[TvdM-mei '07] Keta/Mdma/GHB: 'De realiteit...
Geplaatst: di maart 01, 2011 4:29 amOriginele post door TechNora op 31 mei 2007.
Waarschuwingstekst Moderator:
LET OP: Ketamine & GHB is een combinatie met risico, doe dit alleen na als je écht weet waar je mee bezig bent.
Keta/Mdma/GHB: 'De realiteit als allergekste hallucinatie'
Ineens lag de lijn er. Ketamine. Voor ik het goed en wel doorhad zat mijn neus al in het opgerolde briefje van twintig, en was het weg. Ketamine, ik had er wel eens vaag iets over gehoord, en altijd positief. Het stond al een tijdje hoog op mijn verlangenlijstje. Even prikte het in mijn neus, toen een brandsmaak achterin mijn keel. De trip stond op het punt los te barsten.
Het moment was niet ideaal, en de omstandigheden verre van perfect. Om negen uur zou ik mijn baas weer onder ogen moeten komen, en ik spaced hem net hard op twee pillen. Mijn vrienden waren lijp naar huis gegaan, ik was op een raar feest met vrouwenhandelaren, en had mezelf juist behoed voor een overdosis GHB. Uit mijn ooghoeken zag ik hem bezig met mijn drankje, en na een behoedzaam slokje van mijn water proefde ik de bekende zoute smaak. Na nog twee kleine slokjes, (toch zonde om alles weg te gooien), goot ik de rest door de wc.
Maar toch ondanks alles zat mijn vaste dealer naast me. Een vertrouwd persoon dus, met verstand van zaken. Beiden namen we een zelfde hoeveelheid Ketamine en zonken weg in de bank.
Het was afwachten tot … ja op wat eigenlijk? Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar besloot me volledig aan de drugs over te geven. De beste methode, zo wist ik van mijn eerdere drugservaringen.
Na een klein kwartiertje begon ik me superrelaxt en gelukkig te voelen. Ik lag daar op die bank, en voelde me helemaal wegzakken. Het was een geweldig gevoel. Overeind komen was bijna onmogelijk, maar dat voelde juist grappig, en helemaal niet eng. Mijn dealer vroeg hoe het ging, en ik zei: "Ja relaxt, niet echt heftig ofzo." Hij gaf me de tip om even overeind te komen. Met grote moeite kwam ik omhoog, en toen snapte ik wat hij bedoelde. Ik keek naar achteren en alles was wazig en draaierig. Mijn dealer lachtte, hij had gelijk gehad. Mijn trip was begonnen.
Ineens zag ik mijn hele omgeving met totaal andere ogen. Het leek wel alsof ik er zelf niet meer helemaal bij was, en op een afstandje naar mezelf keek, en toch voelde ik alles heel intens. Mijn handen leken wel drie keer zo groot. Het was zo wonderlijk dat ik die handen kon laten bewegen met mijn geest, terwijl het net diertjes leken met een eigen bewustzijn.
Snel zonk ik weer in de bank, ik lag gelijk superlekker. Zo lekker had ik nog nooit gelegen. Normaal voel je als je erop let altijd wel iets dat niet helemaal lekker ligt. Maar nu… ik lag gewoon helemaal perfect, echt heerlijk. Om me heen zag ik allemaal wezens. De hele ruimte was compleet bevolkt met verschillende figuren. Ze waren niet echt menselijk, maar hadden wel menselijke eigenschappen. Ik kon tot in detail voelen wat voor een figuren het waren.
In de hoek zat een hele relaxte, met een roos tussen zijn tanden. Hij leek me heel vriendelijk. Ergens anders zat een oude wijze meneer, die leek nog het meest op zo'n pratende boom uit pocahontas. Op de grond waren boze wezens, die helemaal opgefokt aan het kronkelen waren. Maar ik lachte ze alleen maar uit, en was niet bang voor ze.
Ik kreeg een enorme lachkick toen ik mijn dealer naast me zag liggen. Zijn hoofd was heel dichtbij, en zag er enorm raar uit. Vooral zijn ogen leken steeds groter en kleiner te worden. Ik vertelde hem dat er een hoop rare wezens in de kamer waren, maar dat van al die hallucinaties (daar was ik me wel van bewust) hij toch nog wel de allergekste was. Toen vroeg ik hem steeds: “Ben jij echt?” We moesten allebei enorm lachen om die vraag. Daarna moesten we nog harder lachen toen ik zei: “Doen we dit stiekem?” Ik kan me niet meer helemaal voorstellen wat er zo grappig aan was, maar op dat moment lag ik echt in een scheur. Het voelde alsof we samen een complot aan het smeden waren tegen die andere wezens. Ik hoefde me geen zorgen te maken over de overwinning want ik wist zeker dat wij veel sterker en slimmer waren.
