DrugsForum

Italiano schreef:Ja, dat wordt zeker minder. Het is niet erg om negatieve gedachten te hebben, ze zijn er nou eenmaal. Wees lief voor jezelf. Je kunt proberen de gedachten op te schrijven. Wat is de situatie, wat denk je, wat voel je, wat doe je. Als je stil staat bij je gevoel zal dit meestal na een tijdje vanzelf weer verdwijnen. Als een golf die opkomt en weer neerslaat. Je kunt aan het einde van iedere dag ook 3 positieve dingen opschrijven die je hebt gedaan die dag (hoeven geen "bijzondere" prestaties te zijn). Daarmee verleg je de focus naar het positieve.

Het wordt sowieso beter, maar gaat niet helemaal vanzelf. Enige effort zal wel nodig zijn om bepaalde gewoontes te veranderen, maar zodra dat zover is gaat het automatisch

Italiano schreef:Ik wil ook altijd graag snappen hoe dingen werken, waarom is het zo, wat betekent het etc.


Maargoed, eventuele "antwoorden" komen als een gevoel van begrip, zonder dat dat in woorden te vatten is. Je kunt wel beschrijven waar het op lijkt (analogie), zoals geld naar welvaart en een menukaart naar eten verwijst maar het niet is. Het is een kwestie van doen, je lekker storten op activiteiten waar je blij van wordt. Dat is de enige manier om "het negatieve achter je te laten". En trouwens, het is alleen negatief omdat je het zelf zo benoemt en daarnaast, het ligt sowieso al achter je. Door er bij stil te blijven staan (jezelf opleggen dat je eerst iets moet kunnen/snappen/verbeteren) blijf je het achter je aan slepen. In de neurologie is er een beginsel "neurons that fire together, wire together", dus iedere keer dat je aan iets denkt, versterk je het patroon.

P.S. Excuses voor de lange post

Italiano schreef:Ik wil ook altijd graag snappen hoe dingen werken, waarom is het zo, wat betekent het etc.

Maargoed, eventuele "antwoorden" komen als een gevoel van begrip, zonder dat dat in woorden te vatten is. Je kunt wel beschrijven waar het op lijkt (analogie), zoals geld naar welvaart en een menukaart naar eten verwijst maar het niet is. Het is een kwestie van doen, je lekker storten op activiteiten waar je blij van wordt. Dat is de enige manier om "het negatieve achter je te laten". En trouwens, het is alleen negatief omdat je het zelf zo benoemt en daarnaast, het ligt sowieso al achter je. Door er bij stil te blijven staan (jezelf opleggen dat je eerst iets moet kunnen/snappen/verbeteren) blijf je het achter je aan slepen. In de neurologie is er een beginsel "neurons that fire together, wire together", dus iedere keer dat je aan iets denkt, versterk je het patroon.

Perry schreef:Knabbel wil niet met me knuffelen op 4-MMC

Perry schreef:Wie is dat?

Selem schreef:Ik herken mijzelf heel erg in je verhaal Spikey. Niet al te lang geleden kon ik mijzelf ook gek denken over hoe en waar en wat als en doe ik het wel goed, wat is goed, en wie doet het dan fout? Aan het einde van dag bleek dit een doodlopend pad te zijn, of een visueuze cirkel, maar net hoe je het bekijkt. Helaas lijk ik de aanleg te hebben om het mijzelf moeilijk te maken om er daarna weer beter uit te komen. Zo was dat ook het verhaal met mijn overmatig nadenken. Tegenwoordig leef ik wat meer met de dag en probeer, zoals dat in de quote van Allan Watts ook mooi naar voren komen, mijn levenslessen en ervaringen te halen van alles wat er op mijn pad komt. Zonder hier overmatig veel of of een te moeilijke manier over na te denken.

Met stims ken ik dit probleem ook. Mijn wereld wordt ook al snel behoorlijk negatief als ik bijvoorbeeld een dag of drie stims heb gebruikt. Ook al is dit in kleine hoeveelheden. Een jaar of drie geleden heb ik nog een amfetamine verslaving gehad, goed uitgekomen though. Maar zelfs na deze ervaring blijf ik af en toe te lang achter elkaar stims gebruiken, pas op het moment dat ik merk dat ik er echt last van krijg overdag ga ik nadenken over mijn gebruik van dat moment.

Stims zijn voor mij niet iets wat ik met regelmaat kan doen, tenzij ik mijzelf expres ongelukkig wil maken en daarna weer wil oplappen met een stim. Maar die weg slaan we niet meer in. Met psychedelica heb ik juist het tegenovergestelde effect. Na een goeie trip heb ik ten eerste niet gelijk zin om er nog een keer voor te gaan en ik ben de dagen erna juist positiever. De positiviteit lijkt ook door te stralen tot maanden erna. De lessen blijven mij voor eeuwig bij (hoop ik ). Naar mijn idee is de valkuil van stimulerende middelen dat het zo kort zo lekker is. Maar ik ben ook zeker van mening dat het je soms oogkleppen kan voorbinden. Iets wat ik met psychedelica niet ervaar. Daar lijken er juist oogkleppen te verdwijnen.

Mijn negativiteit is ongeveer drie dagen na mijn stim gebruik (of misbruik) wel weg en ik ben eigenlijk weer helemaal de oude, het straalt bij mij niet echt meer door. Misschien heeft dit voor jou wel te maken met dat je jezelf toch teveel schuld geeft? (Dit is redenerende op wat ik gelezen heb in je voorgaande posts)

Wormenkrabber schreef:voorste is knabbel, en die achterste is babbel. leuke serie

Tripkipje schreef:2c-b: Snelle hartslag. Beetje vergelijkbaar met pep-effect. Slecht slapen zo'n 7 uur na inname.

Perry schreef:

Wormenkrabber schreef:voorste is knabbel, en die achterste is babbel. leuke serie

Correct! Te herkennen aan de neus

Selem schreef:Hmm deze effecten toch nog nooit gehad bij 2C-B gebruikt. En ik heb best 2C-B gebruikt. Hebben jullie het laten testen? En poeder of pil?

618157 schreef:Hebt al vaker gezegd, maar soms enorme vasoconstrictie bij 4-FA,een keer zelfs extreme hoofdpijn en pijn in me hele lijf door de vaseconstrictie, en al dan niet de drang bij te pakken terwijl dat helemaal geen goed idee is bij 4-FA

omerobert schreef:

618157 schreef:Hebt al vaker gezegd, maar soms enorme vasoconstrictie bij 4-FA,een keer zelfs extreme hoofdpijn en pijn in me hele lijf door de vaseconstrictie, en al dan niet de drang bij te pakken terwijl dat helemaal geen goed idee is bij 4-FA

Ik zou het voortaan niet meer gebruiken dan als ik jou was, kijkend naar de hersenbloedingen die vermoedelijk door 4-FA werden veroorzaakt. Hoofdpijn lijkt me een slecht teken.

Kip schreef:Op 4-aco-dmt motorisch gezien zwaar naar de kloten. Nauwelijks controle over articulatieorganen met als resultaat heel langzaam praten en vastlopen (stotteren) tijdens het praten. Constant omvallen omdat ik zo zwaar leek en ik nauwelijks evenwicht had.
Bij de opkomst vergeten hoe te ademen.

Kip schreef:30-35 mg. Vergeten te vermelden, excuses.