Pagina 1 van 1

Ecstasy Trip Report

BerichtGeplaatst: za maart 05, 2011 10:43 pm
door Sublimo
Originele post door Qocaïne op 26 maart 2006.

datum: 18-03-2006
geslacht: Man
gewicht: 75 kg
drug: 1 XTC pil - 'Blauwe Peace' getest op >> 110mg MDMA
overig: 1ste ervaring met ecstasy



"X"

Het idee om te gebruiken was nog maar twee weken jong… Piet en ik die al veel samen hadden geëxperimenteerd met drugs wilde ook deze ervaring samen delen. Ikzelf wilde mijn eerste pilletje gebruiken in een vertrouwelijke omgeving bij iemand thuis… Piet zag het echter wel zitten om tijdens het feest Sensation Black de pilletjes te nuttigen. Ik stemde daarmee in, maar wilde voor mezelf eerst de drug testen tijdens een ander feestje om te kijken wat het met je doet. Het idee om een feest van ruim € 60,- te verpesten leek mij ondragelijk.


Jin, vervent gebruiker van verdovende middelen en een vriend van me wist van mijn plan om te gebruiken en vertelde dat hij pillen bij zich had en liet ze zien. Op dat moment wist ik dat ik met hem de drug zou testen om te kijken wat de werking zou zijn.
En ja.. de volgende dag belde hij op om te vragen of ik met hem ging stappen. Na een afgesproken tijd leg ik de hoorn op de haak… mijn hart slaat een paar keer over, beseffend dat ik vanavond flink ga genieten!

Verassend genoeg was Jin niet alleen op de meeting plek.. maar met twee bloedmooie meiden die al behoorlijk wat alcohol op hadden. Daar lopen we dan richting de stad… Ik, Jin, Linny en Claris. Alle vier single, alle vier vrolijk, alle vier smachtend naar een pilletje, alle vier met één doel: Trippen!

Nog geen kwartier in de club komt Jin aanlopen en duwt een kwart pilletje in me handen… “Hier man, ik heb nog wat over. Ik heb een halve op en de meiden een kwart”. Ik twijfel geen moment en slik de pil door met een groot slok bier. Het wachten kon beginnen!

Een uur lang probeer ik te zoeken of ik langzaam iets in voel insluipen… maar geen resultaat. Gedachtes gingen door me heen: “Voel ik al wat?” Een droge mond, versnelde hartslag en geen honger gevoel. “Is dit het dan al?”. Ik voel teleurstelling opkomen en vond mezelf stom om maar een kwart te proberen! Toch bleef ik voorzichtig… ik probeerde veel te drinken, maar dit ging moeilijk. Het leek alsof het bovenin mijn slokdarm bleef liggen. Zo’n droge strot.. maar toch niet kunnen drinken duidde er op dat de pil wél werkte…

Enkele momenten later loopt Jin op me af en duwt wederom iets in mijn handen, met de boodschap dat ik misschien wel te hard probeer om iets te voelen. Ik open mijn hand en vind een hele pil. Ik twijfel enkele momenten maar besluit het toch te proberen…

Wachtend op de inslag loop ik rondjes en kom ik veel bekende tegen. Ook één van mijn beste vrienden Rijn was in de club. Ik vertelde Rijn wat ik had gebruikt, voor het geval dat het zou inslaan en hij niet wist wat er aan de hand zou zijn.

Nog geen half uur later sta ik met vrienden te praten wanneer de pil toeslaat... Ik voel een rush opkomen van me tenen, die doorschiet naar de hersenen. Ik krijg het gevoel alsof ik in een achtbaan zit… vlinders schieten door me buik en ik lijk wel tientallen loops te maken.
Ik voel een warme gloed door mijn aderen stromen en mijn hartslag versneld nog maar eens...
Wwwwooooww.. sssshhiitt.. daar ga iiik! Ik kijk op en zie dat mijn loops niet onopgemerkt bleven. Mijn vrienden keken me aan en lachte..


Ik heb daar een tijdje gestaan… vol bewondering van wat er gebeurde. Ik kreeg geen “upper” gevoel maar werd juist heel rustig. Ik voelde me hartslag hevig kloppen, maar ik bleef rustig. Het gevoel was onbeschrijfelijk lekker… ik was zo lekker warm en rustig, dat ik in mezelf wilde kruipen. Ik wilde mijn armen naar binnen trekken, zoals je je armen uit je mouwen trekt en vervolgens in je jas kruipt. Ik had geen zin in gesprekken… ik was in mezelf gekeerd en genoot van het gevoel. Maar toch bleven vrienden tegen me aan praten. Ik werd er gek van.
Ik gaf kortaf antwoorden om nóg meer vragen en gesprekken te voorkomen. “Jongens laat me even me rust.. ik wil even genieten. Praat alsjeblieft niet meer met me” vroeg ik ze…

Ik ging tegen de pilaar aan staan en genoot van de omgeving. Ik kon op een of andere manier niet omhoog kijken.. ik bleef naar beneden staren. Naar de heupen van mensen.. kijkend hoe ze bewogen op de maat van de muziek. Ook handen waren mooi om te zien.. fascinerend eigenlijk. Zoveel verschillende handen. Het gevoel werd heviger…

Opeens begonnen mijn ogen te flippen… ze flikkerden van links naar rechts in een razend tempo. Flippend kijk ik naar de handen van Rijn.. ik zie één wazige vlek. Geen voorwerp was meer van elkaar te scheiden. Aan kleuren herken ik wat ik zie en wie er bij me staat. Rijn in zijn groene t-shirt als groene vlek, Jin als witte vlek… enzovoorts. Dit was vaag maar wel lekker. Ik probeerde mijn ogen niet te stoppen en liet ze lekker flippen!

