Methamfetamine, oh zo interessant !
Geplaatst: ma mei 16, 2011 6:10 am
De reden voor dit tripreport
Aangezien ik na mijn recreatief gebruik van methamfetamine steeds meer vragen krijg over wat nu precies de effecten ervan zijn, leek het mij een goed idee om mijn ervaringen hiermee eens op te schrijven. Hier ben ik echter een tijdje mee bezig geweest want pas na het een aantal keren te gebruiken was ik in staat om de effecten fatsoenlijk te beschrijven.
Hoe ik erbij kwam om methamfetamine te proberen
Ik was in principe niet op zoek naar methamfetamine, maar toen ik het toevallig tegenkwam had ik snel een beslissing genomen.
Ik zou methamfetamine gaan proberen.
Zoals een aantal van jullie wel zullen weten, ik hou van extremiteiten op het vlak van drugs.
Het tripreport
Ik heb het zowel gechineesd als gesnoven. Het snuiven ervan stelt niet veel voor in vergelijking met het roken ervan. Je merkt bij het snuiven wel degelijk dat het om methamfetamine gaat en niet om amfetamine, maar buiten een veel langere werkingsduur was er niet veel spectaculairs aan. Het roken ervan daarentegen, dat is spectaculair.
De eerste keer dat ik het rookte was in de periode dat ik net met amfetamine was begonnen, toen vond ik er eerlijk gezegd maar weinig aan, ik vond amfetamine toen zelfs beduidend leuker. Na een tijdje amfetamine gebruik kende ik het enorme brakke gevoel dat je na het gebruik krijgt maar al te goed, iets waar ik in het begin nauwelijks last van had. De meeste mensen die redelijk wat amfetamine hebben gebruikt herkennen dat vast wel, in het begin heeft een nachtje doorhalen nauwelijks gevolgen, na wat langer gebruik merk je dat je op een bepaald punt sowieso brak bent, en dat valt niet weg te snuiven. Dat is een vervelende kant van amfetamine die je pas na een tijdje leert kennen maar die je wel moet kennen om te begrijpen wat nu de verschillen zijn. Dus toen ik die eenmaal kende veranderde mijn mening over wat leuker was vrijwel direct.
Het roken van een drug is een leuke ervaring op zich, net zoals het ritueel van te snuiven gewoon iets leuks is in het algemeen.
De hoeveelheid methamfetamine die je nodig hebt om te roken is echt maar weinig, een speldenknopje te midden van een stuk aluminiumfolie. Dan is het de kunst om het zo te verhitten dat je alle rook kunt inhaleren, want anders verlies je een hoop methamfetamine.
Ik vind het niet een slecht smaakje hebben, het is niet lekker, maar ook niet vies. Een typisch smaakje dat ik wel kan waarderen. De rook niet meteen weer uitblazen is belangrijk, dan merk je vanzelf ineens die heerlijke rush die komt opzetten. Die rush valt totaal niet te vergelijken met wat dan ook, een heerlijk gevoel dat bij de eerste hit zeer subtiel opkomt en dat steeds intenser wordt met elke hit die je bijneemt. Wat betreft de dosis, met het roken kun je weinig fout doen, je kunt maar een bepaalde hoeveelheid rook inhaleren. Van een speldenknopje kun je echt al een aantal keer roken. In het begin rook ik gewoon tot ik op het gewenste niveau zit, daarna kun je altijd nog meer roken als het weer wat afneemt. Dat doe ik een beetje op het gevoel, veel kun je er niet fout mee doen, tenzij je natuurlijk idioot veel kort na elkaar gaat roken, maar dat spreekt wel voor zich lijkt me.
De rush neemt langzaam af totdat je een effect over houdt wat enorm op amfetamine lijkt, maar dan beter. De euforie is vele malen sterker en het heeft een gigantisch lang plateau, waar je bij amfetamine al drie keer bij gesnoven hebt om nog hetzelfde gevoel te houden hoef je dat hierbij niet te doen.
