Pagina 1 van 1

Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: do jul 14, 2011 10:47 pm
door Azgaza
Okee dit zal gek klinken en dat was het ook; ik ben niet 100% zeker of het nou 'gewoon een k-hole' was of dat ik mijn k-hole (half) slapend door maakte. Ik kan met zekerheid stellen dat dit géén normale droom was, maar een normale k-hole was het ook niet echt, het zat er precies tussen in en gezien de dosis ketamine en mijn vermoeidheid ben ik er vrij zeker van dat het beiden tegelijk is. Geen standaard reportje, maar ik moet het meteen maar even opschrijven voor ik ook maar één detail kan vergeten, en het was zo cool dat ik het wel wil delen met de rest van de mensheid :).

Een regelrechte kruising tussen een full blown k-hole en een droom; ik wist niet dat het kon, maar iets mooier kan ik me letterlijk niet voorstellen. Ik had mijn examen gehaald en wou het toch een beetje vieren ondanks de moeheid door een enorm, enorm, enorm slaapgebrek

Stoffen: Ketamine, lachgas, hasj en lichaamseigen melatonine
Dosis: 150-200 mg ketamine in totaal, een patroon of 6 aan lachgas en een episch slaapgebrek in de piek van de moeheid
Ik: vrouw, 21 jaar, 47 kg, zeer ruime ervaring met deze dissociatieven; gek genoeg bijna geen tolerantie die avond (50 mg ging al best hard), vermoedelijk door grapefruit en uitputting
Mindset: Uitgeput en euforisch.

Nog wakker
Ik begin bij het moment dat ik in bed ging liggen; daarvoor had ik al wat ketamine achter mijn computer genomen, een beetje met het gevoel van 'ik heb verdomme iets te vieren, pech dat er niemand verder hier is'; geen glorieus idee, niet iets waar ik trots op ben verder, maar oprecht, ik had écht iets te vieren en ik was in leuke gesprekken over het internet en ik had toch geen enkele vorm van tolerantie op het moment (gek eigenlijk, maar wel fijn) en nú komt er wel echt een goede pauze aan, tot psycrowdelica, maar ik schrijf dit report niet om mijn gedrag te verklaren; ik schrijf het om mijn mooiste k-hole, die ik half slapend doormaakte, op te schrijven zodat ik hem nóóit meer kan vergeten. Ik ben er ook schetsen van aan het maken, belachelijk inspirerend was dit. In ieder geval; ik zat op mijn stoel, met af en toe een klein lijntje ketamine en af en toe een ballon lachgas en leuke gesprekken met geweldige mensen in de meest euforische mindset van de afgelopen jaren, met hét meest opgeluchte gevoel dat ik me in kon beelden. De ketamine was fysiek en zintuigelijk heerlijk voelbaar, af en toe was het scherm even niet meer te lezen omdat ik verticaal dubbel zag (vraag me niet hoe) en alles te veel uit elkaar bewoog, ik voelde weer static in alle cellen met fascinerende auditieve 'hallucinaties', mijn kamer had weer verrassend veel weg van een ufo, reizend door het hele bewustzijn. Al mijn associaties waren ook heerlijk scheef, ik vergeleek toeval met peper op de wereld om maar iets te noemen.

Ik was echter wel pijnlijk moe dus besloot zo rond 3-4 am toch maar echt eens episch te gaan slapen maar bedacht me 'waarom niet nog een klein lijntje in bed, meestal bevalt dat schitterend en ik heb hier toch nog 4 patronen liggen, dan maak ik die ook lekker op'. Eenmaal in bed nog een milligram of 150-200 ketamine gecrushed en klaar gelegd, ik nam ze per 50 mg elke 3 minuten, en halverwege had ik al het idee van 'dit is eigenlijk al ruim genoeg'; de fysieke static in mijn tast cellen was niet alleen meer aan het buzzen maar schoof in allerlei onmogelijke hoeken uit elkaar en ik had het gevoel praktisch de oneindigheid in gelanceerd te worden. Voor mijn ogen lag als een kanten gordijn een groen blauw met rood gekleurde waas van tintelende static, die ik dan weer in mijn gezicht kon voelen, terwijl mijn kamer gewoon meters op en neer en heen en weer bewoog, en dan in verschillende lagen die uit elkaar schoven, alsof het een waterval was die naar boven stroomde gemaakt van wazig muur en meubulair, ik zag volgens mij ook zo'n 6 verschillende lagen dubbel. Auditief was er ook zonder lachgas er bij een schitterende static ruis aanwezig, de zelfde als uit mijn vorige report, maar het waren geen stemmen en het poogde me niks te vertellen, het was gewoon de soundtrack bij deze situatie.

