XTC met bonusmatreaal
Geplaatst: di feb 25, 2014 1:21 amHier komt 'ie dan: mijn eerste triprapport met gratis een verslag van de df meet 
16:30u was de tijd die op het forum rondzoemde, de tijd waarop het allemaal zou beginnen. Omdat ik van ver moest komen en mijn chaotische karakter nogal eens dwars ligt als het om tijd gaat, heb ik het zekere voor het onzekere genomen en ben zo vroeg vertrokken dat ik al om vier uur in de hal stond, geladen met een gezonde spanning voor wat komen zou gaan. Hoe zien ze eruit, zijn ze wel aardig, gaan zij mij aardig vinden en hoe is Poseidon in het echt? In aanloop naar de meet hadden we al uitgebreid kennis gemaakt en dus was ik erg benieuwd wie er schuilging achter de watergod. Omdat ik met Druiffie nummers had uitgewisseld voor de appgroep, ging ik ervan uit dat dat geregeld was, maar het bleef verrassend stil op mijn slimme telefoon. Blijkbaar was ik nog niet toegevoegd. Een snelle blik op het forum leerde mij al snel dat de eerste mensen pas om half zeven zouden arriveren... Daar sta je dan met je goede gedrag. Gelukkig heeft Utrecht meer te bieden dan forummeetings.
Het was iets na zessen toen ik contact legde met X, mijn dealert in spe zoals later bleek. Nadat hij me had toegevoegd in de appgroep kon ik snel vernemen dat het gonsde van de opgeschoten drugsgebruikers verlangend naar een meet. Echter was nog niemand gearriveerd bij de to go van AH, dus restte mij een flinke poepbeurt voor slechts 50 cent (ja beste Belgen, zoiets kan alleen in Nederland
). Nadat ik terugkwam zag ik een groep staan op de afgesproken plek en ze leken duidelijk op meer mensen te wachten. Dit moesten de mensen van het forum zijn, al stelde de uiterlijke vertoning mij een beetje in mineur. Nooit gedacht dat mensen van een drugsforum er zo gereformeerd uit konden zien. “Zijn jullie van het forum?”, vroeg ik met een lichte twijfeling. Verbaasde blikken waren mijn deel en opluchting maakte van mij meester: dit was inderdaad de bijbelgroep van de Heilige Verlosser van het kwaad. Wat was ik blij dat ik het woord drugs niet had laten vallen! Dan maar even een biertje scoren in de AH, je gaat immers zeer ervaren gebruikers ontmoeten en een nuchtere indruk is wel het laatste waar ik mee kon aankomen. Een snelle blik leerde dat de schappen slechts bezet leken met fris- en fruitdranken, waarop ik teleurgesteld het drankloze etablissement verliet (wist ik veel dat het bier achter de kassa stond 
). Buiten aangekomen viel al snel op dat er wat verandert was. De bijbelgroep had plaatsgemaakt voor de kleurrijke karma's van drie jongeren, die een heel relaxte indruk maken. De langste van het stel vertoonde grote gelijkenissen met een hoofd uit het ...topic, waarop een kleine beving door mijn nuchtere lijf sidderde . Dit zijn onomstotelijk drugsforumleden!
Toen volgde een tijd van voorstellen en vooral namen onthouden, iets dat niet in mijn talentendossier voorkomt. Alsof dat niet genoeg was, moesten er ook nog links worden gelegd met virtuele karakters, avatars en dies meer zij. James, Jeffrey, Wormenkrabber, hey daar is Klimtox, die heette toch Snorlax? Chris dus, al gauw kwam Paradijsvogel: hoi, ik ben Tim, enzovoorts. Wat later dan de beloofde half zeven kwam organisator en held Snuifdruif aan, de man die later de show zou stelen met een onvervalste cokebril en nog meer mooie verrassingen. Zo ging het nog een tijdje door met ontmoeten, totdat er werd besloten de stad in te duiken.
In aanloop naar de meeting heb ik getwijfeld of ik drugs mee zou nemen. Omdat blowen mijn sociale vaardigheden om zeep helpt, sos gezien de korte werking niet praktisch is en mijn XTCmannetje in Rotterdam bivakkeert, bleef er weinig over. Er zat niets anders op dan drugsloos en nuchter naar blijven. Misschien was het ook maar beter zo.
We zouden Einstein en Druks ophalen bij de domtoren en daar wachtte ons een bijzondere verrassing: Marokkaans entertainment! Maar de beste man was niet voor een gat te vangen en wilde eerst stash zien. X die een rugzak gevuld met verboden middelen bij zich bleek te hebben ontpopte zich als barmhartige samaritaan en voorzag hem van een dikke pil. De korte show van de Marokkaan bleek een morele boodschap te bevatten: “Dit kan te veel drugs met je doen!”. Verantwoordelijk als Snuif was heeft hij het nummer gevraagd van de meneer, die later nooit meer zou opnemen. Hij rust in vrede.