Dan een derde gigantische verschil, van amfetamine ga je na een tijdje je hoe dan ook brak voelen, van methamfetamine niet. Amfetamine respecteert je lichaamsgrenzen nog enigszins, je merkt na een tijdje heel goed hoe veel energie je hebt verbruikt. Methamfetamine daarentegen respecteert geen enkele lichaamsgrens, je kunt daar echt mee blijven doorgaan. Maar als je dan stopt krijg je die klap in een keer, je lichaam schreeuwt voor energie. De klap is vaak ook groot omdat je totaal niet door hebt hoeveel energie je eigenlijk verbruikt hebt, bij amfetamine wordt je geleidelijk aan brak, methamfetamine spaart alles op voor een grote klap. De drang naar energie is dan ook enorm groot, persoonlijk wil ik dan alleen maar slapen maar ik snap wel goed waarom mensen dan geneigd zijn weer te gebruiken. Tijdens het gebruik voelt het aan als een groot voordeel omdat je dan niet brak bent, maar nadat ik die klap eenmaal meegemaakt had dacht ik daar wel anders over. Ik vind dit een van de grootste gevaren aan methamfetamine, je komt hiermee volgens mij zo gemakkelijk in een vicieuze cirkel terecht.
De keren daarna heb ik ook altijd gezorgd dat ik niet te lang doorging, dan valt het nog prima te doen.
Nawoord
Ik vind methamfetamine vele malen beter dan amfetamine, het Heilige Graal voor amfetamine gebruikers in mijn ogen. Alleen raad ik niemand aan om het te proberen, het valt wel eventjes recreatief te gebruiken, maar het is wel degelijk zeer verslavend. De zin om het nog eens te doen was bij mij vele malen groter dan de zin die ik had om nog eens amfetamine te doen. Al die heisa die de media er rond maakt is denk ik echt niet overdreven. Ik ben enorm lang bezig geweest met het bestuderen van dit stofje, waar ook nog de sticky over methamfetamine is uit voortgekomen, en heb het vaak genoeg gebruikt. Ik begrijp dan best wel goed waarom er zo een heisa over wordt gemaakt. Ik ben er dan ook klaar mee, mijn nieuwsgierigheid is weer gestild.
Als je toch besluit het ooit eens te proberen, weet waar je aan begint.
- Sublimo -
Aangezien ik na mijn recreatief gebruik van methamfetamine steeds meer vragen krijg over wat nu precies de effecten ervan zijn, leek het mij een goed idee om mijn ervaringen hiermee eens op te schrijven. Hier ben ik echter een tijdje mee bezig geweest want pas na het een aantal keren te gebruiken was ik in staat om de effecten fatsoenlijk te beschrijven.
Hoe ik erbij kwam om methamfetamine te proberen
Ik was in principe niet op zoek naar methamfetamine, maar toen ik het toevallig tegenkwam had ik snel een beslissing genomen.
Ik zou methamfetamine gaan proberen.
Zoals een aantal van jullie wel zullen weten, ik hou van extremiteiten op het vlak van drugs.
Het tripreport
Ik heb het zowel gechineesd als gesnoven. Het snuiven ervan stelt niet veel voor in vergelijking met het roken ervan. Je merkt bij het snuiven wel degelijk dat het om methamfetamine gaat en niet om amfetamine, maar buiten een veel langere werkingsduur was er niet veel spectaculairs aan. Het roken ervan daarentegen, dat is spectaculair.
De eerste keer dat ik het rookte was in de periode dat ik net met amfetamine was begonnen, toen vond ik er eerlijk gezegd maar weinig aan, ik vond amfetamine toen zelfs beduidend leuker. Na een tijdje amfetamine gebruik kende ik het enorme brakke gevoel dat je na het gebruik krijgt maar al te goed, iets waar ik in het begin nauwelijks last van had. De meeste mensen die redelijk wat amfetamine hebben gebruikt herkennen dat vast wel, in het begin heeft een nachtje doorhalen nauwelijks gevolgen, na wat langer gebruik merk je dat je op een bepaald punt sowieso brak bent, en dat valt niet weg te snuiven. Dat is een vervelende kant van amfetamine die je pas na een tijdje leert kennen maar die je wel moet kennen om te begrijpen wat nu de verschillen zijn. Dus toen ik die eenmaal kende veranderde mijn mening over wat leuker was vrijwel direct.