Ik had het idee dat als ik nú twee patronen lachgas zou nemen dit wel echt een planck waarde van dissociatie zou slaan, maar ik was bewust genoeg om vrij zeker te weten dat het geen geheugenloze narcose zou worden. Daarvoor voelde ik me mentaal te helder; de ketamine sloeg vooral zintuigelijk en fysiek heel erg hard in. De twee patronen deden mijn buzzende lichaam verdwijnen maar de tintelende static op de plek waar eens mijn lichaam was bleef gek genoeg wel aanwezig. Mijn bewustzijn was er echter meters achter, met ogen open zag ik eigenlijk niks meer, maar met ogen dicht een schitterend patroon gemaakt van vierkantjes die allemaal individueel bestonden uit snel roterende vlakken van rood, paars, blauw en groen die samen een netwerk vormden met op de plekken waar mijn ogen zouden moeten bestaan een rode vlindervormige vlek die als enige stabiel bestond in dit netwerk. Auditief was de static echt geweldig, naast een constant aanwezige 'dreun' van een soort auditieve tinteling waren er allemaal loopjes aanwezig, die van hoog naar laag gingen en steeds een aantal noten oversloegen. Al deze geluiden hadden ook een locatie waar mee ze verbonden waren, sommige kwamen uit de muur, andere van onder mij, dan weer wat van boven, dan weer van rechts en ze maakten samen een hele muziek van dissociatie. Ik wou dat ik het kon opnemen of na maken maar ik zou oprecht niet weten hoe, het klonk in ieder geval extreem fascinerend.

Nog voor het lachgas echt uitgewerkt was besloot ik het te herhalen, vooral voor die muziek gemaakt van static buzz. Mijn intenties werkten, en mijn hele kamer was groen blauw en bewoog alsof die diep onder water was en het water eigenlijk alle kanten tegelijk door elkaar op stroomt, fysiek kan ik het slechts omschrijven als 'uberhaubt niet meer bestaan, maar static voelen op de plek waar je voor het laatst wel bestond', en auditief kwam dat geluid lekker weer helemaal terug. De grondtoon verlaagde zich als ik me gedissocieerder voelde en bij enige momenten van 'helderheid' werd de frequentie hoger. De achtergrond tonen, bestaande uit de muur achter mij, maar dan van geluid dus, waren het luidst en werden overstemd door loopjes, allemaal op hogere frequenties, die dan steeds 2 tot 4 tonen bevatten, en soms ook elkaar afwisselde en altijd een noot of 2-4 oversloegen en van hoog naar laag gingen, die allemaal samen hele melodieën vormden. Op dit moment deed ik mijn ogen dicht en het werd gek genoeg een hele grot, gemaakt van die zelfde static waar ook het geluid en mijn 'lichaam' uit bestond, waar ik in getrokken werd, ik voelde me deze grot in zweven en het had iets onheilspellends over zich maar ik voelde geen angst omdat ik me héél goed besefde dat ik met drugs op op mijn bed lag. De grot was echter niet aan te ontkomen. Wat geweldig was, was dat in de grot de toch al zo geweldige auditieve hallucinaties ineens alle kanten opge-echo'd werden. Dit is het laatste wat ik me herinner van wakker zijn, al heb ik op mágische wijze wel het licht uit gekregen.

