San Pedro - Een kroon van euforie
Geplaatst: ma maart 14, 2011 5:14 am18 jun 2010
[Geschreven tijdens de trip, hoe dat zit lees je in het reportje zelf]
Een tijd terug kreeg ik van een vriend een zakje met daarin gedroogde San Pedro cactus. De inhoud ervan zou aldus degene waarvan ik het kreeg voldoende zijn voor een milde trip. Ik had het al een tijd liggen en wachtte op het juiste moment ervoor. Nou goed, op deze Donderdag verliep de dag echt heerlijk en gezien ik morgen vrij ben kwam de ingeving om dan deze kans maar aan te grijpen.
Goed, op een bepaald moment savonds besloot ik onder het genot van een jointje maar met de bereiding te beginnen. Warm water werd in de mok gegoten en vervolgens de stukjes gedroogde San Pedro, verder verkruimeld, erin gestopt. Daarna nog eventjes met de vriendin, naar de coffeeshop om wat wiet te halen. Eenmaal terug gekomen eerst een snaak gedraaid en die opgerookt. De grote mok stond er maar, wachtend op het moment dat ik zou drinken, iets waar ik een beetje tegenop zag ivm de verwachting van de smaak. Ik gooide er wat bloedsinaasappelsap bij en begon eraan. Lekker is anders zullen we maar zeggen en ik nam erg de tijd om het op te drinken. Toen ik het eenmaal helemaal op had (incl. de kleine brokjes, die door het vocht groter gemaakt waren) kwam er al iets van een gloed aanzetten.
Ik rookte met mijn vriendin nog even een jointje, zittend in het raamkozijn. Toen ik daarna naar de zithoek liep kwam er een glimps van euforie. Mijn vriendin vertrok naar huis en ik ging lekker op de bank zitten met wat fijne muziek. Ik besloot de didgeridoo bij te pakken en ging er op blazen, wat me gelijk lekker af ging. Er kwamen toen een duidelijke golving in mijn blikveld, afgestemd op het ritme wat ik speelde op de didgeridoo. Ditzelfde effect kwam later nog eens terug bij het luisteren van een Asian Dub Foundation track.
Mijn gezellige momenten met de muziek werden toen verstoord door een huisgenoot die binnenkwam met de vraag of ik beschikbaar was voor een overleg met alle bewoners. Gezien ik mij wel goed voelde en nog wel in staat tot overleg besloot ik mee te gaan. Het overleg werd uiteindelijk erg jolig en bij mij vierden meligheid en euforie hoogtij. Ik haalde de rest over om mee te gaan naar het dakterras om daar met zn allen nog een jointje te roken. Daar nog een aardige tijd gezeten waarna we weer terug gingen naar binnen met hetzelfde doeleinden, maar dan met wat muziek. Na een tijd kakte het allemaal wat in in de kamer en ging iedereen zijn eigen weg.
Zo kwam ik weer op mijn eigen kamer waar ik besloot om dit verslagje te schrijven terwijl de effecten nog voelbaar zijn. Intens voelbaar, al die warme, dromerige euforie. Ik wilde het graag vastleggen tijdens en niet nog een keer erna, bij deze dus dit reportje.
Hier nog een foto van mijn uiterst tevreden gezicht, enkele minuten geleden. Iets wat ook bij deze trip weer werd genoemd door een huisgenoot, wat iets is wat me bij de meeste van mijn trips is verteld.
Mescaline, een heerlijke kennismaking en de absolute kroon op deze geweldige dag. Geen perfectie gecreëerd maar juist benadrukt door deze ervaring.
[En dan hopelijk dus ook nog leesbaar, dat zal nuchter wel blijken... Het was geen makkelijke klus met letters die een beetje een eigen wil hebben
]
[Geschreven tijdens de trip, hoe dat zit lees je in het reportje zelf]
Een tijd terug kreeg ik van een vriend een zakje met daarin gedroogde San Pedro cactus. De inhoud ervan zou aldus degene waarvan ik het kreeg voldoende zijn voor een milde trip. Ik had het al een tijd liggen en wachtte op het juiste moment ervoor. Nou goed, op deze Donderdag verliep de dag echt heerlijk en gezien ik morgen vrij ben kwam de ingeving om dan deze kans maar aan te grijpen.
Goed, op een bepaald moment savonds besloot ik onder het genot van een jointje maar met de bereiding te beginnen. Warm water werd in de mok gegoten en vervolgens de stukjes gedroogde San Pedro, verder verkruimeld, erin gestopt. Daarna nog eventjes met de vriendin, naar de coffeeshop om wat wiet te halen. Eenmaal terug gekomen eerst een snaak gedraaid en die opgerookt. De grote mok stond er maar, wachtend op het moment dat ik zou drinken, iets waar ik een beetje tegenop zag ivm de verwachting van de smaak. Ik gooide er wat bloedsinaasappelsap bij en begon eraan. Lekker is anders zullen we maar zeggen en ik nam erg de tijd om het op te drinken. Toen ik het eenmaal helemaal op had (incl. de kleine brokjes, die door het vocht groter gemaakt waren) kwam er al iets van een gloed aanzetten.
Ik rookte met mijn vriendin nog even een jointje, zittend in het raamkozijn. Toen ik daarna naar de zithoek liep kwam er een glimps van euforie. Mijn vriendin vertrok naar huis en ik ging lekker op de bank zitten met wat fijne muziek. Ik besloot de didgeridoo bij te pakken en ging er op blazen, wat me gelijk lekker af ging. Er kwamen toen een duidelijke golving in mijn blikveld, afgestemd op het ritme wat ik speelde op de didgeridoo. Ditzelfde effect kwam later nog eens terug bij het luisteren van een Asian Dub Foundation track.
Mijn gezellige momenten met de muziek werden toen verstoord door een huisgenoot die binnenkwam met de vraag of ik beschikbaar was voor een overleg met alle bewoners. Gezien ik mij wel goed voelde en nog wel in staat tot overleg besloot ik mee te gaan. Het overleg werd uiteindelijk erg jolig en bij mij vierden meligheid en euforie hoogtij. Ik haalde de rest over om mee te gaan naar het dakterras om daar met zn allen nog een jointje te roken. Daar nog een aardige tijd gezeten waarna we weer terug gingen naar binnen met hetzelfde doeleinden, maar dan met wat muziek. Na een tijd kakte het allemaal wat in in de kamer en ging iedereen zijn eigen weg.
Zo kwam ik weer op mijn eigen kamer waar ik besloot om dit verslagje te schrijven terwijl de effecten nog voelbaar zijn. Intens voelbaar, al die warme, dromerige euforie. Ik wilde het graag vastleggen tijdens en niet nog een keer erna, bij deze dus dit reportje.
Hier nog een foto van mijn uiterst tevreden gezicht, enkele minuten geleden. Iets wat ook bij deze trip weer werd genoemd door een huisgenoot, wat iets is wat me bij de meeste van mijn trips is verteld.
Mescaline, een heerlijke kennismaking en de absolute kroon op deze geweldige dag. Geen perfectie gecreëerd maar juist benadrukt door deze ervaring.
[En dan hopelijk dus ook nog leesbaar, dat zal nuchter wel blijken... Het was geen makkelijke klus met letters die een beetje een eigen wil hebben
]