De coke van Dealer McDope
Geplaatst: za jun 22, 2013 8:34 pmMisschien een raar praatje maar vrouwlief heeft een gescheurde bilspier. Op zich is dat een kleine kwaal maar het geeft een groot ongemak. Langdurig zitten, staan of lopen geeft haar een onplezierige sensatie en zodoende is de blessure een behoorlijke sta-in-de-weg voor onze normale activiteiten en natuurlijk haar goede humeur.
Gisteravond waren we vrij, maar wat te doen met een vrouwlief op de blessurebank? 'Weet je wat' opperde ik, 'laten we de Colombiaanse drugskartels eens spekken door een grammetje coke aan te schaffen'. Vrouwlief keek me verheugd aan. Via ons contact hoeven we voor een gram niet ver te rijden, lang te lopen of te wachten. We zijn er toch even lekker uit en op de een of andere manier heeft coke kopen altijd iets spannends. Het avontuur van het aanschaffen heeft voor mij misschien wel meer charme dan het door Poseidon zo mooi geformuleerde 'aarspoeder' zelf.
(zie eerder TR: tripreports-uppers/cocaine-reis-leuker-dan-het-doel-t5286.html?hilit=coke#p270058 )
De laatste keer dat ik via ons contact tot volle tevredenheid sos kocht was al bijna weer een jaar geleden. Zou ons mannetje die we steevast als 'Dealer McDope' aanduiden nog in business zijn? Zou de kwaliteit nog net zo hoog zijn en de prijs nog net zo laag? We wisten het niet. Met een vage kriebel in de onderbuik zond ik een SMS bericht naar McDope: 'Hi, heb je vanavond tijd voor ons? We zouden graag een gr willen. gr. F'.
Dealer McDope zo genaamd naar het stripfiguur uit de legendarische reeks Fabulous Furry Freak Brothers.
Binnen enkele minuten kreeg ik antwoord; 'Geen probleem, hoe laat en waar'. Aha, kennelijk is Dealer McDope nog actief en ik zond een antwoord; '20.30 op de bekende plek'. 'Prima', klonk het van de andere kant. In mijn nopjes vertelde ik vrouwlief van de afspraak en ons plan voor de vrijdagavond stond vast.
20.00 uur: We zitten in de auto onderweg naar de voormalige vrijstaat maar steeds kleinburgerlijk wordend Amsterdam. Na een minuut of 15 draai ik van de snelweg af richting stadsdeel Oud-West als er een nieuw SMS bericht op mijn mobiel verschijnt. Het is van McDope, hij schrijft; 'Hoi, waar is de de bekende plek?'.
Ik realiseer me dat onze laatste deal bijna een jaar geleden was en dat het nogal naïef van me was te denken dat telkens op dezelfde plek wordt afgesproken. Ik blijf als het om coke aanschaffen gaat toch echt een absolute n00b. Ik antwoord terug dat we bij de brug van de kruising xxxstraat en xxxgracht staan, net zoals toen.
Enkele ogenblikken later gaat de telefoon en ik neem op. Het is Dealer McDope in eigen persoon. 'Sorrie man, maar ik kan zelf niet komen maar ik stuur wel iemand jullie kant op. Kijk maar uit naar een rood autootje'. 'No problem' antwoord ik terwijl ik vrouwlief fronsend aankijk. Als het korte gesprekje beëindigt is maak ik vrouwlief deelgenoot van de gewijzigde plannen. Een lichte paranoia maakt zich van me meester, misschien heb ik teveel Tony Montana films gezien.
Ons vertrouwde gezicht zal niet komen en kennelijk moeten we zaken doen met een of andere chauffeur van een rood autootje. Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat maar als het gaat om een coke aankoop ben ik altijd erg 'on edge' en nu ik niet het vertrouwde gezicht zal zien neemt mijn onzekerheid toe.
'Ik hoop maar dat Dealer McDope nog steeds oprecht is en nog steeds prima kwaliteit levert', zeg ik enigszins bezorgt tegen vrouwlief.
20:30 Weer een SMS van Dealer McDope; 'hij is onderweg, laat even weten of het goed is gegaan'. Zo zo, McDope bestiert zijn operatie kennelijk nog steeds als serieus bedrijf met een heus klanttevredenheid onderzoek. Het stemt ons positief.