Na enkele kilometers ronddolen, splitste de inmiddels flink uitgedijde groep in een park- en pintjegedeelte. Wat het parkgedeelte heeft gedaan is mij een raadsel, maar het pintjegedeelte wist al snel een leuk terras te vinden waar een grote groep kon plaatsnemen. De bediening moest duidelijk wakker geschud worden, maar eenmaal ontwaakt vloeide het bier rijkelijk, evenals de gesprekken over narcotica en er mocht zelfs geblowd worden! De andere groep sloot zich later aan en de drukte maakte ook het bedieningsmeisje nieuwsgierig: De eerste buitenstaander die op de hoogte werd gesteld van onze meeting was een feit.
Of het door de alcohol komt, of misschien was het toch de blow, vanaf nu begint mijn herinnering vager te worden. We zijn hoe dan ook naar de Ekko gegaan onder begeleiding van Gids Gnika die ook nog zo vriendelijk was uitleg te geven over het Stadje
Aangekomen in de Ekko bleek onze groep letterlijk overheersend, de rookruimte werd omgetoverd in een drugsmeeting en de paar niet gerelateerde zielen, hadden al snel door dat er iets bijzonders gaande was. De sfeer zat er goed in en het eindeloze gepraat over drugs zorgde voor de onvermijdelijke süchtigheid naar meer. Gelukkig was X zo attent mij te voorzien van dezelfde drugs als de eerder genoemde Marokkaan: een XTC pil van 200mil. Aangezien ik al redelijk wat ervaring heb met deze drugs, was ik niet zo onder de indruk van dat getalletje. Ik zou al blij zijn als ik er wat van ging voelen dacht ik nog...
Na een tijdje geluld te hebben in de rookruimte, zochten we de dansvloer op en toen gebeurde iets wat ik niet verwachtte. Een warme zachte wolk gleed golvend over mijn hele lichaam en kleine tintelingen streelde zachtjes aan de binnenzijde van mijn huid. Het discolicht vervaagde in een regenboog die snel van kleur verschoot zo intens dat ik mijn ogen ervoor moest sluiten. Ik besefte dat ik voor het eerst sinds lange tijd terug was in het MDMAparadijs. De knullige set van de dj's begon als muziek in de oren klinken en mijn vederlichte ledenmaten popelden om de ritmes te temmen. Het leek alsof ik met dansen mijn geluk kon opstuwen tot grotere hoogte. Telkens als ik om me heen keek zag ik de vrolijk lachende gezichten van het forum, met de duimen omhoog deinend op de muziek. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een rottijd achter de rug heb, waarin ik me niet zo vaak gelukkig heb gevoeld, ik me schaamde en mensen meed, zeker als ze onbekend voor me waren. Dat ik me nu zo vertrouwd, veilig en vooral zielsgelukkig kon voelen temidden van mijn grote angst maakte de trip helemaal af. Dank jullie wel en Snuiffie in het bijzonder. Dit was zoals een drugsforummeeting moest zijn!
Misschien komt het door de ADHD, misschien is het mijn persoonlijke afwijking, maar op de een of andere manier kapen sterk stimulerende middelen mijn gedachten. Waar anderen behoefte krijgen om eindeloze gesprekken aan te knopen, is mijn hoofd leeg. Ik val helemaal stil en zelfs als je tegen mij aanpraat krijg je nauwelijks een zinnig woord uit me. Dit heb ik veel ervaren en zeker als je vaak met dezelfde mensen uitgaat wordt dat een vervelende onhebbelijkheid. Ik merkte dat het ook nu weer gebeurde en probeerde me eroverheen te zetten, helaas zonder resultaat. Gelukkig heeft dat mijn reisje niet verpest, maar achteraf vind ik het toch heel vervelend, mijn excuses daarvoor.
Na de Ekko zijn we in een nachtcafe beland, waar ik langzaam terug op de aarde kwam. Hoewel het hoogtepunt nu toch echt voorbij was, zorgde het sluimerende MDMAgevoel ervoor dat ik me zelfs niet aan wisselgeldnegers kon irriteren. Ik genoot nog na van een dikke blow en probeerde tevergeefs wat te socializen; de mdma had mijn gedachten nog in de houdgreep helaas. Toen de tijd aanbrak om naar huis te gaan, was ik weer enigszins nuchter, maar zeer voldaan. De lange terugweg was alles behalve vermoeiend, nog zwevend op de vele mooie herinneringen van de avond tevoren. In Sittard aangekomen ben ik langs de lokale wietboer gegaan voor een ticket naar dromenland, die ik thuis in de warme februarizon heb opgerookt. Het was een geslaagd einde voor een geslaagdere meeting. Hopelijk komt er snel weer een vervolg!
