2C-B: Door de rook en achter het gordijn
Geplaatst: ma maart 14, 2011 5:50 amOriginele post door Paradox op 25 feb 2010.
Wat als ik bereid ben van de kaas te eten, omdat mijn koek gewoon op is?
Wat als ik het ruimteschip ben die me naar Mezelf brengt?
Is het typisch 21e eeuws om mijn kachel in het stopcontact te steken?
Is het diepe geluid van vuile porno slechts de muziek waarnaar ik luister?
Ben ik excessief verlicht in plaats van stomdronken, wanneer ik te diep in het Matrix-glaasje heb gekeken?
Ben ik slechts een waarnemer, of ben ik des te meer een deelnemer?
Is een filosoof de meest luie persoon op aarde, of het antwoord op al deze vragen?
Ik weet;
onder mijn roze, zachte vacht schuilt een grijze, harde kern
mijn hersenpan is het dak van mijn aangeleerde intellect
maar toch door mijn eigen bomen het bos nét niet kunnen zien
ben ik het bewustzijn van mijn bewustzijn
Dat waren enkele dingen die in me opkwamen na mijn eerste 2C-B ervaring.
Stof: 2C-B, 10mg
Setting: Huis, alleen
Set: kalm, licht zenuwachtig (eerste keer, nieuwe stof)
Tijd van inname: 21:10
Tijd van 'jow, het begint': rond 22:00
Tijd van 'kappen nou': rond 00.30 schat ik
Het was een fijne avond in m'n eentje, een licht aangeschoten gevoel plus dat beetje extra 'psychedeliteit' waar ik toch zo van hou.
Visuals waren er lichtelijk, wat vervormingen en golfpatroontjes, maar de CEV's waren best apart. Ik zag namelijk sluiers van rook, die transformeerden in planeetjes en naar oogjes.
Die oogjes en planeetjes vormden zich weer tot rook, en zo ging het maar door, telkens op een net andere manier. Mijn benen voelden aan alsof ze aan elkaar vast plakten, maar toch individueel konden bewegen. Dit was wel fijn. Lopen leek soms alsof ik op een lopende band liep, terwijl mijn omgeving om me heen bewoog en ik dus stilstond. Grappig!
Ik ging de tv eens aanzetten, kijken of er nog shows op waren die mijn trip positief konden beinvloeden.
Ja! Het eerste wat ik keek was SpongeBob.. ja, heel voor de hand liggend, maar je moet weten dat ik nog nooit een aflevering van SpongeBob in zijn geheel heb gezien, en alleen de NL versie. Deze was engels, en machtig goed! Ik merkte dat ik me inleefde alsof het een spannende thriller was.
Misschien kennen jullie die aflevering.. Spongebob kreeg een beker omdat hij ergens goed in was ofzo, maar Patrick wilde dat ook, maar hij kon niks goed doen! Toen Spongebob hem leerde hoe je een deksel van een potje af haalt, kon Patrick zijn geluk niet op. Na zovaak de verkeerde handelingen te hebben verricht, is het hem eindelijk gelukt dat verrekte dekseltje van het verdomde potje af te draaien. Go fucking celebrate!
Fantastisch hoe de Angry Beavers daarna voor mijn entertainment zorgden.
Ik wilde er een 'lichte' avond van maken. Ik heb namelijk in mijn vorige trips altijd de waarheid achter de waarheid gezocht en gevonden, nu wilde ik ook gewoon eens voor de tv hangen en naar Oranje TV kijken! Ja! Huis-tuin-keuken muzikanten van middelbare leeftijd die het voor elkaar hebben gekregen een nummer te zingen over hoe verdomde blij ze wel niet zijn dat het weer fucking week-end is! Jaaa, go fucking celebrate!
Verder ging ik kijken welke soorten muziek me het meest aanspraken. Maar het was alle muziek! Van hiphop tot dance, van metal tot pop.