20:40 We staan op de afgesproken plek quasi de bootjes in de gracht te bewonderen als er een rood autootje komt aan sjeezen. Als de chauffeur turend naar zijn Tomtom opkijkt en ons ziet staan veeg ik demonstratief mijn vinger langs mijn neus. De chauffeur grijnst breeduit en stopt. Een vriendelijk uitziende jongeman met donker haar begroet ons hartelijk door het open portierraam en nodigt ons uit in te stappen. Vrouwlief en ik kijken elkaar even aan maar het open gezicht en de ontwapende smile van de chauffeur doet onze twijfels wegnemen. We stappen in.
Eenmaal binnen geeft hij ons keurig een hand en stelt zichzelf netjes voor. 'Even een plekje zoeken' zegt hij en na een honderdtal meter parkeert hij het rode autootje. 'Wat kan ik voor jullie doen' vraagt hij vriendelijk en ik maak hem deelgenoot van onze wens voor een gram coke.
'Oke, prima' zegt hij terwijl hij geroutineerd een deel van het zijpaneel van zijn deur open trekt. Verwonderd kijken we toe hoe hij zijn handelswaar te voorschijn tovert en er behendig een wikkeltje uit pakt. In een flits van een seconde is het klein opgevouwen papiergeld in mijn hand overgegaan in de zijne en ik heb de wikkel. Onze vriendelijke sales assistant nam niet eens de moeite om te kijken of mijn betaling wel klopte want hij stak het gelijk weg.
Zoveel vertrouwen kon ik instinctief niet anders beantwoorden dan door de wikkel ook maar gelijk weg te stoppen. Of het hele dure gestampte paracetamol of goedkope supercoke is zou later wel blijken. Een tel later is heeft hij zijn waar opgeborgen en de bekleding van zijn portier ziet er weer ongeschonden uit. We schudden nogmaals hartelijk handen en danken hem voor zijn service. Een tel later staan we weer buiten, 'veel plezier' lacht hij ons toe' en het rode autootje stuift weer weg. Het is vrijdagavond en ik vermoed dat hij nog lang niet klaar is met zijn ronde.
'Je hebt het niet eens gecheckt' merkt vrouwlief op. Ik wuif haar bedenking weg. De keren dat ik coke heb gehad zijn op één hand te tellen en de laatste keer herkende ik niet eens echt goeie yeyo. Wat weet ik ervan? Eenmaal terug in de auto rij ik naar een verdekte parkeerplaats naast het spoor. Tijd voor de test en zoals jullie weten kan dat maar op één manier.
20:55 De inhoud van het perfect gevouwen wikkeltje is wit, brokkelig en oogt iets vettig. De geur is chemisch maar is niet echt vies of weerzinwekkend. 'Het lijkt een beetje op wat we toen ook hadden' zeg ik en strooi een klein bergje op een make-up spiegeltje dat ik vervolgens aan vrouwlief geeft. Na wat hakken heeft ze uiterst kunstig twee mooie gelijke lijnen gelegd.
We snuiven ieder moeiteloos een lijntje weg. Het is zacht en de smaak is typisch die van coke zoals we dat gewent zijn. Na enkele minuten ervaren we beide het typische coke-gevoel in neus en keelholte.
Binnen de kortste keren slaat de coke aan. Onwillekeurig is de muziek al een tandje harder gezet en we babbelen om het hardst over de coke en feliciteren onszelf herhaaldelijk met de geslaagde dope deal. 'Alles goed gegaan, prima spul. Thanks!' sms ik naar McDope die per ommegaande een bericht terug stuurt; 'Jij ook bedankt, bye'. Dan start ik de motor en opper 'out of the blue' om naar Scheveningen te gaan. Gewoon, even de boulevard afstruinen en uitwaaien Vrouwlief vind het een uitstekend plan en korte tijd later zoeven we opgetogen richting het strand.
In Scheveningen is ondanks of misschien wel dankzij de donkere voorbij razende wolken en stevige bries goed toeven en we kuieren de hele boulevard op en af. We genieten intens en vanuit de strandtenten die we passeren klinkt telkens weer een ander fijn muziekje. De lichtjes, de mensen en de soms wel heel erg aparte gebouwen en kunstwerken glijden aan ons voorbij. We lopen op wolkjes. En hoewel we op de heen weg wind tegen hebben voelen we beide toch een duwtje in de rug.
Als we eenmaal om 23:30 weer in de auto stappen en huiswaarts keren zie ik vrouwlief met een diepe frons op haar gelaat onrustig op haar stoel heen en weer schuiven. 'Gaat het?' vraag ik bezorgt. 'Ach' zegt ze, 'ik realiseer me opeens dat ik pijn in mijn bilspier had'.
