Pagina 1 van 1

Cosmic Connectors doen hun naam eer aan

BerichtGeplaatst: ma maart 14, 2011 4:54 am
door Sublimo
Originele post door Hakvlees op 29 aug 2010.

Al een tijd geleden heb ik Cosmic Connectors genomen, en het leek me wel leuk om mijn trip hier te proberen verwoorden.
Omdat dit dus de eerste keer was dat ik een lange trip ging doen (hiervoor alleen een keer Salvia gerookt) besloot ik een halve portie te nemen.
Aanzwezig waren 2 medetrippers en 1 sitter, die onze trip uitermate geduldig heeft meebeleefd en ons met water bevooraadde.
De truffels aten we op met vanillevla (op nuchtere maag), en de smaak viel mij erg mee. Beukenootjes met een zurige nasmaak.
Giechelig van de voorpret ging ik rustig zitten, ik verwachtte niet dat er binnen een half uur iets zou gebeuren, maar na een kwartiertje begon ik me al een beetje vaag te voelen, en leken er erg veel indrukken op me af te komen in de woonkamer.
Daardoor besloot ik in de tuin te gaan zitten, goed idee! Helemaal relaxed begon ik te genieten van de wilde flora in de achtertuin, de kleuren waren ontzettend intens en bijna lichtgevend. Zo zat ik een tijdje rustig te genieten van de planten en het vredige getsjilp van de vogeltjes. toen schoot het ineens door me heen: 'Ik ben de wereld', en ik voelde me geweldig.

Ik ging weer even binnen kijken, mijn tripgenoten voelden nog niet zoveel maar ik begon naar steeds hogere sferen te reizen. De woonkamer was weer een intense plaats, zoveel spullen, zoveel te verwerken, ik ga maar weer even buiten relaxen.
Rustig begon ik weer te kijken, wat is alles mooi. De planten begonnen licht te pulseren, alsof ze duidelijk lieten zien dat er leven in zit.

Even later besloten we te gaan lopen, richting een park. Goed idee. Het was hemelvaartsdag (hoe toepasselijk) dus het was redelijk druk op straat, niet erg fijn. Die mensen begrijpen er niks van, die zitten niet in deze dimensie, daar kunnen we beter uit de buurt blijven, dus slopen we het groen in. Gelijk kwamen we terecht in een oerwoud, rododendrons stonden in bloei, er zaten grote hommels op. Daar achter begon het park, gras en bomen, veel groen, heerlijk. Lekker in het gras liggen, rond deze tijd bereek de trip ongeveer zijn hoogtepunt. Het gras pulseerde, alles leeft.
Ik liep naar een boom en mijn oog viel op een stukje mos, wat direct mijn interesse trok. Uitgebreid bestuderend was het een klein sprookjesbos, kleine zachte groene steeltjes waar piepkleine beestjes in liepen. Uitermate gefascineerd heb ik zitten kijken naar dit kleine stukje wat voor mij een compleet micro-ecosysteem leek.

Na een tijdje besloten we weer verder te lopen, rustig aan, lekker om je heen kijken, wat is alles prachtig. Ik voelde me volmaakt, ik zat helemaal in het moment, niet denken aan wat er is gebeurt en wat er nog gaat gebeuren, compleet genieten van nu, je zit er helemaal in. Neem de tijd om alles te bestuderen, niks hoeft snel. We liepen als een stel vrolijke kabouters door het groen te spacen. Het was erg overweldigend, intens groen gras, prachtige bomen, hier en daar lagen plasjes water met kleine plantjes erin. Ik keek gelukzalig om me heen en er stonden zowat tranen in mijn ogen van pure euforie, het mag dan een gewoon stadspark geweest zijn maar het was op dat moment de mooiste plek ter wereld.

Verderop kwamen we bij een beek, of beter gezegd 2 beekjes met een stuk groen ertussen. Dat is natuurlijke een perfecte plek om te liggen, helemaal éen met de natuur. Elk stukje mos, elk blaadje, elke boom was interessant. Normaal gesproken als je door de natuur loopt is het prachtig, maar ben je toch meer een toeschouwer, nu hoorde ik er bij, het groen was mijn huis. Dit gevoel werd nog eens versterkt toen we verderop een eekhoorn op een boom zagen lopen die, in plaats van snel weg te rennen, juist naar ons toe kwam. Het was een jong beest en hij vond ons erg interessant, en wij vonden hem erg interessant. Dit duurde een paar minuten, toen kroop hij weer de boom in. Heel apart, nog nooit zoiets meegemaakt, en op het moment was het zeker overweldigend.

En daar kwam een obstakel: een drukke weg. Mijn god, hoe kom je daar ooit overheen? Gelukkig was er een stoplicht, maar ik wist niet hoe gauw ik naar de overkant moest komen, wegwezen hier van al die auto's en drukte. Verderop wachtte een ander park, groene rust.
Het viel me op hoeveel ik eigenlijk zag, overal waar ik keek zag ik wel leven; overal waren kleine beestjes. Ongelooflijk, het valt je eigenlijk nooit op hoeveel er om je heen gebeurt, maar nu zag ik voor mijn gevoel alles. Ook viel alle vervuiling op, elk stukje plastic of peuk, en het was allemaal slecht.

De trip begon iets af te zwakken, ik zat er nog goed in maar ik was wel over het hoogtepunt heen. Op een boomstam boven het water leek ons dit dan ook een goed moment om een jointje te draaien. Best lastig om te doen in zo'n trip dus in het vervolg is het misschien verstandiger om vooraf al wat te draaien. De trip werd er niet veel heftiger door, maar ik voelde me er wel erg relaxed bij, dus prima. zo hebben we nog een tijdje rondgewandeld en gingen toen langzaam weer richting huis. We waren ongeveer 5 uur weggeweest, en de rest van de avond voelde ik me 100% ontspannen. Ik heb me werkelijk nooit zo turborelaxed gevoeld, volkomen tot rust, geen enkele zorg in mijn hoofd.

Achteraf gezien heeft deze trip mijn leven ook zeker beïnvloed, ik merk dat ik veel rustiger geworden ben. Ik neem meer de tijd om van 'kleine' dingen te genieten, ik probeer de haast zo veel mogelijk uit mijn leven te bannen, en probeer me geen zorgen te maken over dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn.
De trip heeft mij even teruggebracht naar de essentie van het leven, en het was een prachtige ervaring. Volgende keer neem ik vol goede moed een hele portie.