. Iets waar ik toch wel een beetje bang van was, eigenlijk heb ik de drank ook niet echt gemist moet ik zeggen.
Nu vraag ik me af of ik dus verslaafd ben aan alcohol. Het zou me totaal niet verbazen als dit het geval is, maar hoe weet ik dat nu zeker? Ik drink overigens enkel als ik in mijn eentje ben, als ik eens uitga met vrienden of dergelijke houd ik het bij één biertje of gewoon zelfs frisdrank omdat ik een beetje controle over de groep wil houden. Veel van die gasten gaan dan zo los dat ze naar huis moeten worden gedragen. Daar houd ik niet van, tevens vind ik het helemaal niet prettig om in een volle kroeg of zo heel erg lam te zijn.
Ik zie alcohol een beetje als een soort 'freedom-trail' of zo, lekker eigen wereldje, beetje zuipen, beetje roken (lees; sigaretten - wat ik overigens normaliter nooit doe), genieten van een film, muziek, You-Tube docu's over het universum, dat soort gedoe.
Maar ja, aan de andere kant, ik drink dan gewoon wel behoorlijk veel. En ik weet als ik dat in een kroeg zou doen het sociaal geaccepteerd zou zijn, maar dat is dus niet zo.
Sowieso heb ik een beetje een soort van verlate puberteit doordat ik thuis veel verantwoordelijkheid moest dragen. Ik ben dus nog helaas altijd iemand die drank & drugs best wel cool vind (ja, shoot me) .. zou ook graag eens experimenteren met andere soorten drugs. Lijkt me fantastisch om alles eens te proberen. Overigens betwijfel ik of het daar echt van kan komen, want ik ben er denk ik veel te schijterig voor om het serieus te doen. Had een jaar geleden te kans om cocaïne te proberen, nou toen ik dat spul alleen al zag liggen sloeg het paniekje al toe .
Advies gewenst