Het is duidelijk dat we wederom een prima kwaliteit cocaïne in handen hebben gekregen.
Hoera voor Dealer McDope.
Gisteravond waren we vrij, maar wat te doen met een vrouwlief op de blessurebank? 'Weet je wat' opperde ik, 'laten we de Colombiaanse drugskartels eens spekken door een grammetje coke aan te schaffen'. Vrouwlief keek me verheugd aan. Via ons contact hoeven we voor een gram niet ver te rijden, lang te lopen of te wachten. We zijn er toch even lekker uit en op de een of andere manier heeft coke kopen altijd iets spannends. Het avontuur van het aanschaffen heeft voor mij misschien wel meer charme dan het door Poseidon zo mooi geformuleerde 'aarspoeder' zelf.
(zie eerder TR: tripreports-uppers/cocaine-reis-leuker-dan-het-doel-t5286.html?hilit=coke#p270058 )
De laatste keer dat ik via ons contact tot volle tevredenheid sos kocht was al bijna weer een jaar geleden. Zou ons mannetje die we steevast als 'Dealer McDope' aanduiden nog in business zijn? Zou de kwaliteit nog net zo hoog zijn en de prijs nog net zo laag? We wisten het niet. Met een vage kriebel in de onderbuik zond ik een SMS bericht naar McDope: 'Hi, heb je vanavond tijd voor ons? We zouden graag een gr willen. gr. F'.
Dealer McDope zo genaamd naar het stripfiguur uit de legendarische reeks Fabulous Furry Freak Brothers.
Binnen enkele minuten kreeg ik antwoord; 'Geen probleem, hoe laat en waar'. Aha, kennelijk is Dealer McDope nog actief en ik zond een antwoord; '20.30 op de bekende plek'. 'Prima', klonk het van de andere kant. In mijn nopjes vertelde ik vrouwlief van de afspraak en ons plan voor de vrijdagavond stond vast.
20.00 uur: We zitten in de auto onderweg naar de voormalige vrijstaat maar steeds kleinburgerlijk wordend Amsterdam. Na een minuut of 15 draai ik van de snelweg af richting stadsdeel Oud-West als er een nieuw SMS bericht op mijn mobiel verschijnt. Het is van McDope, hij schrijft; 'Hoi, waar is de de bekende plek?'.
Ik realiseer me dat onze laatste deal bijna een jaar geleden was en dat het nogal naïef van me was te denken dat telkens op dezelfde plek wordt afgesproken. Ik blijf als het om coke aanschaffen gaat toch echt een absolute n00b. Ik antwoord terug dat we bij de brug van de kruising xxxstraat en xxxgracht staan, net zoals toen.
Enkele ogenblikken later gaat de telefoon en ik neem op. Het is Dealer McDope in eigen persoon. 'Sorrie man, maar ik kan zelf niet komen maar ik stuur wel iemand jullie kant op. Kijk maar uit naar een rood autootje'. 'No problem' antwoord ik terwijl ik vrouwlief fronsend aankijk. Als het korte gesprekje beëindigt is maak ik vrouwlief deelgenoot van de gewijzigde plannen. Een lichte paranoia maakt zich van me meester, misschien heb ik teveel Tony Montana films gezien.
Ons vertrouwde gezicht zal niet komen en kennelijk moeten we zaken doen met een of andere chauffeur van een rood autootje. Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat maar als het gaat om een coke aankoop ben ik altijd erg 'on edge' en nu ik niet het vertrouwde gezicht zal zien neemt mijn onzekerheid toe.
'Ik hoop maar dat Dealer McDope nog steeds oprecht is en nog steeds prima kwaliteit levert', zeg ik enigszins bezorgt tegen vrouwlief.
20:30 Weer een SMS van Dealer McDope; 'hij is onderweg, laat even weten of het goed is gegaan'. Zo zo, McDope bestiert zijn operatie kennelijk nog steeds als serieus bedrijf met een heus klanttevredenheid onderzoek. Het stemt ons positief.
20:40 We staan op de afgesproken plek quasi de bootjes in de gracht te bewonderen als er een rood autootje komt aan sjeezen. Als de chauffeur turend naar zijn Tomtom opkijkt en ons ziet staan veeg ik demonstratief mijn vinger langs mijn neus. De chauffeur grijnst breeduit en stopt. Een vriendelijk uitziende jongeman met donker haar begroet ons hartelijk door het open portierraam en nodigt ons uit in te stappen. Vrouwlief en ik kijken elkaar even aan maar het open gezicht en de ontwapende smile van de chauffeur doet onze twijfels wegnemen. We stappen in.