Ik heb de muziek eens geluisterd vanuit mijn gevoel en niet vanuit mijn muzikale theoretische kant. Dán klinkt muziek pas mooi, ook al vind ik het niet mooi. Er is een reden waarom de zanger van KoRn schreeuwt, en waarom een popzangeres spreekt over haar liefde die ze niet kreeg. Mensen, mensen, mensen, wat zijn we toch mooi allemaal! We vergeten het soms eventjes. Zoek niet altijd naar een externe X-factor, maar de Ik-factor. Hoe zweverig dat ook mag klinken, het is zo. Althans, voor mij. Ze zouden eens een HappyChannel moeten uitvinden. Een zender met 24-uur blije, mooie dingen. Van de zonsondergang tot de bloemetjes in het veld, van de sterrenhemel tot de glimlach op de mens. Maar is dit dan ook weer kunstmatig? Moeten we die mooie dingen wel te zien krijgen via een televisie terwijl we er ook gewoon op uit kunnen gaan en genieten van alles wat mooi is?
Maar wij krijgen RTL Boulevard en Shownieuws. Voor mensen met 'class', niet 'klasse', maar op zijn engels, 'class', zodat je meer 'sophisticated' en 'professional' bent en zo je 'lifestyle' kunt ontwikkelen.
Nou ja, dat is niet aan mij besteed. Maar ik vind het prima hoor! Ja, deze keer vind meneer Paradox het allemaal prima! Go fucking celebrate!
Mankind: spreading the hypocrisy since the beginning of Creation A.D.
Zoals je leest een chaotisch report voor wat eruit zou zien, een relaxte avond. Maar het was ook relaxt en licht. Alleen door deze ervaring ben ik er nog meer achter gekomen wie ik ben.
Namelijk, cynisch maar liefdevol, zoals mijn 2C-I report al deed aangeven ( viewtopic.php?f=4&t=1011 ), alleen deze keer bekeken vanuit mijn liefdevolle kant
<- een smiley om de geloofwaardigheid te doen boosten.
Over en aan.
Wat als ik bereid ben van de kaas te eten, omdat mijn koek gewoon op is?
Wat als ik het ruimteschip ben die me naar Mezelf brengt?
Is het typisch 21e eeuws om mijn kachel in het stopcontact te steken?
Is het diepe geluid van vuile porno slechts de muziek waarnaar ik luister?
Ben ik excessief verlicht in plaats van stomdronken, wanneer ik te diep in het Matrix-glaasje heb gekeken?
Ben ik slechts een waarnemer, of ben ik des te meer een deelnemer?
Is een filosoof de meest luie persoon op aarde, of het antwoord op al deze vragen?
Ik weet;
onder mijn roze, zachte vacht schuilt een grijze, harde kern
mijn hersenpan is het dak van mijn aangeleerde intellect
maar toch door mijn eigen bomen het bos nét niet kunnen zien
ben ik het bewustzijn van mijn bewustzijn
Dat waren enkele dingen die in me opkwamen na mijn eerste 2C-B ervaring.
Stof: 2C-B, 10mg
Setting: Huis, alleen
Set: kalm, licht zenuwachtig (eerste keer, nieuwe stof)
Tijd van inname: 21:10
Tijd van 'jow, het begint': rond 22:00
Tijd van 'kappen nou': rond 00.30 schat ik
Het was een fijne avond in m'n eentje, een licht aangeschoten gevoel plus dat beetje extra 'psychedeliteit' waar ik toch zo van hou.
Visuals waren er lichtelijk, wat vervormingen en golfpatroontjes, maar de CEV's waren best apart. Ik zag namelijk sluiers van rook, die transformeerden in planeetjes en naar oogjes.
Die oogjes en planeetjes vormden zich weer tot rook, en zo ging het maar door, telkens op een net andere manier. Mijn benen voelden aan alsof ze aan elkaar vast plakten, maar toch individueel konden bewegen. Dit was wel fijn. Lopen leek soms alsof ik op een lopende band liep, terwijl mijn omgeving om me heen bewoog en ik dus stilstond. Grappig!