Een fase later begon ik te filosoferen over drugs. Dat het toch vreemd is dat we als mensen op aarde worden gezet, waar alles relatief normaal is. Alles gedraagt zich volgens bepaalde natuurwetten enzo. En dan neem je een stofje, en kom je in een totaal andere wereld terecht. Niks is meer wat het lijkt, alles staat op z’n kop… Wonderlijk dat je die ervaring als mens kunt hebben. Ik was heel dankbaar voor de ervaring, en inzichten die ik op dat moment kreeg. Daarna de gedachte, wat is eigenlijk normaal? Is de nuchtere wereld wel normaal? Of staan alle werelden waarin je je kunt bevinden parallel aan elkaar, en is het maar net waar je je bevindt? Zijn die hallucinaties misschien net zo echt, als de realiteit?
Mijn blaas stond op springen, en ik dacht dat ik prima in staat was om naar de wc te lopen. "Het sterkste effect is er nu wel vanaf." ... Dacht ik! Want zodra ik probeerde op te staan merkte ik hoe raar alles was. Alles zag er vaag uit en draaide. Mijn coördinatie was bijna compleet weg, en elke stap die ik zette was een opgave. Toch zag ik het als een groot avontuur om de wc te halen. Ik moest over iedere beweging nadenken, zovan: “Okee, nu ga ik dus daarheen, en met mijn linkervoet stap ik daarop”. Het leek wel op je gedachten als je naar boven klimt op zo’n klimwand.
Uiteindelijk bereikte ik de wc, en in het licht gekomen was ik gelijk een stuk helderder, en lukte het me prima om het wc papier te pakken enzo.
Teruggekomen bij de bank heb ik nog een uur in een superrelaxte fase gezeten. In deze fase voelde ik totaal geen reden om me te bewegen, of op te staan, en was ik volledig in het moment. Mijn dealer en ik kriebelde elkaars hoofd en daarbij maakte het niks uit of je jezelf aaide of de ander, het leek net alsof je alles voelde, zowel je eigen huid, als die van de ander. Heel apart.
Na die twee uur was het ineens over, en kon ik weer gewoon naar huis fietsen. Daarna ben ik gelijk gaan werken, want het was al acht uur, en dinsdag… Ik voelde me wel lijp, maar zag er normaal uit, en alles lukte wonderwel uitstekend! Ik kreeg zelfs nog een groot compliment voor mijn werk, terwijl ik dat normaal echt zelden krijg!
In nuchtere staat had ik altijd wel een zekere angst om Ketamine te proberen, omdat het zo heftig lijkt uit beschrijvingen enzo, maar mij is het super goed bevallen. Ook al zag ik echt supervage, en ook wel beangstigende hallucinaties, het deed me helemaal niks. Ik vond het eerder vermakelijk, en ik heb geen spoortje angst gevoel. (En dit terwijl ik van een teveel aan mdma wel eens para in mijn hoofd word!)
Al met al zeker de moeite waard, en voor herhaling vatbaar!
De pratende boom uit Pocahontas
Waarschuwingstekst Moderator:
LET OP: Ketamine & GHB is een combinatie met risico, doe dit alleen na als je écht weet waar je mee bezig bent.
Keta/Mdma/GHB: 'De realiteit als allergekste hallucinatie'
Ineens lag de lijn er. Ketamine. Voor ik het goed en wel doorhad zat mijn neus al in het opgerolde briefje van twintig, en was het weg. Ketamine, ik had er wel eens vaag iets over gehoord, en altijd positief. Het stond al een tijdje hoog op mijn verlangenlijstje. Even prikte het in mijn neus, toen een brandsmaak achterin mijn keel. De trip stond op het punt los te barsten.
Het moment was niet ideaal, en de omstandigheden verre van perfect. Om negen uur zou ik mijn baas weer onder ogen moeten komen, en ik spaced hem net hard op twee pillen. Mijn vrienden waren lijp naar huis gegaan, ik was op een raar feest met vrouwenhandelaren, en had mezelf juist behoed voor een overdosis GHB. Uit mijn ooghoeken zag ik hem bezig met mijn drankje, en na een behoedzaam slokje van mijn water proefde ik de bekende zoute smaak. Na nog twee kleine slokjes, (toch zonde om alles weg te gooien), goot ik de rest door de wc.
Maar toch ondanks alles zat mijn vaste dealer naast me. Een vertrouwd persoon dus, met verstand van zaken. Beiden namen we een zelfde hoeveelheid Ketamine en zonken weg in de bank.
Het was afwachten tot … ja op wat eigenlijk? Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar besloot me volledig aan de drugs over te geven. De beste methode, zo wist ik van mijn eerdere drugservaringen.
Na een klein kwartiertje begon ik me superrelaxt en gelukkig te voelen. Ik lag daar op die bank, en voelde me helemaal wegzakken. Het was een geweldig gevoel. Overeind komen was bijna onmogelijk, maar dat voelde juist grappig, en helemaal niet eng. Mijn dealer vroeg hoe het ging, en ik zei: "Ja relaxt, niet echt heftig ofzo." Hij gaf me de tip om even overeind te komen. Met grote moeite kwam ik omhoog, en toen snapte ik wat hij bedoelde. Ik keek naar achteren en alles was wazig en draaierig. Mijn dealer lachtte, hij had gelijk gehad. Mijn trip was begonnen.