De k-hole droom toestand
Het begon met dat ik op een boot op een rivier, volgens mij nog steeds in die 'lachgas grot', zat op weg naar een feest of festival of iets in die richting. Schijnbaar was het feest, wat op zich zelf al een illegaal feest was, gekraakt en aan de kant van de rivier zaten allemaal mensen waarvan de helft zei 'nu is er helemaal niks meer aan' terwijl anderen riepen 'dit is de geweldigste plek op aarde'; ik voer echter door alleen in plaats van op een feest kwam ik aan op wat het meest noordelijke punt van Noorwegen voor moest stellen. Het was een vierkant plateau aan de zee, het waaide er constant heel hard waardoor het zee water het land over spoelde en ter plekke bevroor door hoe koud het daar was. Gek genoeg wou ik daar gaan slapen, en om dat mogelijk te maken ging ik in een grote hoop honden liggen. Aan de kanten van de zee was alles grijs blauw en het over waaiende water vormde allemaal onwerkelijke sculpturen over dat stuk land. Ergens hier besloot ik dat deze plek te onherbergzaam was en stapte ik in een auto op weg naar het zuiden, door een route waar ik gelijktijdig doorheen reed als dat ik hem bekeek op google earth. Die reis nam mij langs een zee, waar het water gewoon stil lag en waar álles wat niet water was bestond uit uitgebreide sculpturen gemaakt van blauwgroene schubben, die allemaal ruitvormig waren met een afgerond puntje. De rotsen die zich in dit water bevonden waren gemaakt van zeemeerminnen en hele bogen, allemaal van top tot geen bestaande uit deze blauwgroene schubben, hele bogen, ook gemaakt van zeemeerminnen gemaakt van schubben vormden een surrealistisch bouwwerk waar donker en warm glanzend water omheen stroomde. Ik kon deze vormen ook voelen, er met mijn handen overheen gaan en ik zwom door deze surrealistische zee met rotsen gemaakt van versteende zeemeerminnen gemaakt van blauwgroene schubben.

Om een of andere wazige rede woonde hier mijn moeder, die mij een lofspraak over pasta saus verkondigde, temidden van al deze stenen. Ik was graag gebleven op deze onwerkelijk mooie plek, maar ik vervolgde alsnog mijn weg terug naar het zuiden. De volgende plek waar ik kwam was misschien wel de meest fascinerende. Ik moest door een grot waar de zwaartekracht van links naar rechts ging die volledig gemaakt was van glinsterend blauw ijs en bijna eindeloos groot was. Al dat ijs droop in stalagmieten en stalactieten van links naar rechts, met de kant van de zwaartekracht mee en ik voelde deze zijwaardse zwaartekracht ook aan mij trekken terwijl ik er wel 'in de normale zwaartekracht' doorheen kroop gezien die buiten de grot ook gewoon recht was. Er waren allemaal riggels en ik kon bijna eindeloos ver kijken in deze scheve grot bestaande uit eindeloos verre randen van kleine blauwe glanzende stalactieten. Ze zaten dus allemaal van links naar rechts, terwijl ik er van boven naar beneden door heen kroop terwijl ik de zwaarte kracht wél van rechts voelde komen. Op een bepaald punt kwam ik weer uit deze grot, en zat ik weer op een auto weg en keek ik terug naar boven, waar een grote blauwe ijsberg stond waar binnen zich de scheve zwaartekracht grot bevond. Een soort nostalgie bekroop me daar terwijl ik verder naar beneden ging. Om een of andere rede deed ik niet dat, maar deed ik mijn ogen open.

Weer even wakker
Ik werd wakker, of in ieder geval bewust van de omgeving, waardoor zou ik niet weten, toen ik op de klok keek zag ik dat er iets van 1 a 2 uur voorbij waren gegaan sinds ik voor het laatst 'wakker' was geweest, ik merkte dat ik half recht op lag en nog steeds echt rete-scheef van de ketamine was. Blikveld static was nog enorm aanwezig, mijn hele huid tintelde nog, motoriek was verstoord, geluid nog steeds zwaar vervormd, als ik bewoog had ik enorme tracers en alles wat sterk verlicht was zag ik er 2 of 3 van. Ik was verbaasd dat als het zo veel later was de ketamine nog niet verder uitgewerkt was, maar ik geloof dat ik door omstandigheden (grapefruit en moeheid?) aanzienlijk gevoeliger was voor de effecten dan ik verwacht had en mijn lever het spul ook niet echt met haast afbrak. Ik lag nog een minuut of tien met ogen open vagelijk te genieten van het effect, verbaasd dat ik niet sliep en het begon me te dagen dat het misschien toch geen slaap was, echter door de half slapende toestand de k-hole 'dromen', véél levendiger en detailvoller waren dan dat ze normaal zouden zijn. Ik was ook vanaf dat moment totaal niet meer lucide en totaal overtuigd dat het allemaal echt was waar ik eerder op de avond juist heel bewust was van men omgeving.