Ik ging de tv eens aanzetten, kijken of er nog shows op waren die mijn trip positief konden beinvloeden.
Ja! Het eerste wat ik keek was SpongeBob.. ja, heel voor de hand liggend, maar je moet weten dat ik nog nooit een aflevering van SpongeBob in zijn geheel heb gezien, en alleen de NL versie. Deze was engels, en machtig goed! Ik merkte dat ik me inleefde alsof het een spannende thriller was.
Misschien kennen jullie die aflevering.. Spongebob kreeg een beker omdat hij ergens goed in was ofzo, maar Patrick wilde dat ook, maar hij kon niks goed doen! Toen Spongebob hem leerde hoe je een deksel van een potje af haalt, kon Patrick zijn geluk niet op. Na zovaak de verkeerde handelingen te hebben verricht, is het hem eindelijk gelukt dat verrekte dekseltje van het verdomde potje af te draaien. Go fucking celebrate!
Fantastisch hoe de Angry Beavers daarna voor mijn entertainment zorgden.
Ik wilde er een 'lichte' avond van maken. Ik heb namelijk in mijn vorige trips altijd de waarheid achter de waarheid gezocht en gevonden, nu wilde ik ook gewoon eens voor de tv hangen en naar Oranje TV kijken! Ja! Huis-tuin-keuken muzikanten van middelbare leeftijd die het voor elkaar hebben gekregen een nummer te zingen over hoe verdomde blij ze wel niet zijn dat het weer fucking week-end is! Jaaa, go fucking celebrate!
Verder ging ik kijken welke soorten muziek me het meest aanspraken. Maar het was alle muziek! Van hiphop tot dance, van metal tot pop.
Ik heb de muziek eens geluisterd vanuit mijn gevoel en niet vanuit mijn muzikale theoretische kant. Dán klinkt muziek pas mooi, ook al vind ik het niet mooi. Er is een reden waarom de zanger van KoRn schreeuwt, en waarom een popzangeres spreekt over haar liefde die ze niet kreeg. Mensen, mensen, mensen, wat zijn we toch mooi allemaal! We vergeten het soms eventjes. Zoek niet altijd naar een externe X-factor, maar de Ik-factor. Hoe zweverig dat ook mag klinken, het is zo. Althans, voor mij. Ze zouden eens een HappyChannel moeten uitvinden. Een zender met 24-uur blije, mooie dingen. Van de zonsondergang tot de bloemetjes in het veld, van de sterrenhemel tot de glimlach op de mens. Maar is dit dan ook weer kunstmatig? Moeten we die mooie dingen wel te zien krijgen via een televisie terwijl we er ook gewoon op uit kunnen gaan en genieten van alles wat mooi is?
Maar wij krijgen RTL Boulevard en Shownieuws. Voor mensen met 'class', niet 'klasse', maar op zijn engels, 'class', zodat je meer 'sophisticated' en 'professional' bent en zo je 'lifestyle' kunt ontwikkelen.
Nou ja, dat is niet aan mij besteed. Maar ik vind het prima hoor! Ja, deze keer vind meneer Paradox het allemaal prima! Go fucking celebrate!
Mankind: spreading the hypocrisy since the beginning of Creation A.D.
Zoals je leest een chaotisch report voor wat eruit zou zien, een relaxte avond. Maar het was ook relaxt en licht. Alleen door deze ervaring ben ik er nog meer achter gekomen wie ik ben.
Namelijk, cynisch maar liefdevol, zoals mijn 2C-I report al deed aangeven ( viewtopic.php?f=4&t=1011 ), alleen deze keer bekeken vanuit mijn liefdevolle kant
<- een smiley om de geloofwaardigheid te doen boosten.Over en aan.