16:30u was de tijd die op het forum rondzoemde, de tijd waarop het allemaal zou beginnen. Omdat ik van ver moest komen en mijn chaotische karakter nogal eens dwars ligt als het om tijd gaat, heb ik het zekere voor het onzekere genomen en ben zo vroeg vertrokken dat ik al om vier uur in de hal stond, geladen met een gezonde spanning voor wat komen zou gaan. Hoe zien ze eruit, zijn ze wel aardig, gaan zij mij aardig vinden en hoe is Poseidon in het echt? In aanloop naar de meet hadden we al uitgebreid kennis gemaakt en dus was ik erg benieuwd wie er schuilging achter de watergod. Omdat ik met Druiffie nummers had uitgewisseld voor de appgroep, ging ik ervan uit dat dat geregeld was, maar het bleef verrassend stil op mijn slimme telefoon. Blijkbaar was ik nog niet toegevoegd. Een snelle blik op het forum leerde mij al snel dat de eerste mensen pas om half zeven zouden arriveren... Daar sta je dan met je goede gedrag. Gelukkig heeft Utrecht meer te bieden dan forummeetings.
Het was iets na zessen toen ik contact legde met X, mijn dealert in spe zoals later bleek. Nadat hij me had toegevoegd in de appgroep kon ik snel vernemen dat het gonsde van de opgeschoten drugsgebruikers verlangend naar een meet. Echter was nog niemand gearriveerd bij de to go van AH, dus restte mij een flinke poepbeurt voor slechts 50 cent (ja beste Belgen, zoiets kan alleen in Nederland
). Nadat ik terugkwam zag ik een groep staan op de afgesproken plek en ze leken duidelijk op meer mensen te wachten. Dit moesten de mensen van het forum zijn, al stelde de uiterlijke vertoning mij een beetje in mineur. Nooit gedacht dat mensen van een drugsforum er zo gereformeerd uit konden zien. “Zijn jullie van het forum?”, vroeg ik met een lichte twijfeling. Verbaasde blikken waren mijn deel en opluchting maakte van mij meester: dit was inderdaad de bijbelgroep van de Heilige Verlosser van het kwaad. Wat was ik blij dat ik het woord drugs niet had laten vallen! Dan maar even een biertje scoren in de AH, je gaat immers zeer ervaren gebruikers ontmoeten en een nuchtere indruk is wel het laatste waar ik mee kon aankomen. Een snelle blik leerde dat de schappen slechts bezet leken met fris- en fruitdranken, waarop ik teleurgesteld het drankloze etablissement verliet (wist ik veel dat het bier achter de kassa stond ). Buiten aangekomen viel al snel op dat er wat verandert was. De bijbelgroep had plaatsgemaakt voor de kleurrijke karma's van drie jongeren, die een heel relaxte indruk maken. De langste van het stel vertoonde grote gelijkenissen met een hoofd uit het ...topic, waarop een kleine beving door mijn nuchtere lijf sidderde . Dit zijn onomstotelijk drugsforumleden!Toen volgde een tijd van voorstellen en vooral namen onthouden, iets dat niet in mijn talentendossier voorkomt. Alsof dat niet genoeg was, moesten er ook nog links worden gelegd met virtuele karakters, avatars en dies meer zij. James, Jeffrey, Wormenkrabber, hey daar is Klimtox, die heette toch Snorlax? Chris dus, al gauw kwam Paradijsvogel: hoi, ik ben Tim, enzovoorts. Wat later dan de beloofde half zeven kwam organisator en held Snuifdruif aan, de man die later de show zou stelen met een onvervalste cokebril en nog meer mooie verrassingen. Zo ging het nog een tijdje door met ontmoeten, totdat er werd besloten de stad in te duiken.
In aanloop naar de meeting heb ik getwijfeld of ik drugs mee zou nemen. Omdat blowen mijn sociale vaardigheden om zeep helpt, sos gezien de korte werking niet praktisch is en mijn XTCmannetje in Rotterdam bivakkeert, bleef er weinig over. Er zat niets anders op dan drugsloos en nuchter naar blijven. Misschien was het ook maar beter zo.
We zouden Einstein en Druks ophalen bij de domtoren en daar wachtte ons een bijzondere verrassing: Marokkaans entertainment! Maar de beste man was niet voor een gat te vangen en wilde eerst stash zien. X die een rugzak gevuld met verboden middelen bij zich bleek te hebben ontpopte zich als barmhartige samaritaan en voorzag hem van een dikke pil. De korte show van de Marokkaan bleek een morele boodschap te bevatten: “Dit kan te veel drugs met je doen!”. Verantwoordelijk als Snuif was heeft hij het nummer gevraagd van de meneer, die later nooit meer zou opnemen. Hij rust in vrede.