Ineens zag ik mijn hele omgeving met totaal andere ogen. Het leek wel alsof ik er zelf niet meer helemaal bij was, en op een afstandje naar mezelf keek, en toch voelde ik alles heel intens. Mijn handen leken wel drie keer zo groot. Het was zo wonderlijk dat ik die handen kon laten bewegen met mijn geest, terwijl het net diertjes leken met een eigen bewustzijn.
Snel zonk ik weer in de bank, ik lag gelijk superlekker. Zo lekker had ik nog nooit gelegen. Normaal voel je als je erop let altijd wel iets dat niet helemaal lekker ligt. Maar nu… ik lag gewoon helemaal perfect, echt heerlijk. Om me heen zag ik allemaal wezens. De hele ruimte was compleet bevolkt met verschillende figuren. Ze waren niet echt menselijk, maar hadden wel menselijke eigenschappen. Ik kon tot in detail voelen wat voor een figuren het waren.
In de hoek zat een hele relaxte, met een roos tussen zijn tanden. Hij leek me heel vriendelijk. Ergens anders zat een oude wijze meneer, die leek nog het meest op zo'n pratende boom uit pocahontas. Op de grond waren boze wezens, die helemaal opgefokt aan het kronkelen waren. Maar ik lachte ze alleen maar uit, en was niet bang voor ze.
Ik kreeg een enorme lachkick toen ik mijn dealer naast me zag liggen. Zijn hoofd was heel dichtbij, en zag er enorm raar uit. Vooral zijn ogen leken steeds groter en kleiner te worden. Ik vertelde hem dat er een hoop rare wezens in de kamer waren, maar dat van al die hallucinaties (daar was ik me wel van bewust) hij toch nog wel de allergekste was. Toen vroeg ik hem steeds: “Ben jij echt?” We moesten allebei enorm lachen om die vraag. Daarna moesten we nog harder lachen toen ik zei: “Doen we dit stiekem?” Ik kan me niet meer helemaal voorstellen wat er zo grappig aan was, maar op dat moment lag ik echt in een scheur. Het voelde alsof we samen een complot aan het smeden waren tegen die andere wezens. Ik hoefde me geen zorgen te maken over de overwinning want ik wist zeker dat wij veel sterker en slimmer waren.
Een fase later begon ik te filosoferen over drugs. Dat het toch vreemd is dat we als mensen op aarde worden gezet, waar alles relatief normaal is. Alles gedraagt zich volgens bepaalde natuurwetten enzo. En dan neem je een stofje, en kom je in een totaal andere wereld terecht. Niks is meer wat het lijkt, alles staat op z’n kop… Wonderlijk dat je die ervaring als mens kunt hebben. Ik was heel dankbaar voor de ervaring, en inzichten die ik op dat moment kreeg. Daarna de gedachte, wat is eigenlijk normaal? Is de nuchtere wereld wel normaal? Of staan alle werelden waarin je je kunt bevinden parallel aan elkaar, en is het maar net waar je je bevindt? Zijn die hallucinaties misschien net zo echt, als de realiteit?
Mijn blaas stond op springen, en ik dacht dat ik prima in staat was om naar de wc te lopen. "Het sterkste effect is er nu wel vanaf." ... Dacht ik! Want zodra ik probeerde op te staan merkte ik hoe raar alles was. Alles zag er vaag uit en draaide. Mijn coördinatie was bijna compleet weg, en elke stap die ik zette was een opgave. Toch zag ik het als een groot avontuur om de wc te halen. Ik moest over iedere beweging nadenken, zovan: “Okee, nu ga ik dus daarheen, en met mijn linkervoet stap ik daarop”. Het leek wel op je gedachten als je naar boven klimt op zo’n klimwand.
Uiteindelijk bereikte ik de wc, en in het licht gekomen was ik gelijk een stuk helderder, en lukte het me prima om het wc papier te pakken enzo.
Teruggekomen bij de bank heb ik nog een uur in een superrelaxte fase gezeten. In deze fase voelde ik totaal geen reden om me te bewegen, of op te staan, en was ik volledig in het moment. Mijn dealer en ik kriebelde elkaars hoofd en daarbij maakte het niks uit of je jezelf aaide of de ander, het leek net alsof je alles voelde, zowel je eigen huid, als die van de ander. Heel apart.
Na die twee uur was het ineens over, en kon ik weer gewoon naar huis fietsen. Daarna ben ik gelijk gaan werken, want het was al acht uur, en dinsdag… Ik voelde me wel lijp, maar zag er normaal uit, en alles lukte wonderwel uitstekend! Ik kreeg zelfs nog een groot compliment voor mijn werk, terwijl ik dat normaal echt zelden krijg!
In nuchtere staat had ik altijd wel een zekere angst om Ketamine te proberen, omdat het zo heftig lijkt uit beschrijvingen enzo, maar mij is het super goed bevallen. Ook al zag ik echt supervage, en ook wel beangstigende hallucinaties, het deed me helemaal niks. Ik vond het eerder vermakelijk, en ik heb geen spoortje angst gevoel. (En dit terwijl ik van een teveel aan mdma wel eens para in mijn hoofd word!)
Al met al zeker de moeite waard, en voor herhaling vatbaar!
De pratende boom uit Pocahontas