Het roken van een drug is een leuke ervaring op zich, net zoals het ritueel van te snuiven gewoon iets leuks is in het algemeen.
De hoeveelheid methamfetamine die je nodig hebt om te roken is echt maar weinig, een speldenknopje te midden van een stuk aluminiumfolie. Dan is het de kunst om het zo te verhitten dat je alle rook kunt inhaleren, want anders verlies je een hoop methamfetamine.
Ik vind het niet een slecht smaakje hebben, het is niet lekker, maar ook niet vies. Een typisch smaakje dat ik wel kan waarderen. De rook niet meteen weer uitblazen is belangrijk, dan merk je vanzelf ineens die heerlijke rush die komt opzetten. Die rush valt totaal niet te vergelijken met wat dan ook, een heerlijk gevoel dat bij de eerste hit zeer subtiel opkomt en dat steeds intenser wordt met elke hit die je bijneemt. Wat betreft de dosis, met het roken kun je weinig fout doen, je kunt maar een bepaalde hoeveelheid rook inhaleren. Van een speldenknopje kun je echt al een aantal keer roken. In het begin rook ik gewoon tot ik op het gewenste niveau zit, daarna kun je altijd nog meer roken als het weer wat afneemt. Dat doe ik een beetje op het gevoel, veel kun je er niet fout mee doen, tenzij je natuurlijk idioot veel kort na elkaar gaat roken, maar dat spreekt wel voor zich lijkt me.
De rush neemt langzaam af totdat je een effect over houdt wat enorm op amfetamine lijkt, maar dan beter. De euforie is vele malen sterker en het heeft een gigantisch lang plateau, waar je bij amfetamine al drie keer bij gesnoven hebt om nog hetzelfde gevoel te houden hoef je dat hierbij niet te doen.
Dan een derde gigantische verschil, van amfetamine ga je na een tijdje je hoe dan ook brak voelen, van methamfetamine niet. Amfetamine respecteert je lichaamsgrenzen nog enigszins, je merkt na een tijdje heel goed hoe veel energie je hebt verbruikt. Methamfetamine daarentegen respecteert geen enkele lichaamsgrens, je kunt daar echt mee blijven doorgaan. Maar als je dan stopt krijg je die klap in een keer, je lichaam schreeuwt voor energie. De klap is vaak ook groot omdat je totaal niet door hebt hoeveel energie je eigenlijk verbruikt hebt, bij amfetamine wordt je geleidelijk aan brak, methamfetamine spaart alles op voor een grote klap. De drang naar energie is dan ook enorm groot, persoonlijk wil ik dan alleen maar slapen maar ik snap wel goed waarom mensen dan geneigd zijn weer te gebruiken. Tijdens het gebruik voelt het aan als een groot voordeel omdat je dan niet brak bent, maar nadat ik die klap eenmaal meegemaakt had dacht ik daar wel anders over. Ik vind dit een van de grootste gevaren aan methamfetamine, je komt hiermee volgens mij zo gemakkelijk in een vicieuze cirkel terecht.
De keren daarna heb ik ook altijd gezorgd dat ik niet te lang doorging, dan valt het nog prima te doen.
Nawoord
Ik vind methamfetamine vele malen beter dan amfetamine, het Heilige Graal voor amfetamine gebruikers in mijn ogen. Alleen raad ik niemand aan om het te proberen, het valt wel eventjes recreatief te gebruiken, maar het is wel degelijk zeer verslavend. De zin om het nog eens te doen was bij mij vele malen groter dan de zin die ik had om nog eens amfetamine te doen. Al die heisa die de media er rond maakt is denk ik echt niet overdreven. Ik ben enorm lang bezig geweest met het bestuderen van dit stofje, waar ook nog de sticky over methamfetamine is uit voortgekomen, en heb het vaak genoeg gebruikt. Ik begrijp dan best wel goed waarom er zo een heisa over wordt gemaakt. Ik ben er dan ook klaar mee, mijn nieuwsgierigheid is weer gestild.
Als je toch besluit het ooit eens te proberen, weet waar je aan begint.
- Sublimo -