Eenmaal binnen geeft hij ons keurig een hand en stelt zichzelf netjes voor. 'Even een plekje zoeken' zegt hij en na een honderdtal meter parkeert hij het rode autootje. 'Wat kan ik voor jullie doen' vraagt hij vriendelijk en ik maak hem deelgenoot van onze wens voor een gram coke.
'Oke, prima' zegt hij terwijl hij geroutineerd een deel van het zijpaneel van zijn deur open trekt. Verwonderd kijken we toe hoe hij zijn handelswaar te voorschijn tovert en er behendig een wikkeltje uit pakt. In een flits van een seconde is het klein opgevouwen papiergeld in mijn hand overgegaan in de zijne en ik heb de wikkel. Onze vriendelijke sales assistant nam niet eens de moeite om te kijken of mijn betaling wel klopte want hij stak het gelijk weg.
Zoveel vertrouwen kon ik instinctief niet anders beantwoorden dan door de wikkel ook maar gelijk weg te stoppen. Of het hele dure gestampte paracetamol of goedkope supercoke is zou later wel blijken. Een tel later is heeft hij zijn waar opgeborgen en de bekleding van zijn portier ziet er weer ongeschonden uit. We schudden nogmaals hartelijk handen en danken hem voor zijn service. Een tel later staan we weer buiten, 'veel plezier' lacht hij ons toe' en het rode autootje stuift weer weg. Het is vrijdagavond en ik vermoed dat hij nog lang niet klaar is met zijn ronde.
'Je hebt het niet eens gecheckt' merkt vrouwlief op. Ik wuif haar bedenking weg. De keren dat ik coke heb gehad zijn op één hand te tellen en de laatste keer herkende ik niet eens echt goeie yeyo. Wat weet ik ervan? Eenmaal terug in de auto rij ik naar een verdekte parkeerplaats naast het spoor. Tijd voor de test en zoals jullie weten kan dat maar op één manier.
20:55 De inhoud van het perfect gevouwen wikkeltje is wit, brokkelig en oogt iets vettig. De geur is chemisch maar is niet echt vies of weerzinwekkend. 'Het lijkt een beetje op wat we toen ook hadden' zeg ik en strooi een klein bergje op een make-up spiegeltje dat ik vervolgens aan vrouwlief geeft. Na wat hakken heeft ze uiterst kunstig twee mooie gelijke lijnen gelegd.
We snuiven ieder moeiteloos een lijntje weg. Het is zacht en de smaak is typisch die van coke zoals we dat gewent zijn. Na enkele minuten ervaren we beide het typische coke-gevoel in neus en keelholte.
Binnen de kortste keren slaat de coke aan. Onwillekeurig is de muziek al een tandje harder gezet en we babbelen om het hardst over de coke en feliciteren onszelf herhaaldelijk met de geslaagde dope deal. 'Alles goed gegaan, prima spul. Thanks!' sms ik naar McDope die per ommegaande een bericht terug stuurt; 'Jij ook bedankt, bye'. Dan start ik de motor en opper 'out of the blue' om naar Scheveningen te gaan. Gewoon, even de boulevard afstruinen en uitwaaien Vrouwlief vind het een uitstekend plan en korte tijd later zoeven we opgetogen richting het strand.
In Scheveningen is ondanks of misschien wel dankzij de donkere voorbij razende wolken en stevige bries goed toeven en we kuieren de hele boulevard op en af. We genieten intens en vanuit de strandtenten die we passeren klinkt telkens weer een ander fijn muziekje. De lichtjes, de mensen en de soms wel heel erg aparte gebouwen en kunstwerken glijden aan ons voorbij. We lopen op wolkjes. En hoewel we op de heen weg wind tegen hebben voelen we beide toch een duwtje in de rug.
Als we eenmaal om 23:30 weer in de auto stappen en huiswaarts keren zie ik vrouwlief met een diepe frons op haar gelaat onrustig op haar stoel heen en weer schuiven. 'Gaat het?' vraag ik bezorgt. 'Ach' zegt ze, 'ik realiseer me opeens dat ik pijn in mijn bilspier had'.
Het is duidelijk dat we wederom een prima kwaliteit cocaïne in handen hebben gekregen.
Hoera voor Dealer McDope.
Maar dit even tussen-ons. Ken een kerel met kwaliteit die vanaf 1 gram direct aan huis levert en zogewenst je vrouwtje een beurt geeft 
en 3MMC?