Nog steeds leunend tegen de pilaar vertellen mijn vrienden te willen vertrekken.. Vol bezorgdheid vragen ze of ik meewil, maar ik wilde blijven met Jin en de meiden. Ik denk dat het rond 03:30 uur was.

Nadat ze weg waren besloot ik mezelf los te koppelen van de pilaar en naar Jin te gaan. Ik voelde dat iedereen naar me keek en dat ik er verlijpt uitzag. Mijn verschijning was blijkbaar reden genoeg om telkens te vragen of het wel met me ging. Na 10 tallen keren antwoord te geven met “ja, het gaat goed met me Jin” wordt ik helemaal gek. Ik wilde met rust gelaten worden. “Laat me toch trippen man” dacht ik bij mezelf.
Ik begon rondjes te lopen en kreeg het plotseling erg warm. Té warm.. ik voelde me opgesloten en wilde naar buiten. Na een kort bedankje aan Jin en de meiden loop ik naar buiten de kou in. Heerrrrlijk!

Ik pak mijn telefoon en bel Rijn op om te vragen of hij wil omkeren om met me mee te fietsen. We spraken een plek af en ik fietste erheen…

Het is onduidelijk wat ik onderweg voelde... ik voelde me gelukkig en vrolijk. Genietend van de omgeving.. genietend van de wereld. Ik hou van de wereld en de wereld houd van mij. Er schieten allerlei mooie gedachtes door me heen:
Wat is het leven toch mooi, en wat ben ik blij dat ik leef. Dat ik nu de zuurstof mag inademen en mag fietsen op het mooie asfalt. Asfalt dat zorgvuldig is neergelegd door mensen. Mensen kunnen veel.. maar de natuur laat niet met zich spotten. Als de natuur een scheef wegdek wilt, gebeurt dat ook. Met gaten en oneffenheden. Als de natuur genoeg van ons heeft zal het ons van de wereldbol wegvagen. Wat mag ik toch van geluk spreken.. ik leef in dit mooie land. Wat loop ik nou altijd te zeuren over mijn opleiding? Ik heb een prachtige opleiding waar veel mensen jaloers op zouden zijn. Het is juist lekker om hard te werken. Etc. etc.

Aangekomen bij het fietstunneltje wacht ik op Rijn… Wat was er eigenlijk eerder? Het spoor of het fietstunneltje? Mijn gedachtegang ging door en door.

Eindelijk kwam Rijn aanfietsen en gingen we richting huis. Ik was blij… blij met zulke vrienden als Rijn… die voor mij terug komt om mee te fietsen. Ik was blij met alles. Ik wilde hem knuffelen en duidelijk maken hoeveel hij eigenlijk voor me betekende. Ik was gelukkig! (i know..beetje softie! Maar zo voelde ik me wel :P)
De rest van de terugweg heb ik gepraat over mooie uitvindingen zoals telefonie. Dat het allemaal zo onwerkelijk is als je er goed over na denkt. En over de ongelijke verdeling in de wereld blablabla.

Eenmaal thuis in mijn bedje probeerde ik te ontspannen en merkte op dat mijn kaken stijf op elkaar stonden en dat ik heel krampachtig was. Ik probeerde te slapen wat bijna niet te doen was met mijn verhoogde hartslag. Ik heb lopen draaien en tollen, maar na drie uurtjes besloot ik om eruit te gaan. Ik was klaarwakker en voelde me kiplekker. Het was zondagmorgen 09:00uur terwijl ik aan mijn ontbijt zat. Ik kreeg geen hap door me keel en merkte dat ik wat zenuwtikjes had. Ik bewoog mijn knie onrustig op en neer, net als mijn voeten die niet stil konden houden. Ik vroeg me af hoe lang dit nog zou duren.. en wanneer zou de vermoeidheid komen…



Het was weer een geweldig intense ervaring. Totaal weer anders dan alle andere! Voor mijn gevoel heb ik de hele avond met lodderige ogen gekeken. Maar van verhalen bleek dat ik strak uit mijn ogen keek. :\ Best raar om dat te horen. Wat zal ik er verschrikkelijk hebben uitgezien!

Uiteindelijk heb ik me de hele dag kiplekker gevoeld. En de vermoeidheid sloeg diezelfde dag pas rond 21:00 uur in.

Re: Ecstasy Trip Report

BerichtGeplaatst: ma jun 06, 2011 1:00 am
door Oppepper
Wauw! Wat perfect beschreven.

Re: Ecstasy Trip Report

BerichtGeplaatst: di jun 07, 2011 6:25 pm
door Jack Daniels
super verhaal, super beschreven hoe het voelt, als iemand me vraagt hoe xtc voelt laat ik ze dit report wel lezen.

Re: Ecstasy Trip Report

BerichtGeplaatst: di jun 07, 2011 7:03 pm
door duplicity
ik was in mezelf gekeerd en genoot van het gevoel. Maar toch bleven vrienden tegen me aan praten. Ik werd er gek van.
Ik gaf kortaf antwoorden om nóg meer vragen en gesprekken te voorkomen. “Jongens laat me even me rust.. ik wil even genieten. Praat alsjeblieft niet meer met me” vroeg ik ze…


Story of my life.

Re: Ecstasy Trip Report

BerichtGeplaatst: wo jun 08, 2011 8:10 pm
door Hashja
lekker report Qocaïne.
Krijg altijd zin in pillen als ik dit soort dingen lees! :D