Na enkele kilometers ronddolen, splitste de inmiddels flink uitgedijde groep in een park- en pintjegedeelte. Wat het parkgedeelte heeft gedaan is mij een raadsel, maar het pintjegedeelte wist al snel een leuk terras te vinden waar een grote groep kon plaatsnemen. De bediening moest duidelijk wakker geschud worden, maar eenmaal ontwaakt vloeide het bier rijkelijk, evenals de gesprekken over narcotica en er mocht zelfs geblowd worden! De andere groep sloot zich later aan en de drukte maakte ook het bedieningsmeisje nieuwsgierig: De eerste buitenstaander die op de hoogte werd gesteld van onze meeting was een feit.
Of het door de alcohol komt, of misschien was het toch de blow, vanaf nu begint mijn herinnering vager te worden. We zijn hoe dan ook naar de Ekko gegaan onder begeleiding van Gids Gnika die ook nog zo vriendelijk was uitleg te geven over het Stadje
Aangekomen in de Ekko bleek onze groep letterlijk overheersend, de rookruimte werd omgetoverd in een drugsmeeting en de paar niet gerelateerde zielen, hadden al snel door dat er iets bijzonders gaande was. De sfeer zat er goed in en het eindeloze gepraat over drugs zorgde voor de onvermijdelijke süchtigheid naar meer. Gelukkig was X zo attent mij te voorzien van dezelfde drugs als de eerder genoemde Marokkaan: een XTC pil van 200mil. Aangezien ik al redelijk wat ervaring heb met deze drugs, was ik niet zo onder de indruk van dat getalletje. Ik zou al blij zijn als ik er wat van ging voelen dacht ik nog...
Na een tijdje geluld te hebben in de rookruimte, zochten we de dansvloer op en toen gebeurde iets wat ik niet verwachtte. Een warme zachte wolk gleed golvend over mijn hele lichaam en kleine tintelingen streelde zachtjes aan de binnenzijde van mijn huid. Het discolicht vervaagde in een regenboog die snel van kleur verschoot zo intens dat ik mijn ogen ervoor moest sluiten. Ik besefte dat ik voor het eerst sinds lange tijd terug was in het MDMAparadijs. De knullige set van de dj's begon als muziek in de oren klinken en mijn vederlichte ledenmaten popelden om de ritmes te temmen. Het leek alsof ik met dansen mijn geluk kon opstuwen tot grotere hoogte. Telkens als ik om me heen keek zag ik de vrolijk lachende gezichten van het forum, met de duimen omhoog deinend op de muziek. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een rottijd achter de rug heb, waarin ik me niet zo vaak gelukkig heb gevoeld, ik me schaamde en mensen meed, zeker als ze onbekend voor me waren. Dat ik me nu zo vertrouwd, veilig en vooral zielsgelukkig kon voelen temidden van mijn grote angst maakte de trip helemaal af. Dank jullie wel en Snuiffie in het bijzonder. Dit was zoals een drugsforummeeting moest zijn!
Misschien komt het door de ADHD, misschien is het mijn persoonlijke afwijking, maar op de een of andere manier kapen sterk stimulerende middelen mijn gedachten. Waar anderen behoefte krijgen om eindeloze gesprekken aan te knopen, is mijn hoofd leeg. Ik val helemaal stil en zelfs als je tegen mij aanpraat krijg je nauwelijks een zinnig woord uit me. Dit heb ik veel ervaren en zeker als je vaak met dezelfde mensen uitgaat wordt dat een vervelende onhebbelijkheid. Ik merkte dat het ook nu weer gebeurde en probeerde me eroverheen te zetten, helaas zonder resultaat. Gelukkig heeft dat mijn reisje niet verpest, maar achteraf vind ik het toch heel vervelend, mijn excuses daarvoor.
Na de Ekko zijn we in een nachtcafe beland, waar ik langzaam terug op de aarde kwam. Hoewel het hoogtepunt nu toch echt voorbij was, zorgde het sluimerende MDMAgevoel ervoor dat ik me zelfs niet aan wisselgeldnegers kon irriteren. Ik genoot nog na van een dikke blow en probeerde tevergeefs wat te socializen; de mdma had mijn gedachten nog in de houdgreep helaas. Toen de tijd aanbrak om naar huis te gaan, was ik weer enigszins nuchter, maar zeer voldaan. De lange terugweg was alles behalve vermoeiend, nog zwevend op de vele mooie herinneringen van de avond tevoren. In Sittard aangekomen ben ik langs de lokale wietboer gegaan voor een ticket naar dromenland, die ik thuis in de warme februarizon heb opgerookt. Het was een geslaagd einde voor een geslaagdere meeting. Hopelijk komt er snel weer een vervolg!
Dat je stil viel was niet erg, ik praatte zelf als een trein en danste gewoon weer verder 