Conclusie
Kruisingen tussen k-holes en dromen zijn een soort surrealistisch paradijs. Als er een god zou bestaan die de wereld gemaakt zou hebben en die ketamine gedaan zou hebben is dit hoe noord-Noorwegen er uit zou zien. Veel elementen uit dit landschap zijn 'normaal' in mijn bewustzijn maar op zo'n manier ben ik er nog nooit heen gegaan. Veel al waar ik schrijf dat ik ergens was vloog ik er meer door heen, van links naar rechts, boven naar beneden en weer terug, ik wisselde ook vaak enorm drastisch van perspectief hoe ik naar deze dingen keek, behalve in de ijs grot, toen was ik me even vrij bewust van mijn vorm, vermoedelijk dat daarom ook de zwaartekracht daar scheef was.

Nu ben ik eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe half in slaap vallen op andere stoffen is, maar ik hoop voorlopig niet meer zo moe te zijn dus snel zal ik er niet achter komen. Hopelijk stoort men zich niet aan dat dit half een droom-verslag en half een trip-report tegelijk is; de ervaring was tenslotte ook een beetje van beiden.

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 10:01 am
door Lµs. D
00000

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 2:09 pm
door LuchtiNgtoetje
Ik ben zo blij dat jij reports schrijft! De details en de beschrijving van objecten en gevoelens zijn zo goed en accuraat. ja. Ik geniet altijd van jou verhalen (plus ik zie het ook heel erg goed voor me en bv zwaartekracht van rechts kan ik me goed inbeelden).

Ik kan je vertellen dat slapen op de piek van LSD fucking magisch is!!

Geweldig report, geweldige ervaring denk ik. Kan je nagaan hoe het zou zijn als je meer had genomen ^___^

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 2:22 pm
door Saikedellik
Mooi gedetailleerd report, klinkt echt als een geweldige ervaring!! Bedankt voor het delen van je ervaring :)

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 2:58 pm
door kofixteprate
This is relevant to my interests.. als ik zo'n tripreport lees word ik toch wel nieuwsgierig naar Ketamine :lol: Droom je van jezelf al wel eens lucide, of droom je überhaupt veel? Ik heb altijd eens lucid willen dromen, maar ik onthoud normale dromen al amper t_t ik wil ook door zo'n droomwereld heenreizen :kleuter:

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 9:10 pm
door Azgaza
Lµs. D schreef:Dit is wel echt behoorlijk vet; Ik moet dit zelf ook eens uitproberen - hopelijk lukt slapen met keta uberhaubt :O. Hoe concreet waren die visuals? Gewoon zoals lucide dromen?


Helderder; detailvoller en surrrealistischer. Lucide was het echter niet, wel ongeveer zo helder ja maar ik had niet door dat het niet echt was; volgens mij nog wél dat ik keta op had trouwens :p vagelijk dan.

kofixteprate schreef:This is relevant to my interests.. als ik zo'n tripreport lees word ik toch wel nieuwsgierig naar Ketamine :lol: Droom je van jezelf al wel eens lucide, of droom je überhaupt veel? Ik heb altijd eens lucid willen dromen, maar ik onthoud normale dromen al amper t_t ik wil ook door zo'n droomwereld heenreizen :kleuter:


Ik onthoudt elke nacht mijn dromen ja en droom zo 1 op de 5 nachten lucide, of in ieder geval deels, dus ja ik heb dat van mezelf al maar dit ging echt nog een heel stuk verder dan normaal ofzo :) Je kan proberen zodra je wakker wordt alles op te schrijven wat je nog weet van dromen; zo kan je dat geheugen een beetje trainen?

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 10:55 pm
door lolnoob
Vet report :)

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: vr jul 15, 2011 11:07 pm
door Einstein
lolnoob schreef:Vet report :)

Dit :love:

Re: Ketamine en slaap - Surrealistisch landschap

BerichtGeplaatst: za jul 16, 2011 3:41 am
door kofixteprate
Azgaza schreef:Ik onthoudt elke nacht mijn dromen ja en droom zo 1 op de 5 nachten lucide, of in ieder geval deels, dus ja ik heb dat van mezelf al maar dit ging echt nog een heel stuk verder dan normaal ofzo :) Je kan proberen zodra je wakker wordt alles op te schrijven wat je nog weet van dromen; zo kan je dat geheugen een beetje trainen?


Ik ben jaloers op je ;) dromen is heilig <3

Dat soort dingen heb ik geprobeerd, maar het helpt niet echt bij mij (net als jezelf aanwennen om te checken of je niet aan het dromen bent zodat je dat in je droom ook doet, etc.). Ik schrijf eigenlijk al een hele tijd mijn dromen op, alleen gebeurt dat tegenwoordig maar sporadisch t_t